Youtuber Summer [speeltopic 1#] - Speeltopics

Het is zomer. Het is prachtig weer en de zon straalt volop. YouTube heeft samen met de BBC daarom iets heel bijzonders bedacht: De bekendste YouTubers zullen samen de hele zomer verschillende shows doen voor hun geliefde publiek over de hele wereld. Dit is zowel te volgen live vanaf YouTube, maar ook live op BBC1 radio en BBC3 op televisie. De YouTubers worden allemaal uitgenodigd om in een groep bungalows net buiten Wellington Nieuw Zeeland te verblijven om vanuit daar hun programma's te maken. Hoe zal het lopen?

Alle bungalows beschikken over wifi, 3 slaapkamers, een badkamer en een keuken/woonkamer. Het is niet heel erg groot, maar wel erg knus.
Er is een hoofdgebouw waar alle YouTubers samen kunnen komen voor eten en gezelligheid. Dit heeft ongeveer dezelfde grootte als een bungalow maar bestaat uit een grote zaal met wifi en knusse banken en zitjes.
Buiten de bungalows is een groot meer en zitten ze direct in de prachtige natuur van beschermd natuurgebied Zealandia. Aan de andere kant van het park zit je binnen 10 minuten in down town Wellington met alle voorzieningen van de miljoenenstad.


YouTubers:
- Daniel Howell 'Dan' - KiliOfDurin - danisnotonfire
- Zoë Sugg 'Zoella' - Lifeisajoke - zoella280390
- Haley Nelson - Chiron - nellyson
- Jackson Harries 'Jack' - Castamere - jacksgap
- Finnegan Harries 'Finn' - Nazario - jacksgap
- Joe Sugg - Castamere - thatcherjoe
- PJ Liguori - KiliOfDurin - kickthepj


Bungalow indeling(per 4):
Bungalow 1:
- Jack Harries
- Finn Harries
-
-

Bungalow 2:
- Dan Howell
- Joe Sugg
-
-

Bungalow 3:
- PJ Liguori
- Zoë Sugg
-
-

Bungalow 4:
- Haley Nelson
-
-
-


Regels:
- Minimaal 5 regels schrijven, dat is niet heel erg moeilijk. Voeg dingen toe zoals: Omgeving, gebruik tekst van andere, gevoelens, gebeurtenissen van vroeger, ...
- Graag met leestekens en hoofdletters typen.
- OOC graag met haakjes; [] {} () - -
- Er mag best liefde tussen mensen die zelf verzonnen zijn en niet echt een karakter hebben maar natuurlijk ook tussen de rest van de schrijvers. Liefde kan niet binnen 2 uur van het ontmoeten van elkaar ontstaan. Dat groeit. Wees dus realistisch.
- Het blijft zo lang zomer als dat deze RPG duurt, misschien dat het rond Kerst verandert in zoiets, maar voorlopig niet
- Reserveringen blijven 3 dagen staan.
- Graag personages die verschillend zijn, qua karakter etc.
- Geen Mary Sue's (perfecte personages)
- 16+ is geoorlooft.
- Geen personages van anderen besturen. Dat is echt super irritant.
- Alleen ik, KiliOfDurin, maak nieuwe speel en kletstopics aan.

[ bericht aangepast op 2 aug 2013 - 19:56 ]

---

Bowties were never Cooler

Finnegan Harries 'Finn'
“Maybe.” Ik keek Zoë aan en zag hoe ze onschuldig haar schouders ophaalde en haar lippen zachtjes tuitte. Een lachje rolde over mijn lippen. Ik wist wel dat ze me daaraan herkende. Vorige keer kon ze zelfs zeggen wanneer ik reed of iemand anders. Ik zei er enkel niets over ook al vond ik het ongeloofelijk schattig. Maar als ik dat zou zeggen dan zou ze weer koppig worden en proberen tegen me in te gaan dus ik hield wijselijk mijn mond dicht. Ik keek nadat ik stopte met praten op en zag hoe ze nu in een zetel zat en achterover leunde. “Yeah, I thought that already. I don’t think Haley would cheat on Jack and definitely not with you since you’re Jack his twin and my boyfriend.” Ik keek opgelucht in haar lachende gezicht. “I know you thought that but still ..” Ik keek haar glimlachend aan, "I'm kinda relieved." Ik liep toen naar de zetel en plofte me naast haar. Met de penny op mijn schoot en mijn appel in mijn hand draaide ik me naar Zoë, “Plus I wouldn’t do it either.” voegde ik aan haar ‘uitleg’ toe. “There’s not one hair on my head that thinks about cheating on you. You are like the real deal. I can’t find anyone better.”

