Youtuber Summer [speeltopic 1#] - Speeltopics

Het is zomer. Het is prachtig weer en de zon straalt volop. YouTube heeft samen met de BBC daarom iets heel bijzonders bedacht: De bekendste YouTubers zullen samen de hele zomer verschillende shows doen voor hun geliefde publiek over de hele wereld. Dit is zowel te volgen live vanaf YouTube, maar ook live op BBC1 radio en BBC3 op televisie. De YouTubers worden allemaal uitgenodigd om in een groep bungalows net buiten Wellington Nieuw Zeeland te verblijven om vanuit daar hun programma's te maken. Hoe zal het lopen?

Alle bungalows beschikken over wifi, 3 slaapkamers, een badkamer en een keuken/woonkamer. Het is niet heel erg groot, maar wel erg knus.
Er is een hoofdgebouw waar alle YouTubers samen kunnen komen voor eten en gezelligheid. Dit heeft ongeveer dezelfde grootte als een bungalow maar bestaat uit een grote zaal met wifi en knusse banken en zitjes.
Buiten de bungalows is een groot meer en zitten ze direct in de prachtige natuur van beschermd natuurgebied Zealandia. Aan de andere kant van het park zit je binnen 10 minuten in down town Wellington met alle voorzieningen van de miljoenenstad.


YouTubers:
- Daniel Howell 'Dan' - KiliOfDurin - danisnotonfire
- Zoë Sugg 'Zoella' - Lifeisajoke - zoella280390
- Haley Nelson - Chiron - nellyson
- Jackson Harries 'Jack' - Castamere - jacksgap
- Finnegan Harries 'Finn' - Nazario - jacksgap
- Joe Sugg - Castamere - thatcherjoe
- PJ Liguori - KiliOfDurin - kickthepj


Bungalow indeling(per 4):
Bungalow 1:
- Jack Harries
- Finn Harries
-
-

Bungalow 2:
- Dan Howell
- Joe Sugg
-
-

Bungalow 3:
- PJ Liguori
- Zoë Sugg
-
-

Bungalow 4:
- Haley Nelson
-
-
-


Regels:
- Minimaal 5 regels schrijven, dat is niet heel erg moeilijk. Voeg dingen toe zoals: Omgeving, gebruik tekst van andere, gevoelens, gebeurtenissen van vroeger, ...
- Graag met leestekens en hoofdletters typen.
- OOC graag met haakjes; [] {} () - -
- Er mag best liefde tussen mensen die zelf verzonnen zijn en niet echt een karakter hebben maar natuurlijk ook tussen de rest van de schrijvers. Liefde kan niet binnen 2 uur van het ontmoeten van elkaar ontstaan. Dat groeit. Wees dus realistisch.
- Het blijft zo lang zomer als dat deze RPG duurt, misschien dat het rond Kerst verandert in zoiets, maar voorlopig niet
- Reserveringen blijven 3 dagen staan.
- Graag personages die verschillend zijn, qua karakter etc.
- Geen Mary Sue's (perfecte personages)
- 16+ is geoorlooft.
- Geen personages van anderen besturen. Dat is echt super irritant.
- Alleen ik, KiliOfDurin, maak nieuwe speel en kletstopics aan.

[ bericht aangepast op 2 aug 2013 - 19:56 ]

---

Bowties were never Cooler

PJ liguori
Ik was even bang dat ik iets fout had gezegt, omdat ze me heel serieus aan bleef kijken, maar al snel verscheen er een glimlach op haar gezicht die mijn gezicht ook weer liet stralen. "You never know." Antwoordde ik in de hoop dit gesprek zo snel mogelijk af te ronden. Bij Dan's voorstel knikte ik grijnzend en ik liep al vooruit richting een van de huisjes. Ik had geen idee waar we konden zien wie waar sliep, maar toch. We zouden het wel meemaken, of ik in ieder geval. Ik had er echt zin in. De huisjes stonden in een zoort halve circel Aan elke kant 2 met een met een rood dak in het midden. Dat zou wel het centrale gebouw zijn waar we ook onze shows konden maken en samen konden eten. Ik liep lichtvoetig naar het eerste huisje toe en keek op de deur. Mijn krullen sprongen alle kanten op. "Jack and Finn! I found your cabin. Apperantly we're in groups of two." Ik zou graag willen dat ik bij Dan zat, die kende ik namelijk. Al was het ook weer leuk nieuwe vrienden te maken. Ik was bereid gewoon door te huppelen tot ik wist waar iedereen sliep, maar het was ook wel weer handig om met z'n allen bij elkaar te blijven. Ik wachtte dus netjes op de rest bij de eerste deur.

