Youtuber Summer [speeltopic 1#] - Speeltopics

Het is zomer. Het is prachtig weer en de zon straalt volop. YouTube heeft samen met de BBC daarom iets heel bijzonders bedacht: De bekendste YouTubers zullen samen de hele zomer verschillende shows doen voor hun geliefde publiek over de hele wereld. Dit is zowel te volgen live vanaf YouTube, maar ook live op BBC1 radio en BBC3 op televisie. De YouTubers worden allemaal uitgenodigd om in een groep bungalows net buiten Wellington Nieuw Zeeland te verblijven om vanuit daar hun programma's te maken. Hoe zal het lopen?

Alle bungalows beschikken over wifi, 3 slaapkamers, een badkamer en een keuken/woonkamer. Het is niet heel erg groot, maar wel erg knus.
Er is een hoofdgebouw waar alle YouTubers samen kunnen komen voor eten en gezelligheid. Dit heeft ongeveer dezelfde grootte als een bungalow maar bestaat uit een grote zaal met wifi en knusse banken en zitjes.
Buiten de bungalows is een groot meer en zitten ze direct in de prachtige natuur van beschermd natuurgebied Zealandia. Aan de andere kant van het park zit je binnen 10 minuten in down town Wellington met alle voorzieningen van de miljoenenstad.


YouTubers:
- Daniel Howell 'Dan' - KiliOfDurin - danisnotonfire
- Zoë Sugg 'Zoella' - Lifeisajoke - zoella280390
- Haley Nelson - Chiron - nellyson
- Jackson Harries 'Jack' - Castamere - jacksgap
- Finnegan Harries 'Finn' - Nazario - jacksgap
- Joe Sugg - Castamere - thatcherjoe
- PJ Liguori - KiliOfDurin - kickthepj


Bungalow indeling(per 4):
Bungalow 1:
- Jack Harries
- Finn Harries
-
-

Bungalow 2:
- Dan Howell
- Joe Sugg
-
-

Bungalow 3:
- PJ Liguori
- Zoë Sugg
-
-

Bungalow 4:
- Haley Nelson
-
-
-


Regels:
- Minimaal 5 regels schrijven, dat is niet heel erg moeilijk. Voeg dingen toe zoals: Omgeving, gebruik tekst van andere, gevoelens, gebeurtenissen van vroeger, ...
- Graag met leestekens en hoofdletters typen.
- OOC graag met haakjes; [] {} () - -
- Er mag best liefde tussen mensen die zelf verzonnen zijn en niet echt een karakter hebben maar natuurlijk ook tussen de rest van de schrijvers. Liefde kan niet binnen 2 uur van het ontmoeten van elkaar ontstaan. Dat groeit. Wees dus realistisch.
- Het blijft zo lang zomer als dat deze RPG duurt, misschien dat het rond Kerst verandert in zoiets, maar voorlopig niet
- Reserveringen blijven 3 dagen staan.
- Graag personages die verschillend zijn, qua karakter etc.
- Geen Mary Sue's (perfecte personages)
- 16+ is geoorlooft.
- Geen personages van anderen besturen. Dat is echt super irritant.
- Alleen ik, KiliOfDurin, maak nieuwe speel en kletstopics aan.

[ bericht aangepast op 2 aug 2013 - 19:56 ]

---

Bowties were never Cooler

Joseph 'Joe' Sugg.
"I'll try, but I think that if you wanne catch me doing awkward stuff you can just keep filming me all day. Just don't do it when I'm in bed. That makes me really selfconsious." Joe lachte. "But my battery," klaagde hij speels. Dan keek uit het raam en sipte van zijn thee. Joe nam zijn camera vast en verwijderde een aantal onduidelijke filmpjes. "So, what are you're hobbies, except filmmaking?" vroeg Dan. Joe grinnikte en zei met een knipoog: "Thatching. I dunno. I like golf, I guess. And travelling." Joe haalde zijn schouders op. Filmen was zijn favoriete bezigheid. "What about you?"

