• Een van 's werelds meest beroemde bands, One Direction. Gillende fans lijken uit alle hoeken van de wereld naar hun concerten te komen.
    Nu One Direction in Londen werkt aan een nieuw album, maar voor het grootste deel ook allemaal naar hier verhuisd willen ze allemaal een pauze van het leven wat ze nu lijden. Maar wat gebeurt er als een aantal van de jongens trouwen? Anderen verliefd worden op elkaar? Ruzie krijgen? Een nieuwe baan vinden?
    Ze zouden bij elkaar blijven, maar zijn toch wel hun eigen weg gegaan. Tot de dag van vandaag, want ze komen terug om door te gaan waar ze gebleven waren en willen weer naar de top van de wereld. Hoe ver zullen ze gaan om hun doel te bereiken? Zal het ten koste gaan van hun familie? De liefde? En hoe zit het met de nieuwe vrienden die ze ontmoeten? Met de fans? Zullen ze nog steeds achter ze staan of is er teveel veranderd?



    Lijstje dat je in moet vullen :
    Rol:
    Naam:
    Leeftijd (De leeftijd van de jongens liggen rond de 24-29):
    Nationaliteit:
    Nieuw Beroep:
    Karakter:
    Uiterlijk:
    Extra:
    Had nog contact met:


    Rollen:
    -Niall James Horan; Lilarry
    -Louis William Tomlinson;Beanies
    -Liam James Payne; Arratay
    -Harry Edward Styles; Styles
    -Zayn Javadd Malik; Styles


    De vriendinnen/vrouwen van de jongens
    ( Vergeet niet dat sommige jongens ook op elkaar verliefd worden)

    - Rosalie Lauren Holmes Lootus
    - Eirwen Cadwalader KiliOfDurin
    - Marie-Anne Lilia Jhones : Daddario



    De andere mensen ( bijvoorbeeld de kinderen, familie, fans)
    - Leandra Eloïse Coaster Days
    - Jared Matthew Horan xAlways
    - Georgie Teddy Tomlinson Aquari
    - Danelea Caitlin Horan Beanies
    - Daphne Charlotte Johnson MYxLoubear



    Regels:
    -Géén one-liners. Probeer een stukje te schrijven dat ietsjes langer is. Er is geen minimum, maar one-liners zijn wel héél kort.
    -Maximaal twee personages per persoon
    -Geen perfecte personage's!
    -16+ mag, maar hou het wel netjes.
    -Ga niet teveel off-topic en als je wel off-topic gaat, zet het tussen haakjes; ( ), { } of [ ].
    -Meld het even als je voor langere tijd niet kunt reageren.
    -Geen ruzie ( In de RPG mag het natuurlijk wel )
    - Het is geen sneltrein! Zorg dat iedereen het een beetje kan volgen!.




    Het begin:

    De jongens zijn allemaal een eigen weg hun eigen weggegaan.
    Sommige hebben nog contact met elkaar, maar andere helemaal niet meer. Het leven gaat rustig door al is het wel één hele verandering geweest.
    Geen band en geen contact meer.
    Maar alles lijkt nu normaal te gaan of zover je het normaal kan noemen. De Directioners zullen blijven altijd.
    Allen wat als de andere op een dag ineens voor je staan met een voorstel? Iemand die je kende als een van je beste vrienden?
    Samen met het voorstel om het te keren naar de top met One Direction?

    Waar kies je voor? Je familie of de roem? Wat is de juiste beslissing? Gaat het lukken om weer een band te vormen of heeft iemand er geen zin in...

    [ bericht aangepast op 4 nov 2013 - 20:10 ]


    If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

    [Iemand voor Rosalie?]


    Embrace your weirdness - Cara Delevingne

    Nathness --> Seyyit


    'I've got the scars from tomorrow, and I wish you could see, you're the antidote to everything except for me.'

    Lootus schreef:
    [Iemand voor Rosalie?]


    (Louise?)


    'I've got the scars from tomorrow, and I wish you could see, you're the antidote to everything except for me.'

    ( mijn reactie komt morgenochtend. Ik heb verschrikkelijke hoofdpijn en ga even verzinnen wat ik met Lou doe)


    If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

    [iemand voor Hazza?]


    ''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

    Seyyit schreef:
    (...)

    (Louise?)


    [Oke waar is ze? (: ]


    Embrace your weirdness - Cara Delevingne

    Louis Tomlinson
    Het duurde niet lang of ik was aangekomen bij de eerste locatie. Het was redelijk druk bij de Starbucks, maar de persoon die ik zocht was nergens te bekennen. Ach, wat had ik dan verwacht? Dat ik hem deze keer wel ineens tegen zou komen? Ik ging in de rij staan en zou wel kijken of wat bij de werknemers nog wat informatie los te plukken was.
    Niet veel later stond ik buiten met een koffie en de nodige informatie. Nou ja, niet dat ik er heel veel aan had, maar het was beter dan helemaal niets. Had ik dan toch te snel mijn conclusies getrokken? Of was het inderdaad wat ik dacht en was dit pas later zo? Mijn gedachten raasde door mijn hoofd terwijl ik plaats nam op het bankje voor de Starbucks. Volgens mij had ik beter gewoon even naar het hele verhaal naar mijn meisje moeten luisteren, want daar had ik meer mee opgeschoten dan met dit. Een zachte zucht verliet mijn mond terwijl ik mijn telefoon tevoorschijn haalde, om deze vervolgens te ontgrendelen en naar mijn contacten te gaan. Een kleine glimlach verscheen op mijn gezicht door sommige namen die in de lijst stonden, maar degene waar ik naar opzoek was, zorgde toch voor de breedste glimlach en nog wel meer ook. Sorry, dat ik je ineens alleen achterliet met mijn zusje, maar de uitleg krijg je nog. Is het wel een beetje uit te houden of? x verstuurde ik naar Zayn terwijl ik nadacht wat ik nu moest doen.


    If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

    [Whoops, in slaap gevallen. Ik lees even snel andere dingen door en reageer dan]


    "We will teach you how to make boys next door, out of assholes."

    [Ik ben tot 10 augustus op vakantie. Geen wifi.]


    Reality's overrated.

    Georgie Tomlinson
    Zayn glimlachte wat waterig en haalde zijn schouders op. 'Je bent niet de enige die zomaar naar binnen kwam stappen vandaag. Het was gewoon de druppel,' mompelde hij waarna hij wat ongemakkelijk heen en weer wiebelde en uit het raam staarde.
    'Begrijp ik, het is natuurlijk ook niet netjes,' zeg ik waarna ik weer wat tranen van mijn wang veegde. 'Wil je wat drinken?' vroeg Zayn na een tijdje, als antwoord schudde ik mijn hoofd. 'Nee, bedankt.'
    Hij stond op en pakte een bord met overgebleven pannekoeken en lege glazen van tafel waarna hij waarschijnlijk, naar de keuken liep. Een zucht verliet mijn mond en ik speelde nog wat met de pluche pandabeer maar na een tijdje legde ik die naast me neer en viste mijn telefoon uit mijn broekzak. Ik ontgrendelde het ding waarna ik naar mijn Whatsapp-contacten ga en een berichtje naar Louis begin te typen. Lou, kom alsjeblieft terug. x
    Waarna ik klaar was met typen drukte ik op verstuur en een zucht mijn lippen verliet.


    But perhaps the monsters needed to look out for each other every now and then.

    [Ik ben vanaf woensdag de 7e t/m de 21ste in Zweden en ik heb geen idee of ik daar wifi heb en of ik dan kan reageren.]


