• Ooit was de wereld vol met verschillende soorten wezens, er zijn altijd al magiërs en andere varianten geweest en dit geld ook voor stuurders. De mensen hebben er echter nooit mee te maken gehad omdat de stuurders te veel op normale mensen lijken. De stuurders hebben zich eeuwenlang verborgen gehouden voor de mens door een eigen stad op aarde te creeëren, alleen de andere mythische wezens wisten hiervan. Omdat er alleen maar stuurders in de stad woonden heeft nooit iemand de stad over kunnen nemen. Maar na een groot gevecht waren er nog maar een honderdtal aan stuurders over, ze besloten zich te verspreiden over de wereld, en hun stuurdersidentiteit te laten varen. De stad ligt dus nog ergens in de bossen. Er zijn ondertussen al honderden generaties aan stuurders geweest, maar er is niemand geweest die de stad ooit nog heeft teruggevonden, aangezien deze alleen zichtbaar is voor stuurders die dingen onzichtbaar kunnen maken of helder kunnen zien. De stuurders denken echter dat de stad in de buurt van Blake Field High ligt. Er zijn al honderden stuurders naar op zoek geweest, maar niemand is ooit levend teruggekomen van deze queeste, en heeft dus het verhaal door kunnen vertellen. Het is dan ook geen geheim dat de stuurders de hoop op de oude stad sinds een paar jaar hebben laten varen. Er zijn weer veel jonge stuurders, en dit heeft een groot voordeel, want hiermee kunnen de oude stuurders een bevolking creeëren die net zo groot was als de oude, en met deze bevolking een nieuwe stad maken, waar ze weer in vrede kunnen leven.


    Er zijn verschillende personages in de school:
    Het Schoolhoofd, Araelia Nods, Leven en Emotie.
    De Conciërge, Marvin Conrad, Verschijnselen en Levitatie.
    De Bibliothecaresse, Larenta Bardou, Muziek en Geluid.
    De Bibliothecaris, Louis Fenri, Helderwaarnemend.
    Leraar Krachten, Taylor Barakat, Verschijnselen en Levitatie.
    Leraar Verdediging, Duncan Anderson, Onzichtbaarheid en Gedaanteverwisseling.
    Leraar Aanvallen, Davis Brown, Vuur en Warmte.


    Regels:
    - Géén one-liners.
    - Geen perfecte personages.
    - Houd het realistisch, voor zover dat kan in een fantasy-RPG, haha.
    - Off-topic in quotes.
    - Meld het als je langere tijd offline bent (hele dagen).


    Leerlingen:

    Lucht en Wind

    Aarde en Flora
    Patch Dave Di Lorenzo - Winterwolves


    Water en IJs

    Vuur en Warmte
    Ricardo Drake Aiden Haglesbury - x Destine


    Muziek en Geluid
    June Alison Morrinson - Sourire
    Mo Montrose - Cheesburger


    Leven en Emotie

    Verschijnselen en Levitatie
    Angela "Angel" Raven Moore - Winterwolves


    Energie en Tijd
    Zurie Pricilla Wilde - Rider


    Helderwaarnemend
    Tyler Jay Valentino - Malino


    Beeld en Gedachte
    Chloedette "Chloe" Libby Morgan - AppleBottom
    Alyson Rose Valentino - Malino


    Onzichtbaarheid en Gedaanteverwisseling
    Aimée Yara Bennett - Erestor

    [ bericht aangepast op 20 mei 2013 - 12:05 ]

    Angela "Angel" Raven Moore ll Verschijnselen en Levitatie

    'Thanks' Zegt ze en schenkt me een dankbare glimlach. Ik glimlach een beetje terug.
    'Ja, tuurlijk, lijkt me leuk' Zegt June en kijkt me even aan. 'Ehm... Ik zie jullie bij het diner,' Zegt ze dan snel en draait zicht om. Maar ik kan nog net zien dat ze haar tranen in slik. Of ik zie het niet, ik weet het gewoon.
    Ze zucht even. Zie je wel, ik ben super slecht in mensen opvrolijken.


    It's not that I don't love our little talks, it's just... I don't love them. ~ Loki

    [Someone for Patch?]


    It's not that I don't love our little talks, it's just... I don't love them. ~ Loki

    June Alison Morrinson.

