• Hey lieve kindjes van De vondst, aangezien het vorige verhaal niet zo lekker liep en dat topic ook vol was, hebben we nu een nieuw verhaal en een nieuw topic.

    Het verhaal gaat als volgt. We zijn met z'n allen een vrienden groep, een paar van ons hebben krachten, een paar niet. We zitten op een normale school waar niemand verder van die krachten weet. We zitten in een drama/muziek clubje en in een sportclubje en o jongens wat hebben we het gezellig!

    Welkom bij weer een flut rpg (cool)

    Laat ff achter hoe je personage heet, leeftijd, relatie, favo schoolvak, thuissituatie (ouders+broertjes+zusjes en andere inwonenden) en je kracht. Ennu vergeet je uiterlijk niet. Je personage moet tussen de 15 en 19 zijn.

    Als ik iets vergeten ben laat het dan ff achter

    [ topic verplaatst door een moderator ]

    [ bericht aangepast op 26 mei 2013 - 17:24 ]


    ©1998

    Sophia

    "Gaat het wel?" vraag ik aan Susan terwijl Britt en Riley weglopen. Ze heeft haar ogen stevig dichtgeknepen en ziet lijkbleek. "Nee," brengt ze moeizaam uit. "Niet echt." Ik laat haar langzaam op de grond zakken. "Ben je misselijk?" vraag ik vervolgens. Ze knikt. "Hoofd tussen je knieën" beveel ik meteen. Tot daar gaat mijn medische kennis ongeveer, maar dat ga ik dus echt niet aan haar toegeven. Nu de spanningen weer een beetje gezakt zijn denk ik aan Evan. Ik heb zo'n zin in vanmiddag. Ik heb vanmiddag zó nodig. Niet nu, Soof. Denk ik gefrustreerd als ik alweer mijn mobieltje wil pakken voor zijn sms'jes. Nu moet je op Susan letten. Ik streel haar voorzichtig over haar rug. "Gaat het alweer wat beter?" ik maak me zorgen over haar, ze ziet er niet beter uit. "Ja... jawel, ik moet gewoon..." maar ik kom er nooit achter wat ze gewoon moet want ze onderbreekt zichzelf door luid op de grond te kotsen.


    ice cream for everyone! YES - camel? yes!

    Ik had alles een beetje langs me heen laten komen. Het sprituele gedoe van mijn vrienden was niet mijn gebied en ik kon er verder noet mee helpen. Nu Brit zat te kotsen voelde ik me helemaal ongemakkelijk.


    ©1998

    (Eh, Susan ging toch kotsen, niet Britt?)

    Brittany

    Ik hoor Susan nog net over haar nek gaan voordat Riley de deur achter ons dicht slaay. Ik sluit mijn ogen. 'Wat als ik het nooit onder de knie krijg?' zeg ik. Ik lop naar Riley toe en pak haar hand. Ik voel me meteen beter.

    (Susan moest overgeven, Britt en Riley waren al weggelopen (maar miss nog wel binnen gehoorafstand)


    ice cream for everyone! YES - camel? yes!

    Riley,

    Britt pakte mijn hand vast. Alleen het idee al maakte me helemaal warm van binnen. Samen liepen we naar de fietsen. Ik pakte de sleutels uit haar hand en klopte op de bagagedrager. 'Spring maar achterop.' Ik zet mijn voeten op de pedalen en rij weg. 'Waar wil je langs?' vraagt ze als ik een abnormale afslag neem. 'Ik wil even door fietsen, maar dat kan niet binnen de bebouwde kom.' Zodra we buiten het zicht zijn van mensen, laat ik mijn megaflux zijn gang gaan. We rijden veel harder dan eigenlijk mogelijk, over de onverharde paden van het bos.
    Als we bij Brittany's huis zijn gooi ik haar fiets tegen de muur en loop achter haar aan het huis in en we ploffen neer op de bank. 'Gaat'ie al weer wat beter? Het is altijd heftig de eerste keren.

