Experimental || One Direction [Topic 1.] - Speeltopics

[ bericht aangepast op 7 nov 2013 - 17:10 ]

"Family don’t end in blood”

Harry Styles
Het stof van Zayn zijn shirt gleed tussen mijn vingers door terwijl een glimlach rond mijn lippen speelde. Het was een hele tijd terug dat ik me zo op mijn gemak had gevoeld bij iemand. Dat het niet drie keer na te denken was of ik iets wel of juist niet moest doen, want het was nu ook voor een deel onbewuste acties en tot nu toe had de jongen ze allemaal goed opgepakt. Ergens vroeg ik me dan ook af, omdat ik het juist met Zayn gelijk kon vinden, of er dan ook iemand hier rond zou lopen die precies het tegenovergestelde was. Negen van de tien keer was dat namelijk wel het geval en die gedachte liet ik wel snel weer varen, want dat was allemaal een zorg voor later.
Ik beantwoordde dan ook al snel de vraag, die mijn kant werd opgegooid. Glimlachend kuste hij mijn wang waardoor deze nog roder werden, en ik me zo draaide, dat mijn ene wang nu op de plek van mijn handen lag en mijn armen rond de middel van Zayn. Tenminste dat laatste was zo tot ik een blad vastpakte en hem zo ook voor was met zijn woorden.
Bij zijn woorden keek ik nieuwsgierig op terwijl ik niet wist wat er hiervan zou komen.Nou ja, het had iets met zingen te maken, want dat kon niet missen, maar het kon natuurlijk een hoop zijn. Zijn vingers gleden ondertussen over mijn ruggengraat wat zorgde dat een rilling door mijn lichaam trok, maar knikte al snel met grote twinkelde oogjes. Dit zou ik niet afslaan, want ik wilde Zayn horen zingen en we zagen wel hoe het bij mij afliep. Daarbij kwam het voor mij nu aan op vertrouwen en dat had ik in deze jongen, dus het moest goed komen.

If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

Zayn Malik
Na mijn kleine kusje op Harry zijn wang, kleurde deze alleen maar nog roder en kantelde hij zijn hoofd om op mijn borst te leggen. Hij wikkelde zijn armen om me heen. Rustig streelde ik over zijn ruggengraat. Mijn hand in zijn haar, viel stil, toen hij weer een blad pakten en meteen kwam ik op een idee. Ik wilde best voor hem zingen, maar dan moest hij het ook doen. Harry leek het er mee eens te zijn, want hij knikte snel, met glinsterende ogen. Ik dacht even na, maar snapte best dat ik zou beginnen. Ik keek Harry even bedenkelijk aan, maar wist al snel een heel gepast liedje. Een liedje dat misschien wel heel dichtbij Harry kwam. Ik duwde Harry recht en ging zelf ook weer zitten. Anders kon ik moeilijk zingen. Voorzichtig pakte ik zijn handen vast. 'Alleen als jij het ook doet.' Herhaalde ik. Ik wilde hem niet onder druk zetten, maar anders durfde ik het gewoon niet. Ik haalde diep adem
En keek Harry onzeker aan, voordat ik uiteindelijk inzetten. Zachtjes zong ik de eerste worden van, read all about it van Emeli Sande.

''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

Samuel Max Mason

Hij loopt even weg, en ik speel wat. Na een tijdje leg ik mijn gitaar weg en wacht ik eventjes. Hij komt weer terug. 'Zo, klaar. Nou, vertel eens wat over jezelf behalve dat je geweldig gitaar speelt.' Zegt hij. Ik glimlach. 'Nou, ik kom uit een gezin met ontzettend veel kinderen, waarvan ik de oudste ben. En geloof me, zeven jongere broertjes en twee jongere zusjes hebben is niet leuk. Ik moet altijd op ze passen en dat is een hel. Ik doe eigenlijk bijna niets op een normale dag, behalve dan gitaarspelen. Dat is mijn grote hobby slash passie. Ik heb eigenlijk helemaal geen interessant leven.' Die leugen heb ik al vaak verteld. Ik ben eraan gewend.