- Sorry dat ze zo kort zijn de laatste tijd. Vooral bij Joe. :x -

Jackson Frayn Harries
“We could do it together. But beware. I’m very slow.” Jack grinnikte. "Maybe not." Ze liepen naar de koffers en Haley probeerde ze allemaal zelf te dragen, wat mislukte, dus schoot Jack haar te hulp. Haley stelde voor zijn koffers te gaan halen, zag Jacks gezicht en zei: "You can laugh, Jack. I know I look like a complete retard.” Hij schoot in de lach en waggelde naar zijn bungalow. "A sweet retard, though." Hij glimlachte, liep naar haar toe en drukte een kusje op haar wang. Jack liep z'n bungalow binnen en haalde zijn koffers. "Waterman and mudwoman are on their way," mompelde Haley. Jack grinnikte. Toen ze aankwamen bij Haley's bungalow dumpte Jack de koffers in de gang, liep naar de zetel toe en liet zich languit erop vallen. Haley volgde hem en sloeg haar armen om hem heen. "Thanks for doing this, Jack. You're the best." Hij trok Haley bovenop hem en kuste haar terug. "I know right," grijnsde hij en drukte nog een kus op haar mond.

---

kindness is never a burden.

Haley Nelson
"A sweet retard, though," zei Jack glimlachend, waarna hij me een kus op mijn wang gaf en mijn wangen meteen een beetje rood kleurden. Toen hij helemaal gepakt en gezakt zijn koffers bij elkaar gescharreld had, waggelden we beiden als overbeladen eenden richting mijn bungalow, die zo ongeveer in the middle of nowhere lag.
Eenmaal in de bungalow gooiden we onze spullen maar gewoon ergens op de grond en sloeg ik mijn armen om Jack heen.
"Thanks for doing this, Jack. You're the best."
Jack had zich languit op de bank laten vallen en trok me bovenop hem. "I know right." Hij grijnsde en drukte zijn warme lippen weer op de mijne, waarop mijn wangen meteen weer warm kregen en ik hem zachtjes terugkuste. Toen ik weer terugtrok liet ik mijn hoofd op zijn borstkas rusten. "You seriously have no idea how much I've missed this." Mijn lippen krulden zich om tot een glimlach toen ik weer rechtsprong en weer naar mijn koffer liep. "I got something for you!"
Meteen begon ik te graven tussen alle kleren tot ik het doosje gevonden had dat ik hebben moest. "Ik denk niet dat we nog eten moeten bestellen!" riep ik grijnzend. "Voor jou toch niet."
Met het doosje in mijn handen liep ik naar hem toe en stak ik het naar hem uit. "Ik heb koekjes voor je gemaakt. Heel veel koekjes." Ik had teveel koekjes gemaakt, waardoor mijn doos - die eigenlijk al tamelijk groot was - zo goed als uitpuilde.

---

"Do not be angry with the rain; it simply does not know how to fall upwards.” - Vladimir Nabokov

Jackson Frayn Harries
"You seriously have no idea how much I've missed this." Jack knikte instemmend en sloot genieten zijn ogen. Hij had het gewicht van Haleys hoofd op zijn borst gemist. Bijna wegdoezelend schrok hij op toen Haley overeind sprong en naar haar koffer liep. "I got something for you!" Jack kreunde. "Oh, no." En grinnikte toen. "Kiddin'." Hij duwde zichzelf iets overeind en keek toe hoe Haley kleren uit haar koffer haalde om vervolgens een klein doosje te pakken. "Ik denk niet dat we nog eten moeten bestellen!" riep ze en grijnsde. "Voor jou toch niet." Nieuwsgierig keek Jack naar het doosje en nam het van Haley toen ze ze het uitstak. "Wat is het?" vroeg hij en trok snel het deksel eraf. "Ik heb koekjes voor je gemaakt. Heel veel koekjes." Jack keek Haley verwonderd aan. "You made them? For me?" Hij haalde een koekje uit en nam er een hap van. Het smaakte heerlijk. "Oh my god, Haley! I didn't think I could even love you more then I already did! But-" Hij stond op. "We should eat them with some British tea, don't you think?" Jack knipoogde naar zijn vriendin en liep naar de keuken. Dat hij ook wat voor haar had, ging hij niet zeggen. Nog niet tenminste.

