• In een huis, diep in de bergen, wonen Gregory McEwan en Anna Sharp. Zijn zijn bereid om een aantal jongeren in huis te nemen die het nodig hebben om terug op de rails te komen, die extra aandacht nodig hebben, die niet in de maatschappij passen of gewoon jongeren die een break nodig hebben van de hele wereld. De vorige groep jongeren heeft besloten om samen te gaan reizen, dus is nu is het de beurt aan een heel nieuwe groep.
    Zullen zij net zo'n hechte groep vormen, of zullen ruzies en liefdesaffaires de groep uiteen drijven?'


    Lees alle regels even door, dat bespaart weer een hele hoop werk, commentaar, etc.
    Wij doen het namelijk net iets anders als alle andere RPG's.


    Alle regels:
    Regels RPG:
    -OOC plaats je tussen haakjes of iets.
    -16+ is toegestaan, maar maak het niet alleen daarom.
    -een minimum aan aantal regels is niet van toepassing, maar zorg wel dat het geen one-liners worden. Als je herhaaldelijk niet weet wat je moet posten, kun je tips vragen aan de rest.
    -Als je op vakantie gaat of langere tijd wegblijft, 'parkeer' je personage of geef iemand duidelijk toestemming om jouw personage te mogen bespelen. En geef dit ook door aan een van ons (MissAlice of Patholoog).
    -Als je wilt stoppen, of je komt langere tijd niet online zonder iets te melden, 'parkeren' wij je personage of verwijderen wij je personage van de RPG.
    Als iemand weg gaat, komt er weer een plaats vrij en kan iemand inspringen.
    -Als de docenten in rood staan, dien je die post te lezen en eventueel op te volgen.
    -Locatie van je personage altijd naast de naam neerzetten.
    -Alleen MissAlice en ik(Patholoog) openen nieuwe topics. Pas als er na 12 uur niemand van ons online is geweest, mag je een topic openen, maar dan wordt de link in een reactie op de story geplaatst én er wordt een melding gemaakt in onze gastenboeken.
    -Al mag je zoveel doopnamen hebben, er wordt gebruik gemaakt van één voornaam, tenzij je echt een duidelijke tweeduidige naam hebt, maar dan wordt die naam met een streepje gekoppeld.
    -Vragen of tips (nodig), laat van je horen!

    Regels binnen het huis:
    (-je spreekt de begeleiders aan met meneer McEwan en mevrouw Sharp.)
    -het is geen vakantie en meneer McEwan en mevrouw Sharp zijn geen beulen, dus ten alle tijden voer je hun opdrachten uit. (Vandaar: 'Als de docenten in rood staan, dien je die post te lezen en eventueel op te volgen.')
    -Het huis mag alleen verlaten worden onder toestemming van de leiding. Dus of je nu even voor een wandeling wilt gaan of naar het dorp, eerst toestemming vragen aan de begeleiding. En áls het mag, moeten jullie met minimaal twee personages zijn.
    -Als er iets is met je personage, áltijd naar de leiding komen, als is het maar voor een paracetamol.


    Het niet opvolgen van de regels resulteert in een ban van het RPG.

    Personages: (0/20 vrij)
    Docenten:
    -Gregor McEwan - MissAlice
    -Anna Sharp - Patholoog

    Jongens (10)
    -John Hunter Bell - KiliOfDurin
    -Ethan Brooks - Patholoog
    -Jeremy Devoné - Appelboompje
    -Tyler Jason Devoné - Roww
    -Thomas William 'Loki' Laufreyson - KiliOfDurin
    -Pete David Mikaelson - Roww
    -XXXX
    -XXXX
    -XXXX
    -James Yaser - MissCastle

    Meisjes (10)
    -Melody Black - MissCastle
    -Rose Black - Patholoog
    -Dena Fields - Patholoog
    -Lizzy Franklyn - MissCastle
    -Delilah Gerson - MissAlice
    -XXXX
    -Denise Kate Parks - Roww
    -Abigail Narelle Pierce - Appelboompje
    -Laurinda Tiana Pearl - Appelboompje
    -XXXX


    De groepen
    Groep 1:
    -Denise Parks
    -John Hunter Bell
    -Tyler Devoné
    -Dena Fields
    -XXXX

