||RPG|| De vondst van Athene 7// Rollentopic - Rollentopics

Hey lieve kindjes van De vondst, aangezien het vorige verhaal niet zo lekker liep en dat topic ook vol was, hebben we nu een nieuw verhaal en een nieuw topic.

Het verhaal gaat als volgt. We zijn met z'n allen een vrienden groep, een paar van ons hebben krachten, een paar niet. We zitten op een normale school waar niemand verder van die krachten weet. We zitten in een drama/muziek clubje en in een sportclubje en o jongens wat hebben we het gezellig!

Welkom bij weer een flut rpg

Laat ff achter hoe je personage heet, leeftijd, relatie, favo schoolvak, thuissituatie (ouders+broertjes+zusjes en andere inwonenden) en je kracht. Ennu vergeet je uiterlijk niet. Je personage moet tussen de 15 en 19 zijn.

Als ik iets vergeten ben laat het dan ff achter

[ topic verplaatst door een moderator ]

[ bericht aangepast op 26 mei 2013 - 17:24 ]

©1998

Susan's mobiel

"You're insecure. Don't know what for. You're turning heads when you walk through the do-oh-oor."

[ bericht aangepast op 1 juni 2013 - 14:36 ]

You start to think killing people might make them like you, but it doesn't. It just makes people dead.

Nog een paar minuten en de eerste les was voorbij. Ik was eigenlijk best wel moe. Ik had veel te veel gedachten die door mijn hoofd dwaalde. Het irriteerde en vermoeide me. Ik keek door het kleine smalle raampje naar de gang, die eigenlijk praktisch verlaten was. Net zoals onze klas trouwens. Al mijn vrienden waren verdwenen. Dat was nogal verdacht, maar ik probeerde er niet aan te denken. Dat waren nog meer gedachten. Ik was best wel eenzaam. Zuchtend pakte ik mijn potlood en begon een tekening te maken in mijn schrift. Niet wetend wat, maar ik liet mijn hand zijn gang gaan. Ik lette niet meer op de lerares of op de weinige andere, die het toch te druk hadden om op mij te letten. Ik concentreerde me. Probeerde elk lijntje zo goed en realistisch mogelijk te maken. Ik was niet de beste tekenaar, maar ik kon wel een persoon tekenen. Mijn handen gleden over het papier. Ik pakte mijn gum en gumde een groot stuk uit en pakte mijn potlood weer en blies het gumsel van mijn papier. Dat deed ik een paar keer tot ik met een schok besefte wat ik aan het tekenen was. Het was mijn broer. Mo. Ik liet mijn potlood vallen en wende mijn blik van de tekening af. Mijn handen vonden het papiertje en verfrommelde het. Met mijn gedachten bij Mo, zag ik een persoon door de gang lopen. Het leek ging persoon maar dat was het wel. Ik volgde zijn beweging en keek naar het gezicht. Tranen welde op. De persoon die ik zag, maar niet echt meer hier kon zijn was.. Mo.

You shall not pass!

Brittany

Ik kijk naar Susan. 'Het...het spijt me zo...' zeg ik zacht. Ik help haar overeind en geef haar een knuffel. 'Mijn mobiel..' zegt ze zacht. Ik trek mijn wenkbrauwen op. 'Wat?' vraag ik. 'Mijn mobiel ging af' zegt ze en sluit haar ogen weer. Ik glimlach. 'Ik kijk wel even' zeg ik en ik bloos als ik haar mobiel uit haar zak pak. Er is iets aan Susan wat ik niet kan plaatsen. Ik zie dat ze een bericht heeft van Marley. 'Waar zijn jullie?'. Ik kijk Riley aan. Ze is veel stil geweest. Ik laat haar het bericht zien. 'Wat nu?'

Sophia,

Wat moesten me doen? Dat was een goede vraag. Ik zou het eerlijk gezegd niet weten. Riley trek bedenkelijk haar wenkbrauwen op. "We kunnen natuurlijk zeggen dat Susan niet zo lekker werd en we met zijn allen bij de schoolverpleegster zijn." stelt ze voor. "Dat is een fantastisch idee!" roep ik enthousiast uit. Het is echt heel goed bedacht. Het verklaart meteen dat Susan misschien de rest van de dag wat minder actief is dan anders

ice cream for everyone! YES - camel? yes!

Brittany

Ik knik. 'Ik wil graag naar huis...ik voel me ook niet top'. Ik ga dicht bij Riley staan. 'Wil je alsjeblieft even mee?' zeg ik met de bekende puppyogen.

Marley

"Nee, ik heb wel net een sms'je gestuurd," antwoordt ik op Rick. Wat lief dat hij achter me aan kwam. "Doofenschmirtz' duistere planproducties." Ik kijk op mijn mobiel. "Oh, blijkbaar was Susan ziek en gingen ze met z'n allen naar de schooldokter? Nouja, het zal." Ik kijk Rick aan. "Wat nu? Terug naar de les?"

You start to think killing people might make them like you, but it doesn't. It just makes people dead.

rick

'nou, we kunnen net zo goed van een vrij uurtje genieten.' ik loop naar het einde van de gang. als ik doorheb dat ze niet mee loopt vraag ik. 'ga je niet mee?' ik loop weer terug. 'of moet ik de tas vast houden van dit"zieke" meisje.' zeg ik en ik glimlach.toch vond ik het raar dat ze met zn allen naar de schooldokter gingen, ze hadden toch ook wel even aan ons kunnen vertellen?

Don't be a salad, be the best goddamn brocoli you could ever be!

susan

ik sta nu voor me uit te staren, kijkend hoe britt wegloopt. 'Soof, wil jij bij mij blijven?' vraag ik. 'Dan kan Riley even met Britt mee.' ik voelde me raar, zo anders. alsof er geen zwaartekracht was. raar dat ik me nooit zo eerder had gevoeld, sophia had haar krachten ook op mij beoefend. maar nooit had ik dit gevoel meegemaakt. alleen duizeligheid of misselijkheid. ik doe mijn ogen dicht, dat helpt tegen de druk op mijn hoofd.

Don't be a salad, be the best goddamn brocoli you could ever be!

(nog even voor de duidelijkheid, zijn er nog andere relaties? behalve die van riley en britt en marley en rick?. word jionni verliefd op sophia ? maar die heeft al een vriend, hoe zit het met susan is die forever alone?)

Don't be a salad, be the best goddamn brocoli you could ever be!

(Susan kan met Riley en Britt Trio! Nee sorry fout, heb geen idee)

Marley

Ik glimlach om Rick's grapje, maar zeg "nee, ik wil even bij de schooldokter kijken." Misschien ben ik paranoïde, maar dit voelt niet goed.

[Bepaal zelf maar of ze nu net bij de dokter gaan zitten of dat ik ontdek dat jullie liegen of zo.]

You start to think killing people might make them like you, but it doesn't. It just makes people dead.

(Oh ik wou doen dat Riley en Britt naar Britt's huis gingen...wat nu?)

[Oh, ik kan het ook nog veranderen, dat is nog een derde optie.]

You start to think killing people might make them like you, but it doesn't. It just makes people dead.

(Jionni wordt verlieft op Sofia. Het gaat uit tussen haar en haar huidige vriend omdat hij een ontzettende lul blijkt te zijn. Hoe het met Susan moet weet ik ook niet. Misschien maak ik later nog wel effe een man voor dat kind aan )

ice cream for everyone! YES - camel? yes!

ice cream for everyone! YES - camel? yes!