Dan Howell
Ik krabbelde snel van Finn af zodra ons stoeipartijtje over was. Wat er was gebeurt had me namelijk neit koud gelaten toen ik het eenmaal kon herrinderen. Ik wilde zeker een van mijn beste vrienden niet kwijt, maar het zorgde wel voor spanningen. Ik slikte even bij PJ's opmerking. Hij wist er natuurlijk niets van, maar dit was toch niet een opmerking die bij mij lekker viel. Ik krabbelde op met Finn's hulp en stelde voor de huisjes te gaan bekijken. Iedereen leek het een goed plan te vinden en zo was ik toch eens mooi uit een hele ongemakkelijke situatie ontsnapt. Ik pakte mijn koffer weer en liep met de groep mee terwijl PJ voorop wandelde. Het zou me benieuwen hoe snel we hem kwijt zouden zijn in ofwel het natuurpark ofwel de stad. Hij was namelijk altijd op onderzoek uit. Al snel riep hij dat dat huisje voor Jack en Finn was. Ik vroeg me af met wie ik sliep. Joe of PJ. Met PJ zou ik mijn lol niet op kunnen, met Joe wist ik het nog niet zo goed, maar het zou vast ook leuk worden.

---

Bowties were never Cooler

Finnegan Harries 'Finn'
Met een glimlach nam ik Zoë’s hand nog wat beter vast om daarna de rest van de groep te volgen. Ik vertraagde zodat ik samen met Zoë naast Jack en Haley en Joe liep. De jongen die blijkbaar PJ heette was al voorop en ik zag hoe Dan hem haastig volgde. “Jack and Finn! I found your cabin. Apparently we’re in groups of two.” Ik grijnsde naar Jack om vervolgens één arm behendig om zijn nek te slaan. “Looks like we’re stuck with each other again. Give me a high five bro.” Met dezelfde arm stak ik mijn hand uit om hem een high five te geven. Ik draaide me weer om naar Zoë, “I kinda hoped we were sharing a cabin this time.” Gaf ik stilletjes toe om daarna een paar stappen richting de volgende bungalow te zetten terwijl ik Zoë zachtjes meetrok. “Zoë and PJ.” Las ik hardop terwijl ik verward even naar het bordje bleef staren. “Okay then.”

---

Rise and rise again until lambs become lions

Zoë Elizabeth Sugg aka Zoella. || Outfit.

Iedereen had besloten om hun huisjes te zoeken dus wie was ik om dat niet te doen ? Daarbij, Finn hield mijn hand zo stevig vast dat ik er niet eens uit kon ontsnappen. Het was wennen om mijn hand in de zijne te hebben, want Finn was een kléin beetje het jaloerse type. Als we in de stad liepen en mensen kwamen naar ons toe voor handtekeningen of een foto en er zaten jongens tussen dan tja, dan mocht ik verwachten dat Finn de bloedsomloop naar mijn hand liet stoppen.
Zodra we naast Jack en Haley liepen stopte hij met snelwandelen.
"Jack and Finn ! I found your cabin. Apparently we're in groups of two." Ik keek opzij naar Finn die grijnsde naar Jack en zei dat hij weer met hem opgescheept zat waarna een high five volgde. Finn draaide zich om naar mij, "I kinda hoped we were sharing a cabin this time," gaf hij zachtjes toe. Ik lachte en liet mijn vingers even door zijn haren glijden, "Oh Finny, you were always in my cabin the last time, I don't think that's gonna change. Or I'll be in yours."
Hij trok me zachtjes mee naar de volgende cabine waar ik naar het plaatje keek, "Zoë and PJ." Ik staarde even verward naar het plaatje als Finn deed, "Okay then." Wel dat is raar.
"Uh PJ, I think I found our cabin." Ik blikte even opzij naar Finn waarna ik dichter tegen hem ging aanstaan en mijn rechterarm over zijn rechterarm, die mijn hand vasthield, sloeg. Ik wist niet echt wat te zeggen nu, maar ik had ook door dat ik misschien beter zweeg voor dit moment.