    Snel liep ik naar mijn kamer en sloot de deur achter me. Ik pakte de bureaustoel en schoof hem naar de kast. Ik pakte de doos met foto's er vanaf en stapte van de stoel af. Ik legde de doos op mijn bureau en haalde er een stapeltje foto's uit van toen ik nog klein was. Ik keek er even naar en verscheurde ze toen stuk voor stuk. Ik was er klaar mee. Klaar met een kut verleden hebben, klaar om overal de schuld van te krijgen. Klaar met mijn ouders. De tranen stroomden over mijn wangen, maar ruw veegde ik ze weg. 'Ze zijn mijn tranen niet waard' mompelde ik boos. Toen ik klaar was liet ik me op mijn bed vallen met mijn kussen in mijn hoofd. Ik gilde hard en barste toen in tranen uit.


    † Impossible isn't something that can't be done, it's something that isn't done before. †

    Tyler Jay Valentino

    Ik keek weg van Angela en Alyson en keek kort om me heen. Ik fronste even toen ik een gedempt gegil hoor en kijk even naar de twee meiden. 'Ben zo terug.' glimlach ik. Ik loop de trap op naar de kamers en stop voor de kamer van June. Ik wist het. Ik luister nog eens goed en hoor hoe ze huilt. Ik frons weer en denk na. Zal ik gaan kijken wat er is of hier wachten...


    El Diablo.

    June Alison Morrinson.

    Na een tijdje stond ik op en ik pakte de gescheurde foto's. Hier dichtbij deze school is een rivier. Ik wou ze hier niet op mijn kamer hebben, dus ik gooi ze daar wel in. Ik keek in de spiegel en zag dat mijn ogen rood waren van het huilen. Ik haalde diep adem en streek een plukje haar uit mijn gezicht. Als ik snel zou lopen, zou niemand mij zien. Ik bekeek mezelf nogmaals en liep naar mijn deur. Ik trok hem open en zag Tyler staan. 'Ehh.. Hey,Tyler..' zei ik en veegde snel mijn tranen weg. 'What's up?' vroeg ik zo normaal mogelijk.


    † Impossible isn't something that can't be done, it's something that isn't done before. †

    Tyler Jay Valentino

    Ik hoorde haar voetstappen naar de deur gaan en ik leun tegen de muur recht tegenover de deur. 'Ehh.. Hey,Tyler..' zei ze en ze veegde haar tranen weg. 'What's up?' vroeg ze en ik kijk haar aan. 'Dat kan ik beter aan jouw vragen.. Wat is er toch met jouw aan de hand?' zeg ik en kijk haar aan. Als ze me lang genoeg zou kennen zou ze weten dat ze hier niet onderuit kwam..


    El Diablo.

    June Alison Morrinson.

    'Dat kan ik beter aan jou vragen.. Wat is er toch met jouw aan de hand?' vroeg hij en hij keek me aan terwijl hij tegen de muur tegen over mijn deur leunt. 'Niks.. Gewoon.. Niks' zeg ik dan uiteindelijk en ik houd mijn hand met de verscheurde foto's achter mijn rug. Hij zou me toch niet begrijpen. Hij heeft de perfecte familie, die van hem houd, die om hem geeft, die hem steunt in alles. Waarom zou hij mij nou begrijpen? Ik probeerde zijn blik zoveel mogelijk te vermijden en besloot toen om maar naar de grond te kijken.


    † Impossible isn't something that can't be done, it's something that isn't done before. †

    Tyler Jay Valentino

    'Niks.. Gewoon.. Niks' zei ze uiteindelijk en ze houd haar hand achter haar rug. Ik zag haar naar de grond kijken en ik steek mijn handen in mijn zak. 'Je liegt.' zeg ik simpel. Ik had het gewoon te snel door. 'Maar het moet wel heel erg zijn als je niet lacht, je lacht altijd.' zeg ik met een zwakke glimlach...


    El Diablo.

    June Alison Morrinson.

    'Je liegt' zei hij simpel. Ik zuchtte, ik haat het als mensen mijn slechte gelieg. 'Maar het moet wel heel erg zijn als je niet lacht, je lacht altijd' zei hij met een zwakke glimlach. True. Hij had gelijk. Ik keek hem aan. 'Het is niks om je zorgen over te maken' zei ik en ik schonk hem een flauwe glimlach. Ik haatte het om gevoelig te doen bij een jongen, dat is zo... I don't know. Ik hield mezelf graag sterk. Niet alleen bij jongens trouwens. Mensen hoefde mijn problemen niet te weten en al helemaal mijn verleden niet.


    † Impossible isn't something that can't be done, it's something that isn't done before. †

    Tyler Jay Valentino

    'Het is niks om je zorgen over te maken' zei ze wanneer ze me weer aankijkt en een flauwe glimlach geeft. Ach ja, June was een meisje die zich graag sterk hield. 'Oke... Het is half zes.. nog 6 en een half uur voor we gaan..' zeg ik en stop mijn Iphone weer weg. 'Wel wat moois aantrekken hé? Maar dat doe je altijd.' knipoog ik en loop kalm weg. Ik wist wel zeker dat dat haar op zou vrolijken, daar ben ik goed in...