---

Rise and rise again until lambs become lions

Jackson Frayn Harries 'Jack'
Haley knikte glimlachend en nam Jacks hand vast. “Sounds like a good plan for the two of you," zei Finn en Haley grinnikte. Jack sloeg zijn broer op de schouder en knipoogde naar hem. "Ciao, Finn." Ook Finn en Haley zeiden gedag en vervolgens stelde Haley PJ nog eens gerust door te zeggen dat het een misverstand was en dat ze echt niet boos waren. "O, and I say the same thing to you. If you’re bored, come entertain me in my bungalow since I’m quite lonely there," eindigde ze. "I think it's best if Jack would come and entertain you. He's probably most definitely far better at that than me," antwoordde PJ glimlachend. Jack lachte,"I'm not sure about that." En gaf PJ toen een hand. "See ya, PJ." Hij nam zijn camera opnieuw en begon de omgeving te filmen.
Jack keek Haley aan en ving haar blik. Ze trok hem al mee in een richting en toen ze een klein pad vonden tussen de bomen vertraagden hun pas zodat ze naast elkaar liepen. Zo nu en dan stopte Jack om een foto te trekken van een bloem, een vlinder, de omgeving of van Haley.
“As you may know, or not, I’m sleeping alone in a bungalow. And it’s so far from yours. It’s a good thing for if we want to be alone," begon Haley na een tijdje op een zachte toon. “But you know I’m scared at night. And I’m not going to sleep with you and Finn. And I don’t want you to leave your bungalow to sleep with me, but I don’t know what I’m supposed to do…”
Jack herinnerde zich de keer in Engeland maar al te goed. Haley had vreselijke nachtmerries en ze had toen zijn ouders, Finn en Emmy Lou nogal laten schrikken.
"Hey, if you want I can sleep in your bungalow. Finn won't mind. Then Zoë can sleep in our bungalow and Finn won't be jealous of PJ. Or I can go to the organisators and ask for some sleep pills for you, if you don't want me in your bungalow." Jack sloeg zijn arm over Haley's schouder heen en wreef over haar bovenarm. "We'll find something."

---

kindness is never a burden.

Haley Nelson
"I'm not sure about that.," antwoordde Jack, waarop ik hem een verontwaardigde blik toewierp. "See ya, PJ."
"I wouldn't be to sure about that, Harries." Ik observeerde hem toen hij zijn camera opnam en begon te filmen. Voor mij waren er geen mannen die aan Jack konden tippen. Het was ook moeilijk om aan hem te tippen, maar ik wilde gewoon niemand anders dan Jack. Al sinds de eerste dag dat ik hem ontmoet had niet.
Ik schrok elke keer toen hij een foto van mij wilde maken, maar probeerde zo normaal mogelijk erop te staan. Ik vond het niet erg als hij dat deed, maar ik vond het toch iets leuker als hij van insecten foto's maakte. Ik was niet echt het beste model. “As you may know, or not, I’m sleeping alone in a bungalow. And it’s so far from yours. It’s a good thing for if we want to be alone," begon ik zachtjes. “But you know I’m scared at night. And I’m not going to sleep with you and Finn. And I don’t want you to leave your bungalow to sleep with me, but I don’t know what I’m supposed to do…”
"Hey, if you want I can sleep in your bungalow. Finn won't mind. Then Zoë can sleep in our bungalow and Finn won't be jealous of PJ. Or I can go to the organisators and ask for some sleep pills for you, if you don't want me in your bungalow." Jack sloeg lief zijn arm over me heen en wreef met zijn hand over mijn bovenarm, iets wat me leek te kalmeren. Hij leek altijd de juiste manier te vinden om me rustig te maken, behalve als ik een paniekaanval had. Dan was het wat moeilijker. "We'll find something."
"No... No pills," zei ik zachtjes. Ik hield niet van die pillen, ik had altijd het idee dat als ik ze nam, ik daarna misschien niet meer wakker zou worden. Een eeuwige slaap, of zoiets. "And I don't want to be a bother, but if you two don't mind. It would be very sweet." Ik glimlachte en duwde mijn lippen zacht op zijn wang. "Thanks, Jack. I love you."