    Groep 2:
    -Ethan Brooks
    -Jeremy Devoné
    -Thomas 'Loki' Laufreyson
    -XXXX
    -Rose Black

    Groep 3:
    -XXXX
    -Abigail Pierce
    -XXXX
    -Delilah Gerson
    -Lizzy Franklyn


    Groep 4:
    -James Yaser
    -Melody Black
    -Pete Mikaelson
    -Laurinda Pearl
    -XXXX


    De kamerindeling:

    Kamer 1: XXXX, XXXX, John Hunter Bell, Dena Fields.
    Kamer 2: Thomas 'Loki' Laufreyson, James Yaser
    Kamer 3: Abigail Pierce, XXXX
    Kamer 4: Tyler Devoné, Rose Black, Ethan Brooks, XXXX
    Kamer 5: Pete Mikaelson, Jeremy Devoné, Lizzy Franklyn, Delilah Gerson
    Kamer 6: Denise Parks, Laurinda Pearl
    Kamer 7: Melody Black, XXXX
    Kamer 8: Miss Sharp en mister McEwan..


    Het huis:
    Derde verdieping: Slaapkamer begeleiders + badkamer begeleiders.
    *
    Tweede verdieping rechts:
    -slaapkamer (2) 7
    -slaapkamer (2) 6:
    -badkamer
    Tweede verdieping links:
    -slaapkamer (4) met badkamer 5
    -slaapkamer (4) met badkamer 4.
    *
    Eerste verdieping rechts:
    -slaapkamer (2) 3
    -slaapkamer (2) 2.
    -badkamer
    Eerste verdieping links:
    -slaapkamer (4) met badkamer 1
    -bovenste deel bibliotheek
    *
    Begane grond rechts: woonkamer en eetkamer.
    Begane grond links: Bibliotheek en keuken
    *
    Kelder: zwembad.


    Praattopic [4]
    De story

    Veel plezier
    Vragen kunnen altijd gesteld worden.


    [ topic verplaatst door een moderator ]

    [ topic verplaatst door een moderator ]

    [ bericht aangepast op 11 nov 2013 - 9:48 ]


    You could be great, you know, it’s all here in your head, and Slytherin will help you on the way to greatness, no doubt

    Nou ik wil wel een tweeling spelen maar weet niet of dat mogelijk is, en ik wil ook even melden dat ik maandag begin te leren voor de proefwerken en ik dus ongeveer 4 weken niet zal reageren.

    Gregory McEwan
    James liep met een bedrukt gezicht naar de keuken en ik volgde hem.
    "Wat is er ?" vroeg ik, terwijl hij nipte van zijn koffie.
    Ik denk dat hij zich gewoon zorgen maakte om zijn huisgenoten, en dat was te bewonderen.


    You can't buy happiness, but you can buy books, and that's kind of the same thing

    KLAINEISBACK schreef:
    Nou ik wil wel een tweeling spelen maar weet niet of dat mogelijk is, en ik wil ook even melden dat ik maandag begin te leren voor de proefwerken en ik dus ongeveer 4 weken niet zal reageren.

    Gregory McEwan
    James liep met een bedrukt gezicht naar de keuken en ik volgde hem.
    "Wat is er ?" vroeg ik, terwijl hij nipte van zijn koffie.
    Ik denk dat hij zich gewoon zorgen maakte om zijn huisgenoten, en dat was te bewonderen.


    (Volgens mij kan dat niet want James is al bezig met Denise, sorry, ik kan wel Melody tegen je op laten lopen)

    [ bericht aangepast op 9 nov 2013 - 20:09 ]


    ~It always seems impossible until its done. ~Nelson Mandela || ~Why is it always me? ~Neville Longbotom ||

    Naah laat het dan maar even zo, aangezien ik niet veel tijd heb


    You can't buy happiness, but you can buy books, and that's kind of the same thing

    Pete Mikaelson
    Glimlachend kijk ik toe hoe Laurinda de chocolademelk voorbereid en maakt. Met mijn ogen volg ik alle stappen die ze neemt, van het pannetje tot de warme melk dat ze in onze mokken gooit. Ze doet alles zo sierlijk. Zoals elk meisje beweegt, sierlijk. Of ze nu een beetje jongensachtig zijn of juist helemaal niet, een meisje beweegt altijd wel sierlijk. Dat is wat er in zit bij meiden, sierlijkheid. Het ziet er altijd zo mooi uit.. maar toch kies ik voor de jongens die bij lange na niet zo sierlijk zijn als zij..
    Ik schrik wakker uit mijn gedachten als Laurinda me verteld dat het niet zo moeilijk is. Glimlachend kijk ik haar aan en pak een mok vast om er een slokje uit te drinken.
    "Ja, daar heb je gelijk in" geef ik grinnikend toe "Maar ehm.. waar is de slagroom?" vraag ik haar vervolgens met een zachte grinnik

    Loki Laufeyson
    Ik zag haar knikken bij mijn idee. Ik glimlachte en grinnikte bij haar woorden. Sharp zal vast wel woest zijn, maar dat was ze toch al op me. Ik liet haar met een arm los maar liet er wel een om haar liggen om haar een beetje warm te houden. Ik zuchtte bij haar vraag. "Kom, ik vertel het terwijl we lopen." Ik begon rustig te lopen met mijn arm om haar heen. "Zo'n tutje en nog een kneusje zaten me heel erg op mijn zenuwen, ik viel naar ze uit en toen het tutje haar grote mond open trok knapte er iets. Erg lang duurde het niet, maar goed. Sharp werd woest, ook omdat ik weigerde mee te gaan daardoor. Ik ben uiteindelijk alleen naar boven gelopen vanaf beneden. En de rest van het verhaal ken je." ik zuchtte en zag het licht van het huis alweer verschijnen. Hier ergens zouden we de bomen in moeten verdwijnen als we ongezien wilden blijven. Ik wist alleen niet hoe goed ze was in boomklimmen.


    Laurinda Pearl
    Pete pakt een van de twee mokken en neemt een slok waarna hij me gelijk geeft over mijn opmerking dat chocomelk maken niet zo moeilijk is. Zodra hij vraagt waar de slagroom is grinnik ik en loop richting de koelkast waar ik een bus uithaal, en schud hem even en spuit vervolgens slagroom in mijn eigen mok waarna ik zijn mok uit zijn handen haal en op het aanrecht zeg om zo ook een dot slagroom in de zijne spuit. Zodra ik de dop terug op de bus wil doen bedenk ik me even en kijk even naar Pete. Dan weer naar de fles en weer terug naar Pete en ik leg de dop op het aanrecht waarna ik snel mijn hand naar zijn hoofd breng en wat slagroom op zijn gezicht spuit en hem lachend aankijk. "Jij wilde slagroom. Alstubliefd"

    Abigail Pierce
    Terwijl we terugliepen begon Loki te vertellen wat er gebeurd was. Over een jongen en een meisje die hem irriteerden en Sharp die woedend ophem geweest was. En waarom hij in zijn eentje als laatste terugkwam en ik knikte begrijpend en was hem stiekem heel dankbaar voor die arm die de hele weg om me heen gelegen had. Het had me toch iets warmte gegeven. Het licht van het huis was verderop al weer te zien "Dus wat was je plan?"


    You didn't even hear me out , You never gave a warning sign

    Loki Laufeyson
    Ik liep rustig met haar door het bos. Bij haar vraag glimlachte ik. "Kan je boom klimmen?" vroeg ik met een glimlach aan haar. Anders werd het nog lastig om ongezien mijn kamer in te komen. Ik stopte bij een geschikte boom om in te klimmen. Misschien als ik eerst ging kon ik haar helpen waar nodig. Abby was echt een schatje en ik was heel blij dat ze me nog een kans gaf. Dat hielp me echt wel met mijn wraakzucht. Gewoon omdat ik nu ook iets anders had om op te focussen dan Sharp tegen zitten en tutjes hun dag verkloten. Dat was ook heel erg leuk, maar met Abs nog veel leuker. Ik hield haar dicht tegen me aan in de hoop dat ze wat warmer bleef. "Wil je anders mijn shirt?" vroeg ik aan haar. Ik zou het minder extreem warm blijven, maar ik zou het warm genoeg houden.


    Bowties were never Cooler

    Abigail Pierce
    "Eh... Vast wel" Ieuw het was hoog.. damn. Maar ik moest en zou via die boom naar boven komen. Ik was nou eenmaal niet ingesteld om mensen te laten weten dat ik bang was, of wat dan ook. Die dingen werden toch enkel tegen je gebruik. Ik schud hard mijn hoofd zodra Loki me vraagt of ik zijn shirt wil. Zijn trui had ik immers ook zo ergens neergegooid net boven. Moest hij zich maar niet zo als een eikel gedragen. Maargoed. eigen schuld dat ik het koud had nu, "Ik wil alleen naar binnen dus schiet eens op" grinnik ik.


    You didn't even hear me out , You never gave a warning sign

    VitaIncoluma schreef:
    James Yaser
    Ik liep dagdromend naar de keuken toen een of andere chick tegen me aan botste. "Auw" riep ze hoog. "Sorry! Echt Sorry! Ik... Ik lette even niet op en.. en.. mijn god sorry." Er kwam echt bijna geen einde aan haar woorden. Ze dook in elkaar, wat ik nogal overdreven vond. Ik was wel kwaad op haar en dat zei ik ook: "Kon je niet even uitkeken? Je hebt toch ogen gekregen toen je werd geboren? Gebruik ze dan ook! En als ik jou was zou ik snel een blik en veger gaan halen om die scherven van je op te ruimen. Dat gaat Sharp niet leuk vinden. Ze gaat natuurlijk weer zeggen dat het mijn schuld is! En natuurlijk krijg ik dan weer alle zeik! Lekker ben jij!" tierde ik op haar. "Ja, ga maar lekker zielig zitten doen in een hoekje. Haal die armen voor je gezicht vandaan en kijk me aan als ik tegen je praat! Als je bang bent dat ik je sla, ik sla alleen maar sletten, bitches en hoeren. Dus als je wilt dat ik je ga slaan dan zorg je daar zelf voor!"


    Denise Parks
    De jongen begint op me te schreeuwen, zoals ik al verwacht had, waardoor ik automatisch nog meer in elkaar zak. Deze jongen reageert net zoals híj altijd deed als ik iets perongeluk liet vallen of wat dan ook.. Als hij over de kapotte mok begint laat ik me snel op mijn knieën vallen om de scherven op te pakken, misschien zal ik mijn handen er aan open halen maar dat maakt niet uit. Boze jongens moet je niet tegen zitten.. die zullen het toch nooit uitmaken wat er met je gebeurt.
    "Het spijt me.." piep ik weer zachtjes.
    Als hij dan tegen me zegt dat ik maar zielig in een hoekje moet gaan zitten kijk ik niet eens op of om, hij zegt dan nu wel dat hij alleen maar sletten bitches en hoeren slaat.. maar het zou me niks verbazen als ik deze keuken met blauwe plekken verlaat..
    Ik wil hier niet meer zijn. Ik sta op met de scherven in mijn handen, waarvan sommige een beetje bevlekt zijn met bloed, en loop snel naar de prullenbak.
    "Ik kon er niets aan doen. Ik keek even niet voor me.. ik dacht dat hier niemand was.." verklaar ik ratelend. Ik werp een blik op mijn handen zodat ik de jongen niet aan hoef te kijken, ik wil de boze blik in zijn ogen niet te gemoet komen, en zie dat er een snede in de palm van mijn hand zit. Niet schoonmaken Denise.. je weet wat papa altijd bij je deed als je-je wonden verzorgde.. dan werd hij boos en ging hij nog meer slaan. Hij had totaal geen mededogen, dat zal deze jongen vast ook niet hebben. Je moet gewoon wachten tot hij weg gaat. vertelt een stemmetje in mijn hoofd me. Ik luister naar de stem en blijf naar de grond staren, afwachtend op wat de jongen gaat doen met me..


    Denise reageert wat overdreven, ja.. :'D
    Maar ze heeft een verhaal wat daarbij hoort, zegmaar ^-^
    Als je haar rol gelezen hebt bij historie weet je et wel, plus het word wel snel genoeg ook hier duidelijk x')


    Oh.. x'D Ik had dit vanmorgen om 12 uur geschreven :'D
    Vergeten te posten c:
    En dan zo even een Pete post schrijven x')