---

kindness is never a burden.

Haley Nelson
Jack kreunde: "Oh, no." Mijn blik schoot wat beledigd naar hem, waarop hij grinnikte "Kiddin'."
Hij ging rechtzitten om te te kijken hoe ik door mijn kleding aan wroeten was opzoek naar mijn koekendoos. Ik zei vrolijk dat we voor hem geen eten meer hoefde te bestellen en het doosje naar hem uitstak. "Wat is het?" vroeg hij terwijl hij snel het deksel eraf trok. "Ik heb koekjes voor je gemaakt. Heel veel koekjes."
Jack verwonderde, maar blij blik. Mijn god, daar deed ik het voor. "You made them? For me?"
"No, for your grandmother," zei ik sarcastisch. "Of course I made them for you."
Jack stak hebberig een koekje in zijn mond en zei "Oh my god, Haley! I didn't think I could even love you more then I already did! But-" Hij stond recht. "We should eat them with some British tea, don't you think?"
Ik volgde hem naar de keuken. "I always forget you're só Brittish," grinnikte ik. Ik lustte in het begin niet eens thee, maar door Jack had ik het leren drinken en eigenlijk was het zo slecht nog niet als je eenmaal aan de smaak gewend was. "But thats sounds so good."
Ik begon in de keukenkast te rommelen naar twee leuke mokken en zette die neer op de tafel, terwijl ik de koekendoos ook in het midden zette.

---

"Do not be angry with the rain; it simply does not know how to fall upwards.” - Vladimir Nabokov

Daniel 'Dan' Howell
ik luisterde naar Joe's antwoorden. Zijn leven klonk echt heel interessant. Nu ik er zo over nadacht had ik echt een zielig leven. en ja hoor, hele humeur verpest en terug in de midlifecrisis. Ik zuchtte bij zijn vraag en nam nog een slok warme thee voor ik een antwoord gaf. "I like gaming and tumblr. I love my job at BBC radio 1 with Phil. Travelling of course and maltesers." Ik grijnsde en propte toen nog een oreo in mijn mond. ook lekker. Ik snapte niet hoe ik nog zo extreem dun kon zijn. Ik bewoog eigenlijk niet en at de meest ongezonde dingen op de planeet. Ik haalde een hand door mijn bruine krullen en dronk het laatste beetje thee uit mijn mok. Ik hield mijn handen om de nu nog warme mok geslagen. Ik had het vreemd genoeg best koud, al was het volgens mijn laptop hier nu ook winter. het voelde als lente of herfst in Groot Britannie. Maar goed. "Whatcha wanne do?" vroeg ik vriendelijk aan hem voor ik weer uit het raam keek naar de prachtige omgeving.

---

Bowties were never Cooler

[Oké, @Finn -het is al zolang geleden dat ik je naam al niet meer weet, shame on me- je mag me komen slaan. Ik meen het. Ik ben zo slecht in dingen onderhouden --' Ik ga vandaag een reactie schrijven, ik beloof het !]

Adamo schreef:
[Oké, @Finn -het is al zolang geleden dat ik je naam al niet meer weet, shame on me- je mag me komen slaan. Ik meen het. Ik ben zo slecht in dingen onderhouden --' Ik ga vandaag een reactie schrijven, ik beloof het !]

[Haha maakt niet uit! De naam is Naomi trouwens ^^]

---

Rise and rise again until lambs become lions

Zoë Sugg aka Zoella.