[ bericht aangepast op 16 aug 2013 - 9:25 ]

---

"Do not be angry with the rain; it simply does not know how to fall upwards.” - Vladimir Nabokov

Jackson Frayn Harries 'Jack'
"No... No pills," zei Haley meteen zacht. Jack trok een wenkbrauw op en schudde meteen zijn hoofd om daarna kort te knikken. Vreemde bewegingen, maar zijn hoofd deed wat die wou. "No pills. Got it."
"And I don't want to be a bother, but if you two don't mind. It would be very sweet." Ze glimlachte en drukte een kus op Jacks wang. Jack glimlachte ook en drukte een kus op Haleys voorhoofd. "You're never a bother, Nelson." Haley zei dank je en zei 'I love you', waarna ook Jack zei dat hij van haar hield.
Ze liepen nog een tijdje door het bos en Jack trok nog een aantal foto's waarna hij een klein meer zag en daar op de oever plaatsnam. Hij klopte op de plaats naast zich en gebaarde dat Haley ook moest zitten. Jack genoot van de natuur, de warme zon op zijn gezicht en Haley's aanwezigheid terwijl hij de foto's die hij had getrokken eens overliep. Op elke foto die hij van Haley had getrokken lachte ze nogal geforceerd of keek ze ongemakkelijk.
Jack zou niet weten waarom want Haley was echt beeldmooi en ze had een leuke persoonlijkheid dus moest ze zich niet druk maken over foto's.
"I don't get why you're always look this uncomfortable on pictures. Just relax, you're perfect."
Jack schakelde zijn camera over op de fotografeer functie en trok een aantal foto's van de zijkant van Haleys gezicht met op de achtergrond het glinsterende meer.

---

kindness is never a burden.

Haley Nelson
"You're never a bother, Nelson,” zei Jack, waarop ik hem een kus op zijn wang gaf en zei dat ik van hem hield. Jack zei hetzelfde terug, waardoor mijn wangen lichtjes rood kleurden. Ik voelde me nog steeds opgelaten als hij dat zei, ik was hier nog steeds niet aan gewend. Bij hem voelde het zo anders als hij het zei, niet alsof het geforceerd was.
We wandelden nog een tijdje verder. Het was best fascinerend hoe Jack opging in zijn fotografie. Alsof hij opeens heel anders naar de wereld keek.
Het duurde niet lang tot we bij een meertje aankwamen. Het zag er leuk uit, echt zo’n verlaten plekje dat even buiten de wereld lag. Het deed me weer aan Lord of The Rings denken, maar dan met een hoop meer zon. Jack ging zitten en klopte met zijn hand naast zich op de grond, als teken dat ik erbij moest gaan zitten. Hij wierp een paar blikken op zijn camera, waardoor ik nieuwsgierig meekeek. De foto’s van de natuur waren prachtig, maar het liefst had ik dat hij die van mij zou wissen. “I don't get why you're always look this uncomfortable on pictures. Just relax, you're perfect."
Ietwat verbaasd trok ik een wenkbrauw op. “I’m still not getting used to people standing with a camera in front of me, I suppose. I just don’t know how to act then, it’s different when you’re alone and talking to it.”
Ik wierp een blik op het meertje en staarde weer voor me uit. Ik voelde me inderdaad niet op mijn gemak als iemand foto’s van me was aan het nemen, en ironisch genoeg hoorde ik daarna de sluiter van Jacks camera weer afgaan. Ik keek hem vanuit mijn ooghoeken aan en fronste, om daarna mijn gezicht naar hem toe te draaien en mijn tong uit te steken. “You sneaky bastard,” grinnikte ik, terwijl ik hem zachtjes omduwde en grijnzend bovenop hem kroop. “I should punish you…”
Ik trok een denk gezicht en boog toen voorover. “I think I’m goig to kiss you to death.” Ik grijnsde en boog voorover om mijn lippen zachtjes op de zijne te duwen, om hem dan zachtjes te kussen. Dit was wat ik gemist had, die laatsten weken was het de moeite niet om voor mij naar Engeland te gaan of voor Jack om naar Amerika te gaan. Dus die waren extra lang voor me geweest en extra tergend. Toen mijn adem op was trok ik terug en keek ik hem plagerig aan. “Are you dead yet?”

---

"Do not be angry with the rain; it simply does not know how to fall upwards.” - Vladimir Nabokov

Zoë E. Sugg aka Zoella.

"I know you thought that but still ..." Hij keek me met een glimlach aan waardoor ik automatisch ook begon mee te lachen, "I'm kinda relieved," zei hij toen. Hij liep naar de zetel waar ik in zat en ging naast me zitten. Ik kroop automatisch dichter tegen hem aan omdat ik gewoon het soort persoon was dat graag knuffelde en legde mijn hoofd op zijn schouder. Met beide handen hield ik de arm vast van wie ik op de schouder lag. Zijn penny lag op zijn schoot en de appel die hij nog altijd vasthad, hield hij vast in zijn rechterhand, aangezien ik de linkerarm gebruikte. Hij draaide zich wat naar me toe, voor zover dat kon in deze houding en keek me aan, "Plus, I wouldn't do it either," zei hij, "There's not one hair on my head that thinks about cheating on you. You are like the real deal. I can't find anyone better." Als een mens kon sterven van schattigheid in 1 persoon dan was ik er niet meer geweest. Een vertederd geluidje kwam uit mijn mond en ik kroop nog wat dichter tegen hem aan.
"You're so cute when you're being honest," mompelde ik tegen zijn nek aan, aangezien ik mijn gezicht daar net in had gelegd. Ik hief mijn hoofd op en draaide zijn gezicht naar me toe door de wijs- en middelvinger van mijn linkerhand op zijn rechterkaak te leggen. Voor een kort moment liet ik mijn duim over zijn lippen glijden terwijl ik in zijn ogen keek waarna ik zacht en teder mijn lippen op de zijne plantte.
"We should do the boyfriend tag, oh my god, that would be awesome !"

Finnegan Harries
Ik voelde hoe Zoë zichzelf uit mijn armen wurmde en even keek ik teleurgesteld terwijl er een frons op mijn gezicht tevoorschijn kwam. Ik had net gezegd dat ik van haar hield maar ze had het wijselijk genegeerd. Was ik misschien veel te snel van stapel aan het lopen? Mijn gedachten en frons vervaagden al snel en veranderde in een lach die rolde over mijn lippen terwijl een grijns mijn mond sierde. Ik zag hoe Zoë haar short wat naar beneden trok. “It was fine either way.” grijnsde ik waarna ik snel een onschuldig gezicht trok alsof ik niets had gezien of niets had gezegd toen ze zichzelf naar me omdraaide en naar me wees. “You should really stop using that name y’know, you might regret it one day." Ze glimlachte liefjes naar me waarna ze een paar keer met haar ogen knipperde. Een uitdagende blik kwam tevoorschijn op mijn gezicht waarna ik mijn armen voor mijn borstkas kruiste en naar haar knikte, “Whatcha gonna do about it, Sugg?” zei ik stoer en uitdagend. Ik zag hoe ze vervolgens verder liep naar haar kamer en het leek wel uren te duren vooraleer ze terugkwam. Oké, uren was misschien overdreven maar je snapt wel wat ik bedoel, toch? “What’s taking you so long?” riep ik aangezien ik wist dat ik Zoë zo een beetje vervelend kon maken. Ze hield er echt niet van als ik haar afjoeg, maar ik vond het gewoonweg leuk om haar ermee te plagen. “Let’s shoot outside, the background outside is so much better than inside, and it’s quiet enough.” Met deze woorden kwam Zoë binnen terwijl haar camera, staande en afstandsbediening in haar handen bungelde. Ik knikte, stond op, mikte mijn appel snel in de vuilbak om vervolgens mijn penny onder mijn rechterarm te nemen en de staander van Zoë over te nemen en deze onder mijn linkerarm stak. “Let’s go.”