Spoiler alert: you will save yourself

Louis William Tomlinson.
Sam glimlacht. 'Nou, ik kom uit een gezin met ontzettend veel kinderen, waarvan ik de oudste ben. En geloof me, zeven jongere broertjes en twee jongere zusjes hebben is niet leuk. Ik moet altijd op ze passen en dat is een hel. Ik doe eigenlijk bijna niets op een normale dag, behalve dan gitaarspelen. Dat is mijn grote hobby slash passie. Ik heb eigenlijk helemaal geen interessant leven,' is wat hij over zichzelf verteld.
Dan is het mijn beurt. 'Ik heb zo'n beetje hetzelfde probleem als jij: Ik ben ook de oudste uit een redelijk groot gezin, al is het nog lang niet zo groot als dat van jou. Ik heb vier jongere zusjes, waarvan één tweeling. Ik pas ook vaak op maar vindt dat juist wel leuk. Al vind ik vier meisjes al moeilijk in toom te houden, laat staan hoe zwaar jij het wel niet hebt met zeven jongens en twee meisjes,' zeg ik met een knipoog. 'Ik speel geen gitaar, maar wel piano. En in mijn vrije tijd zing ik, maar dat laatste doe ik alleen als ik zeker weet dat ik alleen ben, behalve net met jou. Verder hou ik van voetbal, dat doe ik bijna iedere dag met mijn vrienden.'
Ik kom overeind van de bank. 'Ik heb wel dorst. Wil jij ook iets te drinken? Koffie? Thee? Cola? Een biertje? Iets anders? Wacht, ik vraag de anderen ook wel even of ze wat willen?' zeg ik lichtelijk hyper en loop vrolijk naar buiten, waar Nino, mijn kamergenoot, en een andere bruinharige jongen zitten te praten. Met een glimlach loop ik naar ze toe.
'Hiiii! Sorry als ik jullie gesprek stoor. Wees gerust, ik kom alleen maar vragen of jullie misschien iets te drinken willen, ik ben zo weer weg en dan kunnen jullie in alle rust verder praten. Dus... Kan ik jullie iets inschenken?' ratel ik en hup van het ene op het andere been.

[ bericht aangepast op 11 nov 2013 - 22:02 ]

"Family don’t end in blood”

Harry Styles
De jongen streelde rustig over mijn ruggengraat, maar het was voor korte duur dat ik van zijn aanraking kon genieten, want toen we het eens waren over de zang, zaten we al snel beide overeind. Niet dat je mij hoorde klagen, want ik was nieuwsgierig naar de stem van de jongen en nu ik de kans had om deze te horen met deze deal, liet ik het natuurlijk niet door mijn vingers slippen.
Zayn zijn bedenkelijke blik was alweer verdwenen toen we rechtop zaten, wat me liet weten dat een lied hem ook te binnen was geschoten en dat maakte me alleen maar nieuwsgieriger. Gelukkig zou het niet heel lang meer duren voor ik wist of mijn gevoel, of de zijne waar ik niet vanuit ging, goed zat.
De handen van Zayn pakte ik steviger vast, om hem vervolgens een geruststellende glimlach toe te werpen en te knikken bij zijn woorden. Ik was niet iemand die iets zei en uiteindelijk toch zou terugkrabbelen. Het maakte dan ook niet uit bij wat, want eenmaal wat gezegd hebbende moet je ook je woorden nakomen. Misschien was het handig, om mijn stem nog heel even rust te gunnen aangezien het een tijd terug was dat ik echt had gezongen. Ik had dan ergens ook het idee dat het niet zou klinken, maar dat zagen we dan wel weer, want het klonk sowieso al niet briljant.
Het was nog een onzekere blik voor de jongen de eerste woorden zong, maar ook voor mijn mond langzaam maar zeker openviel. Niet het nummer waar ik wel eventjes door moest slikken, want het was een goede keuze, maar zijn stem. Ik bleef aandachtig luisteren, niet snappende dat Zayn geen vertrouwen had in het feit dat hij kon zingen, want als iemand het wel kon dan was hij dat wel.

If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

Zayn Malik
Ik moest moeite doen om mijn stem onder controle te houden. Ondanks dat ik thuis vaak zong, hadden nog maar weinig mensen het echt gehoord. Ik was er van overtuigd dat iedereen thuis zong, dus ging er niet vanuit dat het goed klonk. Dus om nu te serieus te zingen voor iemand, was ik niet echt gewent. Daarom hield ik Harry zijn handen stevig vast en probeerde ik houvast in zijn ogen te vinden, terwijl de worden vloeiend over mijn lippen rolden. Ik probeerde het feit dat Harry zijn mond letterlijk openviel te negeren en sloot uiteindelijk mijn ogen voor een uithaal. En hiermee sloot ik ook meteen af. Langzaam opende ik mijn ogen en onzeker keek ik Harry aan, terwijl het bloed al naar mijn wangen steeg, voordat hij überhaupt iets gezegd had.