    El Diablo.

    June Alison Morrinson.

    Het leek erop dat hij genoegen nam met mijn antwoord. 'Oke.... Het is half zes... Nog zes en een half uur voor we gaan..' zegt hij en hij stop zijn Iphone weer weg. 'Wel wat moois aantrekken hé? Maar dat doe je altijd.' zei hij en hij knipoogde. Ik bloosde licht. Wat? Ieder meisje vindt het leuk om van een jongen te horen dat ze zich leuk kleed. Niks mis mee toch? Ik deed de deur dicht en liet de sleutel in mijn broekzak glijden. Op naar het bos. Ik had nu nog precies een half uur voordat we zouden gaan eten dus dat moest wel lukken. Ik liep de school uit verder het bos in. Na zo'n 5 minuten te hebben gelopen, kwam ik aan bij de rivier. Ik keek ernaar. Het water aan de oever was vrij rustig maar verder op stond er een behoorlijke stroming. Ik keek naar mezelf in het water. Ik zag er nog slechter uit. Ik ging op de grond zitten en keek naar mijn all stars. Ze waren behoorlijk vies geworden door het lopen door het bos. Ik maak ze vanavond wel schoon. Ik keek naar de rivier en glimlachte door het geluid dat het maakte. Ik vond dit geluid een van de mooiste geluiden. Zooo.. Rustgevend. Ik keek naar de foto's in mijn hand. Dag verleden. Ik gooide de foto's in het water en ik zag ze mee gaan met de stroming. Ik keek ze na en stond toen op. Ik pakte mijn Iphone en oortjes uit mijn broekzak, wat best wonder baarlijk was aangezien er niet veel in de zakken van mijn spijkerbroek past. Ik plugde mijn oortjes in mijn Iphone en deed ze daarna in mijn oren. Ik zocht een liedje uit en liep terug naar de school.


    † Impossible isn't something that can't be done, it's something that isn't done before. †

    Tyler Jay Valentino

    Ik kijk op de klok, tien voor zes... Nog tien minuten, eindelijk. Het enige wat ik vandaag op heb is een boterham met ham, ik heb honger! Ik doe nog wat push-ups en duw mezelf dan omhoog. Ik loop mijn douche in en neem snel een douche. Zo snel als ik kan kleed ik me weer aan. Een wit hemd met een zwarte jeans en mijn nikes aan mijn voeten. Snel doe ik mijn haar goed met wat gel en loop naar beneden. Ik werp een blik op mijn Iphone, 3 voor...


    El Diablo.

    June Alison Morrinson.

    Zacht zingend loop ik het gebouw weer in. Het bleef me verbazen hoe hoog en groot het is. Ik voelde me hier wel echt thuis. Aardige mensen, leuke lessen, nou ja, niet alle lessen waren leuk, maar de meeste wel. Een nieuw liedje speelde mijn Iphone af. Net luisterde ik nog Arianna Grande ft Mac Miller, The way en nu naar Macklemore & Rayn Lewis ft. Ray Dalton, Can't hold us. Ik rapte het begin stukje mee. Ik was best goed in rappen al moest ik het zelf toegeven. Ik pakte mijn mobiel en las een whatsappje van mijn beste vriend. Een glimlach sierde mijn gezicht en ik whatsappte terug. Ik keek naar de tijd en zag dat het bijna zes uur was. Naar de eetzaal dan maar. Ik begon er op de maat van de muziek heen te lopen en zong mee met het liedje.


    † Impossible isn't something that can't be done, it's something that isn't done before. †

    Angela "Angel" Raven Moore ll Verschijnselen en Levitatie

    Nadat Tyler en June weggaan gaan Alyson en ik ook uitelkaar.
    Ik loop naar mijn kamer toen en ga weer achter de piano zitten. Meteen ga ik helemaal op in het spelen op de piano.
    Als het nummer is afgelopen zie ik dat het 6 uur is. Snel doe ik de klep van de piano naar beneden en loop naar de eetzaal toe.


    It's not that I don't love our little talks, it's just... I don't love them. ~ Loki

    Tyler Jay Valentino

    Ik loop de trap af en kijk nog een keer naar mijn weerspiegeling in het raam. Mhm, perfect.. Ik loop de eetzaal in en zie dat bijna iedereen er al is. Ik geef een knikje naar de directrice en plof Alyson. En nu maar wachten. Er waren nog iets van acht plaatsen over waaronder een naast mij..


    El Diablo.