||RPG|| De vondst van Athene 7// Rollentopic - Rollentopics

Hey lieve kindjes van De vondst, aangezien het vorige verhaal niet zo lekker liep en dat topic ook vol was, hebben we nu een nieuw verhaal en een nieuw topic.

Het verhaal gaat als volgt. We zijn met z'n allen een vrienden groep, een paar van ons hebben krachten, een paar niet. We zitten op een normale school waar niemand verder van die krachten weet. We zitten in een drama/muziek clubje en in een sportclubje en o jongens wat hebben we het gezellig!

Welkom bij weer een flut rpg

Laat ff achter hoe je personage heet, leeftijd, relatie, favo schoolvak, thuissituatie (ouders+broertjes+zusjes en andere inwonenden) en je kracht. Ennu vergeet je uiterlijk niet. Je personage moet tussen de 15 en 19 zijn.

Als ik iets vergeten ben laat het dan ff achter

[ topic verplaatst door een moderator ]

[ bericht aangepast op 26 mei 2013 - 17:24 ]

---

©1998

Susan
Ik zieballes geschokt voor mijn ogen gebeuren. 'Susan' zeg ik als de jongen vraagt om mijn naam. Ik sta op en veeg het zand van mijn jurk. Ik vergeet hem helemaal te vragen hoe hij heet en ik loop geschokeerd naar mijn fiets. Wat was er net gebeurt!Wanneer ik bij mn fiets ben draai ik me om. Meer uit nieuwschierigheid kijk ik naar hem. Waarom was hij zo aardig bezig en vooral hoe kon hij zo snel reaageren toen de jingen neerviel.

---

Don't be a salad, be the best goddamn brocoli you could ever be!

Aiden Josh Sky

'Susan.' Antwoordt ze op mijn vraag. Ik glimlach. 'Mooie naam. Ik ben Aiden by the way.' Zeg ik, en ze loopt naar haar fiets. Bij haar fiets draait ze zich om. Ze kijkt me aan. Ik probeer oogcontact te vermijden. Zelfs al zou ze pas op haar zestigste doodgaan, het is niet fijn. Vroeger was mijn gave veel minder heftig. Alleen als ik mensen lang in de ogen staarde zag ik de datum. Nu kan ik niemand meer aankijken. Zelfs als ik tv kijk zie ik de datum als de acteurs in de lens kijken. Ik pak Susans fiets en ga erop zitten. 'Kom je?' Vraag ik.

---

Spoiler alert: you will save yourself

Susan

Ik zie dat hij mijn ogen vermijdt maar trek me er niks van aan. Ik was nog steeds bezig met de vraag hoe hij zo snel had kunnen reageren. Ik ga achterop zitten en val bijna van de fiets. Ik moet lachen en ga beter zitten. Een beetje verlegen sla ik mijn armen om zijn buik, wat moet ik anders, nog een keer vallen? Als hij opstapt bedenk ik me Britt weer. Waar zou die eigenlijk heen gegaan zijn? Om de stilte te verbreken zeg ik snel:'Lukt het? Of moet ik fietsen? Weet je wel waar we heen moeten' te veel vragen in een keer, maar dan heeft hij tenminste lekker veel te antwoorden. Ik haatte stiltes, dus zette ik maar wat muziek op, gewoon als achtergrond muziek.

---

Don't be a salad, be the best goddamn brocoli you could ever be!

Marley

Ik schrik een beetje van de tekst die Rick geschreven heeft. Wat heeft dit te betekenen? Hij doet nooit zoiets! Ik kalmeer mezelf en bedenk me dat dit eigenlijk heel normaal is onder vrienden, dus ik schrijf terug, 'ja leuk! Kan het bij jou?'

---

You start to think killing people might make them like you, but it doesn't. It just makes people dead.

(Eh...ik heb wel een idee voor Britt en Riley, aangezien iedereen nog chillt...Ik dacht dat het al nacht was Wat moet ik doen?)

Rick

Ik kijk op als ik mijn ringtone hoor. Een smsje. Ik kijk verbaasd naar de tekst, nooit gedacht dat marley dit serieus zou nemen. Wat moet ik doen?! Ik voel me een beetje ongemakkelijk en weet niet wat ik moet schrijven. Als ze hier zou komen zie ik direct al voor me dat we heel genant niks zeggen en gewoon voor ons uit staren. Ik besluit ook een paar andere mensen te vragen. snel stuur ik naar Britt, Riley, Susan, Jionni en sophie

Ik hoop maar dat iemand snel terug smst want anders moet marley zo lang wachten op antwoord

---

Don't be a salad, be the best goddamn brocoli you could ever be!

Riley

Ik kijk naar het berichtje van Rick. Ik heb geen idee of ik wel wil komen. Ik ben verward. Ik weet niet wat Britt wil.

(Lol als Rick en Marley een stelletje zouden worden zou het Riley worden ^^)

---

©1998

Brittany

Ik hoor mijn mobiel zoemen en pak hem van mijn bureau.

Zullen we gezellig allemaal bij mij thuis een film kijken vanavond?