''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

Harry Styles
Ik pakte de jongen zijn handen ietwat steviger vast, om mijn ogen weer de zijne op te laten zoeken. Zayn moest moeite doen om zijn stem onder controle te houden, wat niet vreemd was, want als je niet vaak ergens anders zong dan thuis, kon het eng en onwennig zijn. Ik herkende het en wist dat ik zo precies met hetzelfde probleem zou zitten. Maar ondanks dat allemaal en hij de houvast in mijn ogen probeerde te vinden, nam het niet weg dat de jongen perfect klonk. Zeker niet bij de uithaal waar hij mee afsloot. Het moest hem zo alleen nog even heel duidelijk gemaakt worden. Als het mogelijk was geweest dan had mijn mond echt nog veel verder opengevallen.
Mijn vingers gleden over zijn wangen waar het bloed al naar toe steeg en glimlachte eventjes. Serieus schreef ik op toen ik mijn blok er weer bij had gepakt, om zijn onzekere blik weg te kunnen werken en mijn mening te kunnen even. Een kleine seconde liet ik dit alleen zien, maar besloot hem toen niet langer te pesten. Ik zeg het niet snel, maar ik ga je meppen als je nog een keer zegt dat je niet kan zingen, want dan zorg ik dat je het gaat geloven. Je bent geweldig, Zayn. Echt, ik snap niet dat je het zelf niet inziet of je er nog nooit wat mee heb gedaan.
Ik kroop weer naar hem toe en zette me weer naast hem neer. 'Of..' verliet bedenkelijk mijn mond, om mijn handen in zijn zij zetten. 'Ik los het anders op,' grinnikte ik zachtjes, doelende op mijn eerste woorden en hoopte stiekem dat de jongen niet tegen kietelen kon, want het eerste zou ik nooit bij hem kunnen doen. Dat wist ik, maar hij hopelijk ook.

If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

Lilarry schreef:
Louis William Tomlinson.
Sam glimlacht. 'Nou, ik kom uit een gezin met ontzettend veel kinderen, waarvan ik de oudste ben. En geloof me, zeven jongere broertjes en twee jongere zusjes hebben is niet leuk. Ik moet altijd op ze passen en dat is een hel. Ik doe eigenlijk bijna niets op een normale dag, behalve dan gitaarspelen. Dat is mijn grote hobby slash passie. Ik heb eigenlijk helemaal geen interessant leven,' is wat hij over zichzelf verteld.
Dan is het mijn beurt. 'Ik heb zo'n beetje hetzelfde probleem als jij: Ik ben ook de oudste uit een redelijk groot gezin, al is het nog lang niet zo groot als dat van jou. Ik heb vier jongere zusjes, waarvan één tweeling. Ik pas ook vaak op maar vindt dat juist wel leuk. Al vind ik vier meisjes al moeilijk in toom te houden, laat staan hoe zwaar jij het wel niet hebt met zeven jongens en twee meisjes,' zeg ik met een knipoog. 'Ik speel geen gitaar, maar wel piano. En in mijn vrije tijd zing ik, maar dat laatste doe ik alleen als ik zeker weet dat ik alleen ben, behalve net met jou. Verder hou ik van voetbal, dat doe ik bijna iedere dag met mijn vrienden.'
Ik kom overeind van de bank. 'Ik heb wel dorst. Wil jij ook iets te drinken? Koffie? Thee? Cola? Een biertje? Iets anders? Wacht, ik vraag de anderen ook wel even of ze wat willen?' zeg ik lichtelijk hyper en loop vrolijk naar buiten, waar Nino, mijn kamergenoot, en een andere bruinharige jongen zitten te praten. Met een glimlach loop ik naar ze toe.
'Hiiii! Sorry als ik jullie gesprek stoor. Wees gerust, ik kom alleen maar vragen of jullie misschien iets te drinken willen, ik ben zo weer weg en dan kunnen jullie in alle rust verder praten. Dus... Kan ik jullie iets inschenken?' ratel ik en hup van het ene op het andere been.