Ik lachte toen hij een kusje op mijn wang drukte, in de hoop dat ik de vraag achterwege ging laten omdat hij er absoluut zeker van was dat ik het hem nooit had gezegd. Het was te begrijpen eigenlijk dat hij dat dacht. Finn had nu niet direct het beste geheugen van ons beiden. Hoe ik daarachter ben gekomen ? Op een avond was ik bij hem thuis en voordat ik er was had hij pizza besteld, nu iedereen weet dat het toch zeker een halfuurtje duurt voordat ze de pizza ook echt komen leveren, zeker in Londen. Goed ja, ik was toegekomen 5 minuten nadat hij gebeld had. Na een kwartier had ik gezegd dat ik honger had en Finn had de telefoon genomen en pizza besteld. 10 minuten later stond een pizzakoerier aan de deur met de bestelling die hij had doorgegeven en een halfuur later kregen we die bestelling nogmaals. Finn was ervan overtuigd dat ze een fout hadden gemaakt, maar toen hij zijn telefoongesprekken controleerde in zijn telefoon was het hem al rap duidelijk geworden dat hij degene was die twee keer had gebeld.
Nadat ik mijn vraag had gesteld en Finn had gezegd dat er enorm veel dingen waren die ik niet leuk vond, kon hij toch het juiste nog zeggen. Niet dat het niet waar was dat ik veel dingen niet leuk vond, maar iedereen was me een soort van gewend als dat vrolijke, onschuldige meisje dat nooit vloekte en in alles iets goeds kon vinden. Mensen die me echt kenden, zoals Finn, wisten dat ik héél anders kon zijn op sommige momenten.
"Mushrooms," zei Finn vastbesloten. Echt lachte en knikte waarna ik de camera even inkeek, om daarna naar Finn zijn gezicht te kijken en nogmaals te lachen omdat ik wist dat hij nu aan de tonijn dacht.
"Oh and tunafish. I know you really hate it." Hij begon zacht te lachen, "I know it because the first time you visisted my home, I had made some spaghetti with tomatosauce and mushrooms. That was absolutly a disaster. The first time I cooked for a girl and immediatly I failed." Ik lachte en besloot om maar te zwijgen over het verhaal waar ik net aan dacht. Als ik nu ook al ging zeggen dat Finn ook al faalde in het bestellen van pizza ging hij helemaal verliezen in dit spel.
"He is a complete idiot sometimes," gaf ik serieus en knikkend toe aan de camera. Ik keek terug naar mijn telefoon en tuitte mijn lippen omdat ik blijkbaar de plaats waar ik de vragen had neergeschreven weggedrukt had. Laat het nu eens toevallig zijn dat ik niet zo goed was in het terugvinden van dingen.
"I lost my questions, wauw, I'm so good in this," lachte ik. Ik opende een paar random dingen tot ik dacht aan mijn foto's. Ik had de vragen opgeschreven en er een foto van genomen, juist ja.
"Okay Finny, you have 1 out of 2 right, are you ready for the next one ?" Ik keek van Finn naar de camera naar mijn scherm en terug naar de camera.
"This is actually a really easy one, I can't believe this question is in here, okay, what is my eye colour ?"

Finnegan Harries 'Finn'
Zoë’s vertrouwde lach klonk door de kamer waarna ze even de camera inkeek en knikte. Vervolgens keek ze me nogmaals aan om weer te lachen. Ze wist dat ik zowiezo het ook over tonijn ging hebben. Ik begon daarna uitgebreid te verstellen hoe de eerste keer dat ik kookte voor een meisje had verlopen.”He is a complete idiot sometimes.” hoorde ik Zoë toegeven terwijl ze knikkend de camera inkeek. Mijn arm viel af haar schouder waarna mijn beide armen zich kruisten voor mijn borstkas. Met een nepgekwetste blik keek ik Zoë aan waarna ik mijn blik verplaatste naar de camera. Mijn wenkbrauwen waren gefronst maar toch kon je een klein glimlachje onderscheiden rond mijn mondhoeken. “That’s not sweet.” zei ik vastbesloten, “You have to be flattered that I wanted to cook for you. You are the only girl I ever cooked for.” Ik keek haar heel serieus aan, proberend om niet toe te geven aan haar. “And don’t start about that other thing.” zei ik waarschuwend, al half wetend dat ze waarschijnlijk daaraan dacht. Ik wreef even in mijn ogen waarna mijn blik op een Zoë viel die zat te klungelen met haar iPhone. “I lost my questions wauw, I’m so good in this.” lachtte ze. Ik gooide mijn armen in de lucht, “Oh too bad. The show is over, you guys. Finny won.” De woorden hadden nog maar net mijn mond verlaten waarna ze al weer een nieuwe vraag stelde. Blijkbaar had ze een foto getrokken van haar vragen. “Okay Finny, you have 1 out of 2 right, are you ready for the next one?” Ik knikte, “This is actually a really easy one. I can’t believe this qestion is in here, okay, what is my eye colour?” Onmiddellijk wendde Zoë haar blik af naar de andere kant waardoor ik niet kon valsspelen. “Damn you know me too well.” zeurde ik, “But ‘kay, your eye colour is blue.” Zei ik, “Well actually it’s the colour of the ocean. They are as deep and magical as the ocean. You can drown in them.” zei ik serieus al kijkend in de camera.

