[RPG]Pirates of Port Royal||Speel Topic||1 - Speeltopics

Port Royal, een piraten haven zoals elk ander, de straten vies en overspoelt met ongedierte en zwerfbeesten. Het stinkt er naar alcohol en mensen die zich al weken niet hebben gewassen. De stad heeft geen regels behalve de waarden en normen van de bewoners die natuurlijk niet altijd even goed zijn. Moord, chantage, afpersing en zijn aan de orde van de dag. Hoewel deze stad gewoon een leider heeft blijven deze dingen gewoon door gaan. De burgemeester heeft namelijk geen zin om zich te mengen in het piraten probleem. Zolang hij veilig is zal het hem gestolen kunnen worden.
Daarbij zijn veel mensen die er wonen of komen primitief. Ze eten, ze slapen en genieten van het simpele leven. Twee grote schepen leggen aan in de haven, beiden om nieuwe voorraden te kopen en hun buit te verkopen. De bemanning heeft even vrije tijd na hun lange maanden op zee.
Een aantal dagen later komt er nieuws dat een grote piraten bende die behoorlijk berucht is op de zee van plan is deze stad in te nemen. Hun plan om deze stad te onderdrukken valt dan ook niet in de smaak bij de crew van de twee schepen en de bewoners van deze stad. De boosheid word dan ook verdeeld tussen het naderend probleem en de burgemeester.

Mee doen:

Rollen
Bewoners
Mannen:

- Ardley Read (scheepsbouwer) - BilboBaggins - Pagina 1,10
-


Vrouwen:
- Meredith Emma Johnson (Winkeleigennaar/huurmoordenaar) - VladiFerr - Pagina 1,2
- Mazie Lockwood - Smoak - Pagina 1,8
- Dana Janelle Wright (bakker) - MinnieMouseX - Pagina 1,8
-

Bemanning van het schip Lost mermaid
Mannen:
- Timothy -Tim- Bennett (kok) - Tonto - Pagina 1,1
- Loki Jones (scheepsjongen) - KiliOfDurin - Pagina 1,3
- James Armando Bradley - Eruditex - 1,4
-

Vrouwen: Tijdelijk vol
- Leanne Alderick (scheepsarts) - Guinness - Pagina 1,1
- Seijn Anneline Change (Kapitein) - Pwettyness - Pagina 1,2
- Jane Campbell (stuurvrouw) - MinnieMouseX - Pagina 1,2
- Reservatie - XLaheyX

Bemanning van het schip golddigger
Mannen:
- Julio Walkers (scheepsjongen) - Dorchadais - Pagina 1,4
- Sigurd [Word ook wel Rat genoemd] (mastrat) - Ninuturu Pagina 1,6
- Klarck - Kapitein - norainbow - pagina 1,8

Vrouwen: tijdelijk vol
- Morrigan Liudwind (zieneres) - Guinness - Pagina 1,5
- Namira Teresea Middleton (huurlinge) - Laconiek - Pagina 1,6 Non-actief voor onbepaalde tijd
- Lydia Fitts (stuurvrouw) - Rosarium - Pagina 1,10
- Scarlett Brooke - BilboBaggins - Pagina 1,11
- Emily Red Watson - VladiFerr - Pagina 1,12

Karakters die vrij gebruikt mogen worden door omstandigheden:
- Alexander Raven Grey - Hij gebruikt Raven het liefst. (smid) - Pagina 1,3
- Jason William Callum - Pagina 1,3




Wie schrijven er 16+


Ik pas zo vaak mogelijk het topic aan en ik zal controleren of de regels worden na geleefd, bij 3x een overtreding is het exit.
Mee doen kan altijd nog, let er wel op rollen in het rollentopic en er moet een balans blijven

Topics
Rollen Topic
Praat Topic
Speel Topic

[ bericht aangepast op 6 nov 2013 - 23:05 ]

---

Never forget what you are. The rest of the world will not. Wear it like armor and it can never be used to hurt you.