"Family don’t end in blood”

Zayn Malik
Ik durfde niet echt meer op te kijken en had mijn blik gericht op mijn handend die nog steeds in die van Harry waren geklemd. Totdat Harry mijn handen losliet en zachtjes met zijn vingers over mijn rode wangen streelde. Ik koude op mijn onderlip, terwijl ik voorzichtig mijn ogen weer opsloeg. Harry pakten zijn blok er weer bij, maar aan het ene woord wat hij erop schreef, had ik niets. Gewoon, omdat ik het niet begreep. Harry had het vast door, want hij begon weer te schrijven. Omdat ik niet op zijn kop kon lezen, wachten ik tot hij klaar was, om het blok daarna mijn kant op te draaien. Mijn wangen werden nog roder en meteen wende ik mijn blik weer af, toen Harry weer naast me kwam zitten. Langzaam haalde ik mijn schouders op. Ik wist niet zo goed wat ik hier op moest zeggen. Toch keek ik weer nieuwsgierig op, toen Harry weer begon te praten. Mijn ogen werden groot toen hij zijn handen in mijn zij zetten en begon te dreigen. 'Hoe?' Het was mijn mond uit, voordat ik het doorhad. Ik snapte hem inderdaad niet, maar wist nu dondersgoed, dat hij, -wat hij ook van plan was, nu ging uitvoeren.

''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

Harry Styles
Op dit moment deed Zayn me denken aan het moment dat we net binnenkwamen. Zijn ogen die hij neer had geslagen en het bijten op zijn onderlip door de onzekerheid. Zijn handen die de mijne vast hadden tot ik mijn blok er weer bij pakte, om hem ervan te overtuigen dat hij juist goed was.
Het eerste woord bracht niet veel duidelijkheid, dat wist ik ook maar al te goed, dus dat was ook de reden dat ik snel weer schreef, om het daarna zijn kant op te draaien.
Zijn wangen werden nog roder en een klein onschuldig glimlach verscheen daardoor op mijn gezicht. Het zag er heel lief uit en normaal was ik iemand die er wel een opmerking over zou maken, maar liet dat nu heel eventjes achterwegen. Ik richtte me nu wel op het feit dat Zayn zijn schouders ophaalde en de nieuwsgierigheid in zijn grote ogen toen ik weer begon te praten, of mijn handen in zijn zij zette. Ik haalde bij zijn woorden mijn schouder op, om hem daarna te kietelen. Woorden waren altijd handig, maar soms waren de daden nog duidelijker. Daarbij wisten we allebei dat ik het toch wel uit zou voeren, dus dan ook maar gelijk.

If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

Zayn Malik
Ondanks dat Harry er enorm positief over leek te zijn, was ik nog altijd niet echt zeker van mijn zaak. Het maakte me gewoon onzeker en daar kon ik niet tegen. Ik beet op mijn onderlip en keek Harry verlegen aan. Mijn blik veranderde al snel naar vragend. Ik wilde wel eens weten wat hij dan van plan was. Maar nadat ik het gevraagd had en ik besefte wat die hand in mijn zij kon betekenden, had ik al meteen spijt. Het feit dat Harry enekel nonchalant zijn schouders ophaalde voorspelde al helemaal niets goeds. En ik had gelijk gehad. Harry begon me te kietelen en meteen piepten ik het uit en begon ik te kronkelen. Ik kon echt alles behalve tegen kietelen. 'Stop!' Piepten ik lachend, terwijl mijn boven lichaam weer op het bed klapten en ik Harry zijn handen probeerde te grijpen.

''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

Harry Styles
Een en al onschuldigheid was van mijn gezicht af te lezen. Al helemaal toen Zayn spijt leek te krijgen van zijn woorden, omdat hoogstwaarschijnlijk tot hem doordrong wat mijn plan was. Of dat het tenminste niets goeds voorspelde.
'Vertrouw me,' fluisterde ik zachtjes, om een zacht kusje op zijn wang te drukken, ook al snapte ik heel goed hij dat op dit moment niet deed. Ik zou mezelf op dit moment ook niet vertrouwen en zeker niet omdat ik het daarna wel op een kietelen zette. Iets waardoor de jongen het meteen uit piepte en begon te kronkelen, wat mij weer liet grijnzen.Nu had ik tenminste iets waar de jongen niet tegen kon, maar hem ondertussen wel kon laten lachen. Dat was precies het gene wat ik nodig had, want ik hield niet van gemeen spel, ook al was dit dat wel een beetje.
Ik schudde hevig mijn hoofd toen Zayn lachend piepte dat ik moest stoppen en kroop dichter naar hem toe, om het voor mij makkelijker te maken en gewoon door te blijven gaan. Een lach over mijn lippen rollende doordat ten eerste die van Zayn gewoonweg aanstekelijk was, maar ook dat het er grappig uitzag. Zayn zijn handen ontwijkende, trok ik mijn mond open, want deze mocht hij niet te pakken krijgen. 'Wie heeft het nu voor het zeggen, hé?'

