[RPG] 21 Years later, Harry Potter. ~ Topic 1 - Speeltopics

Het is 21 jaar later nadat Harry Potter Voldermort heeft verslagen. Iedereen leeft weer vredig. Zo krijgen Harry en Ginny drie kinderen, Albus, James en Lily. Deze gaan ook naar Hogwarts, samen met hun 9 neefjes en nichtjes. Het jaar lijkt rustig te verlopen, toch heeft iedereen zijn eigen problemen. Albus baalt er nog steeds ontzettend van dat hij in Zwadderich zit en dat hij maar niet beter word met zwerkbal.
Er ontstaan liefdes, vriendschappen en vijanden. En natuurlijk is er weer een zwerkbalcompititie!

[ bericht aangepast op 16 sep 2013 - 18:59 ]

What do we say to the god of death? ''Not today.''

James Sirius Potter

'Ik wil het wel proberen. Wanneer ik met mijn ooms en neven speel, ben ik altijd zoeker. Alleen een echte wedstrijd heb ik nog nooit gespeeld. Op Beauxbatons is het niet super populair, ze vinden het een nogal ruwe sport of zo, dus ik speelde altijd alleen in de vakanties. Maar mijn neven zeiden dat ik talent had,' zegt Eloise en ik kijk haar blij aan. 'Geweldig! Ik ben benieuwd!' Zeg ik grijnzend.
'Ik hoop dat ik dit jaar weer jager mag zijn' zegt Emma en ze glimlacht. 'Hopelijk mag je ook in het team, het is altijd gezellig en zo te horen vind je het leuk om te doen.' Ik kijk Emma glimlachend aan. 'Tuurlijk mag je in het team! Je bent een hartstikke goed Jager! En ik vind het leuk te horen dat je het gezellig vindt.' Zeg ik en ik haal mijn hand door mijn haar.
Mason pakt mijn kaartje af en leest het waarschijnlijk. Hij grinnikt en geeft het terug. 'Ik ben níét vernoemd naar mijn vader.' Zeg ik tegen hem. Naar mijn opa en de peetvader van mijn vader. Daar ben ik naar vernoemd. Ik vind het echt stom dat ik ze nooit ontmoet heb. Net als oom Fred. Mijn ouders zeiden dat ik om hun lijk. Ik kijk uit het raam en open mijn smekkies. 'Iemand een smekkie?' Vraag ik glimlachend.

And don't forget, Elvendork! It's unisex!

Eloise Clarette Dubois || Gryffindor || 4e jaars

James had een blije uitdrukking op zijn gezicht na mijn woorden. 'Geweldig! Ik ben benieuwd!' zei hij. 'Top!' klonk Mason enthousiast door de coupé. 'Je bent vast wel goed.' Er gleed een zenuwachtig glimlachje over mijn gezicht. Ik hoopte echt dat ik goed genoeg was en niet compleet zou falen. Het leek mij echt heel leuk om mee te mogen doen en deel te zijn van het Quidditch team.
'Ik hoop dat ik dit jaar weer jager mag zijn. Hopelijk mag je ook in het team, het is altijd gezellig en zo te horen vind je het leuk om te doen.' Ik draaide mij half naar Emma, die dus blijkbaar net als James jager was. En Mason was dus wachter. Dat zou sowieso een gezellig team zijn, voor zover ik het nu kon inschatten dan. 'Tuurlijk mag je in het team! Je bent een hartstikke goed Jager! En ik vind het leuk te horen dat je het gezellig vindt,' reageerde James erop.
Mason en James hadden het vervolgens over het plaatje waar blijkbaar Harry Potter opstond. Mijn blik ging naar buiten en ik leunde met mijn gezicht wat tegen het raam. Pandora was van mijn schouder afgekropen en had zich genesteld op mijn schoot. De zachte veren streken af en toe langs mijn hand, die ik er naast neer had gelegd, terwijl ik even in gedachten wegzakte. Hogwarts was volgens mijn moeder echt een heel mooi kasteel, maar niet te tuttig en meisjesachtig. Hoewel ik geen fan was van uniformen, waren deze ook al beter dan die van Beauxbatons, eigenlijk vond ik tot nu toe alles wel beter. Zelfs het Brits klonk leuk in mijn oren.
'Iemand een smekkie?' hoorde ik James plots vragen, waarop ik mijn hoofd schudde. Ik vertrouwde die dingen niet, was altijd zo'n idioot dat ik de meest smerige smaken pakte.
'Nee dankje, trouwens, moeten we ons verkleden in de trein of op Hogwarts?' vroeg ik, waarna ik mij weer omdraaide en mijn achterhoofd en rug tegen het raam liet rusten.

