• Het leven van de jongens van One Direction lijkt allemaal rozengeur en maneschijn. Ze hebben alles waar iedereen alleen maar van kan dromen. Duizenden fans, een film, een stadium tour en als klap op de vuurpijl ook nog een nieuw album, wat aan het einde van het jaar zou komen. Maar zien de jongens dit leven zelf ook zo? Zijn ze wel zo blij of is dragen ze allemaal een masker?
    De jongen leven namelijk een dubbelleven, om het zomaar even te noemen. Zowel dat van voor als achter de camera. Ze kunnen namelijk niet alles openbaar maken. Van liefdes- tot haatrelaties en heimwee. Niets is vreemd genoeg, want het komt allemaal voor.

    Het beroemde leven is veel schijn, want het eist zo ook zijn tol. Maar hoelang houden deze jongen deze act nog vol?


    Lijstje dat je in moet vullen :
    Rol:
    Naam:
    Leeftijd:
    Nationaliteit:
    Karakter:
    Uiterlijk:
    Extra:
    Wat hou je achter voor de buitenwereld:


    Rollen:
    -Niall James Horan; Vexy
    -Louis William Tomlinson; Mouek
    -Liam James Payne; Leam
    -Harry Edward Styles; Hackus
    -Zayn Javadd Malik; ZaynNiall




    De andere mensen;
    ( Denk hierbij aan vrienden, familie, fans, paparazzi)
    - Vriendin Niall: Rhine Jessica Jaspers xAlways
    - Zusje Harry: Brynn Noah Styles Roar
    - Vriendin Harry: Mia Nerida Wright Ellison
    - Broertje Zayn: Jared Mason Malik xAlways
    - Beste vriendin Liam: Roselle Alexis Johnson Vexy
    - Broertje Niall: Jim Timothy Horan WishingZiall
    - Zusje Liam; Ashlynne Dawnelle Payne 'Little Princess' Hackus
    - Zusje Louis: Noah Louise Tomlinson xxxHappiness
    - Zusje Liam en Beste vriendin Harry: Nicole 'Nicky' Deborah Payne Mouek
    - Broertje Louis en Vriendje Jim: Scott 'Scotty' George Tomlinson KiliOfDurin


    Regels:
    -Géén one-liners. Probeer een stukje te schrijven dat ietsjes langer is. Er is geen minimum, maar one-liners zijn wel héél kort.
    -Maximaal twee personages per persoon
    -Geen perfecte personage's!
    -16+ mag, maar hou het wel netjes.
    -Ga niet teveel off-topic en als je wel off-topic gaat, zet het tussen haakjes; ( ), { } of [ ].
    -Meld het even als je voor langere tijd niet kunt reageren.
    -Alleen Mouek en Hackus maken de nieuwe topics.
    -Geen ruzie buiten de RPG
    - Het is geen sneltrein! Zorg dat iedereen het een beetje kan volgen!.


    Het begin:
    Het interview met de jongens is net afgelopen en niet vlekkeloos verlopen, want een aantal hadden moeite om zich niet te verspreken. Zo hebben we bijvoorbeeld Liam, die zich nog net uit een ongemakkelijk moment kon redden, door op een ander onderwerp in te gaan. En Harry die bijna op de televisie bekend maakte dat hij twijfelde om te stoppen met de band, iets wat bij de jongens ook nog niet bekend is. Je kan zelf dus wel indenken hoe het is gegaan en dat de jongens dan ook blij zijn dat het voorbij is. Dat ze opgelucht zijn dat ze zich weer bij hun familie kunnen voegen die ook in het gebouw rondlopen, of tenminste in de buurt.

    [ bericht aangepast op 6 sep 2013 - 18:03 ]


    If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

    Brynn Noah Styles

    Na wat verveeld te hebben rondgekeken kreeg ik ineens een bericht. Verbaasd dat ie van Zayn kwam opende ik hem. Mijn ogen gleden over de kleine lettertjes die zich aangaven en al gelijk grijnsde ik. Oké, even kijken. Waar kwam ik nou vandaan? Links. Of was het nou gewoon rechtdoor? Maar rechts kwam wel bekend voor. Even aarzelde ik maar liep toch maar naar rechts, waarna ik binnen twee minuten me omdraaide en naar links liep. Verkeerde kant dus, niet erg slim. Al snel zag ik Zayn en Lex weer. 'Dus, wat is er? Moet ik ergens bij helpen?' vroeg ik nieuwsgierig. Ik zette even een stap naar de muur zodat ik wat dichterbij stond waardoor ik de grote vaas die er stond bijna liet omvallen en snel terugduwde. Onschuldig keek ik beide jongens aan.


