RPG || A Vacation To Never Forget || Topic 1. - Speeltopics

[ bericht aangepast op 12 okt 2013 - 11:54 ]

Do what people say you can't.

[ist nu dood hier? Of heeft iedereen het zo druk met school?]

Bowties were never Cooler

[Ik wacht op een reactie van Liam. ^.^]

stay safe because I like being alive at the same time as you

( Ik deels op Harry, maar ben ook weer druk met school ^^)

If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

KiliOfDurin schreef:
Kyle Hugo Winchester
Ik keek even rustig toe. Ik snapte het niet helemaal meer. De meisjes kende ik nu ik beter keek wel vaag. Het blikje sinas ging over het meisje heen. Ik kon een zacht gegrinnik niet inhouden. Ik was echt heel erg, maar ik kon er niet veel aan doen. Louis was inmiddels compleet op en rond Harry, zoals wel vaker. Liam liep ook rond. Ik voelde me langzaam drukker worden en minder depressief. Ik haalde nog wat snoep van Lou uit mijn tas en propte het in mijn mond. Dit was misschien niet de beste zet, maar goed. Ik slikte de kleverige zoete dingen door en stak een stickie op. Verslaafd? Hoezo? Nu de suiker weer begon te werken was ik los. Zeker omdat de meisjes bekent leken te zijn. Ik huppelde naar Louis en Harry en sloeg mijn armen stevig om hen heen. "Ik wil ook liefde!" riep ik uit nogsteeds in mijn zware platte Yorkshire accent. Ik werd nog wel eens heel aanhankelijk van suiker. Gelukkig was Louis dat ook, anders zou ik echt niet aan mijn trekken komen. Ik hield de jongens dicht tegen me aan. Gelukkig waren mijn armen lang, dus kon ik ze allebei omarmen en Louis blokeren die volgens mij net weg wilde lopen.

Bowties were never Cooler

Ramazzotti schreef:
[Ik wacht op een reactie van Liam. ^.^]

The first rule of truly living is to do the thing you're most afraid of.

Liam Payne

"Vast wel en anders is er misschien wel plaats voor je bij mij in de camper." Gelijk nadat ze deze woorden had uitgesproken beet ze op haar lip. Opnieuw werkten mijn wenkbrauwen zich langzaam omhoog. Chiara deed... vreemd. Ze leek zo verlegen, en dat was ik echt niet van haar gewend. Ik schudde de gedachte van me af. Er zal vast niks aan de hand zijn. Misschien was ze zenuwachtig voor de vakantie. Ik nam mezelf voor dat ik er wel op zou gaan letten.
"Wie gaat er mee, om te kijken of we de camping winkel kunnen vinden?" zei ze, terwijl ze zichzelf omhoog duwde. Ik bleef even stil om de reactie van de anderen af te wachten, maar zij bleven ook stil. "Goed, ik wil wel mee. Nog meer?" Ik liet mijn blik even kort op iedereen rusten.

The first rule of truly living is to do the thing you're most afraid of.

Chiara Romée Vannelli.

Liam reageerde niet meer op mijn opmerking en ik kon wel door de grond zakken. Letterlijk. Waarom moest ik dan weer zo'n opmerking maken? God, dat gebeurde ook alleen maar als ik bij Liam in de buurt was. Ik wist ook niet precies wat het was. "Goed, ik wil wel mee. Nog meer?" Zei hij, nadat ik had gevraagd wie er mee ging om de camping winkel te zoeken. Zijn ogen rustte op de groep, maar niet echt iemand zei iets. Opzich vond ik het ook niet zo erg om met hem samen te gaan, maar met meer is natuurlijk altijd leuker. "Niemand?" Met een pruillipje keek ik de rest aan. Naar mijn gevoel werd het eigenlijk steeds heter, ik hoopte maar dat we desnoods vanavond even gezellig ging zwemmen met zijn allen. En 's avonds zwemmen is ook altijd veel leuker dan overdag, vind ik.

stay safe because I like being alive at the same time as you

[Ramazzotti -> Script.]

stay safe because I like being alive at the same time as you

Louis Tomlinson
'Ja, ik sluit liever nog wat vaker mijn om je heen,' voegde ik nog aan mijn eerdere woorden toe, mijn onschuldige blik nog altijd op de krullenbol gericht. Deze ging pas naar iemand anders toen iemand onze kant op kwam huppelen. Nou ja, eerder toen ik een paar armen om me heen voelde en mijn blik naar Kyle ging. Niet dat ik dat nog niet doorhad, want het accent, en zo'n druktemaker, dat liet me toch niet meer nadenken. 'Dan krijg je dat toch,' verliet lachend mijn mond terwijl ik mijn armen deze keer om hem heen sloeg, wetende dat ik nu toch ook nog niet weg zou komen. Niet dat -dat erg was, want mijn spullen konden wel wachten.