Happy Birthday my Potter!

Teddy Lupin.
Teddy schrok viel bijna van de zetel toen de trein stopte. Hij was namelijk een beetje ingedompeld zonder het zelf te beseffen. "Zijn we er nu al?" vroeg hij verbaasd en keek uit het raam. En inderdaad, hij zag het station van Hogsmeade. Hij stond op en wilde net Victoire weer vastnemen die hij zich wat herinnerde. "We hebben onze gewaden nog niet aan."

| Superkort, but shit. Ik schrijf anders wel langere posts, so fuck off.
En @Melissa: ik heb nog niet van Hagrid-ding gedaan want de gewaden vielen me plots in. |

kindness is never a burden.

Victoire Weasley.
Ik kwam weer bij positieven toen de trein met een schok stilstond. Ik was blijkbaar in slaap gevallen. Teddy wilde me net weer optillen, toen hij halverwege haperde. "We hebben onze gewaden nog niet aan." Ik knikte. "Is ook zo." Ik deed mijn hutkoffer open en omdat ik niet wilde zoeken, zei ik snel: "Accio gewaad." Hij vloog eruit en ik kleedde me uit, en even voelde het als best friend Teddy. En toen besefte ik me hoe fucking awkward dit was. Ik kleurde lichtelijk rood, en checkte snel waar ik in stond. Een matchende lingerieset. Hier was niks raars aan, toch? Teddy en ik kenden elkaar altijd al. We hadden ons vaak genoeg samen omgekleed. Snel trok ik het gewaad over mijn hoofd en wachtte tot Teddy klaar was.

-Lololol. De hutkoffer staat er gewoon al ineens.-

These rings that I'm breaking are making you a personal debt.

Teddy Lupin.
Victoire knikte,"Is ook zo". Ze opende haar hutkoffer en zei sprak snel een accio spreuk uit die het gewaad uit de koffer deed vliegen. Teddy besloot dat niet te proberen, want zelf een acciospreuk kon verkeerd aflopen bij hem en nam gewoon snel zijn gewaad uit zijn koffer. Hij draaide zich om en wilde net aan Victoire vragen of hij de coupé moest verlaten toen hij zag dat ze zich al had uitgekleed. Teddy's mond viel voor een stukje op, terwijl hij Vic van top tot teen bekeek. Wat hij zag was helemaal niet mis. Victoire trok snel haar gewaad over haar hoofd en met rode wangen en paarskleurend haar draaide hij zich van haar weg. Teddy trok snel zijn shirt uit en stak zijn hoofd en armen in het gewaad. Vervolgens trok hij zijn broek over zijn schoenen en propte die in zijn hutkoffer. Ondertussen verlieten de andere leerlingen hun coupés al en stapten uit de trein. Teddy nam zijn hutkoffer en die van Victoire. "Gaat het lukken met je enkel?" Hij kon Vic niet ook nog dragen.

-Magic xd -

[ bericht aangepast op 4 sep 2013 - 21:14 ]

kindness is never a burden.

Victoire Weasley.
Ik wierp een blik op Teddy en zag dat hij me grondig bekeek, met zijn mond een stukje open. Een lichtelijk ongemakkelijk gevoel bekroop me. Toen ik zijn paarse haar zag, voelde het vanbinnen als een overwinning. "Gaat het met je enkel?"Ik probeerde er op te staan, maar het lukte niet. "Ik heb al een idee. Locomotor!" De hutkoffers kwamen een paar centimeter van de grond, waardoor Teddy me kon dragen maar de hutkoffers toch meekonden. "Zo moet het wel lukken, toch? De koffers gaan met ons mee, vanzelf."

Sorry dat hij zo kort is, maar ik zit stiekem boven met mijn mobiel c:

These rings that I'm breaking are making you a personal debt.