    Little do you know

    Loki Laufeyson
    Ze zei dat ze het wel kon, maar ik bespeurde twijfel. Toen ze mijn shirt afsloeg trok ik toch de bloes uit die over mijn zwarte hemd hing en ik legde hem om haar schouders voor ik simpelweg lichtvoetige de boom in klom. Ik bleef op een tak zitten en stak mijn hand naar haar uit om haar te helpen. Een helpend handje was toch wel aardig? Of niet. Nee, ik was niet de handigste in situaties met mensen die ik absoluut geen pijn wilde doen. Ik probeerde het in elk geval en hopelijk vond ze het prettig, anders kreeg ik er straks wel een klap voor. Ach ja, het gebeurde vaker, al vond ik het veel minder fijn als zij het deed omdat ik haar geen pijn wilde doen en de klap in mijn gezicht wel zou betekenen dat ik dat had gedaan.


    Bowties were never Cooler

    Roww schreef:

    Denise Parks
    De jongen begint op me te schreeuwen, zoals ik al verwacht had, waardoor ik automatisch nog meer in elkaar zak. Deze jongen reageert net zoals híj altijd deed als ik iets perongeluk liet vallen of wat dan ook.. Als hij over de kapotte mok begint laat ik me snel op mijn knieën vallen om de scherven op te pakken, misschien zal ik mijn handen er aan open halen maar dat maakt niet uit. Boze jongens moet je niet tegen zitten.. die zullen het toch nooit uitmaken wat er met je gebeurt.
    "Het spijt me.." piep ik weer zachtjes.
    Als hij dan tegen me zegt dat ik maar zielig in een hoekje moet gaan zitten kijk ik niet eens op of om, hij zegt dan nu wel dat hij alleen maar sletten bitches en hoeren slaat.. maar het zou me niks verbazen als ik deze keuken met blauwe plekken verlaat..
    Ik wil hier niet meer zijn. Ik sta op met de scherven in mijn handen, waarvan sommige een beetje bevlekt zijn met bloed, en loop snel naar de prullenbak.
    "Ik kon er niets aan doen. Ik keek even niet voor me.. ik dacht dat hier niemand was.." verklaar ik ratelend. Ik werp een blik op mijn handen zodat ik de jongen niet aan hoef te kijken, ik wil de boze blik in zijn ogen niet te gemoet komen, en zie dat er een snede in de palm van mijn hand zit. Niet schoonmaken Denise.. je weet wat papa altijd bij je deed als je-je wonden verzorgde.. dan werd hij boos en ging hij nog meer slaan. Hij had totaal geen mededogen, dat zal deze jongen vast ook niet hebben. Je moet gewoon wachten tot hij weg gaat. vertelt een stemmetje in mijn hoofd me. Ik luister naar de stem en blijf naar de grond staren, afwachtend op wat de jongen gaat doen met me..


    Denise reageert wat overdreven, ja.. :'D
    Maar ze heeft een verhaal wat daarbij hoort, zegmaar ^-^
    Als je haar rol gelezen hebt bij historie weet je et wel, plus het word wel snel genoeg ook hier duidelijk x')


    Oh.. x'D Ik had dit vanmorgen om 12 uur geschreven :'D
    Vergeten te posten c:
    En dan zo even een Pete post schrijven x')


    James Yaser
    Ze begon wat te ratelen en ik verstond haar niet zo goed. Ze begint de scherven op te ruimen en ik zag dat haar handen begonnen te bloeden. Dit was niet goed, dacht ik in mezelf. Zo had je niet moeten reageren. Ik liep haar achterna de keuken in en zag dat ze een snee in haar handen had. Toevallig wist ik waar de pleisters lagen, dus pakte ik er eentje uit de la, knipte hem op maat en gaf hem aan haar en zei: "Alsjeblieft. Ik had niet zo moeten reageren. Maar je mag de volgende keer wat voorzichtiger zijn, hoor." Ik vond het maar raar dat ze zo overdreven reageerde en ik kon het niet laten om er iets over te vragen: "Waarom doe je eigenlijk zo? Ik zei toch dat ik je niet zou slaan. Dat je niet bang voor me hoefde te zijn?" Ik zei het allemaal vriendelijk, ik had nota bene iets goed te maken. Ik wist eigenlijk niet of ik nu kwaad was of niet. Ik kende dit en zolang ik dit zou voelen, kon ik nog altijd heel snel uit mijn slof schieten.