    "We will teach you how to make boys next door, out of assholes."

    Lex Huwerd

    . 'Dus, wat is er? Moet ik ergens bij helpen?' vraagt ze als ze er is. E gaat wat naar de muur en kijkt ons onschuldig aan als de vaas bijna omvalt. Ik grinnik zachtjes " heb je zin om morgen mee te gaan karten met een van mijn kaartjes? Je leek namelijk erg enthiosiast" glimlach ik en kijk haar afwachtend aan


    Change is for weirdos ~ Niall Horan

    Louis William Tomlinson
    'Louis!' roept Noah blij. Ze slaat haar armen om me heen en geeft me een kus op mijn wang
    Ik glimlach en knuffel haar terug.
    'Ik heb je echt gemist, Lou,' fluistert ze.
    'Ik jou ook, No,' zeg ik zachtjes terug.
    Nu komt ook Scotty er aan lopen.
    Hij ploft neer op mijn schoot. 'Hey Lou!' roept hij. Hij woelt even door mijn haren. 'Ik heb je gemist.'
    Ik glimlach weer. 'Ik jou ook, Scotty.'
    Ik had mijn familie echt gemist. Beroemd zijn was leuk, maar er zaten ook nadelen aan. En één daarvan was dat ik bijna nooit thuis was.

    Nicole 'Nicky' Deborah Payne
    Mijn hart maakt een klein sprongetje als ik Liam zie. Eindelijk!
    Hij kijkt om zich heen en merkt mij, pap en mam al snel op. Little Princes, oftewel mijn zusje, was al eerder naar hem op zoek gegaan.
    Liam geeft mijn ouders een knuffel. Daarna mij.
    Ik begraaf mijn gezicht in zijn nek. 'Ik heb je zo gemist, Li.'
    Ineens begin ik te huilen. Ook omdat ik hem gemist heb, maar dat is niet de enige reden. Ook door de briefjes die ik steeds krijg. Briefjes van waar ik niet weet van wie ze komen. Briefjes die me bang maken.
    Het liefst zou ik het hem vertellen, maar dat kan niet. Dan wordt mijn familie, waaronder hij dus, iets aangedaan. Tenminste, als degene ook echt doet wat hij schrijft. En ik moet het zekere voor het onzekere nemen.


    "Family don’t end in blood”

    Harry Styles
    Ik beet op mijn lip terwijl ik me losmaakte uit de omhelzing van Mia. Maar niet voor ik de woorden 'Ik ga het zeggen tegen de andere,' had geluisterd. Nu ik hier zo stond, wist ik wat ik moest doen. Ik wist wat er door de gedachten van de andere heen kon gaan.
    Mijn twijfeling vervaagde dan ook langzaam en gezien het niet zomaar geregeld kon worden, wist ik dat dit toch het juiste moment was. Sowieso zou ik niet stoppen voor de jongens het wiste.
    Ik slenterde langzaam de kant van de andere op en mijn eerste stop was Louis. Louis, de jongen die in deze tijd mijn beste vriend was geworden. De jongen die me altijd kon laten lachen en degene waarmee ik de grootste lol kon hebben. Dat was misschien ook de reden dat ik het allemaal had opgeschreven. Ik durfde het niet hardop tegen hem uit te spreken, want ik zou echt breken.
    'Sorry, dat ik jullie zo kom storen, maar ik moest deze afgeven.' Ik haalde een brief, die ik al een tijd met me meedroeg, uit mijn achterzak en overhandigde deze aan Louis. 'Maak het open als je thuis bent en als je er klaar voor bent.' zei ik zachtjes waarna ik nog een glimlach toewierp naar iedereen die er stond. Daarna liep ik zonder nog iets te zeggen weg en de eerste die ik erna zag, was Niall. De blonde Ier die tegen een muurtje zat en een spelletje aan het spelen was. 'Nialler, kan ik misschien met je praten? Onder vier ogen?'