Morrigan Liudwind

"Ik denk dat het voor mannen makkelijker te wennen is. Wij stinken zelf al aardig snel. Bij vrouwen ligt dat toch anders. Al moet ik toe geven dat ik niet kan wachten om mij even goed te kunnen wassen. Maar dat zal aan mijn leeftijd liggen" hoorde ze de man zeggen, zijn speelse knipoog liet haar iets grinniken.
Zijn stevige hand omsloot de hare, "Timothy" antwoord hij. Ze hield zijn hand expres iets langer vast om hem vervolgens los te laten.
"Timothy..." herhaalde ze, ze vergat zelde een naam en een knap gezicht zoals de zijne al helemaal niet. "Een fijn bad zo geweldig zijn, misschien dat er in Port Royale een badhuis is? Ik kan me zo iets herinneren maar het is lang geleden sinds the golddigger voor het laats in Port Royal aan legde" dacht ze hardop.
Het bleef een tijdje stil, allebij alleen met hun eigen gedachte tot Timothy weer begon te praten.
"Ga je ook naar de markt Morrigan?" ze keek hem even aan, de markt klonk goed. Ze wist wel dat de markt hier groot was en er vele exotische middelen verkrijgbaar waren. Ze knikte "Ik had eigenlijk geen plan... na maanden op zee ben ik blij dat ik vaste grond onder mijn voeten voel" glimlachte ze. Natuurlijk kon ze ook gewoon een plek zoeken op het vaste land, maar wat was daar het avontuur in? Nee hoe ergelijk ze tijden op zee soms kon vinden, het avontuur lag altijd dichtbij en maakte stadjes zoals deze bijzonder.
"Na maanden op de zee snak ik eerst naar vers fruit en een bad. Maar het fruit is altijd het eerst op dus dat ga ik ook het eerste halen. Ondanks dat het stadje best vreselijk is... verkopen ze hier heerlijk fruit" ging Timothy verder.
"Klinkt goed... volgens mij ben je vaker in Port Royale? of heb ik het mis?" vroeg ze met een nieuwsgierige ondertoon. Ze draaide wat aan haar ringen, een tikje dat ze had ontwikkeld. De markt was niet ver meer, de luidruchtige menigte was ruim drie straten ervoor al te horen. Wonder boven wonder rook het hier anders, de normaal smerige lucht werd verdrongen door geuren van specerijen, kaas, vee en andere dingen die je kon kopen op de markt.
"Ik zou u niet zomaar als piraat beschouwen Morrigan. Dus het verbaast me te horen dat u dat wel bent" zei Timothy met een glimlacht.
Gevleid wuifde ze haar hand "laten we beginnen met geen u, ik loop tegen het einde van de twintig maar kom op..." grinnikte ze speels. "Ik ben ook niet echt een piraat... hoewel ik lang genoeg op the golddigger ben dat ik ook niet meer weet wat ik wel ben... Ik beschik over" ze stopte haar zin en keek hem peilend aan, "bepaalde gaves, mijn kapitein vond ze interessant genoeg om mij ervoor op het schip te hebben". Ze stak haar borsten iets zelfverzekerd vooruit om zich te wapenen tegen eventuele negatieve reacties. Vanuit haar ooghoeken hielt ze zijn reactie nauwlettend in de gaten.

[ bericht aangepast op 8 okt 2013 - 21:31 ]

---

Never forget what you are. The rest of the world will not. Wear it like armor and it can never be used to hurt you.

Leane Alderick

Ze zag de jongen an het glas ruiken met een bedenkelijk blik, het volgende moment betrok zijn gezicht wat wederom voor een vermakelijke grinnik zorgde. Hij bracht het glas naar zijn lippen maar net toen hij een slok wilde nemen zette hij het glas weer neer. "Ik doe van alles," begon hij. Tot haar grote spijt, ze had hem graag willen zien proeven. Zo langzamerhand begon hij het vermakelijke sulletje in haar ogen te worden. Hij facineerde haar op een postieve manier, hij was zo jong en had nog zo veel te leren. "Ik ben scheepsjongen, ik doe de klusjes die mij gevraagd worden en zo," zegt hij dan en kijkt dan naar het glas rum. "En in mijn vrije tijd zit ik in het kraaiennest, daar leer ik van de man die daarin zit kaartlezen en gewoon lezen,".
Hij pakte het glas op en nam zo te zien een flinke slok, het koste haar dan ook moeite haar lach te houden. Tot hij haar met een vertrokken gezicht aan keek. Zijn mummiek verraadde dat hij moeite had de drank door de slikken, waardoor ze zacht begon te lachen. Hij veegde zijn mond af aan zijn mouw en keek haar met een vies gezicht aan "Hoe kan je hiervan houden?" riep hij met verheven stem. . "Jij mag het hebben, sorry..." voegde hij eraan toe terwijl het glas in haar richting schoof. Leane lag nu in een schaterlach en veegde vermakelijk een traan uit haar ooghoek, "Julio... ik vind je geweldig" grinnikte ze zachtjes na.
Ze nam een slok van haar eigen glas en keek hem met een grijns aan, "het wend... na een tijdje word het lekker, maar ik denk dat je daar nog genoeg tijd voor hebt om dat te ontdekken" zei ze kalmpjes. Ze draaide haar glas tussen haar vingers, "dus hoe bevalt het piraten leven?" vroeg ze oprecht nieuwsgierig.

---

Never forget what you are. The rest of the world will not. Wear it like armor and it can never be used to hurt you.

Mazie Lockwood
Ik laat een nat doekje over de vieze, houten tafel glijden, ook al is het eigenlijk zinloos. Er zal altijd wel wat viezigheid opblijven zitten en de viezigheid die er afgeveegd is komt er zo weer op. We zouden eigenlijk eens nieuwe tafels moeten kopen, maar die zouden waarschijnlijk toch snel weer vies worden. Toch maak ik minstens één keer per dag de tafels schoon, gewoon omdat het wel zo netjes is voor de klanten en zo blijft het tenminste nog een beetje hygiënisch. Meestal doe ik het op dit tijdstip, omdat het dan nog niet zo druk is. 's Avonds heb ik er nooit tijd voor, aangezien ik dan moet helpen achter de bar of bier of andere drank moet rondbrengen. Er zitten echter al wel wat mensen, waarvan enkele zelfs al straal bezopen zijn. Er zou een soort wet moeten komen dat je voor een bepaald tijdstip nog niet mag drinken, maar in een piratenstad als dit zodat toch nooit, maar dan ook echt nóóit werken. In de beschaafde wereld zou je niet eens zo'n wet in hoeven te stellen, daar zijn ze netjes genoeg om nog niet zo vroeg te gaan drinken.
Ik zucht zachtjes en loop naar de keuken waar ik het natje doekje neerleg. 'Maz, ga jij even naar de markt willen gaan om wat kruiden te kopen?' vraagt de kok, Barlow, aan mij. 'Vlees haal ik zelf later vanmiddag wel.' Ik knik en stop de goudmunten die hij me aanreikt in mijn eigen geldbuideltje, zodat ik het niet kwijtraak. Barlow somt op wat hij allemaal nodig hebt, waarna ik via de achteringang van de kroeg vertrek. Cheston staat nog achter de bar, dus het is geen probleem om even weg te gaan. Hij kan het prima alleen aan.
De kroeg zit redelijk in het centrum en het is dus niet zover lopen naar de markt. Het lijkt wat drukker dan normaal, waardoor ik vermoed dat er net een paar schepen zijn aangemeerd. Hopelijk niet het schip waar Jack op zat, die mannen hoef ik niet meer te zien... Ik schud die gedachten los en loop verder langs de kraampjes. Ik vind het altijd wel leuk om overal eventjes te kijken. Er is ook een kraampje dat enkele sieraden heeft, maar ik durf mijn geld er niet aan uit te geven ingeval ik ineens geld nodig zou hebben. In mijn kamer heb ik nog wel wat geld liggen wat voor dit soort dingen bedoeld is, maar dat heb ik nu niet bij me.
Ik loop verder en beland bij de fruitkraam. Aarzelend blijf ik er voor staan. Ik heb best wel zin in aardbeien, maar die zijn prijziger dan ander fruit. Ik word afgeleid van de aardbeien als ik vanuit mijn ooghoeken iemand met rood haar zie. Nieuwsgierig draai ik mijn gezicht er naar toe, zo vaak zie je hier niet mensen met rood haar. Daarnaast draagt ze ook nog eens een gewaagde jurk, waardoor ze nog meer opvalt. Mijn blik blijft even op het de vrouw en de man naast haar hangen, waarna mijn ogen peinzend terug glijden naar de aardbeien.

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered

Meredith Emma Johnson. Dorpsbewoner.

'Als je zoveel om me geeft, vermoord je mijn enige familielid waarvan ik nog weet dat ik hem heb niet' zegt hij. Vervolgens rukt hij zich los en draait hij zich weg. Ik voel ergens tranen in mijn ogen prikken.
'Raven' zeg ik zacht. Dan adem ik even diep ik.
'Laat dat zwaard maar zitten' fluister ik dan. Ik trek de kap over mijn hoofd en loop langs hem heen. Ik knik even naar de vrouw en ga dan de winkel uit.
Altijd had ik pilletjes in mijn zakken zitten. Het diende voor hoofdpijn tegen mensen. Ik gebruikte ze vaak als ik mensen hard raakte bij hun hoofd terwijl ik dat niet wilde. Ik loop langs de smidse en kom dan aan bij de achterkant van het huis. Ik zet me af tegen de muur en grijp de vensterbank van het houten raam. Ik schuif het raam open en sta dan in de kamer van Raven en zijn vader. Zijn vader lag op bed. Zijn gezicht was vertrokken van de hoofdpijn. Snel greep ik de pilletjes en stopte het voorzichtig in zijn mond. Dit zou er voor zorgen dat hij beter kon slapen en morgen niet een enorme kater zou hebben. Plots schieten zijn ogen open en grijpt hij mijn arm stevig vast. Ik slaak een gil en wil hem een flinke mep verkopen. Maar dan herinner ik me wat Raven had gezegd en laat ik me als een lappenpop meespelen. Ravens vader gooit me op de grond en ik val in gebroken glas. Ik vang mezelf met mijn handen op en het bloed komt over de vloer.
'Vieze vuile,' snauwde Ravens vader. 'Je wou me vergiftigen.'
'Nee!' riep ik kwaad. 'Die pillen zijn verdomme tegen hoofdpijn en katers!'
De vader van Raven is even stil, hij gaat zitten op het bed en valt dan onmiddellijk in slaap. De glasscherven prikte in mijn handen, maar ik wou hier weg. Voordat Raven hier heen zou stormen en me leven zou wurgen. Zo snel als ik kan ga ik terug naar het raam om hier weg te komen.

---

"Rebellion's are build on hope"

Timothy Bennett

"Timothy..." herhaald Morrigan, "Een fijn bad zo geweldig zijn, misschien dat er in Port Royale een badhuis is? Ik kan me zo iets herinneren maar het is lang geleden sinds the golddigger voor het laats in Port Royal aan legde" Ik knik even. Ze kijkt me even aan, Dan knikt ze"Ik had eigenlijk geen plan... na maanden op zee ben ik blij dat ik vaste grond onder mijn voeten voel" Morrigan glimlacht erbij en ik knik even.. "Klinkt goed... volgens mij ben je vaker in Port Royale? of heb ik het mis?" vraagt Morrigan nadat ik de opmerking maakte over het fruit. "We zijn inderdaad wel vaker hierzo." Aan de geuren te oordelen zijn we vlakbij. Het ruikt niet meer naar braaksel en alcohol maar fruit, specerijen, en kaas. "laten we beginnen met geen u, ik loop tegen het einde van de twintig maar kom op..." grinnikt Morrigan speels. "Ik ben ook niet echt een piraat... hoewel ik lang genoeg op the golddigger ben dat ik ook niet meer weet wat ik wel ben... Ik beschik over" Morrigan zwijgt even kort terwijl ze me aankijkt. "bepaalde gaves, mijn kapitein vond ze interessant genoeg om mij ervoor op het schip te hebben". Ik kijk Morrigan even aan. "Ach ieder zo zijn ding." Zeg ik schouders ophalend. "Aaah de markt" zeg ik vrolijker. Ik loop gelijk door naar de fruitkraam. "Zo zo, Timothy, ik vroeg me al af wanneer ik jou weer hier zou zien" Ik grijns even breed. "Jaa, ik miste je fruit alweer Theodore! wat raad je me aan?" vraag ik vrolijk. De man kijkt zijn kraam even rond. "De aardbeien, daar waar de jongedame staat, die zijn erg goed. Natuurlijk de groene appels. Hmmm De peren zijn ook erg goed dit seizoen. Druiven altijd goed. Misschien moet je de perziken eens proberen. Ga je gang, proef de aardbeien even!" Ik duik op naast de mooie jonge dame. Knipoog even kort en vriendelijk met een glimlach voor ik een aardbei uit het bakje pak. "Hmm ze zijn inderdaad erg lekker. Die worden het dus sowieso" Ik kijk het kraampje weer even rond maar kom toch weer uit bij het meisje. "Je zou ze eens moeten proberen" zeg ik dan op mijn vriendelijke manier die ik slechts voor een paar mensen bewaar.