Ik glimlach en stuur snel terug:

Lijkt me leuk, kom er zo aan xx Britt

Ik bloos als ik Riley sms:

Ga jij vanavond ook naar Rik? Zullen we samen fietsen? xx

Rick

Het duurt niet lng of ik krijg het eerste smsje al binnen. Het is Britt, ze komt zo al! Snel sms ik Marley:

Als niemand anders komt dan wordt het waarschijnlijk nog steeds gênant, dan zijn we met met een meer. Maar gelukkig ben ik dan niet alleen, dan voel ik me altijd zo schaamtevol

---

Don't be a salad, be the best goddamn brocoli you could ever be!

Jionni

Geschrokken veer ik op. De ringtone van mijn mobiel bleef maar afgaan. Waarom had ik hem dan ook zo ingesteld, echt dom? Als ik hem dan eindelijk vind, op de koelkast, kijk ik naar het ingekomen berichtje. Van Rick, of we met zijn allen vanavond een filmpje gaan kijken bij hem. Daar had ik wel zin in. Ik stuur een berichtje terug , met dat ik het goed vindt en dat ik rond half 8 bij hem ben. Ik kijk om me heen en wrijf een keer in mijn ogen. Ik blijf naar mijn mobiel staren, alsof ik nog een berichtje verwacht. Ik kijk naar de tijd en zie dat het eigenlijk al bijna etenstijd is. Ik loop naar mijn koelkast en pak een blik soep uit de koelkast. Groentesoep, altijd lekker. Ik warm het op en schenk een beetje in een kommetje. Ik laat het even staan zodat het wat afkoeld. Verveeld eet ik het op. Ik wil weg hier. Er schoot een ineens een plan door mijn hoofd. Wat als ik even langs Sophia rij, misschien kan ze met me mee fietsen naar Rick. Zodra ik het laatste beetje soep op heb, poets ik mijn tanden en ren naar mijn fiets. Ik rem af zodat ik een blik in de spiegel kan maken en kan zien hoe mijn haar zit. Ooh, afschuwelijk. Snel ren ik terug, fatsoeneer mijn haar en loop weer naar mijn fiets. Met een stevig tempo rijd ik naar Sophia haar huis. ik kijk vrolijk om me heen, als ik bedenk dat ik haar vanavond waarschijnlijk weer ga zien. Alleen als ze ook gaat natuurlijk. Ik kijk naar een mooi huis met een begroeide tuin. In de zon zie ik een fiets glinsteren. Mijn lach trekt weg en er blijft een frons op mijn gezicht staan. Het haar fiets, ik weet het zeker. Ik denk niet na en stop met fietsen. Ik blijf bijna gehypnotiseerd naar de fiets kijken. Wacht, ik kan niet gewoon hier blijven staan, wat zullen ze wel denken. Ik fiets verder naar Sophia haar huis. Als ik de hoek om sla en nog een eindje door fiets ben ik bij haar huis. Ik loop naar de deur en bel aan. Een keer, twee keer, drie keer. Nog steeds doet ze niet open. Ik bel nog een keer aan, maar ze doet niet open. Dan was dat dus echt haar fiets daar bij dat huis.

---

You shall not pass!

Ik sms Britt terug en spring snel om mijn fiets na haar toe.

---

©1998

(zo thats was quick! )

---

Don't be a salad, be the best goddamn brocoli you could ever be!

Brittany

Als Riley me smst dat ze nu op weg is schrik ik. Ik kijk naar mezelf in de spiegel. Ik heb mijn joggingbroek aan en een vest. Ik trek snel mijn kleren uit en kleed me om in iets beters aan.

Ik zet snel het hoedje op als ik de bel hoor. Ik ren naar beneden en doe de deur open, en mijn hart ontploft als ik Riley's gezicht zie.

(Sorry voor het grote plaatje maar ik weet niet hoe het anders moet )

[ bericht aangepast op 5 juni 2013 - 21:12 ]

Mijn hart maakt een sprongetje als ik Britt zie. Ik begin te blozen en weet niet wat ik moet.

---

©1998

Brittany

Ik bloos en loop wat dichter naar Riley toe. 'Hai' zeg ik zacht en dan kan ik me niet meer inhouden en knuffel ik haar. Ik weet dat mijn moeder thuis is. 'Mijn ma is thuis, maar ik wil je heel graag zoenen' zeg ik zachtjes in haar oor. Ik giechel om haar blozende wangen en pak haar hand. 'Maaam, ik ben bij Rick!' roep ik naar boven. Niet dat het hun iets uitmaakt wat ik doe. Ik trek Riley mee naar het fietsenhok en als we uit het zicht zijn zoen ik haar snel. We staan daar een tijdje en het is alsof ik in de hemel ben. Maar dan hoor ik de voordeur en giechelend pakken we mijn fiets en ik spring achterop terwijl Riley fietst. Ik sla mijn armen om haar middel en glimlach gelukkig terwijl we het pad naar Rick's huis volgen. Eenmaal aangekomen bellen we vrolijk aan, elkaar's handen vasthoudend.