[ bericht aangepast op 22 aug 2013 - 15:36 ]

---

Rise and rise again until lambs become lions

Jackson 'Jack' Frayn Harries.
Haley trok wenkbrauw op. Ze leek wat verbaasd, waardoor Jack grinnikte. “I’m still not getting used to people standing with a camera in front of me, I suppose," zei ze. "I just don’t know how to act then, it’s different when you’re alone and talking to it.”
Jack knikte,"Yeah, you're right. It's different, but don't your fans want to take pictures with you? Don't you get used to that?" Haley staarde weer voor zich uit en leek in gedachten op te gaan, wat Jack een perfecte kans vond om nog wat stiekeme foto's te nemen.
Jack lachte toen Haley hem vanuit haar ooghoeken aankeek. Daarna verscheen er een frons op haar gezicht en draaide ze zich naar hem toe om haar tong uit te steken.
"You sneaky bastard," grinnikte ze en duwde Jack zachtjes om. Grijnzend kroop Haley bovenop hem en Jack stelde snel zijn camera in veiligheid. “I should punish you…” Jack grinnikte en legde zijn armen om Haley middel zodat ze niet meer weg kon.
"Don't punish me to hard, please," smeekte hij en trok een pruillip. Haley trok een bedenkend gezicht en boog toen voorover. “I think I’m going to kiss you to death.” Ze grijnsde en drukte haar lippen zachtjes op die van Jack. Hij kuste haar ook terug en glimlachte tussendoor. Hun laatste kus was weken geleden geweest, sinds noch Haley noch Jack het de moeite vond om naar de ander te reizen sinds ze nu toch samen zijn. Ze hebben elkaar natuurlijk kunnen spreken via Skype, maar het was toch anders dan echt samen te zijn.
Even later trok Haley zich terug en keek Jack plagerig aan. "Are you dead yet?"
Jack grinnikte: "You're so cheeky." en drukte zijn lippen weer op die van Haley.

---

kindness is never a burden.

Haley Nelson.
Jack sloeg zijn armen om mijn middel heen, waardoor ik geen schijn van kans meer had om te ontsnappen. Niet dat ik dat van plan was, maar hij was op zich al een stuk sterker en groter dan ik. "Don't punish me too hard, please," pruilde hij, waardoor ik haast medelijden begon te krijgen. Hoe kon ik ooit boos worden op dat schattige gezichtje van hem? Als hij pruilde smolt mijn hart bijna. Toch probeerde ik zo goed mogelijk mijn spelletje te spelen en keek ik hem aan alsof ik heel diep moest nadenken. “I think I’m going to kiss you to death.”
Ik drukte zachtjes mijn lippen op de zijne en zoende hem teder. Toen hij me terug kuste, laaiden de vlinders in mijn maag weer zo op dat mijn hele lichaam begon te tintelen. Ik vroeg me af of hij zich wel realiseerde wat voor uitwerking hij op me had. Hij kon mijn hart als een gek tekeer laten gaan en sloeg mijn hoofd op hol.
Ik kon voelen hoe hij door onze kus heen glimlachte, waardoor mijn mondhoeken ook automatisch omhoog krulden. Mijn adem was zo goed als op, waardoor ik als een vis weer naar lucht hapte en hem toen plagerig aankeek. "Are you dead yet?"
"You're so cheeky." grinnikte Jack, waarna hij zijn lippen weer tegen de mijne duwde. Ik had de volledige context van het woord cheeky nog steeds niet door, al was dat zowat zijn stopwoordje. Cheeky dog, cheeky Finn, cheeky Haley. Ik wist niet eens wat ik me er mee moest voorstellen, maar het moest vast wel iets positiefs zijn. Mijn handen gleden van over zijn borstkas naar zijn haar, waar ze er zachtjes mee speelden.
Het voelde rot om de kus weer te verbreken, maar ik bedacht me dat hij me vast liever levend zou hebben. Mijn neus raakte de zijne nog steeds toen ik terug terug en lachend in zijn ogen keek. "Is it just me or is it just getting warmer and warmer here?" vroeg ik terwijl ik plagerig nog een klein kusje juist op zijn mondhoek duwde. "Want to swim?"

[ bericht aangepast op 19 aug 2013 - 20:11 ]

---

"Do not be angry with the rain; it simply does not know how to fall upwards.” - Vladimir Nabokov

Zoë E. Sugg aka Zoella.