PJ liguori
Finn en Zoë begonnen direct klef te doen toen bleek dat ze niet bij elkaar zaten. Ofwel degenen die bij Zoe sliep zou ook constant Finn over de vloer hebben of Jack zou constant ook Zoe in het huisje hebben of Zoë en Finn zouden samen Finn's huisje alleen hebben en Jack en Haley zouden ergens anders zijn. Ik liep rustig door. Het volgende huisje was voor Joe en Dan, die allebei rustig naar binnen gingen met de wens ze te komen waarschuwen als we gezamelijk zouden eten. Eenmaal bij het derde huisje was ik achterop geraakt omdat ik was blijven staan om naar een vreemd soort vogeltje te kijken en het te filmen. Pas toen ik mijn naam hoorde keek ik op. Ik liep terug naar de rest en trok mijn wenkbrauw op toen ik merkte dat ik bij Zoë sliep. Vreemd, maar okay. "Okay, well. I hope you like spaceships and adventures... Because otherwise I think you're going to become completly mad because of me." Ik duwde de deur van het huisje voorzichtig open en stapte binnen, terwijl ik de deur nog wel voor haar open hield. "Finn, you can always come by. Just be a bit quiet when I'm alseep please." zei ik vrolijk. Binnen rook het naar hout en nog wat andere dingen die ik niet kon plaatsten, maar het rook wel echt heel erg lekker. Ik zou me hier zeker de komende tijd thuis voelen.

---

Bowties were never Cooler

Finnegan Harries 'Finn'
“Oh Finny, you were always in my cabin the last time, I don’t think that’s gonna change. Or I’ll be in yours.” Hoorde ik Zoë zeggen terwijl ze haar vingers even door mijn haren liet glijden. Ik glimlachte zachtjes, “That’s true. Haley’s probably gonna hate me for stalking your cabin again.” Met Zoë’s hand nog steeds in de mijne liepen we naar de volgende cabine. Beide bleven we er even verward naar staren tot Zoë eindelijk PJ riep. Ik keek even naar achteren en zag hoe PJ naar ons liep en zijn wenkbrauw optrok. Ik draaide mijn blik weer om naar het plaatje en voelde daarna hoe Zoë dichter tegen me ging aanstaan en haar rechterarm over mijn rechterarm sloeg. Zoë en PJ. Wat was BBC aan het forceren? Ik hoorde hoe PJ daarna nog wat tegen Zoë zei over avonturen en ruimteschepen om vervolgens binnen te stappen en de deur voor haar open hield. Nog steeds had ik niets gezegd maar had ik een verwarde uitdrukking op mijn gezicht, “Finn, you can always come by. Just be a bit quiet when I’m asleep please.” Serieus? Waarom had ik het gevoel dat die slijmbal iets van plan was? Ik haalde mijn schouders op, “Yeah sure. Thanks.” Glimlachte ik zachtjes om daarna Zoë los te laten. “I think I’m heading towards Haley.”Zei ik daarna met een glimlach die zei dat er niets was en vervolgens al slenterend naar Haley liep. Ja oke, ik was best jaloers. Wie zou dat nu niet zijn als hij juist ontdekte dat zijn vriendin bij een of andere gast in een bungalow sliep voor een paar weken? Bovendien kende ik die gast niet eens. Maar dat wilde niet zeggen dat Zoë of PJ van mijn jaloersheid moesten afweten. “Haley.”Riep ik, “Already found your cabin?”

