[RPG]Pirates of Port Royal||Speel Topic||1 - Speeltopics

Port Royal, een piraten haven zoals elk ander, de straten vies en overspoelt met ongedierte en zwerfbeesten. Het stinkt er naar alcohol en mensen die zich al weken niet hebben gewassen. De stad heeft geen regels behalve de waarden en normen van de bewoners die natuurlijk niet altijd even goed zijn. Moord, chantage, afpersing en zijn aan de orde van de dag. Hoewel deze stad gewoon een leider heeft blijven deze dingen gewoon door gaan. De burgemeester heeft namelijk geen zin om zich te mengen in het piraten probleem. Zolang hij veilig is zal het hem gestolen kunnen worden.
Daarbij zijn veel mensen die er wonen of komen primitief. Ze eten, ze slapen en genieten van het simpele leven. Twee grote schepen leggen aan in de haven, beiden om nieuwe voorraden te kopen en hun buit te verkopen. De bemanning heeft even vrije tijd na hun lange maanden op zee.
Een aantal dagen later komt er nieuws dat een grote piraten bende die behoorlijk berucht is op de zee van plan is deze stad in te nemen. Hun plan om deze stad te onderdrukken valt dan ook niet in de smaak bij de crew van de twee schepen en de bewoners van deze stad. De boosheid word dan ook verdeeld tussen het naderend probleem en de burgemeester.

Mee doen:

Rollen
Bewoners
Mannen:

- Ardley Read (scheepsbouwer) - BilboBaggins - Pagina 1,10
-


Vrouwen:
- Meredith Emma Johnson (Winkeleigennaar/huurmoordenaar) - VladiFerr - Pagina 1,2
- Mazie Lockwood - Smoak - Pagina 1,8
- Dana Janelle Wright (bakker) - MinnieMouseX - Pagina 1,8
-

Bemanning van het schip Lost mermaid
Mannen:
- Timothy -Tim- Bennett (kok) - Tonto - Pagina 1,1
- Loki Jones (scheepsjongen) - KiliOfDurin - Pagina 1,3
- James Armando Bradley - Eruditex - 1,4
-

Vrouwen: Tijdelijk vol
- Leanne Alderick (scheepsarts) - Guinness - Pagina 1,1
- Seijn Anneline Change (Kapitein) - Pwettyness - Pagina 1,2
- Jane Campbell (stuurvrouw) - MinnieMouseX - Pagina 1,2
- Reservatie - XLaheyX

Bemanning van het schip golddigger
Mannen:
- Julio Walkers (scheepsjongen) - Dorchadais - Pagina 1,4
- Sigurd [Word ook wel Rat genoemd] (mastrat) - Ninuturu Pagina 1,6
- Klarck - Kapitein - norainbow - pagina 1,8

Vrouwen: tijdelijk vol
- Morrigan Liudwind (zieneres) - Guinness - Pagina 1,5
- Namira Teresea Middleton (huurlinge) - Laconiek - Pagina 1,6 Non-actief voor onbepaalde tijd
- Lydia Fitts (stuurvrouw) - Rosarium - Pagina 1,10
- Scarlett Brooke - BilboBaggins - Pagina 1,11
- Emily Red Watson - VladiFerr - Pagina 1,12

Karakters die vrij gebruikt mogen worden door omstandigheden:
- Alexander Raven Grey - Hij gebruikt Raven het liefst. (smid) - Pagina 1,3
- Jason William Callum - Pagina 1,3




Wie schrijven er 16+


Ik pas zo vaak mogelijk het topic aan en ik zal controleren of de regels worden na geleefd, bij 3x een overtreding is het exit.
Mee doen kan altijd nog, let er wel op rollen in het rollentopic en er moet een balans blijven

Topics
Rollen Topic
Praat Topic
Speel Topic

[ bericht aangepast op 6 nov 2013 - 23:05 ]

---

Never forget what you are. The rest of the world will not. Wear it like armor and it can never be used to hurt you.