[ bericht aangepast op 8 okt 2013 - 22:22 ]

---

[i]Help always come when people fight for right - Tonto [/i]

Namira Teresea Middleton ~ The Golddigger

Voorzichtig laat ik een klein kuchje horen. De man lijkt het niet te horen, hij staat een beetje doelloos naar de grond te staren. Okee ik was dan wel een piraat, maar ik had gevoelens genoeg om te weten dat dit een bar slechte timing was. Misschien was die vrouw wel zijn vriendinnetje.
'Um.. meneer eh.. meneer Grey?' Las ik aarzelend van het uithangbord buiten. 'Zal ik anders even weg gaan? Ik kan wel tot morgen wachten hoor.' Ik kon helemaal niet tot morgen wachten, maar ik voelde me op een of andere manier een beetje schuldig. Ik bedoel, ik wist hoe het voelde om in de steek gelaten te worden. Opeens klonk er een gil. De man draaide zich om en keek me verward aan.
'Het komt van boven.' Meldde ik een beetje ongerust. Er klonk gestommel op het houten plafon.
'Vieze vuile,' brulde een stem. 'Je wou me vergiftigen.'
'Nee! Die pillen zijn verdomme tegen hoofdpijn en katers!' Aan de geschokte blik van Grey te zien kende hij de stemmen. Ik dacht een van de twee te herkennen als die van de vrouw die net nog in de winkel stond. Maar die was naar buiten gelopen, en deze stemmen kwamen toch echt van boven! Ik wist niet hoe of wat, maar ik was er vrij zeker van dat de vrouw er iets mee te maken had. Ik wist niet zeker of ik de vrouw wel kon vertrouwen. Ze was knap en leek onschuldig. Maar volgens mij zat er meer onder. Ik wist niet waarom maar ik wachtte een beetje tot Grey wat ging doen. Ik bedoel, het was zijn huis, ik kon niet zomaar ingrijpen zonder zijn toestemming. Iemand had zoiets ooit bij mij gedaan, toen ik nog bij de kluizenaar woonde. Hij was naar het dorp om inkopen te doen en ik was alleen thuis. Een jager destijds was onuitgenodigd naar binnen gelopen en had mijn eten voor de rest van de dag verslonden. Daarna was hij in een stoel gaan zitten en in slaap gevallen. Ik weet nog hoe ik me ontzettend had geïrriteerd aan hem. Ik wist hoe het voelde, dus ik wachtte tot Grey actie ging ondernemen.

[ bericht aangepast op 10 okt 2013 - 9:31 ]

Julio Walkers

Nog na trillend van de brandende en vieze smaak hoor ik Leane lachen. Oké, ergens snap ik wel waarom ze lacht. Ik moest ook niet zo een grote slok nemen volgens mij. Ik kijk naar Leane die een traan uit haar ooghoek veegt. Ondertussen zit ik zelf een beetje te grinniken omdat ik besef wat voor een domkop ik ook ben soms.
"Julio... Ik vind je geweldig," Grinnikt Leane als ze uit gelachen is. Met een half opgetrokken lip kijk ik toe hoe ze een slokje rum neemt. Nee, drank is werkelijk niets voor mij. Ik kijk even rond en laat mijn blik dan maar weer op Leane rusten. Die dronken mensen maken me misselijk. En ze zien er niet uit ook. Waarschijnlijk, voor mensen die vaker in deze stad komen, is het normaal om te zien. Zelfs Leane kijkt er niet van op. Maar voor mij, met mijn eerste keer hier, is het erg vreemd.
Er ontstaat een grijns op Leane haar gezicht en vragend houd ik mijn hoofd was schuin.
"Het wend... Na een tijdje wordt het lekker, maar ik denk dat je daar nog genoeg tijd voor hebt dat te ontdekken," zegt ze en draait haar glas tussen haar vingers.
"Dus, hoe bevalt het piratenleven?" vraagt ze. De oprechtheid is duidelijk te horen.
Ik glimlach eventjes en leun met mijn ellebogen op de barrand terwijl ik één van mijn handen onder mijn kin zet.
"Ik weet niet of ik drank wil leren drinken, ik vind het niet bepaalt lekker," zeg ik dan, om op het eerdere onderwerp terug te komen. Dan denk ik na over hoe het piratenleven is. Ik bijt eventjes op de binnenkant van mijn wang en glimlach dan.
"Het is eigenlijk precies zoals ik gedacht en gehoord had van vader toen hij er nog was," zeg ik kalmpjes. "Soms heb ik natuurlijk wel eens momenten dat ik denk: waarom ben ik het piratenleven begonnen? Maar dan besef ik me dat ik het voor vader doe en dat ik wil worden dat hij nooit is kunnen worden, maar daarvoor moet ik nog veel leren, lezen en natuurlijk schrijven. Maar ik ben nog jong en het komt allemaal wel," Zeg ik met een iets grotere glimlach dan net.
"Hoe ben jij in het piratenleven terecht gekomen?" vraag ik nieuwsgierig. Leane weet nu wat van mij, en dan is het fair als zij wat over zichzelf terug vertelt.
Met een afwachtende blik kijk ik haar aan.