---

Rise and rise again until lambs become lions

Haley Nelson
“Jack, Imma go to the toilet. I’ll catch up with you guys later.” Ik drukte nog zacht een kusje op het puntje van zijn neus. Het was een heel klein en kort kusje, niet alleen omdat ik even op mijn tippen moest gaan staan, maar ook omdat ik het gevoel had dat als ik nu niet ging, mijn blaas ging exploderen. En hij had al maar de grote van een verschrompelde boon.
Zachtjes zingend baande ik me een weg richting het hoofdgebouw, waar ik dacht dat ik de toiletten had gezien. Het bungalowpark was schitterend. Het was perfect gelegen en deed me voelen alsof ik een prinses was in mijn eigen sprookje. Maar dat deed een fort gemaakt van lakens en kussens ook.
Terwijl ik mijn ogen de kost gaf, merkte ik bijna niet dat ik tegen een van de gasten op botste.
“Sorry,” verontschuldigde ik me snel, waarna ik meteen doorliep richting de wc en er opgelucht ging zitten. Ik wist niet juist waarom ik me zo opgelaten voelde, al was het feit dat ik terug bij Jack was daar een groot deel van. En waarschijnlijk ook het feit dat ik weer omringd werd door nieuwe mensen en ik me extra gênant ging gedragen.
Ik zuchtte zachtjes terwijl ik mijn ding deed en sprintte er dan weer als een gek af richting het groepje.
“Haley!” schalde mijn naam, tot mijn verbazing, over het terrein.
“Yes?” riep ik terug terwijl ik richting het groepje snelde.
“Already found your cabin?”
Mijn blik gleed naar de jongeman. Ik wist dat het Finn was aan de stem, maar als je hem zo langs achteren bekeek, leek hij als twee druppels water op Jack. “No, I went to the toilet. I have a feeling my cabin is one of the last.”

[ bericht aangepast op 1 aug 2013 - 18:24 ]

---

"Do not be angry with the rain; it simply does not know how to fall upwards.” - Vladimir Nabokov

Finnegan Harries 'Finn'
“Yes?” Hoorde ik een bekende stem. Ik keek even zoekend rond maar kon Haley niet vinden dus besloot ik maar om al te vragen of ze haar cabine had gevonden. Even bleef het stil tot ik haar stem naast me hoorde, “No, I want to the toilet. I have a feeling my cabin is one of the last.” Ik knikte, “Care if I join you?” Vroeg ik maar eigenlijk begon ik al te stappen naar de laatste cabine. “Jack said that I had to say that he already went into our cabin. So if you’re looking for him, you know where to find him.” Zei ik terwijl ik me omdraaide en Haley afwachtend aankeek. Vraag me nu niet waarom ik eigenlijk met Haley wilde praten in plaats van met mijn bloedeigen broer. Waarschijnlijk omdat het een vriendin van Zoë was en ze een meisje was. En zoals iedereen weet, praten meisjes over gevoelens. “Did you know you and Zoë aren’t sharing a cabin this time?” Vroeg ik een beetje zachtjes terwijl ik me weer omdraaide maar wat trager begon te stappen zodat Haley me kon inhalen.

---

Rise and rise again until lambs become lions

Haley Nelson
'Care if I join you?' vroeg Finn, waardoor ik een wenkbrauw optrok en mijn schouders uiteindelijk ophaalde. Ik kon me niet herinneren dat ik ooit met Finn een echt serieus gesprek had gehad, behalve misschien een keer toen hij ruzie had met Jack. Hij zag er nogal serieus uit voor zijn doen nu.
'Not at all,' antwoordde ik met een meelevend glimlachje. Met een klein drafje haalde ik hem in. Mijn haren, die ik zopas een paar tinten lichtje had geverfd, wapperden achter me aan.
Ik glimlachte lichtjes toen hij me vertelde waar Jack was, wat ook een logische plaats map om te zijn als je er nog veel tijd ging doorbrengen.
'Did you know you and Zoë aren't sharing a cabin this time?'
Ietwat verbaasd keek ik hem aan. 'No. But since Jack and you are in one, Dan and Joe and I'm not with her... She's with PJ, right?' raadde ik maar. 'And you don't seem to be to happy about it.'