[ bericht aangepast op 22 okt 2013 - 13:13 ]

---

Rise and rise again until lambs become lions

Zoë Sugg aka Zoella.

"Damn you know me too well." Ik besloot om te zwijgen bij die opmerking, want het zou erg zijn moest hij mijn oogkleur niet weten terwijl hij me al lang genoeg kent ondertussen, "But 'kay, your eye colour is blue," besloot hij uiteindelijk, 'Well actually it's the colour of the ocean. They are as deep and magical as the ocean. You can drown in them."
Ik draaide me om naar hem en voelde hoe mijn wangen zachtjes begonnen te gloeien waarna ik hoofdschuddend in de camera keek.
"He's totally trying to make me forget the mistake he made," zei ik serieus, "You're an idiot Finnegan." Ik sloeg mijn arm om zijn hals en trok hem naar me toe waarna ik een kusje op zijn wang drukte.
"But 'kay, the next question. Oh you should know this one too, cause you once tried to buy me shoes but you didn't know my shoe size so you called me, litteraly asking me what shoe size I have, so yeah, what's my shoe size Finny ?"
Eigenlijk was het half gelogen. Finn had geen schoenen voor me gekocht, het waren pantoffels geweest. Grote, pluizige pantoffels in de vorm van een kat om precies te zijn. Ik droeg ze nog altijd.

Finnegan Harries 'Finn'
“He’s totally trying to make me forget the mistake he made.” Ik hoorde de serieusheid in Zoë’s stem waardoor er een verontwaardigd geluidje mijn mond verliet. “You dare to say what?” Ik trok één wenkbrauw op, keek haar aan en merkte hoe er een blosje verscheen op haar wangen. “You’re an idiot, Finnegan.” Haar arm sloeg ze om mijn hals, om me vervolgens naar haar toe te trekken en een kusje op mijn wang drukte. “Yeah, give Finny a kiss on the cheek. I thought so. This ain't going to solve the disappointment in you.” Ik schudde vervolgens mijn hoofd en keek weer de camera in. “But ‘kay, the next question. Oh, you should know this one too, cause you once tried to buy me shoes but you didn’t know my shoe size so you called me, litteraly asking me what shoe size I have, so yeah, what’s my shoe size Finny?” Een geamuseerde lach ontsnapte mijn mond. “Oh, how I remember that day likei t was yesterday.” Ik wreef daarna beschaamd met mijn duim en middelvinger in mijn ogen terwijl een scheef lachje verscheen op mijn gezicht. “You have size 35,5.” Ik wist zeker dat het juist was. Niet veel jongens wisten dit waarschijnlijk over hun vriendin. “But hey, you still wear those kitty slippers so don’t complain, young lady.”

[ bericht aangepast op 27 okt 2013 - 8:58 ]

---

Rise and rise again until lambs become lions

Zoë Sugg aka Zoella.

