Blake Field Fantasy High School | RPG - Speeltopics

Ooit was de wereld vol met verschillende soorten wezens, er zijn altijd al magiërs en andere varianten geweest en dit geld ook voor stuurders. De mensen hebben er echter nooit mee te maken gehad omdat de stuurders te veel op normale mensen lijken. De stuurders hebben zich eeuwenlang verborgen gehouden voor de mens door een eigen stad op aarde te creeëren, alleen de andere mythische wezens wisten hiervan. Omdat er alleen maar stuurders in de stad woonden heeft nooit iemand de stad over kunnen nemen. Maar na een groot gevecht waren er nog maar een honderdtal aan stuurders over, ze besloten zich te verspreiden over de wereld, en hun stuurdersidentiteit te laten varen. De stad ligt dus nog ergens in de bossen. Er zijn ondertussen al honderden generaties aan stuurders geweest, maar er is niemand geweest die de stad ooit nog heeft teruggevonden, aangezien deze alleen zichtbaar is voor stuurders die dingen onzichtbaar kunnen maken of helder kunnen zien. De stuurders denken echter dat de stad in de buurt van Blake Field High ligt. Er zijn al honderden stuurders naar op zoek geweest, maar niemand is ooit levend teruggekomen van deze queeste, en heeft dus het verhaal door kunnen vertellen. Het is dan ook geen geheim dat de stuurders de hoop op de oude stad sinds een paar jaar hebben laten varen. Er zijn weer veel jonge stuurders, en dit heeft een groot voordeel, want hiermee kunnen de oude stuurders een bevolking creeëren die net zo groot was als de oude, en met deze bevolking een nieuwe stad maken, waar ze weer in vrede kunnen leven.

Er zijn verschillende personages in de school:
Het Schoolhoofd, Araelia Nods, Leven en Emotie.
De Conciërge, Marvin Conrad, Verschijnselen en Levitatie.
De Bibliothecaresse, Larenta Bardou, Muziek en Geluid.
De Bibliothecaris, Louis Fenri, Helderwaarnemend.
Leraar Krachten, Taylor Barakat, Verschijnselen en Levitatie.
Leraar Verdediging, Duncan Anderson, Onzichtbaarheid en Gedaanteverwisseling.
Leraar Aanvallen, Davis Brown, Vuur en Warmte.

---

Regels:
- Géén one-liners.
- Geen perfecte personages.
- Houd het realistisch, voor zover dat kan in een fantasy-RPG, haha.
- Off-topic in quotes.
- Meld het als je langere tijd offline bent (hele dagen).

---

Leerlingen:

Lucht en Wind

Aarde en Flora

Patch Dave Di Lorenzo - Winterwolves

Water en IJs

Vuur en Warmte

Ricardo Drake Aiden Haglesbury - x Destine

Muziek en Geluid

June Alison Morrinson - Sourire
Mo Montrose - Cheesburger

Leven en Emotie

Verschijnselen en Levitatie

Angela "Angel" Raven Moore - Winterwolves

Energie en Tijd

Zurie Pricilla Wilde - Rider

Helderwaarnemend

Tyler Jay Valentino - Malino

Beeld en Gedachte

Chloedette "Chloe" Libby Morgan - AppleBottom
Alyson Rose Valentino - Malino

Onzichtbaarheid en Gedaanteverwisseling

Aimée Yara Bennett - Erestor

[ bericht aangepast op 20 mei 2013 - 12:05 ]

Tyler Jay Valentino

Ze grijnt en staat op. 'Ik zal het ze wel even vragen.' zegt ze grijnzend en ze begint richting hun tafel te lopen. Ik weet niet hoe snel ik van mijn stoel moet springen en achter haar aan moet gaan. Ik til haar gemakkelijk op en verbaas me erover hoe licht ze is. Snel loop ik terug en zet haar weer neer. 'Niks aan de hand!.' zeg ik tegen de starende mensen...

---

El Diablo.

June Alison Morrinson.


Als ik bijna bij hun tafel ben voel ik dat ik opgetild word en ik slaak een gilletje. Ik kijk we het is en zie dat het Tyler is. 'Tyler!' gil en ik lach. Even vang ik een blik op van de meisjes. Ze kijken me allemaal met een jaloers en arrogant gezicht aan en ik lach. Ik voel dat ik op de stoel word gezet en zie dat iedereen staart. 'Niks aan de hand!.' zegt Tyler tegen ze en ik lach. 'Dat was niet eerlijk Valentino. We weten namelijk allebei dat jij sterker en groter dan mij bent.' zeg ik en ik sla mijn armen over elkaar terwijl ik probeer hem met een serieus gezicht aan te kijken. Ik pak hem nog wel terug. Hij is namelijk niet in alles beter dan mij. Nog steeds probeer ik hem met een serieus gezicht aan te kijken, wat mislukt. Maar hey, we keep trying.