---

"Do not be angry with the rain; it simply does not know how to fall upwards.” - Vladimir Nabokov

Finnegan Harries 'Finn'
Haley keek me verbaasd aan toen ik haar vertelde dat ze niet met Zoë in één cabine zou verblijven. Een lach rolde over mijn lippen, “Your face.” Grinnikte ik, “It’s just so hilarious.” Ik begroef mijn handen diep in mijn zakken van mijn korte broek en luisterde naar Haley terwijl mijn blik op de grond was gericht, “No. But since Jack and you are in one, Dan and Joe and I’m not with her… She’s with PJ, right?” Ik richtte mijn blik eventjes op haar waarna ik zachtjes knikte en vervolgens weer naar de grond keek. “And you don’t seem to be too happy about it.” Ik haalde mijn schouders op waarna ik nog eventjes naar de grond bleef staren. “Nah. I don’t care. I'm fine with it.” Begon ik toen ik mijn blik weer op haar richtte, “Okay I do care.” Bracht ik uit terwijl ik een steentje verder schopte, “I just .. Okay no, I don’t know.” Ik keek weer eventjes naar de grond en keek Haley toen verward aan, “Is it stupid and weird that I am?”

---

Rise and rise again until lambs become lions

Haley Nelson
'Nah, I don't care. I'm fine with it.'
Ik fronste lichtelijk toen ik hem zijdelings een ongelovige blik toewierp. 'Okay, I do care.'
'I know. If Jack was in a cabin with some other girl, I would care too.'
'I just... Okay, no. I don't know.'
Ik wist wel dat hij er iets om gaf, anders zou hij zo niet reageren. Het was ergens wel lief van hem, zolang hij maar niets zou uithalen uit jaloezie. Dan zouden dingen wel eens fout kunnen lopen.
Finn richtte zijn blik kort op de grond de toen weer er mij. 'Is this how stupid I am?'
'It's not stupid!' viel ik hem meteen in de reden. 'You care about Zoë and about you two. You should just trust her and everything will be fine. She would never hurt you. And besides, it's not like either of you slept in his own cabin every night. I don't expect it to be different.'
Ik klopte hem zachtjes naar bemoedigend op zijn schouder. Ik wist niet of het aan mij lag, maar die bungalow leek wel heel ver weg. 'I hope I'm not alone in that thing. I'm too scared to sleep alone.' Ik vroeg of af of hij wist van mijn verkrachting, maar niet enkel dat speelde een rol. 'What if the Grudge comes to get me?'

[ bericht aangepast op 1 aug 2013 - 23:45 ]

---

"Do not be angry with the rain; it simply does not know how to fall upwards.” - Vladimir Nabokov

Finnegan Harries 'Finn'
Ik luisterde naar Haley’s uitleg terwijl ik wat voor me uitstaarde en af en toe knikte als teken dat ik het ermee eens was. “But I do trust her. I just, I don’t know why but I kinda don’t trust PJ.” Floepte ik eruit, “I mean, I don’t know him so I can’t even decide whether he’s that type or guy or not.” Onderbrak ik haar waarna ze verder begon te vertellen, “And besides, it’s not like either of you slept in his own cabin every night. I don’t expect it to be different.” Een lach ontsnapte uit mijn mond, “True that. Can’t argue with that.” Ik dacht terug aan de verschillende momenten in de avond die ik een Zoë tijdens YouTuber Christmas hadden gehad. En geloof me, ze bevatte allemaal dezelfde humor en stommiteiten. Ik voelde hoe Haley zachtjes maar bemoedigend op mijn schouder klopte en ik glimlachte dankbaar naar haar, “Thanks Hales. I just didn’t know what to do.” Zei ik, “But you’re right. It’s no big deal.” We waren al eventjes aan het lopen tot de laatste bungalow. Blijkbaar was hij veel verder dan verwacht. Ik grijnsde, “You can always sleep in our cabin? I guess Jack wouldn’t mind.” Bracht ik plagend uit. Ik keek even richting de bungalow toen ik in lachen uitbarste door haar opmerking, “The Grudge?” Grijnsde ik, “Okay. You know what. Let’s make a deal. When the Grudge comes and tries to get you: just call me or Jack and we’re gonna beat her in no time with our great ninjaskills.” Daarna veranderde mijn speelse blik naar serieus, “But okay. Can I ask why you are too scared to sleep alone?” Vroeg ik. Jack had me wel vaagjes over “een gebeurtenis waardoor Haley bang was” verteld. Maar het bleef altijd bij een “gebeurtenis”, hij wilde nooit echt zeggen wat er was gebeurd. “You don’t have to explain or say it.” Voegde ik er snel aan toe met en begrijpende glimlach.