---

Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

Leane Alderick

Hij glimlacht vriendelijk, ze was eigenlijk blij dat ze een gezelschap zoals Julio aan trof. Na maanden lang met allerlei grover kerels op een schip te hebben gezeten was dit erg welkom. Niet dat ze een hekel had aan het grove piraten geschut, maar dit was een gesprek op ander niveau. Hij leunde naar voren op zijn elleboog, "Ik weet niet of ik drank wil leren drinken, ik vind het niet bepaalt lekker," zei hij.
"Dat moet je zelf uit vinden, ik vind het prettig, het geeft een verdovend gevoel... maar als je te veel naar binnen werkt heb je de volgende dag een verschrikkelijke hoofd pijn" haar gezicht vertrok een beetje toen ze dacht aan de katers die ze al had gevoeld. Ze wist van zichzelf dat ze veel kon drinken, ze had zo ondertussen wel haar grens gevonden. Hoewel ook zij de mist in kon gaan, zeker wanneer ze zich rot voelde of juist heel goed en in een gezelschap was dat de drank ook naar achter gooide.
"Het is eigenlijk precies zoals ik gedacht en gehoord had van vader toen hij er nog was," zegt ghij kalmpjes. "Soms heb ik natuurlijk wel eens momenten dat ik denk: waarom ben ik het piratenleven begonnen? Maar dan besef ik me dat ik het voor vader doe en dat ik wil worden dat hij nooit is kunnen worden, maar daarvoor moet ik nog veel leren, lezen en natuurlijk schrijven. Maar ik ben nog jong en het komt allemaal wel," Zeg ik met een iets grotere glimlach dan net.
Ze knikte begrijpend, ze vond deze openheid fijn en misschien was dat wel te zien.
"Lezen en schrijven... ik heb daar ooit een leermeester voor gekregen... probeer iemand op jouw schip te vinden die dat kan" tipte ze hem.
"Hoe ben jij in het piratenleven terecht gekomen?" vraagt hij nu nieuwsgierig. Ze had zich jaren terug geleerd hier niet zo veel meer over na te denken, maar zijn afwachtende blik was eigenlijk niet meer dan normaal. Zij had hem ook gevoelige vragen gestelt.
"Ongeveer acht jaar geleden heb ik mijn zieke moeder willen genezen met kruiden... er ontstond een roddel dat ik een heks zou zijn" ze pauzeerde en keek even in haar glas. Het deed haar nog veel en wilde dit eigenlijk niet laten merken. "Ze stonden op het punt mij op te pakken en op de brandstapel te zetten toen ik gevlucht ben... ironisch genoeg ben ik een heks tegen het lijf gelopen en zij heeft mij in huis genomen, in ruil voor klusjes in en rond het huis had ik onderdak en een warme maaltijd. ik had mij in die periode gestort op de geneeskunde en toen ik dit schip tegen kwam heb ik mijn diensten aangeboden" vertelde ze toen ze de moed had verzameld. Ze wilde hier open over zijn naar Julio, hij had een bepaald iets wat ze vertrouwde.
"ik moet toegeven dat het piraten leven zwaar is, maar ik kan het aan, ik houd van reizen en nieuwe mensen ontmoeten dus ik zou voorlopig ook niet willen stoppen" glimlachtte ze om de grimmige herinneringen af te schermen.