If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

Kyle Hugo Winchester
Ik had mijn armen net om Louis en Harry heen geslagen toen ik Lou hoorde lachen. Gelukkig sloeg hij zijn armen wel om me heen. Ik liet Harry los en trok Louis zo dicht tegen me aan dat zijn hoofd wel op hoofdhoogte was, maar zijn voeten bungelden boven de grond. Af en toe had ik gewoon liefde nodig, heel veel liefde. Ik was net een hele grote pluizige puppy. Ik schudde hem lichtelijk heen en weer. Ik was blij dat hij me ten miste altijd de liefde gaf die ik nodig had. Hij was echt de beste vriend ooit. "Yay, liefde" kirde ik vrolijk. Ja, ik was een grote kleuter en een grote puppy. Gelukkig konden ze hier met me om gaan, zowel met mijn verschrikkelijke vrolijke als verschrikkelijk depressieve periodes. Ze waren echt geweldig, maar Louis bleef toch wel speciaal. Hij was al zo lang mijn vriend en wist echt eigenlijk alles van me. Ik vertrouwde hem echt alles toe, vertrouwde hem ten volste en zou mijn leven voor hem geven als het nodig was. Nu hield ik hem gewoon ik mijn armen tegen me aan en smeekte om liefde, die ik gelukkig kreeg.

Bowties were never Cooler

Liam Payne
Ik besefte me dat ik door mijn lange gedachtenstroom niet had gereageerd op Chiara's opmerking. Misschien vond ze me nou wel een zak. Dat was niet de bedoeling.
"Goed, ik wil wel mee. Nog meer?" had ik geantwoord op haar vraag.
"Niemand?" versterkte Chiara de vraag, waarbij ze de rest aankeek met een pruillipje. Had ze geen zin om alleen met mij te gaan? Of vond ze gewoon, net zoals ik, dat een grotere groep sfeer brengt? Ik besloot te hopen op het laatste. Met mijn hand raakte ik licht haar bovenarm aan. "Chiara?" begon ik zacht. "Jouw opmerking eerder. Ik was ehm, even vergeten daarop te reageren. Dus, bedankt voor het aanbod. Dat is lief van je," Ik keek kort in haar ogen, waarna ik mijn blik weer naar beneden richtte en mijn hand van haar arm af haalde.

The first rule of truly living is to do the thing you're most afraid of.

Louis Tomlinson
Een zachte grinnik rilde over mijn lippen toen Kyle de krullenbol losliet, om mij zo dicht tegen zich aan te trekken. Ik moest stiekem ook wel toegeven dat ik me best wel klein voelde bij zowel deze jongen als Harry, want ik bungelde nu met mijn voeten boven de grond en nog steeds was ik kleiner. Niet dat het me uitmaakte, want daar ging het op dit moment niet om en het had ook wel weer voordelen. Mijn greep verstrakte ietwat en was ergens best wel blij dat er nog zo'n druktemaker in ons midden was. Dat zorgde gewoon voor geweldige momenten en een hoop plezier, maar ook dat de andere soms rust hadden. Alhoewel ik wel wist dat ze op sommige momenten net zo hard mee konden doen, want keek net bijvoorbeeld naar Harry. Maar je moest me gewoon bij mijn beste vriend zetten en je had geen last meer van me, want ik vermaakte me echt wel met dezelfde suikeretende druktemaker. 'Yay,' rolde vrolijk over mijn lippen gevolgd door een lach. We konden ons vaak als een stel kleuters gedragen, maar dat nam niet weg dat we ook serieus konden omgaan. Het maakte eigenlijk niet uit hoe of wat, want we vonden elkaar op elk moment wel weer. 'Groot puppy, of knuffelbeertje.' lachte ik.