Teddy Lupin.
Vic probeerde op haar enkel te staan, wat mislukte en Teddy had even de tijd nodig om wat te bedenken, maar zoals gewoonlijk was de Ravenclawer hem voor. "Ik heb al een idee. Locomotor!" De twee hutkoffer stegen een aantal centimeter en bleven daar zweven. "Zo moet het wel lukken, toch? De koffers gaan met ons mee, vanzelf." Teddy grinnikte,"Iemand wil niet lopen." Maar nam Vic toen opnieuw vast in zijn armen en droeg haar onder luid 'Opzij! Opzij! Gewonde moet erdoor!' naar buiten. De koffers zweven zoals Victoire had gezegd met hen mee. Teddy was net op weg naar de koetsen toen hij de grijze bos haren van Hagrid zag, boven de eerstejaars komen. "Hagrid!"

kindness is never a burden.

Roos Wemel ~ Griffoendor ~ 3e jaar

Geschrokken kijkt Holmes op.
'Oh gewoon, de lessen zijn nog saaier in de laatste jaren dan ze ooit waren, je mag geen ongein trappen en al dat gezeur.' zegt Holmes zacht. Ik heb het gevoel dat er meer is dan alleen dat.
'Het is gewoon een beetje ingewikkeld, Roos. Iedereen uit mijn famillie zat in Slytherin, ik ben de eerste volbloed daar uit de familie die dat niet ziet. Ik ben zeg maar het zwarte schaap.' Dat was het dus. Hij heft zijn hoofd op en begint weer te glimlachen.
'Maar genoeg over mij. Ik hoop dat ik jullie eens betrap in de gangen.' Holmes grijnsde. 'Niet dat ik dan straf zou geven of zo hoor.'
Ik begin ook te glimlachen en bedenk me dan dat ik mijn hand nog op zijn arm heb liggen ik trek hem terug en kijk uit het raam. Mijn hart maakt een klein sprongetje. Daar is Zweinstein.
Ik sta op als de trein met een schok tot stilstand komt.
'Laten we maar uitstappen.' zeg ik en voeg daad bij woord. Ik doe de deur open en word vrijwel direct omver gelopen door Teddy.
'Opzij, opzij, gewonde moet er door!'
Ik zie dat hij een lachende Victoire in zijn armen heeft. Ik wacht tot ze gepasseerd zijn en draai me dan om naar Albus.
'Zeg, Al, sinds wanneer hebben Vic en Teddy iets met elkaar?' vraag ik. Ik doe een stapje opzij om een springende Hugo door te laten en kijk dan weer naar Albus.

-

Victoire Weasley.
"Opzij! Opzij, gewonde moet erdoor!" Ik porde hem zacht in zijn zij en lachtte. Hij liep net met me naar de koetsen met terzielers, die voor mij gelukkig onzichtbaar waren, toen hij net als mij de grijze bos met haren. "Hagrid!" Mijn blik lichtte op. " 'Ey Teddy! Vic!" Ik keek naar hem met een brede glimlach. Hij keek naar onze positie en kreeg zo'n typische Hagrid-uitdrukking. "Zo, wanneer is de bruiloft?" Hij grinnikte, en ik bloosde hevig. "Helemaal niet. Mijn enkel is gekneusd en ik kon niet lopen."

These rings that I'm breaking are making you a personal debt.

Jared Colin Rhine

De trein stond ondertussen stil en ik gaf het boek met tegenzin terug aan Emma. Daarna pakte ik mijn hutkoffer en probeerde een weg uit de trein te vinden. Ik voelde me nog steeds erg ongemakkelijk en wilde niets liever dan op Zweinstein met de 5e jaars praten. Ik stapte uit de trein en zocht voor een groepje 5e jaars. Ik kon er geen vinden dus sloot ik me maar achter een paar anderen die wachten tot we naar Zweinstein vertrokken. Zenuwachtig plukte ik aan mijn gewaad, die ik al aan het begin van de reis had aangetrokken. Ik keek ook even of ik Emma zag, maar die was nergens. Ik wilde straks best verder lezen in ''De Hongerspelen''. Dreuzels konden best goede boeken schrijven moest ik eerlijk zeggen. Ik wierp een blik op mijn horloge die ik voor het eerst aan had en leunde onhandig tegen mijn hutkoffer.