    ( Als ik nog ergens op had moeten reageren...zeg het me dan alsjeblieft, maar ik kan het echt niet meer volgen)


    If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

    Scott 'Scotty' George Tomlinson
    Ik glimlachte en schoof van zijn schoot om voor hem op de grond in kleermakerszit te vallen. "Dus, wat gaan we doen vandaag?" Ondanks dat ik soms echt dagen in een bijna comatische staat op de bank en in de schoolbanken kon hangen, kon ik op andere momenten zo druk zijn dat echt niets me kon stoppen of vermoeien, en dit was dus zo'n moment. Vanochtend was mijn staat nog dubieus geweest, maar het feit dat Louis voor een tijdje terug was en dat ik nu echt een vriendje had zorgden ervoor dat ik al moeite had hier op de grond te blijven zitten, zeker nu het echt tot me door begon te dringen. Ik wilde rennen, springen, klimmen, whatever. Ik was gewoon zo vrolijk en over de top van de wereld dat ik het gevoel had dat ik alles aan kon. Het feit dat ik het niet kon vertellen zorgde ervoor dat al deze energie werd doorgeleid naar mijn spieren en me ontzettend lieten stuiteren. Ik zag Harry aan komen lopen, Louis' vriend met donkere krullen. Hij leek me wat van streek. Hij gaf hem een brief met een vrij zorgwekkende aanwijzing en vertrok toen weer. Aan de ene kant maakte ik me zorgen, maar alle vrolijkheid in mijn lijf overstemde het al heel erg snel en ik begon weer heen en weer te wiebelen op het kleed wachtende op het teken dat we iets gingen doen.

    [ bericht aangepast op 6 sep 2013 - 21:22 ]


    Bowties were never Cooler

    Jim Timothy Horan
    Ik glimlach en ik loop de gangen door . Dan zie ik Scott en geef ik hem een knipoog en ik loop weer door . Het liefst zou ik hem nu willen zoenen maar dat zou raar zijn voor de anderen . Ik koop weer een blikje cola en ik maak het lipje los. Ik drink er wat uit en ik ga tegen de keuken kastjes aan leunen


    Just Close Your Eyes And Enjoy The Roller Coaster That Is Life ~ Zayn Malik

    Noah Louise Tomlison

    Louis glimlacht en knuffelt mij terug en fluistert:'Ik jou ook, No,' terug. Scotty komt er al weer aan lopen en gaat op Louis zijn schoot zitten. Hey Lou!' roept hij. Hij woelt even door zijn haren. 'Ik heb je gemist.' Louis glimlacht alweer. 'Ik jou ook, Scotty.' Het voelt goed om Louis zo blij te zien. Scotty,schuift van Lou zijn schoot en gaat op de grond zitten. 'Dus, wat gaan we doen vandaag?'Vraagt Scott. 'Ik heb eerlijk gezegd geen idee? Als het mooi weer ik kunnen we voetballen?'Stel ik voor.'Of gewoon simpel weg,streken uit halen.' In eens komt Harry aan lopen en geeft Louis een brief. Hij fluistert wat naar hem toe,en loopt dan weg. Ook Jim,Niall's jongere broertje,loopt langs. 'Ik ga even naar Liam.'Deel ik iedereen mee. En ik sta op. Snel geef ik Louis,Scotty,mam en pap nog een knuffel waarna ik door de gangen loop. Als ik op een gang aan kom zie ik Liam staan met zijn jongere zus Nicole staan. Ze huilt. Een gevoel van medelijden bekruipt me. Ik kan er niet tegen als iemand die ik best goed ken verdriet heeft.


    The monsters running wild inside of me. I'm faded

    Scott 'Scotty' George Tomlinson
    Ik stuiterde bijna op en neer. Zo voelde ik me in elk geval wel. Toen Noah begon over voetballen en streken uithalen werd ik helemaal enthousiast en keek verwachtingsvol naar Louis. Ik wilde gewoon iets doen wat we vroeger deden. Nog nooit had ik hem verslagen in voetbal, maar dat hoefde ook niet. het ging erom dat we weer wat samen konden doen. Achter me hoorde ik opeens een bekend pasje. Het was vreemd wat verliefdheid met je deed. Ik kende hem echt nog niet zo lang, maar nu al herkende ik zijn passen even goed als die van mijn ouders, broer en zus. Ik keek over mijn schouder en zag hem knipogen. Ik glimlachte en gaf hem een knipoogje terug voor ik me weer naar Noah en Louis draaide. Ik zou heel graag nu opspringen, hem om de hals vliegen en zoenen, maar dat ging gewoon niet. Ik keek wat triest toen Noah zei dat ze naar Liam ging. Ze bleef dan wel in het gebouw, dat betekende niet dat ze mee zou doen met voetballen. Opeens viel mijn oog op een kleine voetbal die achter de bank op een vensterbank lag. Ik sprong op mijn voeten en klom over de bank, totaal negerend dat je daarop hoorde te zitten in plaats van klimmen, en pakte het ding voor ik terug op de grond sprong. Ik begon hem op te houden terwijl ik wat jongensachtig heen en weer sprong. Ja, ik had geoefend in de tijd dat hij weg was en ik was beter geworden, vast niet beter dan hij, maar wel beter dan ik was voor hij weg was gegaan. Ook was ik wel 5 hele centimeter's gegroeid, de belofte aan een groeispurt. Ik keek de oudere jongen verwachtingsvol aan met een jongensachtige glimlach op mijn gezicht en springende rode krullen er omheen terwijl ik de bal hoog bleef houden.