If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

Kyle Hugo Winchester
Ik was zo blij met nog een hyperactieve onvolwassen druktemaker in ons midden. Tuurlijk konden we ook serieus zijn, maar meestal toch niet. Het was volgens mij ook erg fijn voor de rest, want ondanks dat ze nog wel eens meexeden, konden ze ons twee ook samen in een hoek zetten als ze ons zat waren. We vermaakten ons toch wel prima. Toen hij over een puppy begon keek ik wild rond. "Waar?" vroeg ik voor tot me door drong wat hij bedoelde. "Ow... Nou jij bent een kleine puppy en teddybeer." Ik hield hem nogsteeds een stukje in de lucht. Gelukkig was het niet zo hoog en was hij niet zo zwaar. "Zullen we zo gaan zwemmen?" Ik was alweer helemaal terug van het voorval van net. Wat liefde, nicotine en suiker toch met een mens konden doen. Dan konden we direct onze zooi uitzoeken, of eigenlijk zijn zooi uit alle tassen bij elkaar scharrelen. Hopelijk was hij ook niet iets vergeten in de lijn van ondergoed ofzo. Dat was echt niet handig en dan zouden we vandaag nog naar een plaatsje moeten, omdat ze hier volgens mij geen ondergoed verkochten. Mijn oma had mijn koffer voor de zekerheid nog gecontroleerd, zoals ze altijd deed voor ik op reis ging. Ik had dat soort dingen dus zoizo wel bij me.

Bowties were never Cooler

Louis Tomlinson
Je zou niet zeggen dat wij de oudste waren. Dat was ook zeker te merken toen ik over een puppy begon en de jongen wild in het rond keek, om vervolgens 'Waar?' over zijn lippen te laten rollen. Een luide lach verliet daardoor mijn mond waarna ik mijn mond wilde openen, maar blijkbaar drong al tot Kyle door wat ik bedoelde. "Ow... Nou jij bent een kleine puppy en teddybeer." Ik schudde direct mijn hoofd, het lachen me vergaan. 'Ik ben een reuze wortel. Puppy's vind iedereen schattig en ik ben niet schattig,' zei ik zo serieus mogelijk, maar wist dat het zo niet overkwam. Ten eerste omdat het niet zo bedoelde was, maar ook omdat ik zeker niet serieus kon zijn op deze momenten. 'Ja, ja, ja, laten we gaan,' zei ik vrolijk en was ook blij dat deze sfeer weer helemaal was teruggekeerd. Al had ik het idee dat het nog wel even kon duren voor we zouden gaan zwemmen, want eerder dat alle spullen bij elkaar waren gezocht met wat ik net had gedaan. Nee, dat was je echt nog wel even bezig en zeker omdat ik mezelf kende. Ik kon dat echt nooit wat terugvinden of keek eroverheen, dus dat ging nog wel wat worden. Zeker ook omdat mijn kleding dan, net als mij, als een tornado door de ruimte zou vliegen.

If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

Chiara Romée Vannelli.

Niemand wilde blijkbaar met ons mee, of ze negeerde ons gewoon. Ik wist het niet. Maar alleen met Liam vond ik nou geen probleem. Als ik maar geen rare opmerkingen meer ging maken. Kippenvel verscheen op mijn armen toen hij met zijn hand lichtelijk mijn bovenarm aanraakte. "Chiara?" Zei hij, waarna ik mijn hoofd in zijn richting draaide en hem aankeek. "Jouw opmerking eerder. Ik was ehm, even vergeten daarop te reageren. Dus, bedankt voor het aanbod. Dat is lief van je." Kort keek hij me aan en een kleine glimlach speelde rond mijn lippen. "Graag gedaan, hoor. Nah, het ziet er naar uit dat we met zijn tweetjes moeten gaan? Als je dat niet erg vind?" Dat laatste mompelde ik er zachtjes achteraan. Ik beet zachtjes op mijn lip, ik wist eigenlijk niet of we ook gelijk eten moeten kopen dan... "Wil je dan gelijk ook wat te eten meenemen?" Gooide ik mijn gedachtengang erachteraan.

[ bericht aangepast op 25 okt 2013 - 11:54 ]

stay safe because I like being alive at the same time as you