Een 5e jaars voor awkward Jared misschien? (:

Yesterday/all my troubles seemed so far away – The Beatles, uit Yesterday (Help, 1965)

Teddy Lupin.
Victoire porde in Teddy's zij en lachte vrolijk. "Pas maar op, of ik laat je vallen," zei Teddy streng, maar glimlachte daarnaar. Hagrid kwam naar de twee toe, nadat Teddy hem had geroepen. "Ey Teddy! Vic!" Hij bekeek de positie en grinnikte,"Zo, wanneer is de bruiloft?" Teddy merkte dat Victoire bloosde, en hijzelf moest ook zorgen dat zijn haar niet roze zou kleuren. "Helemaal niet. Mijn enkel is gekneusd en ik kon niet lopen." Teddy stak zijn hand op en mompelde,"Schuldig." Waarna hij die hand snel weer op zijn plek zette. Hagrid leek niet overtuigd, maar veranderde toen van onderwerp. "Laa'ste jaar, Teddy. Gaat-ie voor 't diploma? Remus zou trots geweest z'n, Teddy. Weet 'k zeker!" De jongen glimlachte mistroostig. "Bedankt, Hagrid." Hij keek naar de koetsen die vertrokken en de leerlingen die de laatste koetsen in beslag namen. "Ik denk dat we maar eens op zoek moeten gaan naar een koets als prinses Victoire hier heelhuids op Hogwarts wil geraken."

kindness is never a burden.

Alexander Olgar Trädgårdsmästare ~ jaar 1

Zenuwachtig loop ik de trein uit.
Ik heb deze reis niet veel gedaan. Het meisje dat ik eerst aansprak heeft me volkomen genegeerd. Ik ben maar in een lege coupé gaan zitten en heb met Freddie gespeeld. Een heel interessante reis in mijn uppie dus.
Ik houd Freddie stevig vast terwijl ik kijk waar ik naartoe moet. Links en rechts lopen leerlingen luid kletsend dezelfde richting op. Ik besluit ze maar te volgen.
Ik zie een jongen met blauw haar een meisje in zijn armen houden terwijl hij praat met een man. Mijn mond valt open. De man is twee keer zo groot als een normaal mens en zijn hoofd ziet er uit als een onverzorgde, zwarte struik met grijze sporen erin. Ik schrik als hij begint te praten.
'Laa'ste jaar, Teddy. Gaat-ie voor 't diploma? Remus zou trots geweest z'n, Teddy. Weet 'k zeker!'
De jongen glimlacht, hetzij niet van harte, en loopt door. Ik blijf staan terwijl ik met open mond naar de reusachtige man blijf staren. Is dat een reus?
'Eerstejaars hierheen!' brult de reus. Trillend loop ik naar hem toe. Ik zie dat de meeste andere kinderen van mijn jaar met open mond naar hem staren. Iedereen, behalve een klein, roodharig jongetje dat hyper op en neer aan het springen is.
'Ben jij nou Hagrid?' vraagt hij. De reus knikt.
Het jongetje begint breed te grijnzen en begint tegen mij te praten. Ik denk tenminste dat het tegen mij is.
'Hoi, ik ben Hugo. Heb jij er ook zin in? Ik hoop echt dat ik bij Griffoendor kom. Mijn ouders hebben er ook gezeten en mijn zus ook en daarom wil ik het graag. Maar in iedere afdeling zit wel familie, dus ik ben eigenlijk nooit de enige in één afdeling. Zeg, hoe heet jij eigenlijk?'
Dit alles zegt hij binnen nog geen tien seconden.
'Ik ben Alexander.' zeg ik. Dan begint Hagrid de reus keihard te roepen.
'Iedereen hier, oké, dan motten jullie in die booties gaan zitten. Drie of vier per boot.'
Zelf gaat hij in een krakkemikkig bootje zitten, dat meteen dertig centimeter dieper ligt. Zelf ga ik met Hugo, een klein, blond meisje, en het meisje uit de trein in een bootje zitten.

[ bericht aangepast op 8 sep 2013 - 19:39 ]

-

| Eerstejaars gaan met de boten (;
Hagrid neemt ze normaal onder zijn hoede. |

kindness is never a burden.

Mag ik een samenvatting? )

Baby, when I know you're only sorry when you got caught,

Victoire Weasley.
Teddy hief zijn hand op met een schuldige blik. Hagrid hield een verhaal over Remus, met een mistroostige blik. "Ik denk dat we maar eens op zoek moeten gaat naar een koets als prinses Victoire hier heelhuids op Hogwarts wil geraken." Ik keek hem brutaal aan. "Als prins Teddy mij er tenminste heentilt." Ik woelde door zijn haar. "He Edward, daar is nog wel een koets over!" Ik wees naar de allerachterste koets, waar nog niemand bij stond. "Jullie kenne ook wel met mij mee, ik he nog wel een bootje." Zegt Hagrid. Ik kijk Teddy vragend aan.

These rings that I'm breaking are making you a personal debt.