    Bowties were never Cooler

    Louis William Tomlinson
    'Dus, wat gaan we doen vandaag?' vraagt Scotty vrolijk. Ik lach en wil antwoord geven, als daar ineen Harry aan komt lopen. Hij deelt mee dat hij mij iets moest afgeven en excuseerd zich voor het storen, om daarna een envelop in mijn handen te duwen. Ik trek een wenkbrauw op, terwijl Harry nog naar iedereen glimlacht en dan wegloopt.
    Ik kijk naar de witte envelop in mijn handen en maak hem dan voorzichtig open. Voor me wiebelt Scotty, die intussen op de grond voor mij is gaan zitten, heen en weer op het kleed.
    Ik vouw de brief open en strijk het smetteloos witte papier glad, om daarna mijn ogen over de handgeschreven letters te laten gaan.
    Er staat dat ik zijn beste vriend ben, het hem spijt en hij nog wel contact wil. Maar waar ik zo van schrik, is de mededeling dat hij uit de band wil stappen.
    Ik aarzel geen seconde en sta vlug op.
    'Ik kom zo terug, Harry heeft me nodig. Het spijt me, Scotty, Noah. Mam en pap.'
    Ik loop vlug weg. Ik voel me wel wat schuldig. Ik zie mijn familie zolang niet, en dan verlaat ik ze binnen de kortste keren voor iemand die ik de elke dag zie. Maar als ik Harry nu niet overhaal het niet te doen, kan het misschien niet meer.
    Harry staat intussen bij Niall. Ik begin te rennen. 'Harry!'
    Uiteindelijk sta ik buiten adem voor hem. 'Harry, dit kun je niet menen.'


    "Family don’t end in blood”

    Scott 'Scotty' George Tomlinson
    Nog voor hij iets had gezegt was hij weer weg. Het was dus wel echt iets ergs. Daar had ik al wel voor gevreesd door Harry's blik, maar ik had het natuurlijk niet gehoopt. Nu stond ik een beetje verloren met die voetbal te klooien. Ik schopte hem op en ving hem waarna ik me omdraaide en hopeloos rondkeek... Tot ik Jim alleen zag staan met een blikje drinken. Ik liep naar hem toe en leunde naast hem tegen het kastje. "hey" zei ik met nog een lichte vrolijkheid in mijn stem. Ondanks dat mijn broer nu al weer weg was gelopen, had ik hem ten minste wel nog, en ondanks dat hij in Ierland woonde was dat minder ver dan dat Louis vaak zat. Ik ging met een hand door mijn warrige krullen en ging maar op het aanrecht zitten, dan voelde ik me niet zo kort.


    Bowties were never Cooler

    Jim Timothy Horan
    Ik glimlach als Scott op mij af komt . '' Hey '' zeg ik terug. Ik kijk om me heen om te kijken als er niemand is . Gelukkig niet en ik geef hem een klein kusje. '' Wat is er met Louis ? '' vraag ik . Ik geef mijn blikje aan Scott. '' Ik zit vol '' grinnik ik '' En je hoeft me niet weer geld te geven babe '' grinnik ik . Ik pak mijn mobiel en bel snel iemand . Voor om te zeggen dat ik de komende dagen niet meer op school kom


    Just Close Your Eyes And Enjoy The Roller Coaster That Is Life ~ Zayn Malik

    Niall James Horan.
    Geconcentreerd keek ik naar het schermpje van mijn iPhone. Ik moest en zal dit level halen, ik zat er te lang vast in voor mijn gevoel, jammer genoeg. Een afkeurend geluidje verliet mijn mond toem ik voor de zoveelste keer af ging. Ik schrok op toen ik Harry's stem hoorde. "Nialler, kan ik misschien met je praten? Onder vier ogen?''
    Gelijk vergrendelde ik mijn telefoon en liet hem in mijn broekzak glijden waarna ik opstond en berzorgd de jongen voor me in een
    knuffel trok. "Tuurlijk kan dat," mompelde ik en liet de krullebol weer los.
    Verbaasd kijk ik naar Louis die zojuist Harry's naam had geroepen en richting ons rende. "Harry, dit kun je niet menen," verliet Louis' zijn lippen waardoor ik nog verbaasder keek. "Wat kan Harry niet menen?" vroeg ik iet wat verward en ik liet mijn blik van Louis naar Harry glijden en weer terug.