Mazie Lockwood
'Gelukkig maar. Ik had toch mooi voor paal gestaan als je wel van hier was geweest. En voor paal staan, voor een mooie dame is niet heel erg goed voor een man zijn ego,' grinnikt de man. Ik glimlach lichtjes. 'Voor gek staan is nooit goed voor iemands ego,' zeg ik. 'Al is het soms niet erg als iemands ego een deuk krijgt. Dan worden ze wat minder arrogant, en dat kunnen de meeste mannen hier wel gebruiken.' Hopelijk denkt hij nu niet dat ik hem er mee bedoel.
Niet veel later begint de verkoper tegen de jongeman aan te praten en ik begin me aan hem te ergeren, aan de verkoper, niet de jongeman. Hij lijkt me echt zo iemand die zich met alles en iedereen bemoeit, en ik houd niet van mensen die hun neus in andermans zaken steken.
Hun discussie laat me ongemakkelijk voelen en net als ik weg wil lopen vraagt de jongeman hoe ik heet, waarop ik mezelf voor stel. Hij glimlacht en grinnikt zachtjes. Hij heeft nog verbazingwekkend mooie tanden voor een piraat. Meestal hebben die vieze, gele tanden, bah. 'Timothy Bennett, aangenaam.' Hij pakt mijn hand vast en drukt er als een echte heer een kus op. Ik vraag me af waar hij vandaan komt, met zijn schone tanden en manieren. Echt niet veel piraten hebben dat. 'Maar jij mag me Tim noemen.' Ik knik lichtjes. Tim dus.
'Miss Mazie, aangezien jij hier woont, kun je mij vast wel een plek wijzen waar ik mijzelf even goed kan schoonboenen en kan scheren. Ik kom hier wel vaker, zoals je gemerkt heb, maar nooit een reden gehad om mij schoon te boenen en te scheren.' Een combinatie van een glimlach en een grijns komt op zijn lippen te staan. Ik vraag me af of hij nog gewoon beleefd is, of dat hij probeert mij te versieren. Als het het laatste is, dan wens ik hem nog veel succes. Dat is bijna geen enkele man gelukt sinds ik hier ben. Hooguit twee. 'En daarna kun je me vast een plekje wijzen waar ik heerlijk kan eten en een leuk gesprekje met je kan voeren.' Mijn wenkbrauwen gaan omhoog. Ik denk dat het tijd wordt om mijn hardere kant maar op te zetten. 'Ik kan je wel een plek vertellen waar je kan eten, maar een gesprek gaat er niet van komen,' zeg ik. Timothy slaat zichzelf op zijn voorhoofd. 'Zo bedoelde ik het niet. Je bent niet van hier, Je bent mooi, anders dan de andere vrouwen van hier als in niet uit op seks, en ik heb je nooit eerder gezien. Dat interesseert me. Ik zou graag een gesprekje met je voeren. Daarnaast schijnen we hier langer dan een week te blijven. Dus ik hoop dat je me die plekjes wilt wijzen...en een beschaafd gesprek met mij aan durft te gaan. Als ik schoon en geschoren ben zul je zien dat ik niet de enge piraat ben die ik nu lijk.' Ik laat een iets spottende lach over mijn lippen rol. 'Als ik iets over piraten geleerd heb, dan is het wel dat ze niet te vertrouwen zijn. Geen een van hen.' Ik veeg een donkere lok uit mijn gezicht. 'Maar goed, ik laat je die plekjes wel zien, maar daarna moet ik aan het werk,' zeg ik terwijl ik alvast begin te lopen. 'En je zult even geduld moeten hebben, want ik moet nog kruiden hebben.' Zonder op een antwoord te wachten loop ik naar de kraam met kruiden, waar ik de kruiden koop die ik mee moest nemen van.
Wanneer ik hier klaar mee ben en me omdraai zie ik dat Timothy meegekomen is. 'Oké, laten we gaan.'

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered

Leane Alderick

. 'Niet zo dronken, hé?' grinnikte James toen hij haar op een bed had gezet. Normaal zou ze zich nooit zo makkelijk laten mee nemen, maar voor James maakte ze een uitzondering. Hij was anders dan de meeste piraten.
Ze grinnikte terug, "Niet half zo erg als jij denkt James" loog ze terwijl ze hem met haar ogen de kamer uit volgde. Het duurde erg lang voor hij terug kwam, of was dat omdat ze in slaap was gevallen? Ze kwam overeind, "James?!" riep ze door het huis.
Met een korte zucht kwam ze van het bed af, ze voelde de alcohol nog wel in haar bloed maar negeerde het. Ze liep door het huisje nog steeds zijn naam roepend tot de kelder deur open zag staan. Ze liep voorzichtig naar het randje en voelde geen ladder.
"Oh god, James!" riep ze naar benede. Als hij was gevallen kon hij toch ernstige schade lijden. Ze rende door het huis opzoek naar iets bruikbaars om naar hem toe te komen. Ergens in een verlatenhoek vond ze een lang touw en greep de olielamp van een bijzet tafeltje. Ze maakte het ene uiteinde van het touw vast aan de pillaar en het andere gedeelte liet ze zakken in het donker van de kelder. De olielamp klemde ze tussen haar tanden terwijl ze zich rustig liet zakken in het donker. "James?" vroeg ze toen ze de grond onder haar voeten voelde. Ze hielt de olielamp omhoog om James te zien zitten. Als hij was ongelukkig ten val was gekomen had hij zeker niet daar beland.
Leane haar bloed begon bijna meteen de koken. Ze zakte iets naast de slapende James neer en gaf hem een tik op de wang zoals alleen een vrouw kon doen. "Verdomme James! Ik schrok me eigen de zenuwen en jij ligt hier gewoon te slapen!" siste ze boos.

---

Never forget what you are. The rest of the world will not. Wear it like armor and it can never be used to hurt you.