"Oh, how I remember that day like it was yesterday." Ik zag hoe hij over zijn ogen wreef met zijn duim en middelvinger, iets waarvan ik ondertussen al wist dat het uit schaamte was, waarna een scheef glimlachje op zijn gezicht verscheen, 'You have size 35.5." Het kwam er enorm zelfzeker uit en hij had ook alle redenen om dat te zijn, want het was juist. Zoë hier had niet enkel een enorm klein hoofd, ik had ook enorme kleine voeten.
"But hey, you still wear those kitty slippers so don't complain, young lady." "I wouldn't dare to complain about my slippers !" zei ik verontwaardigd, "But it's true, both to be clear, I have a size 35.5 and I do wear those kitty slippers every time I get a chance to wear them. I even gave them names. Ben and Jerry, if anyone wants to know."
Ik maakte me al klaar om de volgende vraag luidop te lezen tot het me inviel dat Finn waarschijnlijk iets ging zeggen over het feit dat het echt niemand boeide dat ik mijn katpantoffels naar een ijsmerk had vernoemd.
"Don't you dare to say no one cares Finn, don't. you. dare." Ik keek hem zo serieus mogelijk aan, maar het was praktisch onmogelijk om Finn serieus aan te blijven kijken als hij daar zat met die scheve glimlach op zijn gezicht, enorm geamuseerd omdat ongeveer 2 miljoen mensen nu wisten dat ik pantoffels had in de vorm van katten.
"But uh, You have 3 out of 4 now, I think ..." Ik trok mijn denkgezicht en tuitte mijn lippen lichtjes, "Yeah, I guess so. Okay, next question, what's my favourite drink ?"

Finnegan Harries ‘Finn’
“I wouldn’t dare to complain about my slippers.” klonk Zoë’s stem verontwaardigd nadat ik haar had gezegd dat ze niet moest klagen over het feit dat ik haar had gebeld, vragend naar haar schoenmaat omdat ze nog steeds die pantoffels droeg. Een lach rolde dan ook over mijn lippen toen ik haar verontwaardigde blik zag en al snel drapeerde ik mijn arm rond haar nek om haar naar me toe te trekken. Al snel verloor ze dan ook haar evenwicht, maar dat liet haar niet stoppen om verder te blijven praten. “ “But it’s true, both to be clear, I have a size 35.5 and I do wear those kitty slippers every time I get a chance to wear them.” Ik dacht onmiddellijk aan de vele Zinn-shippers - Ja die naam hadden ze voor ons bedacht op Tumblr. Velen fans dachten dan ook dat alles wat ze op Tumblr zette zoals vele fanfics, shipnames en verder geheim bleef. Maar niets was minder waar. – die nu volledig zaten te freaken achter hun laptop als ze dit filmpje zouden bekijken. Zoë die openlijk vertelt dat ze de katpantoffels, die ik haar heb gegeven, draagt bij elke kans die ze krijgt. Ja, dat zou de Zinn-shippers wel even zoet houden. Met deze gedachten werd mijn scheve lach dan ook enkel breder, “I even gave them names. Ben and Jerry, if anyone wants to know.” voegde Zoë eraan toe wat ervoor zorgde dat ik onmiddellijk met mijn ogen rolde. “Zoë, nobody ca-” begon ik maar al snel werd mijn zin onderbroken door het betweterige stemmetje dat ze vaak gebruikte tegen me, “Don’t you dare to say no once cares Finn, don’t. you. dare.” Ik keek het meisje even verbaasd aan. Had ze nu serieus net mijn gedachten gelezen?, “You are unbelievable. Just amazing.” Mijn scheve glimlach werd breder. Ongelofelijk. Ze probeerde me daarna dan ook serieus aan te kijken maar dit lukte niet echt waardoor ik al mijn tanden bloot lachte. De hele wereld wist nu van Zoë’s pantoffels. “You hear that world? Zoë Elisabeth Sugg has kitty slippers named after a brand from ice cream, which doesn’t even makes any sense.” Ik kon het niet laten om te lachen en het duurde dan ook even vooraleer ik hem had gestild. “But uh, you have 3 out of 4 now, I think..” Zoë’s wenkbrauwen fronsten waarna ze lichtjes haar lippen tuitte. Het typische Zoë Sugg denkgezicht. Ik knikte, “Yeah. But I still think the first question does not count.” Mijn arm was nog steeds rond Zoë’s nek geslagen toen ze haar vijfde vraag stelde. “Your favourite drink huh?” Die was moeilijk. Ze dronk zoveel. Hoe kon ik nu raden welke ze het liefste dronk. Alhoewel.. “The drink I see you drinking the most is euhm.. Ice Tea. I really dont know. But what I do know is that during Christmas most of the times you only drank hot chocolate. Sooo… does that also count?” Ik probeerde mijn meest charmante glimlach op te zetten.

---

Rise and rise again until lambs become lions

Ik schrijf me hierbij uit. :x

---

kindness is never a burden.