    But perhaps the monsters needed to look out for each other every now and then.

    Harry Styles
    Gelijk vergrendelde Niall zijn telefoon en liet hem in zijn broekzak glijden waarna ik opstond en bezorgd de jongen voor me in een knuffel trok. "Tuurlijk kan dat," mompelde hij. Ik sloeg mijn armen steviger om, ook al liet Niall me al snel weer los. Nu wist ik de reden waarom het niet wilde vertellen. Ik wist van mezelf hoe ik in elkaar zat en het de jongens niet aan kon doen. Maar soms was het nodig om jezelf een keer op de eerste plaats te zetten, toch?
    Ik draaide me om, nadat ik Niall had losgelaten, om zo naar de jongen die uiteindelijk buiten adem voor me stond. Iets wat me best wel verbaasd voor ik mijn naam hoorde, want ik had nog nadrukkelijke gezegd dat hij het later moest openen. Al wist ik hoe Louis in elkaar zat. Ik wilde alleen niet dat hij het nu zou lezen, zou proberen om me hoogstwaarschijnlijk over te halen en dat ik gewoon echt zou breken. Niet alleen door het aanzicht van mijn beste vriend, maar ook omdat ik zelf nog steeds lichtelijk twijfelde.
    'Sorry Boo,' Het was het enige wat mijn mond verliet waarna ik mijn blik weer op de blonde jongen richtte, wetende dat ik anders echt tranen in mijn ogen zou krijgen. Ik was iemand die Louis niet tegen kon spreken, maar dat was misschien ook een van de redenen dat we het juist zo goed konden vinden. 'Ik kan niet anders. Ik kan niet blijven en zo mezelf alleen ongelukkig maken, want ik heb het niet meer naar mijn zin.' voegde ik er zachtjes aan toe waarna ik slikte bij de volgende vraag. 'Ik stap uit de band.' verliet daarna als gemompel mijn mond als reactie op de vraag van Niall.


    If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

    Louis William Tomlinson.
    Niall keek me verbaasd aan. 'Wat kan Harry niet menen?' vroeg hij wat verbaasd en liet zijn blik tussen mij en Harry heen en weer glijden.
    'Harry, hij... Hij wil... Wacht, lees het zelf maar.' Ik kwam gewoon niet meer uit mijn woorden. Maar Harry's bericht kwam dan ook als een schok.
    Ik overhandigde Niall de brief die ik in alle haast mee had genomen en keek hem afwachtend aan. Om me daarna weer naar Harry te richten.
    'Hazza, zeg alsjeblieft dat je dit niet meent?'
    'Sorry Boo,' mompelde Harry. Ik keek de jongen met tranen in mijn ogen aan, maar hij keek alweer naar Niall. Hij deed alsof ik niet bestond. Maar ik kon er nu niet kwaad om worden.
    'Ik kan niet anders. Ik kan niet blijven en zo mezelf alleen ongelukkig maken, want ik heb het niet meer naar mijn zin.' voegde hij er nog zachtjes aan toe waarna hij slikte. 'Ik stap uit de band.' verliet daarna als gemompel zijn mond als reactie op de vraag van Niall.

    [ bericht aangepast op 6 sep 2013 - 23:43 ]


    "Family don’t end in blood”

    Scott 'Scotty' George Tomlinson
    Ik glimlachte toen hij hey zei en was blij verrast met een kusje. Ik kon dat nu echt niet zo spontaan terwijl ik wist dat iedereen hier nu ronddartelde. Op de achtergrond hoorde ik de stem van mijn broer die duidelijk overstuur was. Bij zijn vraag haalde ik mijn schouders op. "Iets schijnbaar ergs met Harry. Hij klinkt erg overstuur." Ik nam zijn blikje aan en nam wat moeilijk een slok. Het lukte me maar niet om het verdrietige geluid van Louis in de achtergrond buiten te sluiten. Toch glimlachte ik even toen hij over dat geld begon. "Dat was een heel blikje, nu maak ik gewoon de restjes op." Ik dronk het leek en gooide het met een boogje in de prullenbak. Intussen was hij weer aan het telefoneren. Ik zuchtte en keek naar Niall, Louis en Harry die dicht bij elkaar stonden en waar overstuurden geluiden vandaan kwamen.


    Bowties were never Cooler