[ bericht aangepast op 9 okt 2013 - 12:10 ]

---

Never forget what you are. The rest of the world will not. Wear it like armor and it can never be used to hurt you.

[Wil je niet andermans karakters besturen alsjeblieft. Ik heb namelijk niet gelezen dat Alexander naar het woongedeelte ging. Dat was Meredith. Daarbij is Meredith nog niet uit het raam gesprongen]

---

"Rebellion's are build on hope"

VladiFerr schreef:

(...)

[Wil je niet andermans karakters besturen alsjeblieft. Ik heb namelijk niet gelezen dat Alexander naar het woongedeelte ging. Dat was Meredith. Daarbij is Meredith nog niet uit het raam gesprongen]

- Bestuur niet de karakters van een ander, moord mag alleen in overleg met de eigenaar
Het staat in de regels dus die post moet opnieuw.

[ bericht aangepast op 9 okt 2013 - 12:05 ]

---

Never forget what you are. The rest of the world will not. Wear it like armor and it can never be used to hurt you.

RavensMoon schreef:
(...)
- Bestuur niet de karakters van een ander, moord mag alleen in overleg met de eigenaar
Het staat in de regels dus die post moet opnieuw.

Oooooh nu zie ik het! Ik heb echt niet goed gelezen. Als eerste dacht ik dat het stukje van Meredith die van Alexander was en als tweede dacht ik dat de personage door het raam sprong. Excuses, ik heb de regels echt wel goed gelezen maar ik denk dat ik te snel door de stukjes wou lezen

Julio Walkers - Gold digger

"Lezen en schrijven... ik heb daar ooit een leermeester voor gekregen... probeer iemand op jouw schip te vinden die dat kan" Hoorde ik Leana nog zeggen voor ik mijn vraag stelde. Toen was het even stil. Misschien wilde ze helemaal niet vertellen hoe ze in het piratenleven was gekomen?
"Ongeveer acht jaar geleden heb ik mijn zieke moeder willen genezen met kruiden... er ontstond een roddel dat ik een heks zou zijn," vertelde ze toen en ik knikte even. Zulke beschuldigingen zijn best wel hard om te geven. Er viel weer even een stilte en Leane kijkt in haar glas. Ergens wilde ik wel zeggen dat ze niet perse voor hoeft te praten als ze niet wil, maar aan de andere kant ben ik nieuwsgierig wat er daarna gebeurde. Dus ik wachtte gewoon netjes af.
"Ze stonden op het punt mij op te pakken en op de brandstapel te zetten toen ik gevlucht ben... ironisch genoeg ben ik een heks tegen het lijf gelopen en zij heeft mij in huis genomen, in ruil voor klusjes in en rond het huis had ik onderdak en een warme maaltijd. ik had mij in die periode gestort op de geneeskunde en toen ik dit schip tegen kwam heb ik mijn diensten aangeboden," Ik luister aandachtig en ben wel een beetje gefascineerd. Ik was ondertussen recht gaan zitten en negeer de blikken die af en toe op ons gestuurd werden. Ik had geen zin in ruzie omdat ik bijvoorbeeld per ongeluk een blik terugstuur.
"ik moet toegeven dat het piraten leven zwaar is, maar ik kan het aan, ik houd van reizen en nieuwe mensen ontmoeten dus ik zou voorlopig ook niet willen stoppen," sluit Leana af met een glimlachje. Ik knik lichtjes en glimlach klein.
"Het spijt me voor je, dat je dat allemaal mee hebt moeten maken," zeg ik dan met een knikje. "maar wel goed dat je er bovenop bent gekomen," zeg ik oprecht gemeend en bijt even op mijn lip. Dan kijk ik naar mijn handen die op de bar liggen en weer nar Leane terug.
"Kunnen we misschien ergens anders heengaan? Ik krijg hier een beetje de kriebels," zeg ik zacht en ik kijk naar Leane. "Als je niet mee wilt, maakt dat niet uit hoor. Dan ga ik zelf wel," glimlach ik en ik bijt weer even op mijn lip. De geur van al dat drank en die mensen die allemaal om je heel lopen te schreeuwen maken me een beetje misselijk.
Met een afwachtende blik kijk ik Leane aan. Ik kan het begrijpen als zij hier nog even wil blijven, want ze is tenslotte lang niet meer in een normale kroeg/bar geweest. Ik kan het volkomen begrijpen.