    [ bericht aangepast op 10 nov 2013 - 15:35 ]


    ~It always seems impossible until its done. ~Nelson Mandela || ~Why is it always me? ~Neville Longbotom ||

    Appelboompje schreef:
    Laurinda Pearl
    Pete pakt een van de twee mokken en neemt een slok waarna hij me gelijk geeft over mijn opmerking dat chocomelk maken niet zo moeilijk is. Zodra hij vraagt waar de slagroom is grinnik ik en loop richting de koelkast waar ik een bus uithaal, en schud hem even en spuit vervolgens slagroom in mijn eigen mok waarna ik zijn mok uit zijn handen haal en op het aanrecht zeg om zo ook een dot slagroom in de zijne spuit. Zodra ik de dop terug op de bus wil doen bedenk ik me even en kijk even naar Pete. Dan weer naar de fles en weer terug naar Pete en ik leg de dop op het aanrecht waarna ik snel mijn hand naar zijn hoofd breng en wat slagroom op zijn gezicht spuit en hem lachend aankijk. "Jij wilde slagroom. Alstubliefd"


    Pete Mikaelson
    Ik kijk toe hoe Laurinda de slagroom pakt en in beide mokken doet. Een argwanende uitdrukking verschijnt op mijn gezicht als ze van de slagroomfles naar mij kijkt en weer terug.
    Snel schud ik mijn hoofd "Nee, dat doe je niet Laurinda! Waag het nie..-" maar voor ik het weet heb ik al slagroom op mijn gezicht "Je deed het" zeg ik dan droog. Ik voel hoe de klont slagroom langzaam over mijn gezicht naar beneden druipt en voor ik het weet ligt het op mijn schoenen. Mijn gezicht is natuurlijk nog wit van de resten slagroom die zijn blijven zitten en ik haal mijn vinger er overheen zodat er een schone streep op mijn wang staat. Ik doe mijn vinger in mijn mond en maak een 'hmm' geluidje.
    "Wacht.." mompel ik, kijkend naar de slagroombus die ze nog vast heeft. Snel pak ik de bus af en grijns breed "Ik wil wraak" roep ik met een speelse lach. Ik hou de bus boven haar hoofd en spuit er wat slagroom uit.

    Denise Parks
    De jongen loopt achter me aan de keuken in en trekt een lade open om er een pleister uit te pakken. Papa deed dat nooit.. Niemand heeft dat ooit gedaan.. niemand behalve mijn moeder. Hij geeft me dan een pleister en zegt: "Alsjeblieft. Ik had niet zo moeten reageren. Maar je mag de volgende keer wat voorzichtiger zijn, hoor."
    Voorzichtig pak ik de pleister aan, bang dat er wat achter zit, en plak deze dan uiteindelijk over de snede op mijn handpalm. Als hij me dan vraagt waarom ik 'zo' doe kijk ik hem geschrokken aan.
    "Ik.. eh.." mompel ik zacht. Moet ik nu de waarheid vertellen..? Nee.. nee dan zal hij me zeker vies vinden. Misbruikt door je eigen vader en daardoor bang zijn voor elke man of jongen die ik tegen kom. Ik weet zeker dat hij me dan helemaal zal veroordelen.
    "Ik ben niet zo goed met nieuwe mensen leren kennen.." lieg ik dan zacht. Gelukkig dat hij niet bij mij in het groepje had gezeten, want als hij me met Dena had gezien had hij wel geweten dat dit een leugen is. Hopenlijk verraden mijn ogen me dit keer niet.. zo'n goede leugenaar ben ik namelijk niet.


    Revenge for Petey x'D


    Little do you know

    James Yaser
    " Ik...eh.." Denise wist niet wat ze moest zeggen. "Ik ben niet zo goed met nieuwe mensen leren kennen..." zei ze.
    Het zou best waar kunnen zijn. Dus ik zei: "Dat is toch niet zo erg. Ik bedoel, ik ook niet zo. Ik heb ook nooit echte vrienden gehad. Ook al probeerde ik zo hard, ze wilde nooit vrienden met me zijn. Ik hoop dat ik nu wel vrienden krijg." Maar ik vond het nog steeds vreemd dat ze dacht dat ik haar ging slaan toen we botsten. "Werd je vroeger vaak geslagen?" flapte er uit bij mij. "Oeps, dat had ik niet moeten vragen. Dat is persoonlijk." zei ik er snel achteraan om haar niet te beledigen of in het nauw te brengen. Misschien had ze een moeder die haar altijd sloeg of een gemeen vriendje gehad. Het kon van alles zijn. Het was niet dat ik haar niet geloofde, het was gewoon raar dat ze zich verborg toen we tegen elkaar liepen.