---

Rise and rise again until lambs become lions

Haley Nelson
Finn begon te lachen, waardoor er een brede grijns op mijn gezicht verscheen. Hij was toch aan het lachen; mission accomplished. “True that. Can’t argue with that.”
“Thanks Hales. I just didn’t know what to do. But you’re right. It’s no big deal.”
"You're welcome, Finn." Ik glimlachte en keek voor me uit. We liepen, al viel het eerder strompelen te noemen, over een kronkeling bospad wat vermoeiend werd na een tijdje. Bergje op, bergje af, slalom naar links, slalom naar rechts. Met een zuchtje begon ik over dat ik niet alleen wilde slapen en dat ik bang had dat The Grudge me kwam halen.
Zoals verwacht moest Finn er weer mee lachen, maar ik kon er niet bepaald aan doen dat ik niet goed tegen griezelfilms kon. “You can always sleep in our cabin? I guess Jack wouldn’t mind.”
Ik grijnsde. Ik zou het ook niet zo erg vinden, maar ik bedacht net dat als Zoë en Finn waarschijnlijk de hele tijd in hun bungalow zouden zitten, ik en Jack ook altijd de mijne konden gaan claimen.
“The Grudge?” vroeg Finn uiteindelijk grijnzend. “Okay. You know what. Let’s make a deal. When the Grudge comes and tries to get you: just call me or Jack and we’re gonna beat her in no time with our great ninjaskills.”
"Then it's too late. I'm already dead when you enter the cabin. It's like miiiiiiles away from yours."
Finns gezicht veranderde opeens naar bloedserieus, waardoor ik me nogal ongemakkelijk begon te voelen. “But okay. Can I ask why you are too scared to sleep alone?” vroeg hij aarzelend. “You don’t have to explain or say it.”
"I got raped by my ex-boyfriend," zei ik snel, zo snel dat hij aaneen leek te hangen en maar net verstaanbaar was "I don't mind that you know, but please don't tell anyone."

---

"Do not be angry with the rain; it simply does not know how to fall upwards.” - Vladimir Nabokov

Finnegan Harries 'Finn'
“Then it’s too late. I’m already dead when you enter the cabin. It’s like miiiiiiiles away from yours.” Met een glimlach op mijn gezicht keek ik Haley lachend aan. “Hey there. Don’t underestimate our great skills. Now I’m getting disappointed in you.” Al snel veranderde mijn blik in bloedserieus en ik zag hoe Haley zich ongemakkelijker begon te voelen. Ik keek even om me heen, Jezus was die bungalow serieus zo ver. We waren nu echt al een tijdje aan het lopen en het leek alsof ze veel verder stond van alle anderen. Ik vroeg daarna aarzelend waarom ze bang had om alleen te slapen maar voelde er snel aan toe dat ze het niet moet vertellen als ze niet wilde. “I got raped by my ex-boyfriend.” Mijn handen waren nog steeds verstopt in mijn broekzakken toen ik mezelf plotseling tot een stilstand hield. Ze had het erg snel gezegd zodat het aaneen leek te hangen. Ik probeerde de zin nog eens in mijn hoofd op te zeggen om te zien of ik het goed verstaan had. “Oh.” Ik keek haar aan. Door één of andere manier had ik wel gedacht dat het zoiets moest zijn. Ik liep naar haar toe, trok haar in een knuffel, “I’m so sorry.” Zei ik medelevend, “That guy is a total ass for doing that to you. He doesn't know what he's missing." Zei ik glimlachend, "Plus, I’m always here for you. Ultimately you’re the girlfriend from my brother so that immediately make you part of the family. So if something’s bothering you, just spill it.” Ik dacht terug aan het moment waarop Jack had verteld over de ‘gebeurtenis’. Ook al wist ik niet wat de gebeurtenis precies inhield tot vandaag, wist ik dat Jack erg over zijn toeren was. Ik knikte, “I promise I won’t tell this to anyone. You can trust me.” Zei ik glimlachend.