---

† Impossible isn't something that can't be done, it's something that isn't done before. †

Tyler Jay Valentino

'Tyler!' gilde ze en lachte even. Ik grinnikte zacht en kijk haar grijnzend aan. Mijn blik gaat kort naar de meiden en ik lach kort. Ik kijk wer naar June. 'Dat was niet eerlijk Valentino. We weten namelijk allebei dat jij sterker en groter dan mij bent.' zegt ze waarna ze haar arme over elkaar sloeg en me serieus aan probeerde te kijken. Het mislukt al snel en ik grinnik even. 'Je kan toch niet boos op me zijn.' grijns ik en geef mijn schattige grijnsje..

---

El Diablo.

(Lol, eerst twijfelt Aimée nog en opeens, terwijl Zurie niet veel bijzonders zegt, irriteert ze zich aan haar :') Maar goed)

Zurie Pricilla Wilde || Energie en Tijd - Outfit

Ik zag hoe Aimée een glimlach opzette, terwijl Mo zijn schouders ophaalde. 'Ik vind het best, Aimée?' zei de jongen, waarop ik knikte en mij ook tot Aimée wendde. 'Prima. Oh en Zurie, als je toch wilt laten zien hoe geweldig je bent, breng onze koffers dan gelijk naar de kamers. Dan zal ik jullie zo laten zien dat mijn kracht niet zo verschrikkelijk is door ons onopgemerkt in de eetzaal te krijgen.' Mijn wenkbrauwen vlogen weer omhoog. Oké, ze was wel heel makkelijk te irriteren. Ik had nog amper wat gedaan en ze ging al in de aanval. Het werd haast saai.
'Dat ik puur toevallig heb besloten Mo te helpen, betekend niet dat ik een slaaf ben, Aimée,' legde ik zo geduldig uit als ik meestal deed, wanneer ik iets uitlegde. Mijn glimlach verdween dan ook geen moment. Sommige mensen zouden er misschien moeite mee gehad hebben, maar ik, getraind ballerina, was er wel aan gewend. Zoals ook synchroonzwemmers en dergelijke eraan gewend waren. Verder besteedde ik geen aandacht aan het meisje en knipte met mijn vingers.
Wat een rust. Langzaam liep ik de tamelijk lege gangen door op zoek naar Marvin Conrad. Omdat het zo rustig was aangezien iedereen aan het eten was, kon ik hem nog gemakkelijker vinden dan ik had gedacht. Hij was nergens belangrijks mee bezig en liep gewoon door de gang. Wat hij wilde gaan doen, wist ik niet, maar het was zeker dat het niet gevaarlijk was om hem te laten "ontdooien". Mijn ogen sloten zich. Het ontdooien van maar één object of mens, vereist een heel stuk meer concentratie en het was dan ook iets waar we pas het tweede jaar mee waren begonnen. Ik kon het echter wel en de conciërge kwam zonder enige problemen weer tot leven. Hij leek even in verwarring gebracht, tot zijn blik mij vond en zijn uitdrukking werd overspoelt met begrip.
'Zurie, wat een aangename verassing! Waar kan ik je mee helpen?' De man was zoals gewoonlijk veel te vriendelijk tegen mij. Ik vroeg mij soms echt af hoe hij dat deed, aangezien ik nou niet bepaald het gezelligste persoon was.
'Ik kwam een nieuwe jongen tegen, Mo. Aangezien ik hem mijn hulp aan heb geboden, kwam ik vragen naar zijn kamer en rooster.' Conrad was overduidelijk verrast over het feit dat ik Mo hielp, maar gaf de papieren waar alles voor Mo op zou moeten staan en ging weer in dezelfde houding staan, waarin hij zojuist stond. Ik bedankte hem en sloot mijn ogen weer om hem te bevriezen.
Na weer terug te zien gelopen naar Mo en Aimée en mij aan de afspraak te houden geen enge dingen te doen met mijn krachten, ontdooide ik alles en hield de papieren voor Mo, terwijl ik lichtjes zuchtte, aangezien het toch wel een klein beetje inspanning had gekost. Ik had de wereld precies een kwartier en vijfenveertig seconde stil laten staan en ondertussen even een conciërge ontdooit en weer bevroren. Nee, ik was niet uitgeput, het was meer alsof ik een rondje rond de school had gejogd.