Timothy Bennett

"Ik kan je wel een plek vertellen waar je kan eten, maar een gesprek gaat er niet van komen"zegt Mazie. Ik sla mezelf op mijn voorhoofd. "Zo bedoelde ik het niet. Je bent niet van hier, Je bent mooi, anders dan de andere vrouwen van hier als in niet uit op seks, en ik heb je nooit eerder gezien. Dat interesseert me. Ik zou graag een gesprekje met je voeren. Daarnaast schijnen we hier langer dan een week te blijven. Dus ik hoop dat je me die plekjes wilt wijzen...en een beschaafd gesprek met mij aan durft te gaan. Als ik schoon en geschoren ben zul je zien dat ik niet de enge piraat ben die ik nu lijk." Mazie lacht spottend en nu trek ik mijn wenkbrauwen. "Als ik iets over piraten geleerd heb, dan is het wel dat ze niet te vertrouwen zijn. Geen een van hen. Maar goed, ik laat je die plekjes wel zien, maar daarna moet ik aan het werk, En je zult even geduld moeten hebben, want ik moet nog kruiden hebben." Mazie loopt voorop en even kijk ik haar geïrriteerd na. Als ze haar aankopen heeft gedaan heb ik haar weer ingehaald. "Als ik iets in het leven geleerd heb is dat het álles behalve verstandig is om iedereen over een kam te scheren" zeg ik. Mijn toon veranderd meteen. Terwijl ik net nog een plat piraat achtig stem geluid had, heb ik nu een stuk netter, brits accent. Typisch uit de regio waar ik geboren en getogen ben. "Ik mag nú dan wel piraat zijn, Maar ik heb een educatie gehad. Meerdere zelfs. Beroeps wel is waar" Ik ga voor Mazie staan en kijk haar recht aan. "Ik ben hoef smid, wapen smid, ik kan grote schepen repareren én ben kok. Ik prefereer een goed boek, of een goed gesprek over seks. In de 27 jaren dat ik leef heb ik maar twee keer iemand vermoord, en dat alleen maar omdat ik anders zelf dood was geweest. Ik houd me afzijdig van het geplunder oh en ik ben maagd" noem ik op, met nog hetzelfde nette britse accent. "Als ik een piraat was geweest zoals diegene waar jij het over hebt, dan had je me geen barst kunnen schelen, Dan had ik je meegenomen naar een steegje, had ik je vanbinnen open gereten tijdens de verkrachting en had ik je voor dood achter gelaten" Zeg ik dood serieus, en heel ernstig maar nog met hetzelfde accent. Die ik direct daarna weer laat varen. "Maar dat ben ik niet, Seks boeit me echt helemaal niks, en ik heb veel meer behoefte aan een beschaafd gesprek dan weer eens te horen wie wie gaat neuken" Ik stap opzij. "Zullen we gaan? Ik ben vies en volgens mij stink ik enorm"

[ bericht aangepast op 22 okt 2013 - 21:50 ]

---

[i]Help always come when people fight for right - Tonto [/i]

Mazie Lockwood
'Als ik iets in het leven geleerd heb is dat het álles behalve verstandig is om iedereen over een kam te scheren,' zegt hij. Het valt me op dat de platte piratentoon plaats heeft gemaakt voor een net Brits accent. 'Als je denkt dat je anders bent, dan moet je dat eerst maar bewijzen,' is het enige wat ik zeg. 'Ik mag nú dan wel piraat zijn, Maar ik heb een educatie gehad. Meerdere zelfs. Beroeps weliswaar.' Ik wil verder lopen maar dat gaat niet, aangezien hij voor mij gaat staan. Ik zucht zachtjes en zet mijn handen in mijn zij. 'Ik ben hoefsmid, wapensmid, ik kan grote schepen repareren én ben kok. Ik prefereer een goed boek, of een goed gesprek over seks. In de 27 jaren dat ik leef heb ik maar twee keer iemand vermoord, en dat alleen maar omdat ik anders zelf dood was geweest. Ik houd me afzijdig van het geplunder oh en ik ben maagd.' Bij dat laatste trek ik mijn wenkbrauwen op. Zeker weten dat dat niet waar is, zeker niet omdat hij net nog met me flirtte. Het is vast een truc die hij bij elke vrouw uithaalt. 'Als ik een piraat was geweest zoals diegene waar jij het over hebt, dan had je me geen barst kunnen schelen, Dan had ik je meegenomen naar een steegje, had ik je vanbinnen open gereten tijdens de verkrachting en had ik je voor dood achter gelaten.' Hierop valt mijn mond een stukje open. Als hij dacht dat ik daardoor zou denken dat hij anders is, dan is hij compleet gestoord. 'Maar dat ben ik niet, Seks boeit me echt helemaal niks, en ik heb veel meer behoefte aan een beschaafd gesprek dan weer eens te horen wie wie gaat neuken.' Het nette accent is weer verdwenen. Het feit dat hij het zo ontkent laat me alleen maar meer argwanend zijn. 'Je kan zeggen wat je wilt, maar ik vertrouw je nog steeds niet. Misschien is dit wel gewoon een list, piraten zijn tenslotte er goed in listen verzinnen, jij kan het weten,' zeg ik.
Hij stapt tenminste wel eindelijk opzij. 'Zullen we gaan? Ik ben vies en volgens mij stink ik enorm.' De enige piraat ter wereld die het uitmaakt of hij stinkt of niet. 'Je stinkt inderdaad ja,' zeg ik terwijl ik voor hem uitloop. Liever zou ik hem naar een andere herberg brengen, maar dat gaat vast niet erg gewaardeerd worden door Barlow en Cheston.
'We zijn er,' zeg ik terwijl ik de deur van de herberg open duw. Het is al iets drukker als net. Ik geef eerst de kruiden af in de keuken en loop daarna mee met Timothy naar een ruimte achter de herberg. 'Hier kan je je wassen,' meld ik hem. 'Cheston of Barlow brengt zo meteen het warme water en een spons.' Na dit gezegd te hebben loop ik terug naar de bar en zeg ik tegen Barlow dat hij water moet koken en vervolgens tegen Cheston dat hij het zo naar de wasruimte moet brengen.'