    [ bericht aangepast op 10 nov 2013 - 16:54 ]


    ~It always seems impossible until its done. ~Nelson Mandela || ~Why is it always me? ~Neville Longbotom ||

    abigail pierce
    ondanks dat ik hem verteld had dat ik het niet nodig had trok hij zijn bloes uit en hing hem over mijn schouders. Eigenwijs geval dat je er rondloopt Loki. Hij begon te klimmen, ging zitten en stak zijn hand uit die ik negeerde en ik klom hem lekker achterna. "Nou alé ik blijf hier niet in die boom hangen hoor" grinnikte ik.

    Laurinda Pearl.
    ik zag hoe de witte klonten naar beneden vielen en witte sporen achterlieten op zijn gezicht. Ik begon zachtjes te lachen en zag hoe hij een vinger langs de slagroom haalde waardoor er een witte streek ontstond en hij stak zijn vinger in zijn mond. Maar de volgende blik op zijn gezicht beviel me niet, en inderdaad hij pakte de slagroombus af en hield hem boven mijn hoofdje. Drukken, en flats, witte dotten op ijn hoofdje... "Neeeeej Pete!" en ik kijk hem pruilend aan waarna ik richting het pak cacao naast me op het aanrecht grijp en mijn hand erdoor haal om die in zijn gezicht te gooien, de bruine poeder bleef plakken aan de witte sporen waardoor het een bruit wit geheel werd en lachend keek ik hem aan.


    You didn't even hear me out , You never gave a warning sign

    Loki Laufeyson
    Ze negeerde mijn hand, dus ik ging recht staan. "Kom op dan, Abby." zei ik voor ik naar het einde van de tak trippelde en van daar naar de volgende boom te springen. Ik keek nog even naar Abs, maar ging toen toch verder naar de volgende en de volgende. Een stil pad over stevige takken halverwege de bomen. Ik ging niet te snel zodat ze me kon bijhouden. Dit ging verder tot aan het raam. Dat was een flinke sprong, maar het moest wel lukken. Ik wachtte in deze boom op Abby tot ze ook zover was. Hopelijk zou James nu niet binnen komen. De kamer was nu in elk geval leeg.


    Bowties were never Cooler

    abigail pierce
    Loki sprong soepel van boom naar boom, oke die deed dit dagelijks ofzo? Ik sprong hem voorzichtig achterna van tak naar tak op een hoogte die me maar niks beviel. Ik was gewoon geen fan van hoogtes en helemaal niet als ik er elke moment uit kon vallen en met een vleug van opluchting kwam ik aan bij de laatste boom waar Loki op me stond te wachten en ik keek naar de afstand van hier, naar het raam en schudde resoluut mijn hoofd. "No facking way" en ik kijk hem met grote ogen aan, het boomspringen was me al niet geweldig af gegaan, maar dat ging ik hem niet vertellen natuurlijk, maar dit, dit ging nooit lukken.


    You didn't even hear me out , You never gave a warning sign

    Loki Laufeyson
    Uiteindelijk kwam ze bij me staan. Ik glimlachte bemoedigend naar haar. Toch kwamen de vrij duidelijke woorden uit haar mond. Ik pakte haar bij haar schouders. "Je zal wel moeten, Abs. Je kan het echt wel. Moet ik eerst gaan om je te kunnen vangen?" Ik was wat door mijn knieen gebogen en keek haar recht aan. Ze moest wel. Er was geen andere weg. We moesten via het raam. Via de deur was voor mij in elk geval geen optie en als zij via de deur binnen zou komen en dan direct naar boven zou verdwijnen zou ook raar zijn. Zoizo het feit dat ze buiten was geweest. Of dat ze niet met mij was teruggekeerd. Ik drukte een kus op haar voorhoofd voor goed geluk. "Alles komt goed. Echt waar." zei ik voor ik haar met mijn intense groengrijze aankeek.


    Bowties were never Cooler