---

Happy Birthday my Potter!

Rider schreef:
(Lol, eerst twijfelt Aimée nog en opeens, terwijl Zurie niet veel bijzonders zegt, irriteert ze zich aan haar :') Maar goed)

[Nu je het zegt is het inderdaad niet logisch. Maar het past aan de andere kant wel weer bij haar karakter. ^^]

---

“My thoughts are stars I cannot fathom into constellations.”

June Alison Morrinson.

Hij grinnikt als mijn poging om serieus te kijken mislukt. 'Je kan toch niet boos op me zijn' zegt hij en hij geeft zijn schattige grijnsje. Even smelt ik maar ik herstel me snel. 'Wel. Ik wed dat ik tot vanavond twaalf uur. Niet meer tegen jou ga glimlachen' zei ik en ik beet op mijn lip. Lastig, June wat doe je jezelf aan. Je weet dat je altijd glimlacht. Sukkel. Ik rechtte mijn rug en keek hem iets zekerder van mijn zaak dat het me zou lukken aan. Ik twijfelde even en stak toen mijn hand uit. 'Dus? Deal?' vroeg ik en ik keek hem recht in zijn ogen aan.

---

† Impossible isn't something that can't be done, it's something that isn't done before. †

Tyler Jay Valentino

'Wel. Ik wed dat ik tot vanavond twaalf uur. Niet meer tegen jou ga glimlachen' zei ze en ze beet op haar lip. Ik lach kort en knik. 'Dus? Deal?' vroeg ze terwijl ze diep in mijn ogen keek. 'Deal.' grijns ik en schud haar hand. 'Maar ik moet wel zeggen.... Ik ga jouw glimlach missen voor de komende 5 uur.'zei ik met een mooie glimlach... Kom op, dat is het zinnetje waar iedereen bij gaat glimlachen....

---

El Diablo.

June Alison Morrinson.

'Deal' zei hij en hij schudde grijnzend mijn hand. 'Maar ik moet wel zeggen.... Ik ga jouw glimlach wel missen voor de komende vijf uur' zei hij met een mooie glimlach. 'Weet ik toch' zeg ik. 'Maar goed, wat krijg ik als ik win? Vroeg ik hem en ik keek hem aan. Ja, als ik win wil ik er natuurlijk wel wat voor krijgen. Ik was wel benieuwd wat ik er voor zou krijgen..

---

† Impossible isn't something that can't be done, it's something that isn't done before. †

Mo montrose
Oke het stond vast, deze meisjes vonden elkaar niet aardig. Ik was niet van plan een kant te kiezen of zo, ik wist niet eens of ik hun na vandaag nog wel eens zou spreken. Zurie waarschijnlijk wel, we zaten immers in hetzelfde jaar, maar Aimée zat een jaar lager. Ineens stond Zurie voor me met wat papieren die ze aan mij gaf. Dat was snel geweest! Ik keer er even naar. Het waren een paar dingen zoals een plattegrond, een rooster en een kamernummer met sleutel. 'Delen we eigenlijk kamers op deze school?' vroeg ik. 'En vertel eens waar is kamer 34?'. Ik kon natuurlijk op mijn plattegrond kijken, maar ach dit was makkelijker.

---

The big big bang The reason I'm alive

Tyler Jay Valentino

'Weet ik toch' zei ze en ik bijt even op mijn lip. Dit werd dan toch moeilijker dan ik dacht.. 'Maar goed, wat krijg ik als ik win?' vraagt ze en ik kijk haar grijnzend aan. 'Een knuffel van de géweldige Tyler Jay Valentino.' grijns ik en knipoog vervolgens. 'En wat krijg ik als ik win?' zeg ik..

---

El Diablo.

June Alison Morrinson.