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered

Timothy Bennett.

"Je kan zeggen wat je wilt, maar ik vertrouw je nog steeds niet. Misschien is dit wel gewoon een list, Piraten zijn tenslotte er goed in, in listen verzinnen. Jij kan het weten." Als ik opzij stap loopt Mazie door. "Je stinkt inderdaad ja". Het feit dat Mazie denkt dat het allemaal een list is maakt me erg kwaad. Ik besluit er niks tegen te doen en maar gewoon achter haar aan te lopen zonder iets te zeggen. "We zijn er" zegt ze na een poosje. We lopen een deur door, de ruimte door naar een ruimte achter de herberg. "Hier kun je je wassen. Cheston of Barlow brengt je zo meteen het warme water en een spons" Ze loopt weg. Ik rol met mijn ogen en Doe mijn shirt uit. Hoorde ik nou echt Cheston en Barlow? Ik loop naar de deur opening van de ruimte en kijk meteen in een soort keuken. Ja hoor... Cheston en Barlow. Een is bezig met water en de andere met anders. Tot een opkijkt en mij recht aankijkt. Een grijns van oor tot oor komt op zijn gezicht. "En ik maar denken dat die dag nooit zou komen. Timothy Bennett die zichzelf gaat wassen!!" Cheston kijkt meteen op. Ik begin te lachen. "Ik heb me echt wel vaker gewassen hoor heren." zeg ik met het engelse accent dat ik eerder al had en loop naar de mannen, in mijn blote gespierde bast wel is waar, om ze een hand te geven. " Hoe is het met je, lang geleden" Zegt Cheston. "Juah het gaat wel goed. Behalve dat jullie gastvrouwe me net even enorm beledigd heb. Fooi krijgen jullie in ieder geval niet" Cheston en Barlow kijken me even stom verbaast aan. "Blijkbaar is het een list als ik vertel dat ik maagd ben.." antwoord ik droogjes. Cheston en Barlow schieten keihard in de lach. "Dat Geloofde je niet Mazie?" lacht Cheston. "Het is echt zo. Ik ken deze kerel al vanaf onze 16e...Hij heeft echt nog nooit seks gehad" Lacht Barlow. "Heel leuk en aardig maarehm, ik stink en wil badderen"
Barlow loopt mee en vult de tobbe. Ik laat mezelf in het hete water zakken. Even geniet ik van het warme water. Dan begin ik met de spons mijn lichaam schoon te schrobben. Ik laat mijn hoofd in het water zakken zodat mijn gezicht en haar ook schoon word. Dan stap ik uit het bad. Ik droog mezelf af. Ik haal uit mijn tas een schone, nieuwe broek. Die trek ik aan. Daarna een schoon en nieuw shirt. Ik kam mijn haar met een versleten kam. Mijn oude broek en shirt gooi ik weg. Trek mijn schoenen aan en met mijn tas op mijn schouder loop ik terug. Ik ga aan de bar zitten en Barlow geeft me een biertje. Hij kijkt Mazie even aan en dan mij weer. "Hoe is het nou met je man. Ik hoorde een gerucht op de markt van Theodore." Ik zucht even. "we worden oud, Barlow. Jij hebt het hier...Ik heb een boot...Het wordt tijd vind je niet?" Barlow knikt even kort.

---

[i]Help always come when people fight for right - Tonto [/i]

Julio Walkers

Loki haalde zijn hand van het heft van zijn zwaard af en haalt deze even door zijn haren. Ik ga wat met ontspannen staan wanneer dit gebeurde en kijk naar hem.
"Een paar seconde geleden mocht ik hier nog rondneuzen van je. wat heb ik fout gedaan? Ben ik te rusteloos? Is het de drank? Want dat hoeft echt niet hoor, als je dat soms denkt? Ik drink zelf ook niet veel, maar het leek me wel beleefd. Ik wilde gewoon zekerheid. Ik ben een malloot die z'n klep niet kan houden en teveel energie heeft. Ook weet ik dat ik niet de makkelijkste persoon ben om mee om te gaan, maar ik vond het hier net zo interessant." Ratelt de donkerharige jongen voor mij en ik trekt even één wenkbrauw kort op. Dan laat ik hem weer zakken en kijkt Loki aan. Een zachte zucht verlaat mijn mond en ik sla mijn armen over elkaar. Vervolgens kijk ik even de haven rond en weer terug naar Loki.
"Oké, ik hoop dat ik hier geen problemen mee ga krijgen," mompel ik zachtjes en recht mijn rug een stukje. Ik trek een been op om op het andere te blijven steunen. Dit doe ik op zee vaker om mijn evenwicht te trainen. Ik ben blij dat het steeds beter gaat.
"Goed, Loki," zeg ik dan en kijk naar hem. "Ratel niet opnieuw zo erg oké?" zeg ik met een lachje en zet mijn voet terug op het hout. Ik leg mijn arm op zijn schouder en kijkt hem aan.
"Je mag op het schip blijven, maar ik blijf bij je. Goed?" vraag ik dan en kijk hem aan. Ik wil niet het risico lopen dat er straks dingen verdwenen zijn hier op het schip. Ik was nog maar een van de weinige die nog op het schip, of in ieder geval, terug op het schip was. En er wordt verwacht van degene die op het schip zijn, dat ze een beetje opletten.
Ik blijf Loki aankijken en wacht op zijn antwoordt.

