[RPG] 21 Years later, Harry Potter. ~ Topic 1 - Speeltopics

Het is 21 jaar later nadat Harry Potter Voldermort heeft verslagen. Iedereen leeft weer vredig. Zo krijgen Harry en Ginny drie kinderen, Albus, James en Lily. Deze gaan ook naar Hogwarts, samen met hun 9 neefjes en nichtjes. Het jaar lijkt rustig te verlopen, toch heeft iedereen zijn eigen problemen. Albus baalt er nog steeds ontzettend van dat hij in Zwadderich zit en dat hij maar niet beter word met zwerkbal.
Er ontstaan liefdes, vriendschappen en vijanden. En natuurlijk is er weer een zwerkbalcompititie!

[ bericht aangepast op 16 sep 2013 - 18:59 ]

What do we say to the god of death? ''Not today.''

[Is er trouwens nog iemand over waar ik Lucy heen kan sturen?]

Mortensio Duran James Holmes.

Ik zie Roos knikken en neem plaats op een van de banken. 'Wat is er zo grappig?' vraagt Roos, natuurlijk, ik glimlach nogsteeds. "Oh niks hoor, ik glimlach gewoon altijd, ben altijd blij." Zeg ik vriendelijk. "Je vraagt je zeker ook af waarom ik hier bij kom zitten en niet gezellig bij de andere? Nou dat is omdat ik de meeste stoer vindt doen, en ik vind persoonlijk dat lagere jaars veel leuker zijn dan ouderejaars. Maar dat is vast alleen mijn mening." Het laatste verlaat zacht mijn mond, even is mijn glimlach weg. Maar na nog geen vijf seconde zijn mijn mondhoeken weer omhoog gekruld.

Sadara Severus Sneep.

Haast moordend kijk ik naar James. "Sorry, het zit nou eenmaal in de famillie. En helaas heeft Ierland gewonnen, Engeland is vele malen beter dan die ierse kabouters. " Zwerkbal, daar werd ik wel vrolijk van, dat was iets wat ik het liefste elke dag deed. 'Wanneer komt het snoepvrouwtje nou? Ik heb honger!' Roept James door de coupé. Ik grinnik zacht. "James je hebt altijd honger." Ik kijk naar Eloise. "Désolé que je veux dire tout à l'heure si vous avez-vous Eloise. " Ik glimlach nadat ik me verontschuldigd heb in het frans tegenover Eloise.

Yeah, and people in hell want Slurpees.

speechlesss schreef:
Catherine Gabriëlle Yorkwill

Al een tijdje heb ik stil geluisterd naar het gesprek dat voornamelijk ging over zwerkbal. Opeens vliegt de coupé deur open en staat de vrouw van het snoep karretje daar. Gelijk spring ik op een koop wat smekkies en wat choco-kikkers. Ik trek de zak open en deel uit, zelf pak ik er ook eentje en stop hem in mijn mond, "Ieuw, knoflook!" ik spuug het snoepje uit "Ugh"

Korttt

What do we say to the god of death? ''Not today.''

BarnOwl schreef:
[Is er trouwens nog iemand over waar ik Lucy heen kan sturen?]

What do we say to the god of death? ''Not today.''

Wunjo schreef:
(...)

[Volgens mij heb je ook over het hoofd gezien dat Victoire en Teddy de coupé uit zijn, en dat Fred tegen Cat begon te praten..]

These rings that I'm breaking are making you a personal debt.

Ideas schreef:
{Het gaat heel snel- Wat is er gebeurd?}

-

Wunjo schreef:
(...)

[Ze kan wel bij Fred en Catherine zitten ^^]

Lucy Weasley
De trein is al een tijdje aan het rijden en nog steeds loop ik wat verveeld rond door de gangen, ik besluit om deze keer bij de eerste de beste coupe die ik zie met leerlingen die me aardig lijken binnen te stappen, al snel heb ik die gevonden en doe ik de coupedeur open, er zitten er maar twee in een meisje en een jongen ik kijk ze even aan en glimlach dan vriendelijk. 'Uhm hey, mag ik hier bij komen zitten?'


-Sorry voor klein stukje had nog niet genoeg inspi;p-

Eloise Clarette Dubois || Gryffindor || 4e jaars

Ik had mijn vraag amper gesteld, of de trein begon te rijden. 'Ik denk nu,' antwoordde James dan ook lachend en ik lachte even kort mee. Daarna luisterde ik geïnteresseerd naar het hele zwerkbal-gesprek tussen Mason en James. Omdat mijn ouders niet heel veel met de sport hadden, namen mijn oom en neven mij nog wel eens mee en ik moest toegeven dat ik Schoors toch wel had benoemd tot één van mijn grote voorbeelden. Hoewel de zoeker van Bulgarije ook echt onwijs goed was. Maar zoals al werd gezegd, was de rest van hun opstelling echt bagger.
Opeens trok Sadara haar mond weer open. 'Ik zeg toch ook niet dat ik over MIJN vakantie ga vertellen, ik vraag hoe die van jullie was,' snauwde ze naar mij, waarop Pandora verontwaardigd kraste en ik mijn armen over elkaar sloeg. 'Dus, hoe was JULLIE vakantie.' Er verscheen een geamuseerde uitdrukking op mijn gezicht, toen ik haar fout opmerkte.
'Dan 'ad je moeten zekken, niet snauwen, dat je 'et niet over jouw vakantie wielde 'ebben, in plaats van DE vakantie,' antwoordde ik haar doodleuk.
'Wij hebben jou niet verplicht hierbij te zitten. Als je hier echt bij wilt zitten, doe dan tenminste aardig en kat niet iedereen af,' was James zijn weerwoord, waarop ik knikte om aan te geven dat ik het ermee eens was. Gezien ik hier het eerst zat en ze anders maar ergens anders moest gaan zitten. Er was vast iets gebeurd deze vakantie, waardoor ze het er niet over wilde hebben, maar dan hoefde ze zich nog niet zo achterlijk te gedragen. Het was niet dat we haar iets aangedaan hadden of zo.
Ik wachtte al ingespannen af, toen ze een niet bepaald vriendelijke blik op James wierp, maar haar verdere reactie viel mee, dus ik besloot mijn mond verder te houden. Ze verontschuldigde zich, hoewel ik "het zit nou eenmaal in de familie" niet het beste excuus ooit vond, maar wie was ik om dat te beoordelen.
'Wanneer komt het snoepvrouwtje nou? Ik heb honger!' riep James. Verbaasd keek ik hem aan. Snoepvrouwtje? Kwam er dan iemand langs met snoep? Briljant, dat was ik niet gewend.
'James je hebt altijd honger,' zei Sadara, waarna ze naar mij keek. 'Désolé que je veux dire tout à l'heure si vous avez-vous Eloise.' Mijn ogen vernauwden zich tot spleetjes. Of ze bedoelde het oprecht vriendelijk, of ze deed alsof ik niet normaal Brits kon of zo. Ik besloot haar voor nu maar het voordeel van de twijfel te geven en ging er verder niet op in.
'Dus er komt altijd een snoepvrouwtje langs hier? Nice,' zei ik, mijn moeders Britse accent napratend, waarbij ik een moeilijk gezicht trok. Het was best lastig om door te hebben hoe het moet klinken en zo te verbergen waar je werkelijk vandaan kwam.

Happy Birthday my Potter!

Sadara Severus Sneep.

Ik keek met mijn monotone ogen naar Eloise. "Ik bedoelde er niet mee dat je geen Brits kan, maar ik dacht misschien vindt je het wat fijner is het frans.." Zeg ik zacht , waarna mijn aardige aard naar boven komt. 'Dus er komt altijd een snoepvrouwtje langs hier? Nice,' Zei Eloise, en terwijl ze brits praatte trok ze wel een moeilijk gezicht. Ik besloot haar te helpen. Ik praatte tenslotte ook niet met een brits accent, mijn ouders waren ittaliaans en mijn oom ook. En mijn achteroom de echte Severus was wel een britse. We waren hier heen gekomen toen mijn ouders ontdekte dat ik een heks was, en dat was toen ik veertien was, ik zat pas een paar jaar op Hogwarts, en dan was het nogwel moeilijk om volledig brits te praten, of uberhaubt met een brits accent. "Elloise, maak je geen zorgen om het britse accent, ik oefen er ook nog op." Mijn stem was vlak, had een italiaanse toon en bijna geen brits accent. En op dat moment kwam het snoepvrouwtje. Ik keek even verlangend naar het eten, maar weigerde voor mezelf om er ook maar een hap van te nemen. Ik moest echt gaan afvallen. Al leek het voor mezelf alsof ik 900 kilo woog, zo woog ik eigenlijk maar 37 kg.

Yeah, and people in hell want Slurpees.

Wunjo schreef:
(...)

[Volgens mij heb je ook over het hoofd gezien dat Victoire en Teddy de coupé uit zijn, en dat Fred tegen Cat begon te praten..]

[ bericht aangepast op 1 sep 2013 - 20:57 ]

I like my choices. I hope she likes hers.

Catherine Gabriëlle Yorkwill

'Dat was raar. En ze laten ons gewoon alleen. En zei Teddy nou dat hij Victoire mooi vind? Dat is awkward. Misschien vind hij haar wel leuk Maar vind Victoire hem ook leuk? Anders zou het flink balen zijn.' ratelt hij in zichzelf. 'En ik ben Fred, Fred Wemel. Neefje van Victoire trouwens. En half van Teddy. We zijn geen bloedverwanten maar zijn peetvader is mijn oom, en daar is hij wel opgegroeid dus ik vind dat hij wel mijn neefje is.'
"Oh hallo ik ben Catherine Yorkwill" zeg ik tegen Fred "Dus je wilt zoeker worden? Dat komt goed uit onze zoeker is namelijk vorig jaar geslaagd. Ik denk dat ik een soort training ga opzetten en dan... oh sorry ik praat veel te snel. Laat ik beginnen bij het begin, ik ben de aanvoerder van de Ravenklauw zwerkbal team en ze hebben toevallig een zoeker nodig"

[ bericht aangepast op 1 sep 2013 - 21:21 ]

I like my choices. I hope she likes hers.

Milan Robbert Wood
Roos doet het klapperende raampje weer dicht en laat zich weer naast me op de bank ploffen. Helaas veranderd "naast" in "op".
'Sorry!' roept ze en schuift ongemakkelijk van mijn schoot af. Ik grinnik kort. 'Dat maakt niet uit, Roos'
Er komt een jongen binnen die klassenoudste blijkt te zijn. Ik krijg bijna niks van het gesprek mee, ten eerste begroette de jongen alleen Roos en Albus. En als je dat doet, verlies je al meteen mijn aandacht. Ik zucht kort en zie in de verte Hogwarts verschijnen.
'Sorry jongens, maar mijn koffer ligt nog in de andere coupé en ik moet me nog verkleden. Dus ik zie jullie wel op school' verontschuldig ik me en loop de coupé uit. Als ik bij Liam en Max aan kom, zie ik dat Liam aan het lezen is en Max met mijn uil Sunny aan het spelen is. Niet dat er veel met mijn uil te spelen valt, hij kan alleen maar snoepjes vangen die je in de lucht gooit. Niks bijzonders dus.

Emma Anne Wood
Mason en James praatten wat over de zwerkbalwedstrijd en ik luisterde geïnteresseerd mee. Ik hield van zwerkbal, alleen vond ik het kijken niet zo leuk als het spelen zelf. Sandara en Eloise hadden een gesprek over iets met Brits en iets met Frans, maar daar lette ik niet op. Het viel me op dat Jared alleen iets zei als ik tegen hem praatte. Hij was nog verlegener dan ik was, arme knul. Ik bedacht me opeens dat ik in mijn schoudertas nog een boek had zitten dat door dreuzels was geschreven. Het was wel iets aparts, ze noemde het "De Hongerspelen". Ik ging op mijn stoel staan zodat ik makkelijker bij mijn schoudertas kon. Het boek lag bijna bovenop en ik gooide het richting Jared.
'Alsjeblieft Jared, ik weet dat je het wilt lezen. Het is heel leuk, vind ik dan' zei ik en ging weer normaal op mijn stoel zitten. Ik gaf een korte beschrijving van het boek en Jared keek me dankbaar aan.
De coupédeur ging open en daar was het o zo geliefde snoepkarretje. Ik kocht vier chocokikkers en een paar smekkies. Ik zuchtte en keek verveeld naar buiten. Ik had wel op een iets spannendere treinreis gehoopt..

My mom says I'm pretty, so fuck you

Chilaw schreef:
Sadara Severus Sneep.

Ik keek met mijn monotone ogen naar Eloise. "Ik bedoelde er niet mee dat je geen Brits kan, maar ik dacht misschien vindt je het wat fijner is het frans.." Zeg ik zacht , waarna mijn aardige aard naar boven komt. 'Dus er komt altijd een snoepvrouwtje langs hier? Nice,' Zei Eloise, en terwijl ze brits praatte trok ze wel een moeilijk gezicht. Ik besloot haar te helpen. Ik praatte tenslotte ook niet met een brits accent, mijn ouders waren ittaliaans en mijn oom ook. En mijn achteroom de echte Severus was wel een britse. We waren hier heen gekomen toen mijn ouders ontdekte dat ik een heks was, en dat was toen ik veertien was, ik zat pas een paar jaar op Hogwarts, en dan was het nogwel moeilijk om volledig brits te praten, of uberhaubt met een brits accent. "Elloise, maak je geen zorgen om het britse accent, ik oefen er ook nog op." Mijn stem was vlak, had een italiaanse toon en bijna geen brits accent. En op dat moment kwam het snoepvrouwtje. Ik keek even verlangend naar het eten, maar weigerde voor mezelf om er ook maar een hap van te nemen. Ik moest echt gaan afvallen. Al leek het voor mezelf alsof ik 900 kilo woog, zo woog ik eigenlijk maar 37 kg.

Happy Birthday my Potter!

Chilaw Went Pwettyness.

Yeah, and people in hell want Slurpees.