Hij kijkt me grijnzend aan. 'Een knuffel van de géweldige Tyler Jay Valentino.' beantwoorde hij mijn vraag grijnzend en hij knipoogde vervolgens. 'Heb je iets in je oog of zo? Dat je de hele tijd knipoogt?' vroeg ik hem grijnzend. Glimlachen mocht niet, grijnzen wel. 'En wat krijg ik als ik win?' vroeg hij dan. Mmm.. Daar moest ik even over nadenken. 'Een dagje iets leuks doen met mij' zei ik speels en ik grijnsde. 'Dat wil iedereen, dus je hebt geluk dat ik het je aanbied. Ik voelde mijn glimlach opkomen en keek snel naar de grond. Niet naar hem glimlachen June, niet naar hem glimlachen. Ik keek hem weer met een gewone blik aan, maar zoals altijd kan je aan mijn ogen zien dat ik vanbinnen moet glimlachen. Nu begon ik met realiseren dat ik Zurie nog helemaal niet had gezien, ik moest er nog wat vragen. Naja, misschien was ze wel te laat, ik wist het niet.

---

† Impossible isn't something that can't be done, it's something that isn't done before. †

Sourire schreef:
June Alison Morrinson.

Hij kijkt me grijnzend aan. 'Een knuffel van de géweldige Tyler Jay Valentino.' beantwoorde hij mijn vraag grijnzend en hij knipoogde vervolgens. 'Heb je iets in je oog of zo? Dat je de hele tijd knipoogt?' vroeg ik hem grijnzend. Glimlachen mocht niet, grijnzen wel. 'En wat krijg ik als ik win?' vroeg hij dan. Mmm.. Daar moest ik even over nadenken. 'Een dagje iets leuks doen met mij' zei ik speels en ik grijnsde. 'Dat wil iedereen, dus je hebt geluk dat ik het je aanbied. Ik voelde mijn glimlach opkomen en keek snel naar de grond. Niet naar hem glimlachen June, niet naar hem glimlachen. Ik keek hem weer met een gewone blik aan, maar zoals altijd kan je aan mijn ogen zien dat ik vanbinnen moet glimlachen. Nu begon ik met realiseren dat ik Zurie nog helemaal niet had gezien, ik moest er nog wat vragen. Naja, misschien was ze wel te laat, ik wist het niet.

(Nawh, Zurie wordt gemist :p Kidding, maar ik ben nu wel benieuwd wat ze wil vragen ^^)

---

Happy Birthday my Potter!

Rider schreef:
(...)

(Nawh, Zurie wordt gemist :p Kidding, maar ik ben nu wel benieuwd wat ze wil vragen ^^)

[ Hahaha, niks ergs hoor]

---

† Impossible isn't something that can't be done, it's something that isn't done before. †

Tyler Jay Valentino

'Heb je iets in je oog of zo? Dat je de hele tijd knipoogt?' vraagt ze grijnzend. 'Nee, maar ik heb wel iets op het oog.' grijns ik. 'Een dagje iets leuks doen met mij' zei ze speels en ik knik. 'Is goed.' grijns ik. 'Dat wil iedereen, dus je hebt geluk dat ik het je aanbied.' vervolgde ze. Ik zag haar naar de grond kijken en glimlachen. Mhm... Slimme meid.. Al snel keek ze terug met een normale blik. 'Weet je wat ik op het oog heb?' grijns ik..

---

El Diablo.

Aimée Yara Bennett
'Dat ik puur toevallig heb besloten Mo te helpen, betekend niet dat ik een slaaf ben, Aimée,' vertelt ze me. Nog geen seconde later heeft ze papieren in haar hand. Verbaast door wat ik zojuist heb meegemaakt kijk ik haar aan. Dat tijd gedoe heb ik nog nooit meegemaakt, niet op zo'n manier in ieder geval. Zurie overhandigt de papieren aan Mo, die ze vluchtig even doorkijkt.
'Delen we eigenlijk kamers op deze school? En vertel eens, waar is kamer 34?' vraagt hij. Na een halve dag niets gegeten te hebben heb ik nodig behoefte aan voedsel. Met de gedachte dat ik over vijf minuten aan het eten kan zijn beantwoord ik haastig zijn vragen. 'Nee, iedereen heeft een eigen kamer toegewezen. En Mo, ik vind het geen probleem om je zo de weg te wijzen, maar ik heb geen zin in lauw eten.' Met een beschuldigende blik kijk ik naar Zurie. Als zij de spullen alvast had weggebracht, hoefden we ons daar geen zorgen over te maken. 'Zeg maar wat je wilt. Binnen twee minuten kan ik jullie naar binnensmokkelen zonder gezien te worden.' De twee koffers zet ik alvast aan de zijkant neer. Zou hij besluiten om eerst zijn spullen weg te brengen, houdt mijn hulp hier op.

---

“My thoughts are stars I cannot fathom into constellations.”