---

Rise and rise again until lambs become lions

Haley Nelson
“Oh," antwoordde hij ietwat mistroostig. Ik glimlachten minstens zo triest terug. Ik had gedacht dat het erge gevoel dat het je gaf na een tijdje wel zou wegebben, maar ik kon nog altijd zijn handen op mijn lichaam voelen en hoe hij het niet eens voorzichtig deed. Ik kon hem in mijn slaap nog steeds horen hijgen. Het was verschrikkelijker dan je je kon voorstellen.
Wat me helemaal verbaasde was dat Finn op me afkwam en me troostend in zijn armen trok. Ik steunde zachtjes mijn hoofd op zijn schouder en omhelsde hem terug. “I’m so sorry. That guy is a total ass for doing that to you. He doesn't know what he's missing."
Ik liet hem los en keek hem verbaasd aan. "You know... That exactely the same Jack said. Almost the same words. I think your twin telepathhy works better without weird hats." Zoals meestal probeerde ik van onderwerp te veranderen. Dat deed ik altijd als het ongemakkelijk werd.
"Plus, I’m always here for you. Ultimately you’re the girlfriend from my brother so that immediately make you part of the family. So if something’s bothering you, just spill it.”
"You and your family are amazing, they're so different from mine," zuchtte ik zachtjes. "But I feel welcome, and you guys are so sweet. Thank you."
“I promise I won’t tell this to anyone. You can trust me.” Finn glimlachtte, waardoor ik automatisch terug glimlachte en ik de neiging kreeg om hem een kus op zijn wang te geven. Maar aangezien Jack mijn vriend was, waagde ik het niet om mijn lippen op welk dan ook lichaamsdeel van welk dan ook mannelijk persoon te planten. Vrouwelijk ook niet. Daarvoor hield ik teveel van Jack.
"Thanks Finnegan. It's nice to talk with you. Hey, there's the bungalow!" Ik wees lachend richting de bungalow die bij een riviertje lag. "At least I have a 'swimming pool'," grinnikte ik terwijl ik op de rivier wees.

[ bericht aangepast op 2 aug 2013 - 17:40 ]

---

"Do not be angry with the rain; it simply does not know how to fall upwards.” - Vladimir Nabokov

Finnegan Harries 'Finn'
Haley’s verbaasde gezicht zorgde ervoor dat er een lach rolde over mijn lippen, “You know… That’s exactly the same Jack said. Almost the same words. I think your twil telepathy works better without weird hats. Ik keek haar lachend aan, “What can I say? We're twinbrothers for a reason.” Lachte ik terwijl ik mijn schouders ophaalde. Ik wist dat ze van onderwerp probeerde te veranderen. Ik bedoel, wie zou dat nu niet willen doen maar toch besloot ik om mijn zin af te maken. “You and your family are amazing, they’re so different from mine.” Zuchtte ze daarna zachtjes, “But I feel welcome, and you guys are so sweet. Thank you.” Ik knikte, “That’s our pleasure and our duty. If Jack picks a girl, it’s not just àny girl. So we support his decision and I think he made a good one.” Ik beloofde vervolgens dat ik het nooit tegen iemand ging zeggen waardoor Haley glimlachte. “Look: mission accomplished. I got you smiling again.” Glimlachte ik waarna ik richting het riviertje keek waar Haley naar wees. “Oh. No. You don’t.” Zei ik ongelovig, “You are such a lucky bastard!” Ik keek even naar het riviertje en voelde de hitte me overmannen. “I don’t care whether it’s cold or whatever, I’m just hot and I’m gonna jump in.” Zei ik terwijl ik mijn t-shirt over mijn hoofd trok maar mijn korte broek gewoon aanhield. “New Zealand: we have arrived!” Riep ik waarna ik naar het riviertje liep en met een luide sprong erin sprong.

---

Rise and rise again until lambs become lions