If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

Zayn Malik
Mijn ogen lichten op, bij het kusje op mijn wang en Harry zijn onschuldige worden. Echt niet dat ik hem nu ging vertrouwen met die grijns op zijn gezicht. En hij maakte mijn gedachtes waar. Zijn vingers bleven maar over mijn huid kriebelen en het maakte dat ik het meteen uitschaterde. Ik kon echt niet tegen kietelen. Ik smeekte hem zielig om te stoppen en probeerde zijn handen vast te grijpen, terwijl mijn lichaam kronkelde onder deze kietel marteling. Al snel klauwde mijn handen in Harry zijn shirt en moest ik moeite doen om adem te blijven halen. 'Hazza, alsjeblieft!' Piepten ik lachend, toen hij lachend riep wie het nu voor het zeggen had. Ik wist niet waar die bijnaam opeens vandaan kwam, maar onder deze omstandigheden, kon ik ook niet echt nadenken. Mijn benen trappelde doelloos in de lucht en ik was enorm machteloos onder zijn grip.

''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

Liam James Payne.

Hij schuift wat dichter naar me toe en pakt mijn beide handen weer vast. "Ik weet dat ik het niet goed kan praten, misschien had ik uiteindelijk toch maar moeten blijven. Al weet ik dan niet of je vader helemaal geflipt was. Het spijt me echt ontzettend voor je."
"Geeft niet," zeg ik zachtjes. "Kon jij ook niks aan doen." Een schamper lachje verlaat mijn mond. "Ik had nooit verwacht dat mijn vader zoiets kon doen. En ik denk dat het pijnlijkste toch geweest is dat ik dacht dat ik het verdiende. Nou ja, nu is het wel weer goed."
Een andere jongen komt buiten en ik klap mijn mond dicht. Vriendelijk glimlach ik naar hem.
"Hiiii! Sorry als ik jullie gesprek stoor. Wees gerust, ik kom alleen maar vragen of jullie misschien iets te drinken willen, ik ben zo weer weg en dan kunnen jullie in alle rust verder praten. Dus... Kan ik jullie iets inschenken?" De jongen hupst wat heen en weer van been op been.
Geïnteresseerd bekijk ik de jongen, hij lijkt me aardig, en god, ik moet zeggen, hij ziet er goed uit, en met goed bedoel ik hot, geweldig, bijna jaloersmakend, en knik dan. "Graag, bedankt."

Reality's overrated.

Harry Styles
Bij deze wist ik ook weer dat Zayn de perfecte jongen was om te kietelen. Gewoonweg omdat hij er niet tegen kon en het ergens best wel lief uitzag, maar ook kreeg je beide personen weer aan het lachen. Dat waren ook de redenen dat ik vrolijk door bleef gaan met waar ik mee bezig was.
Hij kon niets van mijn krullen blijven en ik kon het nu niet meer laten om de jongen te kietelen. Zijn zielige gezicht liet me een seconde twijfelen, want ik kon daar heel slecht tegen, maar het overtuigde me uiteindelijk niet. Mijn blik liet ik heel even naar mijn shirt waar Zayn al snel zijn handen in klauwde, maar zochten al snel zijn ogen weer op.
Zijn bijnaam voor me liet me wel stilvallen, om deze opnieuw, met twinkelde oogjes, geluidloos over mijn lippen te laten rollen. Het duurde dan ook niet lang voor ik mijn armen weer langs mijn lichaam liet hangen, maar de onschuldige blik was nog altijd in mijn ogen te vinden. Dat kwam omdat ik niet veel later half op hem klom, om mijn armen om hem heen te slaan. 'I like it,' grinnikte ik zachtjes.

If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer