RPG || A Vacation To Never Forget || Topic 1. - Speeltopics

[ bericht aangepast op 12 okt 2013 - 11:54 ]

Do what people say you can't.

Chiara Romée Vannelli.

Een vrolijke lach rolde over Liam's lippen. "Eigenlijk is het wel een goed idee. Het zwembad wordt toch wel weer schoon gemaakt." Zei Liam en een grinnik verliet mijn mond. Het duurde even voor hij weer wat zei. "Ja, dat ga ik doen. Thanks!" Kwam er uiteindelijjk uit. "Oké, maar dan ga ik wel met je mee. Ik ruik toch al naar cola, dus dat beetje bier kan er dan ook wel bij." Misschien spoelde de rest van de cola dan wel gelijk weg. Liam knikte na mijn opmerking dat we eerst de pizza's beter konden halen. Ik zag hoe Liam twee van de dozen met margaritha pakten en ik knikte. Mooi, dan had ik tenminste iets wat ik luste. "Kies jij de rest maar?" Zei hij met een vragende toon in zijn stem. "Laten we gewoon nog zes random pizza's pakken? Ik heb in ieder geval iets wat ik lekker vind," dat laatste zei ik doelend op de twee pizza's in Liam's hand.

stay safe because I like being alive at the same time as you

Liam Payne
"Oke, maar dan ga ik wel met je mee. Ik ruik toch al naar cola, dus dat beetje bier kan er dan ook wel bij." had Chiara nog gezegd. Dat zou leuk worden. "Laten we gewoon nog zes random pizza's pakken? Ik heb in ieder geval iets wat ik lekker vind," zei ze, als antwoord op mijn vraag over de pizza's. Ik haalde goedkeurend mijn schouders op en koos willekeurig 6 andere pizza's uit. "Ik denk dat we alles nu wel hebben, toch?" Ik keek Chiara vragend aan. Daarna liep in naar de kassa en legde alles voor de mevrouw neer. "This please."

The first rule of truly living is to do the thing you're most afraid of.

Chiara Romée Vannelli.

Liam haalde goedkeurend zijn schouders op en koos willekeurig zes pizza's uit. "Ik denk dat we alles nu wel hebben, toch?" Ik knikte, toen Liam me vragend aankeek. Ik liep achter hem aan naar de kassa. "This please." Zei Liam, ik legde gauw het uitgeknepen blikje bier er nog bij, die ik over Liam heen had gegooid. De vrouw scande alles en het ging werkelijkwaar best langzaam, maar goed, bij deze winkel was het natuurlijk ook niet super druk. "Dan word het 19,10," zei de caissière en ik tikte Liam aan. "En jij dacht dat twintig euro genoeg was? Je hebt geluk," een girnnik verliet mijn mond en ik keek hem hoofdschuddend aan.

stay safe because I like being alive at the same time as you

Liam Payne
Toen ik alles had neergelegd, legde Chiara nog gauw het uitgeknepen blikje bier er bij, die ze over mij heen had gegooid. Een zachte grinnik kon ik niet onderdrukken. De caissière scande met een norse uitdrukking op haar gezicht onze boodschappen. Het ging tergend langzaam. "Dan wordt het 19,10," zei ze vervolgens. Ik voelde dat Chiara me aantikte, en ik draaide gelijk mijn gezicht haar kant op. "En jij dacht dat twintig euro genoeg was? Je hebt geluk," zei ze grinnikend, waarna ze me hoofdschuddend aankeek. Een brede grijns verscheen op mijn gezicht. "Goed hè,"
Toen ik had betaald, pakte ik plastic tas met onze spullen en liep rustig de winkel uit.

The first rule of truly living is to do the thing you're most afraid of.

Chiara Romée Vannelli.

Een brede grijns speelde rond zijn lippen. "Goed hè," zei hij en ik schudde lachend mijn hoofd. Liam betaalde als netjes, waarna hij een plastic tas pakte en deze vulde met onze spullen. Het lege bierblikje pakte ik er tussenuit en samen liepen we de winkel uit, waarna ik het blikje buiten in de eerste de beste prullenbak mikte. "Li, je gaat nu toch echt stinken. In de zon al helemaal." Dan ging het een soort van broeien. Een grinnik verliet mijn mond, omdat ik toch wel wist dat het mijn schuld was. Elke voorbijganger keek ons raar aan, waarschijnlijk omdat Liam dus zo verschrikkelijk naar bier stonk.

stay safe because I like being alive at the same time as you

Liam Payne
Chiara had het lege bierblikje tussen de spullen uit gepakt, en gooide deze in de eerste de beste prullenbak. "Li, je gaat nu toch echt stinken. In de zon al helemaal." Ze had gelijk. Waarschijnlijk rook ik verschrikkelijk. En dan ook nog de lichte cola geur van Chiara er door... niet echt de beste combinatie. "Nou ja zeg," zei ik, nep beledigd. "Je kwetst m'n gevoelens!" Overdreven leg ik mijn hand op mijn hart en trek een pruillipje. Als ik even om me heen kijk zie ik dat voorbijgangers ons raar aankijken. Ik neem het ze niet kwalijk. Ik zou precies hetzelfde doen. Maar goed, ik had tenminste lol. Daar ging het om.

The first rule of truly living is to do the thing you're most afraid of.

Chiara Romée Vannelli.

"Nou ja zeg," zei hij, wat volgens mij heel nep moest overkomen. "Je kwetst m'n gevoelens!" Vervolgde Liam, waarna hij zijn hand op zijn hart legde en een pruillipje trok. Een grinnik verliet mijn mond. "Och, echt? Zielige jongen ben je toch. Nah, kom, dan gaan we wel gezellig zwemmen. Misschien wilt nu de rest wel mee?" Vragend trok ik één wenkbrauw op, ik had het toch nog best raar gevonden dat er net verder niemand met ons mee wilde, ik bedoel, het is toch altijd leuk om een camping te 'leren kennen' als je er nog nooit bent geweest? Maar dat kon natuurlijk ook al wel gewoon aan mij liggen, al bleef het toch raar...

stay safe because I like being alive at the same time as you

KiliOfDurin schreef:
Kyle Hugo Winchester
Uit mijn koffer en tas kwamen allerlei spullen. Eerlijk gezegd had ik van het meesten geen idee of het van mij was of van hem, en omdat hij me niet hielp werd het voor mij niet duidelijker. Ik voelde toch zijn armen om me heen slaan en viel mee op de grond tussen alle spullen, die vooral uit onopgevouwen kleren bestonden. Ik kon mijn lach niet onderdrukken en krabbelde al lachend op. Hij wist hoe hij me weer vrolijk kreeg. Dat was echt heel erg fijn. Het was wel alsof we elkaar zo erg beinvloedde dat als hij vrolijk deed ik dat ook was, en als ik in de put zat hij mijn pijn voelde. Het was bijna eng. Ik scharrelde op mijn knieen door de berg kleren en andere spullen die uit mijn koffer waren gekomen opzoek naar spullen die duidelijk niet van mij waren. Uiteindelijk had ik twee zwarte toilettassen in mijn handen. "Welke is van jou?" vroeg ik aan hem. Ik had echt geen idee. Ik had ook niet echt zin om erin te kijken. Je wist maar nooit of er iets in zat dat hij geheim wilde houden. In de mijne zat niet zoiets, dat wist ik vrij zeker, of mijn oma moest er wat in hebben gestopt. Ik gooide de twee zwarte zakjes naar hem toe en wachtte op een uitspraak terwijl ik mijn boxers in elk geval weer probeerde op te vouwen. Het makkelijke was wel dat ik alleen zwarte had zonder merkje, dus dat was makkelijk uitzoeken.

Bowties were never Cooler

[Script -> Lothian.]

stay safe because I like being alive at the same time as you

Liam Payne
Een grinnik verliet haar mond na mijn overdreven gepruil. "Och, echt? Zielige jongen ben je toch. Nah, kom, dan gaan we wel gezellig zwemmen. Misschien wilt nu de rest wel mee?" zei ze. Ik knikte met een glimlach. "Goed idee."
Gelukkig was het niet al te lang lopen van het winkeltje naar onze caravans. Al snel waren we weer bij de rest. "Hey!" riep ik luid, iedereen begroetend. Ik was echt in een vrolijke bui. Dat was maar goed ook, want als ik chagrijnig was, kon je maar beter uit de buurt blijven. "Dus, gaan jullie mee zwemmen met ons?" Doelend op Chiara sloeg ik mijn arm om haar schouders. Zo zou het wel duidelijk zijn wie ik bedoelde. En stiekem vond ik het ook gewoon leuk om mijn arm om haar heen te hebben.

The first rule of truly living is to do the thing you're most afraid of.

[Doctor!!! ]

Kyle Hugo Winchester
Ik keek op toen ik opeens Liam's stem hoorde. Ik zat nogsteeds met de twee toilettassen in mijn handen voor Lou's gezicht en met een stapel boxers naast me. "Waar denk je dat we mee bezig zijn? We moeten alleen even verzinnen wat van wie is. Heb jij enig idee?" Misschien wist hij het wel. Ik moest ze dan wel beschermen, hij was toch de vader van dit stelletje ongeregeld. Hooelijk wist hij welk zwart tasje van Louis was en welke van mij. Ik had geen idee en wist niet of hij wilde dat ik erin rond ging neuzen. Wie weet wat er allemaal in zat. Het meest genante bij mij was een familiefoto en een pakje condooms. Zo erg was dat niet, maar wie wist wat er in die van hem zat. Ik gi mg met een hand door mijn donkere haren. Om ons heen lagen nogsteedshopen zooi. Een groot deel was van mij, maar er zat al flink wat van hem tussen. Het duurde hopelijk niet heel lang meer. Ik wilde graag gaan zwemmen.

Bowties were never Cooler

Chiara Romée Vannelli.

Liam knikte. "Goed idee." Zei hij en een kleine glimlach speelt rond mijn lippen. Al snel kwamen weer terug bij de andere caravans, waar iedereen nog precies zo stond als dat ze daarnet stonden. "Hey!" Riep Liam, doelend op iedereen. "Dus, gaan jullie mee zwemmen met ons?" Voegde hij er nog aan toe, ik slaakte een instemmend geluidje en niet snel daarna voelde ik zijn arm rond mijn schouder. Ik voelde hoe mijn wangen langzaam rood moesten worden. God, dit werd veels te erg... Hopelijk zag niemand het en anders kon ik zeggen dat het van de hitte kwam. "Waar denk je dat we mee bezig zijn? We moeten alleen even verzinnen wat van wie is. Heb jij enig idee?" Hoorde ik Kyle zeggen en ik keek richting de jongen en een zachte grinnik rolde over mijn lippen. "Waarom heb je alles dan zo onhandig bij elkaar gegooid? En wat maakt het uit, jullie zijn toch allebei jongens..." Tsja. Ik zou daar niet zo moeilijk over doen, maar als ze hun eigen spullen wilden...

stay safe because I like being alive at the same time as you

Liam Payne
"Waar denk je dat we mee bezig zijn? We moeten alleen even verzinnen wat van wie is. Heb jij enig idee?" reageerde Kyle. Er lag een stapeltje boxers naast hem, en hij hield 2 toilettasjes voor Louis' gezicht. Een grinnik verliet mijn mond.
"Waarom heb je alles dan zo onhandig bij elkaar gegooid? En wat maakt het uit, jullie zijn toch allebei jongens..." zei Chiara. Ze had een punt. Maar toch, ik snapte ook we dat de jongen hun eigen spullen graag wilden hebben. Ik bekeek beide tasjes eens goed. Eén van de twee was iets meer versleten, en volgens mij was dat die van Louis, als ik het me goed herinnerde. "Ik denk dat die daar van Louis is." Ik wees naar degene die iets meer versleten was.

The first rule of truly living is to do the thing you're most afraid of.

Kyle Hugo Winchester
Ik negeerde de bitchie opmerking van Chiara. Ik was op vakantie, dus ik wilde me daar niet aan storen. Gelukkig leek Liam wel te weten welke van wie was. Ik opende degene die hij aanwees als die van mij. Ik ritste hem open en keek erin. Inderdaad. Dat was die van mij. Ik gooide Louis's toilettas naar hem toe en de mijne op mijn stapel boxers. Voor de rest ging ik verder opzoek naar welke kleren voor mij was en welke voor hem waren. Achja, wat maakte het ook uit. We hadden vast elkaars kleren al vaker dan eens aan gehad, maar mijn eigen toilettas en ondergoed vond ik wel fijn om te hebben. Tussen de berg kleren wroette ik mijn zwembroek tussenuit en ik vond ook die van hem. "Schattige roze ruitjes, Lou.' zei ik voor ik het ding naar zijn hoofd gooide. Ik pakte mijn eigen fel blauwe zwembroek en schoot ermee de caravan in. Daar trok ik al mijn kleren uit en deed de zwembroek aan. Mijn huis was zo bleek dat die bijna straalde. Wel zagen mijn spieren er goed uit, al zei ik het zelf. Ik liep weer naar buiten en begon op en neer te springen omdat het asfalt erg heet was en ik kon mijn flipflops niet vinden.

Bowties were never Cooler

[Vanaf morgen heb ik elke dag stage van 9 tot 6, dus zal ik minder kunnen reageren.
+ ik reageer zo met Chiara. ^^]

stay safe because I like being alive at the same time as you