---

Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

[ zo beter? ^.^ Was niet heel handig, I'm sorry all! ]

[ bericht aangepast op 9 okt 2013 - 17:33 ]

Sigurd [Rat] -Golddigger
ik loop nogsteeds naar de mensen te kijken die langs lopen als ik een ratten vanger opmerk, mijn gezicht vertrekt en ik produceer een iets wat sissend geluid. De man loopt luidkeels te roepen en hij heeft een stok vast waar allemaal dode ratten aan hangen, de idioot. Ondertussen voel ik de neus van mijn rat in mijn oor die mijn aandacht probeert te trekken, ik reageer niet op hem en kijk verder naar wat ik allemaal kan vinden voor mensen opstraat, ik zie twee zwaar opgedofte vrouwen lopen, ze maken geluiden die raar in mijn oren klinken en lopen van man naar man.
Ik kijk op als mijn rat me plotseling zachtjes in mijn oorlel bijt, wat was er mis? Ik kijk waar hij naar kijkt, er zit daar iemand. Normaal zou dit niet raar zijn, maar wel als bijna iedereen van boord is en je het persoon niet kent, ik klakte met mijn tong en haalde mijn schouders op, ik kon er toch niet veel aan doen, als hij hier was om te stelen wenste ik hem succes, bijna alle rantsoenen zijn op en alles van waarde was er niet echt.
Ik loop naar de kombuis om wat te drinken of te eten te vinden, ik hield niet van rum, maar rum was een van de noodzaken in een piraten leven. Rum blijft lang goed en is bijna overal handig voor, toch dronk ik liever water, zelfs zee water als het gewone water opwas.
Ik vis een of andere exotische vrucht uit de schaal en beweeg die wat in mijn hand. Hij was overrijp, de meeste hielden niet van deze vrucht, hij kon best zuur zijn als je een verkeerde had, maar hij zat vol met vitamine c, iets wat lastig te vinden was op zee en wat scheurbuik kon opleveren als je het niet vond.
Ik neem een grote hap van de vrucht waardoor de sappen over mijn handen lopen, erg overrijp maar wel erg goed, ik slurp wat sappen weg en scheur een stukje vrucht vlees af voor mijn rat die op zijn achterpoten gaat staan en het vast houd in zijn kleine klauwtjes.
Ik zuig/eet de hele vrucht leeg waardoor alleen de schil nog overblijft, ik veeg mijn mond af aan mijn mouw en pak een droge cracker.
Ik neem een hap van de cracker die raar smaakt na de vrucht en loop weer naar buiten, mijn rat loopt zich uitgebreid te wassen. Ik ga weer op de railling hangen en neem nog een hap van de cracker, ben ik even blij dat mijn mond niet droog is anders had ik dit ding nooit weg gekregen. Eigenlijk vraag ik me af of die man nog ergens op de boot is maar ik heb geen zin om te kijken, ik ben zelfs te lui om me om te draaien om te kijken. Die twee rare vrouwen waren gelukkig ook weg en de rattenvanger ook, het was ook veel rustiger op de kade en ik kon nu ook hier en daar wat mensen tegen de muren zien zitten of liggen, opzich konden deze mensen de beste verhalen vertellen, vroeger luisterde ik altijd naar dat soort verhalen, over hun levens en problemen. Nu vinden ze het alleen maar raar als ik naast hum kom zitten, het is jammer maar niet zo erg, ik zou de verhalen altijd kunnen onthouden en ze misschien ooit kunnen opschrijven, als ik een beetje beter kon schijven tenminste.

---

"Find peace in who and what you are." — Saphira

Laconiek schreef:
[ zo beter? ^.^ Was niet heel handig, I'm sorry all! ]

[Nog steeds bestuur je de rol van Eruditex. Wie weet wil de rol van Eruditex wel niet naar boven. Dat kan jij niet bepalen. Ik bedoel dit niet boos. Maar je moet je wel echt goed aan de regels houden. ^^. Dus ik ben bang dat je hem moet aanpassen tenzij Eruditex zijn rol dan nu precies naar boven laat gaan.]

---

"Rebellion's are build on hope"