"Why not ? Sounds like a great idea." Hij nam nog een hap van zijn appel terwijl ik wat lachte. Natuurlijk was het een goed idee, het kwam van mij, duh.
"Get you camera babe." Ik wurmde me uit zijn armen en stond op waarna ik de short die ik aanhad wat naar beneden trok, anders was straks héél mijn achterste zichtbaar en ik denk niet dat Finn dat nou zo plezierig vond. Alhoewel, voor hemzelf misschien wel, maar in het openbaar zou het een no no zijn voor hem. Ik begon te lopen, maar halverwege draaide ik me om en wees naar hem, "You should really stop using that name y'know, you might regret it one day." Ik glimlachte liefjes naar hem en knipperde een paar keer met mijn ogen terwijl ik mijn schouders ophaalde. Het was een soort gebaar van: Ik heb je net bedreigd, maar ik ben te schattig om het door te hebben. Ik liep verder naar mijn kamer waar ik keek naar de open koffers die nog steeds niet uitgepakt waren. Ik zou het wel doen, ooit, maar de kast was gewoon te klein voor de dingen die ik mee had. Ik kende mezelf, 5 keer per dag verse kleren aandoen, het was niet makkelijk hoor. Ik keek in de spiegel die in mijn kamer hing en fatsoeneerde mijn haar een beetje. Lichtjes tuitte ik mijn lippen waarna ik rondkeek. Deze kamer was nu niet bepaald de mooiste achtergrond, maar we konden ook altijd buiten filmen, het was hier toch rustig. Ik knikte bij dat idee en werkte nog snel mijn make-up wat bij. Niet dat ik echt veel aanhad, het was te warm daarvoor. Ik nam mijn camera en de staander en de afstandsbediening en liep naar de woonkamer.
"Let's shoot outside, the background outside is so much better then inside and it's quiet enough."

Jackson 'Jack' Frayn Harries.
Haleys handen gleden op Jacks borstkas en vervolgens naar zijn haar, Jacks handen bleven zo goed al op z'n plaats, aangezien hij het Haley niet ongemakkelijk wilde maken. Ze trok zich weer terug, maar hun neuzen raakte nog steeds. Jack glimlachte en keek van Haleys lachende lippen, op naar haar twinkelende ogen. "Is it just me or is it just getting warmer and warmer here?" Ze drukte nog een klein kusje op Jacks mondhoek. "I'm sorry," zei hij. "Can't help it." Hij knipoogde en toen Haley voorstelde te zwemmen, knikte hij en duwde zichzelf overeind. Galant hielp hij Haley ook recht en besloot eerst zijn camera veilig weg te steken in het zakje, voor hij zijn houthakkershemd uittrok. "I'm gonna be first, Nelson. Let's make a game out of this, shall we." Hij schopte zijn schoenen nogal gewelddadig uit, waardoor zijn linker in het water vloog. "Oh crap." Jack, die net bezig was zijn shirt uit te trekken, staakte die poging en dook op zijn knieën. Met zijn handen probeerde hij de schoen uit het meer te halen, maar dat ging niet echt faalloos. In plaats van dichterbij te komen, dreef het schoeisel enkel verder van Jack af. "This is all your fault, Nelson," mokte Jack. "My new Suede Desert Boots. I paid £40 for them!" Hij keek achter zich om Haley's reactie te peilen en zette zijn meest zielige gezicht op.

---

kindness is never a burden.