    Bowties were never Cooler

    Zayn Malik
    Ik schonk voor mezelf een kop hete thee in en deed er een flinke schep suiker bij. Ik had echt iets nodig om wakker te blijven nu. Het liefst zou ik gewoon me bed induiken en mezelf herenigen met de dekens. Ik was eigenlijk wel klaar met vandaag. Ik liep terug naar de woonkamer er ging in kleermakerszit, op de grote stoel, tegenover het raam zitten. Ik zetten de hete mok neer op de salontafel en pakte mijn mobiel er vanaf, omdat deze trilden. Ik was blij dat Louis iets van zich liet horen. kom alsjeblieft terug. Georgie zit hier voor jou, niet voor mij. X ik stopte mijn mobiel in mijn broekzak en pakte mijn mok weer beet, terwijl ik even naar Georgië keek. 'Als je liever hebt dat ik naar boven ga moet je het zeggen hoor.' Ik zat hier alleen omdat Louis me dit gevraagd had. Ik vond het meisje heel aardig, maar ze zou me toch nooit iets vertellen. Ik voelde me bijna te gast in mijn eigen huis, zo ongemakkelijk voelde ik me ondertussen.


    ''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

    Louis Tomlinson
    Mijn telefoon legde ik naast me neer en omklemde de beker, die inmiddels alweer bijna leeg was, met beide handen. De gedachten bleven door mijn hoofd razen en op dit moment voelde ik me vrij nutteloos. Ik ging weg om iets te regelen en dan bleek de persoon hier nog geeneens meer te zijn en zat ik onrustig op een bankje. Een zachte zucht verliet mijn mond terwijl ik wachtte op antwoord. Gelukkig ging mijn telefoon al snel weer. Heel even keek ik verbaasd toen ik zag dat eerst een berichtje van Georgie binnenkwam en die van Zayn toen volgde. Toch had ik hier mijn antwoorden wel uit en stond langzaam op, om de beker in te vuilnisbak te gooien en terug naar huis te lopen. Iets wat niet al te lang duurde, dus voor ik het wist stond ik weer voor de deur. Deze draaide ik open, om zo stil mogelijk naar binnen te lopen. Regelrecht door naar de woonkamer waar mijn blik bleef hangen op Georgie en Zayn. 'Iemand me gemist?' Vroeg ik onschuldig, maar met een lichte grijns terwijl ik bij Zayn plaats nam. 'Nee, sorry dat ik opeens weg was. Ik had naar heel het verhaal moeten luisteren.'


    If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

    Zayn malik
    Het duurde niet lang, voordat mijn redder in nood terug kwam. ik glimlacht en drukte een kus op zijn slaap, toen hij bij me kwam zitten. 'Ik wel.' fluisterde ik zacht. ik zuchten zachtjes en haalde mijn neus op. ''Ga dat nu maar doen dan. ik laat jullie alleen.' maar niet voordat ik nog een kus van hem had gestolen. Ik stond op en samen met mijn kop thee liep ik naar boven. het was redelijk warm in de slaapkamer, dus zetten in een raam open en ging ik met een enorme stapel proefwerken en een rode pen, op bed liggen. de kop thee zetten ik op het nachtkastje en verveeld begon ik de proefwerken na te kijken. Dan kon ik die morgen meteen terug geven en was het maar gedaan. Iets beters had ik nu toch niet te doen.


    ''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

    Louis Tomlinson
    Mijn welbekende glimlach verscheen weer op mijn gezicht toen ik Zayn zijn lippen tegen mijn slaap voelde. Misschien was het toch geen slechte keuze om naar huis terug te keren. 'Ik jou ook.' verliet net zo zacht mijn mond en zette mijn zonnebril af, om deze vervolgens op tafel neer te leggen. Daarna ging mijn volledige aandacht weer naar de jongen die het woord had genomen. 'Je hoeft voor mij echt niet weg. Ik vind het juist fijn als je erbij bleef.' Al snapte ik op zich ook wel dat Zayn dat liever niet zou willen, want volgens mij verliet het net ook niet al te gemakkelijk. Daarbij bleef het mijn zusje en had ik, voor mijn gevoel, toch nog een deel van de zorg op me. Ik liet me achterover vallen, zodat ik half in de stoel terecht kwam, terwijl een zucht mijn mond verliet. Daarna ging ik pas recht zitten en richtte mijn blik op Georgie. 'Oké, vertel verder van waar we gebleven waren.'


    If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer