Naam: Lucas Fuentes
Geslacht: Mannelijk
Bijnaam: Luke
Leeftijd: 22/232
Innerlijk: Wie denkt dat Lucas een lieverdje is, heeft het goed mis. De jongen ziet er misschien uit als iemand die het beste met anderen voor heeft, maar uiterlijk kan bedriegen. Hij heeft namelijk last van een ‘antisociale persoonlijkheidsstoornis’, ook wel ASPS genoemd. Dit wil zeggen dat hij weinig tot geen inlevingsvermogen heeft en nooit echt in staat is om medeleven te tonen. Aan de buitenkant merk je vaak niks aan mensen met zo’n stoornis, ook bij Lucas niet. Uit hun voorgeschiedenis blijkt echter dat er wat mis is gegaan en dat ze problemen hebben in het sociale functioneren. Liegen, bedriegen, diefstal, vechtpartijen en illegale praktijken zijn vaak al op de kinderleeftijd begonnen. Vrouwen bekijken hem eigenlijk op twee manieren: voor de een kan hij erg charmant en hoffelijk uit te hoek komen terwijl de ander juist vindt dat hij juist dwingend en manipulerend is. Mensen met ASPS hebben zelf vaak opmerkelijk weinig last van angst en onzekerheid, zelfs niet in de penibele situaties waar ze (vaak door hun eigen toedoen) in verzeild raken. Het gebeurd best vaak dat de man dreigt om uit het leven te stappen of zichzelf pijn te doen als anderen niet precies doen wat hij zegt, iets waar veel mensen voor terugdeinzen. Niet iedereen trapt erin, maar meestal heeft het wel het gewenste effect omdat mensen nooit graag iemand dood op hun geweten hebben. Opmerkelijk is zijn vaak perfecte inschatting van de situatie en zijn slimme kijk op dingen. Hij kan anderen makkelijk overtuigen om mee te doen in slimme manieren om snel veel geld te verdienen maar is zeker niet te vertrouwen als het op iets dat hij belooft heeft aankomt. Lucas is eigenlijk niet goed in het overzien van de consequenties van zijn handelingen. Overspel en mishandeling zijn veel zaken die een goed voorbeeld geven. De man is zich gewoon niet bewust van de gevolgen als hij iets doet en merkt eigenlijk pas dat hij iets verkeerd gedaan of gezegd heeft als het al veel te laat is. Het lijkt wel alsof hij geen geweten heeft terwijl hij erg verontwaardigd kan reageren als iemand hem of een dierbare onrecht heeft aangedaan.
Het probleem met Lucas is eigenlijk dat hij nooit spijt heeft als hij iets gedaan heeft dat niet kan en meestal gewoon zijn schouders ophaalt. Het kan hem niet schelen als hij iemand kwetst, mits die persoon niet erg dierbaar voor hem is. De man is eigenlijk altijd graag alleen en kan het niet echt hebben als er veel volk om hem heen is. Als hij zich niet op zijn gemak voelt, is de kans groot dat hij een hele vechtpartij op gang brengt en er zelf gretig aan mee doet. In de tijd dat hij nog mens was, heeft hij daardoor een aantal keer op het randje van de dood gestaan. Nu hij als vampier veel sterker is, komt hij meestal zonder kleerscheuren uit die gevechten en soms gebeurt het zelfs dat hij een paar doden achterlaat. Het drinken van iemands bloed en het achteraf doden van die persoon is voor hem geen enkel probleem, al probeert hij zo weinig mogelijk mensen te doden daar hij anders veel te hard zou opvallen. Het is dus niet zo dat, omdat hij geen inlevingsvermogen heeft, hij zo dom is om ieders aandacht op hem te richten. Het enige moment dat hij wel aandacht van andere mensen wilt, is als er gezegd is dat hij iets niet durft. Op dat moment zal hij negen kansen van de tien bewijzen dat hij het gezegde wel degelijk durft en dan moeten er zoveel mogelijk getuigen aanwezig zijn.
Uiterlijk:
Maar dan zonder tattoos en stuff x3
Lucas ziet er misschien niet direct uit als en volwassen man, maar is het wel. Hij heeft donkerbruine tot zwarte haren die nooit echt in model liggen. Je zou dus kunnen zeggen dat ze bijna een eigen leven leiden en weigeren om altijd hetzelfde te liggen. De man heeft een egale huid waar geen enkele oneffenheid op te zien is en zoals elke vampier heeft hij een relatief bleke huidkleur. Relatief aangezien zijn huid toch nog altijd net iets donkerder gekleurd is door zijn origine. Lucas heeft ijsblauwe ogen waar eigenlijk vrij weinig emotie in te zien is. Het enige dat je er wel eens in kan zijn is verontwaardiging of een soort sadistische glans die je kippenvel kan geven. Men zegt wel eens dat iemand ogen de deuren van iemand ziel zijn en in zijn geval klopt dat voorgeen meter. Niemand weet nooit hoe hij zich juist voelt en wat je van hem zou verwachten. Het enige dat je soms van zijn lichaamstaal zou kunnen aflezen is wanneer hij verontwaardigd is. Meestal laat hij het zijn door zijn kaak en spieren aan te spannen, maar dat is dan ook het enige. Voor de rest is hij 1.67m lang en eigenlijk net iets te mager voor zijn lengte. Het gaat niet zo ver dat je zijn ribben zonder problemen door zijn kleding heen kan tellen, maar het is wel te zien dat hij als mens redelijk ondervoed was.
Rol: Vampier – verbannen.
Verleden:
Is this what you call a family?//
Lucas is geboren en getogen in een klein dorpje in Mexico. Vader en moeder waren best blij met hun zoontje, maar na een tijdje ging het achteruit. Moeder was voor de bevalling al redelijk onstabiel en onzeker en wist totaal niet hoe ze voor haar kind moest zorgen. Vader was soms hele dagen weg om op het veld te gaan werken om zo brood op de plank te brengen terwijl moeder thuis bleef om voor haar zoontje te zorgen en het huishouden te doen. Zoals eerder gezegd was moeder vrij instabiel en lag ze het grootste deel van de tijd op haar bed en moest de jongen zichzelf maar redden. Pas als vader thuiskwam, werd er eten gemaakt en kreeg de jongen de aandacht die hij eigenlijk ook van zijn moeder zou moeten krijgen. Na een tijdje bleef vader als maar langer en langer weg om soms zelfs een paar weken niet thuis te komen. Moeder werd gek door een tekort aan aandacht en begon haar frustraties op haar zoon uit te werken. Lucas was tien toen zijn moeder stierf in een brand dat woedde in het huis. Mensen troffen het jongetje huilend een paar meter van het huis aan en ontfermden zich over hem. Er werd gefluisterd dat moeder zelfmoord had gepleegd omdat ze het niet meer aan zou hebben gekund. De jongen wist wel beter, maar wie ging een tienjarig jongetje nu verdenken van het vermoorden van zijn eigen moeder? Het was Lucas geweest die moeder de polsen over gesneden had toen ze lag te slapen nadat ze zich bezopen had en daarna brand had gesticht. Vader stuurde hem naar een weeshuis in de stad omdat hij nooit voor zijn zoon zou kunnen zorgen. Daar bleef de jongen tot op zijn veertiende, totdat hij in een pleeggezin terecht kwam. Lang heeft hij eigenlijk nooit in een pleeggezin gezeten. Zijn nieuwe ‘ouders’ noemden hem altijd sadistisch en konden hem gewoon niet aan omdat het vaak gebeurde dat hij dingen stal en vaak huisdieren zo hard mishandelde dat deze na een tijdje zelfs onherkenbaar waren geworden. Zo ging hij wel honderd pleeggezinnen of terwijl zijn gedrag alsmaar slechter en slechter werd. Het duurde dan ook niet lang voordat de jongen op straat belandde en zijn eigen boontjes maar moest doppen. Natuurlijk zorgde dat ervoor dat hij zich nog slechter ging gedragen en zich zelfs aansloot bij een of andere bende die langs banken gingen om deze te beroven. Kroeggevechten stonden elke dag wel op het programma en iets na zijn tweeëntwintigste verjaardag ging het zelfs zo ver dat iemand hem zo hard en zo lang heeft geslagen, dat hij tussen leven en dood in zweefde.
Dat is het moment dat Ricardo op het toneel verscheen. Een vampier die leeft om alsmaar mensen te veranderen naar zijn soort. Meestal worden de ‘newborns’ zijn persoonlijke slaafjes en dat was ook het plan met Lucas, maar dat kon gewoon niet harder tegen vallen. Vanaf het moment dat de man alles wist wat hij moest weten over het vampier zijn en hoe hij niet moest opvallen tussen de mensen, vermoordde hij zijn eigen maker doormiddel van een list, stal diens ring en trok weg uit Mexico om van zijn leven te gaan genieten. Er was niemand, maar dan ook niemand die het in zijn hoofd moest halen om hem in het rond te commanderen, want dan werd die persoon zonder pardon omgelegd.
Een aantal jaar later sloot Lucas zich aan bij een of andere vampierclan die geleid werd door Silas –die op zijn beurt weer hulp had van Idwallon-. De vampier was er zich pijnlijk van bewust dat het best moeilijk was als vampier om niet op te vallen en je bloedlust goed onder controle te houden. Iemand moest zich nog maar snijden aan papier, of hij had zijn hoektanden al meteen paraat staan en de rode gloed die op dat moment altijd in zijn ijskoude kijkers verscheen ontging nooit iemand. Zo gebeurde het dus dat hij lid werd van de clan en zich probeerde aan te passen aan diens levenswijzen. In het begin ging het goed en voerde hij eventuele bevelen uit zonder te mokken, al stak het wel wat. Na iets minder dan honderd jaar, begon er toch iets in hem te knappen waardoor hij de rebel ging uithangen en niet meer luisterde naar wat er gezegd werd. Hij begon met het stelen van dingen en ging zelfs zo ver dat hij andere clanleden verwondde. Het duurde dan ook niet lang voordat hij –volgens hem ten onrechte- uit de clan gezet werd en alleen verder moest. Stiekem is hij de clan altijd blijven volgen en het gebeurde al eens dat hij clanleden afslachtte vanaf het moment dat ze zich in de stad begaven zodat de clan flink uitgedund werd. Nu, zo’n dikke honderd jaar later, is hij er nog altijd niet mee gestopt en wacht eigenlijk op het moment dat hij Silas of diens broer persoonlijk een kopje kleiner kan maken.
Extra: Op dit moment heeft Lucas zijn bloeddorst redelijk goed onder controle, maar er zijn momenten dat je de rode glans toch duidelijk in zijn ogen kan zien als hij een tijdje niets meer gedronken heeft.
[ bericht aangepast op 24 sep 2013 - 20:15 ]
-Hi, I'm Andy, also freaking out- Andy Gallagher