    Ik wist niet wat er precies gebeurde, maar onze hoofden kwamen langzaam maar zeker dichterbij elkaar. Ik voel haar zachte, verzorgde lippen tegen mijn ruwe lippen en aankomen. Even voelt het alsof ik in de hemel ben, maar dat wordt plotseling verstoord als de deur open gaat. Snel trekken we ons weer terug. 'Mam?' vraagt Britt, duidelijk verbaast.


    ©1998

    Brittany

    Mijn hart bonkt in mijn keel. Mijn moeder kijkt ons met grote ogen aan. 'Mam...we..we oefenden iets voor het stuk!' zeg ik snel. 'Ja er is een koppel in het stuk en we hebben niet genoeg jongens dus Riley speelt een jongen en de leraar zei dat we moesten oefenen stom he?' zeg ik. Mijn moeder lacht. 'Geeft niks hoor meiden, zorg je wel dat ik kaartjes krijg voor het stuk?' zegt ze en doet de deur weer dicht. Ik bloos en kijk naar de grond. Ik proef de lipstick van Riley's lippen nog op mijn eigen lippen.

    Riley,

    Ik kijk Brittany met grote ogen aan, daarna sta ik op en ren ik weg. In het bos aangekomen gebruikte ik mijn megaflux weer. Ik ging niet meer terug naar school. Ik zou me de komende vierduizend jaar opsluiten in mijn kamer. 'Rils?' wat is er. Het is mijn moeder, de vrouw die nooit werkt en alles in huis doet. Ze voelt aan de deurklink, maar de deur zit op slot. 'Riley, moet je niet op school zitten?' 'Laat me met rust!' 'Rigantona! Laat me je nou helpen.' Ik haatte het als iemand mijn volledige naam noemde, het klonk als een rare ringtone. Hij stem was hoger en ik wist dat ze me graag wou helpen met mijn puberleven, alleen ik wilde dat niet. Ik plof op mijn bed neer en kijk om mijn mobiel, sms.


    ©1998

    Brittany

    Als Riley de deur uit rent laat ik mijn hoofd in mijn handen zakken. Mijn hart bonkt nog steeds als een bezetene. Ik voel mijn lippen tintelen. Ik krul op in mijn bed. Wat was er nou precies gebeurt? En belangrijker: wat vond ik hiervan? Ik had mijn beste vriendin gezoent. Ik giechel. Vervelend was het niet. Ik pak mijn mobiel en stuur Riley een sms. 'Ben je boos op me? Xx Britt'

    Riley,

    Ik lag om Britts bericht. Ik denk even na over wat ik moet antwoorden. 'Nee, verliefd, xo Rils.'

    [ bericht aangepast op 2 juni 2013 - 15:02 ]


    ©1998

    Brittany

    Ik bloos. Ik leg mijn telefoon neer en voel me opeens zo moe. Ik bedenk me dat ik Riley nog moet antwoorden. 'Zullen we het tussen ons houden todat we meer weten? Same here btw xx' Ik glimlach tevreden en val in slaap, dromend over Riley.

    Riley

    Het berichtje van Britt verraste me. Ik wist niet wat ik terug moest sturen dus legde ik mijn mobiel weg.


    ©1998

    Susan

    Ik voel me niet zo goed en het duurt dan ook niet lang, en ik geef over. 'Sorry' zeg ik en ik kruip ineen. 'Breng me maar gewoon naar de schooldokter.' zeg ik en zit op de manier die sophia me bevolen had. Wat was dit voor rare dag geweest. Ik zag het al voor me: en hoe was je eerste schooldag? ik probeer te lachen bij de gedachte maar het gaat me niet goed af.


    Don't be a salad, be the best goddamn brocoli you could ever be!

    (Kan ik nog meedoen?)


    Spoiler alert: you will save yourself

    (Omg Peeta ik lees net de Hunger Games lol. Ik denk dat het kan, maar ik ben niet de baas...Blackie?)