Haley Nelson
"I'm sorry," verontschuldige Jack zich nadat ik zij dat het steeds warmer begon te worden. Er verscheen een grijns op mijngezicht. "Can't help it."
"Want to swim?" vroeg ik toen hij naar me geknipoogd had. Jack knikte opeens enthousiast en duwde zichzelf al recht, waardoor ik van hem afrold en mezelf ook recht probeerde te duwen. Gelukkig stak gentleman Jack zijn hand uit en hielp hij me recht.
"I'm gonna be first, Nelson," zei hij enthousiast toen hij zijn hemd uittrok. "Let's make a game out of this, shall we."
Ik trok mijn short al uit. Ik schaamde me niet om in mijn ondergoed voor Jack te gaan staan en ik had geen zin om met natte kleding rond te lopen. Jack, die weer eens overenthousiast was, schopte zijn schoene zo hard uit dat een ervan in het meer vloog.
"Oh crap." Hij liet zijn shirt los, dat weer over zijn blote buik viel en zakte voor de oever op zijn knieën neer. Ondertussen ondernam ik nog geen enkele poging om hem te helpen, ik wilde weten hoe hij dit ging aanpakken. Hij strekte zijn hand uit en probeerde de schoen te pakken, wat resulteerde in de schoen die enkel verder afdreef. "This is all your fault, Nelson," gaf hij mij de schuld. Hij pruilde er zelfs wat bij. "My new Suede Desert Boots. I paid £40 for them!"
"Oh no," zei zo me het meest Amerikaanse accent mogelijk. "Seems like 20 pounds is floating away, man... But the good news is," zei ik terwijl ik hem plagerig aankeek. "You still have your other 20 pounds. How's this my fault, actually?"
Als laatste trok ik mijn rode All Stars uit. Ik had niet de meest logische volgorde van uitkleden, maar mijn aandacht werd dan ook meer naar Jack toe getrokken. "Haley to the rescue!" riep ik terwijl ik mijn handen als superman in de lucht stak en daarna het water in liep. Ik jammerde zachjes in mezelf door de koudte en vervloekte die stomme schoen dat hij zo diep lag. Zo snel mogelijk probeerde ik in die richting te lopen en nam ik hem vast. "Here, you poor little guy. Saved by Super Haley." Ik gooide zijn schoen in zijn richting, die tegen zijn scheenbeen opbotste. "Sorry, I didn't mean to hit you."

[ bericht aangepast op 22 aug 2013 - 14:02 ]

---

"Do not be angry with the rain; it simply does not know how to fall upwards.” - Vladimir Nabokov

Finnegan Harries
Ik voelde hoe Zoë zichzelf uit mijn armen wurmde en even keek ik teleurgesteld terwijl er een frons op mijn gezicht tevoorschijn kwam. Ik had net gezegd dat ik van haar hield maar ze had het wijselijk genegeerd. Was ik misschien veel te snel van stapel aan het lopen? Mijn gedachten en frons vervaagden al snel en veranderde in een lach die rolde over mijn lippen terwijl een grijns mijn mond sierde. Ik zag hoe Zoë haar short wat naar beneden trok. “It was fine either way.” grijnsde ik waarna ik snel een onschuldig gezicht trok alsof ik niets had gezien of niets had gezegd toen ze zichzelf naar me omdraaide en naar me wees. “You should really stop using that name y’know, you might regret it one day." Ze glimlachte liefjes naar me waarna ze een paar keer met haar ogen knipperde. Een uitdagende blik kwam tevoorschijn op mijn gezicht waarna ik mijn armen voor mijn borstkas kruiste en naar haar knikte, “Whatcha gonna do about it, Sugg?” zei ik stoer en uitdagend. Ik zag hoe ze vervolgens verder liep naar haar kamer en het leek wel uren te duren vooraleer ze terugkwam. Oké, uren was misschien overdreven maar je snapt wel wat ik bedoel, toch? “What’s taking you so long?” riep ik aangezien ik wist dat ik Zoë zo een beetje vervelend kon maken. Ze hield er echt niet van als ik haar afjoeg, maar ik vond het gewoonweg leuk om haar ermee te plagen. “Let’s shoot outside, the background outside is so much better than inside, and it’s quiet enough.” Met deze woorden kwam Zoë binnen terwijl haar camera, staande en afstandsbediening in haar handen bungelde. Ik knikte, stond op, mikte mijn appel snel in de vuilbak om vervolgens mijn penny onder mijn rechterarm te nemen en de staander van Zoë over te nemen en deze onder mijn linkerarm stak. “Let’s go.”

[Mijn vorige post moet je niet meer lezen aangezien ik op het verkeerde knopje had gedrukt (aanpassen) waardoor er daar dus dit stukje ook staat :c
Ik wilde gewoon de naam kopiëren met de link maar mijn broer begon te praten tegen mij waardoor ik dus gewoon mijn post heb aangepast met deze tekst ]

---

Rise and rise again until lambs become lions

| Je kan ook je pagina terug keren en zo je tekst weer aanpassen. (; |

---

kindness is never a burden.

[Nope had ik al geprobeerd. Maar ik heb het op zo'n manier geflikt dat dus die andere post dezelfde is. Maar eigenlijk maakt het niet uit aangezien Naïs daar toch al op gereageerd had :'p]

---

Rise and rise again until lambs become lions