---

Ich liebe dich 27.12.23

Mazie Lockwood
Ik sta bij de bar als ik vanuit mijn ooghoeken zie dat Timothy de ruimte in komt gelopen. Mijn wenkbrauwen trek ik een stukje op. Is hij nog echt zo ongeduldig dat hij nu al komt kijken waar het water blijft? Ik erger me er een beetje aan, maar onwillekeurig laat ik mijn amberkleurige ogen toch over zijn blote bast glijden. Hij is behoorlijk gespierd, zelfs voor een piraat.
'En ik maar denken dat die dag nooit zou komen. Timothy Bennett die zichzelf gaat wassen!' zegt Barlow ineens. Een frons verschijnt op mijn gezicht, kennen ze elkaar soms? Timothy lacht. 'Ik heb me echt wel vaker gewassen hoor heren.' Ja, die kennen elkaar. Waarschijnlijk hebben ze een tijdje op hetzelfde schip gezeten, of zoiets. Hij loopt naar ze toe en schudt de handen van Cheston en Barlow. 'Hoe is het met je, lang geleden' - 'Juah het gaat wel goed. Behalve dat jullie gastvrouwe me net even enorm beledigd heb. Fooi krijgen jullie in ieder geval niet.' Nu kijk ik pas echt op en kijk ik hem iets geërgerd aan. Ik heb enkel gezegd dat hij stinkt, wat ook echt zo is. Wat hij dan gewild, dat ik ging liegen? 'Ik sprak alleen maar de waarheid, hoor,' brom ik. Cheston en Barlow kijken Timothy verbaasd aan. 'Blijkbaar is het een list als ik vertel dat ik maagd ben..' zegt Timothy, waarop Cheston en Barlow zo hard beginnen te lachen dat de enkele klanten die in de kroeg zitten op kijken. Mijn wangen worden rood. 'Dat geloofde je niet Mazie?' lacht Cheston. 'Het is echt zo. Ik ken deze kerel al vanaf onze 16e... Hij heeft echt nog nooit seks gehad.' - 'Ik kan toch ook niet ruiken of iemand wel of niet een maagd is?' verdedig ik mezelf. 'Bovendien is hij dan waarschijnlijk de enige maagdelijke piraat die er bestaat.' Dat dat ontzettend raar is zeg ik er maar niet bij, voordat hij weer op zijn teentjes raakt.
'Heel leuk en aardig maar ehm, ik stink en wil badderen.' Hij loopt weer weg en Barlow loopt achter hem aan.
Wanneer Barlow weer terug is loop ik naar Cheston en hem toe. Ze beginnen te grinniken als ze mij zien. 'Echt iets voor jou om zoiets niet te geloven, Maz,' plaagt Barlow. Ik steek mijn tong naar hem uit, wat ze alleen maar meer vermaakt, wat mij weer irriteert. Cheston ziet het en slaat zijn arm rond mijn schouders. 'Niet alle piraten zijn niet te vertrouwen, Mazie.' Ik haal mijn schouders op en kijk de andere kant op. Hij moet dat niet zeggen, dan moet ik er alleen maar aan denken en dat wil ik niet. 'Timothy is te vertrouwen, neem dat maar van ons aan. En je weet dat we niet zouden blijven staan kijken als hij je toch iets zou flikken. Als hij toch iets bij je flikt, dan kom je gewoon naar ons toe en dan geef ik hem een ram voor zijn kop, ook al is hij een vriend van me.' Ik glimlach lichtjes naar Cheston. 'Dankjewel.' Hij knipoogt. 'Je weet best wel dat ik dat zou doen, en hup, nu aan het werk.' Ik doe wat hij zegt en loop de kroeg weer in, om lege glazen bij de tafeltjes op te halen. Was het altijd maar zo rustig.
Na een tijdje komt Timothy weer te voorschijn en Barlow geeft hem een biertje. Zijn blik glijdt even naar mij, en dan weer naar Timothy. 'Hoe is het nou met je man. Ik hoorde een gerucht op de markt van Theodor.' Hij zucht en ik lach zachtjes achter mijn hand. 'We worden oud, Barlow. Jij hebt het hier...Ik heb een boot...Het wordt tijd vind je niet?' Barlow knikt er op. Ik wil me net in het gesprek mengen als ik gevloek uit de keuken hoor. Ik weet alweer hoe laat het is en tover een reepje stof van onder de bar te voorschijn. Ik heb tegenwoordig daar altijd wat liggen, aangezien Cheston er een ster in is in zijn vingers te snijden. Ik wil al naar de keuken lopen, maar hij komt er al uitgelopen. 'Verdomde kruiden,' bromt hij. Ik grinnik zacht, pak zijn hand vast en begin zorgvuldig het reepje stof rond zijn duim te wikkelen. 'Vanavond kijk ik er wel beter naar.' Mijn blik glijdt naar Barlow. 'Ga jij maar verder met snijden, Cheston snijdt zijn hand er nog een keer af.' Cheston geeft me een por terwijl Barlow grinnikend naar de keuken verdwijnt. 'Krijg ik geen kus tegen de pijn?' vraagt Cheston plagerig. 'Ik ga niet je bebloede vinger kussen.' - 'Mijn hele hand dan?' Ik rol met mijn ogen, maar geef toch maar een lichte kus op zijn hand, anders houdt hij er nooit over op. Hierna richt ik mijn aandacht op Timothy. 'Ik heb medelijden met je dat je hem kent,' zeg ik met een hoofdknikje naar Cheston. 'Hé!' roept Cheston beledigd. 'Hoe kennen jullie elkaar eigenlijk?'

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered

[MT]

---

• Hardship often prepares an ordinary person for an extraordinary destiny •

Timothy Bennett

" Ik kan toch ook niet ruiken of iemand wel of niet een maagd is?' verdedigt Mazie Zichzelf. 'Bovendien is hij dan waarschijnlijk de enige maagdelijke piraat die er bestaat." Verdedigd Mazie zich. Waarna ik lekker ga badderen. Na het bad heb ik nog een kort gesprekje met Barlow Als we plotseling gevloek vanuit de keuken horen. Verbaasd kijk ik op maar Mazie staat Cheston al te verbinden "Vanavond kijk ik er wel beter naar. Ga jij maar verder met snijden, Cheston snijdt zijn hand er nog een keer af." Cheston geeft Mazie een por terwijl Barlow grinnikend naar de keuken verdwijnt. 'Krijg ik geen kus tegen de pijn?' vraagt Cheston plagerig. "Ik ga niet je bebloede vinger kussen." Protesteert Mazie " Mijn hele hand dan?" Ik grinnik. "Ik heb medelijden met je dat je hem kent" Zegt Mazie met een hoofd knikje naar Cheston. Ik schud mijn hoofd terwijl Cheston protesteerd. "Hij is een goede vriend.." Antwoord ik met datzelfde engelse accent als eerder. Ik heb geen zin om de moeite te doen om mijn piraten accent op te zetten. Daarnaast zouden Cheston en Barlow me dan op de vingers tikken. "Hoe kennen jullie elkaar eigenlijk?" vraagt Cheston. "Ik dacht een leuk meisje aan te spreken op de markt" zeg ik geamuseerd. Cheston lacht. "Haha was dat even fout!" roept hij.
"Ga nou maar eten maken gast, Ik heb honger" zeg ik dan. "Ja baas" grijnst Cheston en verdwijnt naar de keuken waar Barlow al is. Ik neem een grote slok van mijn bier terwijl ik zijdelings stiekem even naar Mazie kijkt. Ze kan zich schijnbaar goed op de been houden voor zo'n knappe jonge dame. Moet ook wel in zo'n stadje als dit. Ik zet mijn bier neer en veeg mijn mond af met de rug van mijn hand. "Word hier altijd zo veel geroddeld?" vraag ik aan Mazie, doelend op Theodore en Barlow. "Of is dat alleen zo als ik hier ben?" Ik kan een lichte grijns niet onderdrukken. Misschien haalt het de spanningen van daarnet een beetje weg. Hoop van wel in ieder geval. "En is het echt zo verbazend als een man op zijn zeven-en-twintigste nog maagd is?" vraag ik vervolgens stom verbaasd. 'Dat wist ik niet namelijk"

[ bericht aangepast op 28 okt 2013 - 21:31 ]

---

[i]Help always come when people fight for right - Tonto [/i]

Ardley Read

Met grote ogen had ik naar de twee schepen gekeken. Ik had ze natuurlijk wel eens vaker gezien, maar elke keer was het weer bijzonder. Ik vroeg me dan af hoe ze gemaakt waren. Allebei waren ze prachtig, maar ook zo anders. Misschien dat ik ook ooit zulke schepen zou maken, toch wist ik dat het nog wel even zou duren voordat ik zo goed was.
Ik zat op de houten aanlegplaats en liet mijn benen boven het water bungelen. Een tevreden zucht rolde over mijn lippen terwijl ik mijn blik wenden naar de mensen die de kade op liepen. Piraten, wist ik. Onbewust keek ik ze een voor een over. De een was nog gespierder dan de ander. Snel liet ik mijn ogen glijden over mijn armen, het was wel weer duidelijk waarom ik zelf nooit piraat was geworden.
Toch had dit er nooit mee te maken gehad dat ik niet sterk genoeg zou zijn, het was omdat ik zeker wist dat ik mensen niet van het leven kon beroven, ik was niet ruig genoeg. Nu zag ik dat er ook vrouwen bij waren, ze waren beeldschoon maar hadden iets over zich wat ik niet kon plaatsen, zoals mijn moeder en zusjes er ook vaak bijgelopen hadden. Wantrouwend keek ik ze na, ik dacht na over hoeveel mensen ze wel niet vermoord zouden hebben, of ontvoerd, of bestolen. Maar misschien had ik altijd een verkeerd beeld bij piraten gehad. Ik staarde weer naar de schepen, ik moest zo toch naar een van die piraten toe om te vragen of ze nog problemen hadden met hun schip, dat was immers mijn baan.
Behendig stond ik op om naar de voorkant van de schepen te kijken. Met grote, stevige passen liep ik de kade over en begroette af en toe andere mensen die langs liepen met een vriendelijke glimlach.

[slecht stukje, sorry. Voel je vrij om met hem te komen praten, ik wist echt even niet hoe ik moest beginnen]

---

• Hardship often prepares an ordinary person for an extraordinary destiny •

Mazie Lockwood
Timothy schudt zijn hoofd. 'Hij is een goede vriend...' Daar heeft hij gelijk in, maar blijkbaar snapt hij niet wanneer iets een grapje is. Dat is inmiddels wel duidelijk.
Dan vraagt Cheston ineens hoe Timothy en ik elkaar kennen, waardoor het net klinkt alsof we "bij elkaar horen". 'Ik dacht een leuk meisje aan te spreken op de markt' antwoordt Timothy geamuseerd, waarop Cheston lacht en zegt: 'Haha was dat even fout!' Ik rol met mijn ogen. Als hij me niks vindt had hij maar niet als elke man op zijn ogen af gaan. Maagd, ja vast.
'Ga nou maar eten maken gast, Ik heb honger.' -. 'Ja baas.' Cheston grijnst en loopt de keuken in. Ik zucht even. 'Cheston, doe dat nou niet!' roep ik hem nog na, maar hij komt natuurlijk niet terug. Eigenwijze vent.
Ik werp nog een korte blik op Timothy en richt mijn aandacht dan op een vent die al halfbezopen is die bier wil. Hij komt hier wel vaker en ik hoop dat hij vanavond weg is, aangezien hij gladde handjes heeft en als het druk is kunnen Cheston en Barlow er niet op letten. Nog een reden waarom Cheston nu hier zou moeten blijven en niet in de keuken zichzelf zou moeten verwonden.
'Wordt hier altijd zo veel geroddeld?' vraagt Timothy dan. 'Of is dat alleen zo als ik hier ben?' Hij grijnst lichtjes. 'En is het echt zo verbazend als een man op zijn zeven-en-twintigste nog maagd is?Dat wist ik niet namelijk.' Ik loop naar hem toe terwijl ik de blik van de andere man op mij voel branden. 'Nee, je bent niet zo berucht dat er alleen veel geroddeld wordt als jij hier bent, dat is altijd zo,' antwoord ik op zijn eerste vraag, waarna ik hem iets verontschuldigend aan kijk. 'En ja, het is raar als iemand op die leeftijd nog maagd is. Je bent waarschijnlijk de enige maagd in heel Port Royal.' Ik werp een korte blik op de andere man, die nog steeds mijn kant op kijkt met een blik waar ik de rillingen van krijg, en daarna terug naar Timothy. 'Wil je nog een biertje?'

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered

Loki Laufeyson
Ik hoorde hem tegen zichzelf mompelen en wist dat het mocht. Ik had moeite een wat zelfingenomen grijns van mijn gezicht te houden. Toch krulen mijn mondhoeken wat omhoog, zeker toen hij hardop zei dat het mocht. Ik knikte voor elk van zijn vragen een keer. Ik deed een paar stapen achteruit voor ik de rand van de raas voelde. Ik vond een lijn helemaal omlaag tot een kikker. Ik pakte hem vast en liet mezelf gecontroleerd naar beneden glijden. Vroeger liep ik vaak mer brandwonden op mijn handen van de schurende touwen, maar ik wist nu hoe het gecontroleerd moest en het eelt op mijn handen was zo dik dat het niet meer gebeurde. Ik landde netjes met mijn voeten op de ballustrade en sprong eraf op het dek. Ik keek omhoog en grijnsde naar Julio. Nu ik zo naar de Mermaid keek zou ik het misschien vanaf hier ook wel halen om te springen, maar het was wel linker, en je viel nou eenmaal niet graag tussen twee van zulke grote zware schepen in. Ze konden je heel makkelijk pletten en dat overleefde niemand, zelfs geen waterrat als ik. Ik was vaak genoeg gekielhaald door iets heel doms wat ik had gedaan, maar ik wist ook niet hoe diep het hier was en er onderdoor zwemmen was lastiger dan alleen meezwemmen met het touw om weg te blijven van de boeg. Ik leunde tegen de ballustrade en wachtte gruldig op Julio. Ik ging me nou niet in slecht bloed zetten hier, dat leek me niet slim. Ik ging met een hand door mijn zwarte haren en kraakte mijn knokkels even. Af en toe moest mijn energie eruit, maar meestal was ik de rust zelve. Compleet kalm en met alles onder controle, zelfs in de meest chaotische situaties. Ik creeerde zelf namelijk vaak chaos, dus ik zag erdoorheen.

[slecht stukje, sorry]

[ bericht aangepast op 2 nov 2013 - 12:41 ]

---

Bowties were never Cooler

Timothy Bennett

"Nee, je bent niet zo berucht dat er alleen veel geroddeld word als jij hier bent, dat is altijd zo" zegt Mazie. Mazie kijkt me verontschuldigend aan."En ja, het is raar als iemand op die leeftijd nog maagd is. Je bent waarschijnlijk de enige maagd in heel Port Royal.' Ze werpt een korte blik op een andere man, die steeds haar kant op kijkt Dan kijkt Mazie me weer aan. "Wil je nog een biertje?" Ik volg Mazie haar blik voor eventjes en kijk dan maar weer op als ze vraagt of ik nog een biertje wil. "Ja doe maar" Ik bedenk me snel. "Nee eigenlijk niet. Doe maar een beetje water alsjeblieft" Ik glimlach lief naar Mazie.
Dan kijk ik weer naar de man. "Valt die meneer je lastig?" vraag ik dan na een tijdje. "Je zit namelijk telkens angstig naar hem te kijken, ik weet niet of je dat door had" Ik glimlach verontschuldigend naar haar. Plotseling komt Cheston terug. Hij gaat voor me staan met zijn handen in zijn zij. "Oke ik ben het zat! Ik weet niet hoelang je hier bent, maar voor jij hier weg gaat, ben jij je maagdelijkheid kwijt!" Cheston knikt resoluut naar mij, dan op dezelfde manier naar Mazie en verdwijnt dan weer, voor ik tijd heb om te antwoorden. Ik kijk hem even verbaast aan en schiet dan in de lach. "Dat was apart" zeg ik dan lachend en veeg de tranen van het lachen onder mijn ogen vandaan. "Is hij altijd zo hier?" vraag ik dan aan Mazie. Ik neem de laatste paar slokken van mijn biertje en zet het dan op de tafel.
Ik kijk even rond. Het is niet super druk hier, maar wel de meeste die hier zitten zijn dronkenlappen of piraten, aan hun uiterlijk te zien. De man, verderop aan de bar, waar Mazie eerder naar keek. Verliest Mazie inderdaad niet uit het oog. Ik frons mijn wenkbrauwen even.

[ bericht aangepast op 4 nov 2013 - 21:59 ]

---

[i]Help always come when people fight for right - Tonto [/i]

Mazie Lockwood
'Ja, doe maar,' zegt Timothy. Voordat ik het echter ook maar kan pakken bedenkt hij zich. 'Nee, eigenlijk niet. Doe maar een beetje water alsjeblieft,' glimlacht hij. Verontschuldigend kijk ik hem aan. 'Dat hebben we hier niet, bijna nergens in Port Royal is drinkbaar water te vinden.' Als hij dan toch een biertje wilt moet hij het maar zeggen. Voor mezelf pak ik wel een glas, waar ik een scheutje rum in doe. Dat heb ik wel nodig, aangezien ik tot vanavond laat moet werken.
'Valt die meneer je lastig?' vraagt hij uit het niets. Gelijk schiet mijn hoofd omhoog. 'Je zit namelijk telkens angstig naar hem te kijken, ik weet niet of je dat door had,' glimlacht hij verontschuldigend. Verdomme. Hopelijk heeft die gast dat niet door gehad, aangezien hij dat vast er amusant zou vinden. Maat waarschijnlijk is hij al te bezopen om het door te hebben. 'Hij valt mij altijd lastig, vooral als Cheston en Barlow niet in de buurt zijn,' zucht ik op gedempte toon tegen Timothy. Ik wensen mensen niet snel dood, maar als hij dood zou gaan dan zou me dat geen klap kunnen schelen.
Plots komt Cheston er aan en gaat hij met zijn handen in zijn zij voor Timothy staan. 'Oké, ik ben het zat! Ik weet niet hoelang je hier bent, maar voor jij hier weggaat, ben jij je maagdelijkheid kwijt!' Cheston knikt naar hem en kijkt vervolgens mij en hem nogal veelzeggend aan. Mijn wenkbrauwen gaan omhoog. Cheston is echt gek geworden. Hij verdwijnt weer en Timothy begint te lachen. 'Dat was apart,' grinnikt hij. 'Is hij altijd zo hier?' vraagt hij dan. Zijn lege glas zeg hij op de bar neer. Ik haal mijn schouders op. 'Soms wel, soms niet, hangt van zijn bui af.' Het verbaast mij eigenlijk wel dat hij dat zei, aangezien wij soms ook wel eens met elkaar rollebollen. Ik ben dan wel een vrouw, maar ik heb ook wel eens mijn behoeften en aangezien Cheston het niet met elke willekeurige vrouw wilt doen komt het wel goed uit.
Ik neem een slok van de rum en leun vervolgens met mijn onderarmen op de bar, waarvoor ik deels op mijn tenen moet gaan staan. 'Ik zal het je uitleggen, aangezien je niet snapt wat hij bedoelde.' Bedenkelijk tuit ik mijn lippen, hoe kan ik het het beste zeggen? 'Oké, grofweg gezegd wilt hij dat wij met elkaar naar bed gaan.' Ik maak me weer los van de bar. 'Maar dat gaat niet gebeuren. Als je echt een maagd ben, dan ben je dat niet voor niks gebleven en dan moet je het niet zomaar aan iemand weggeven.' Dan vernauw ik mijn ogen iets. Straks is het een list van Timothy, Cheston en Barlow om mij bij Timothy in bed te krijgen, ook al zie ik Cheston en Barlow daar niet voor aan.

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered

[ bericht aangepast op 7 nov 2013 - 22:06 ]

---

[i]Help always come when people fight for right - Tonto [/i]