• Ooit was de wereld vol met verschillende soorten wezens, er zijn altijd al magiërs en andere varianten geweest en dit geld ook voor stuurders. De mensen hebben er echter nooit mee te maken gehad omdat de stuurders te veel op normale mensen lijken. De stuurders hebben zich eeuwenlang verborgen gehouden voor de mens door een eigen stad op aarde te creeëren, alleen de andere mythische wezens wisten hiervan. Omdat er alleen maar stuurders in de stad woonden heeft nooit iemand de stad over kunnen nemen. Maar na een groot gevecht waren er nog maar een honderdtal aan stuurders over, ze besloten zich te verspreiden over de wereld, en hun stuurdersidentiteit te laten varen. De stad ligt dus nog ergens in de bossen. Er zijn ondertussen al honderden generaties aan stuurders geweest, maar er is niemand geweest die de stad ooit nog heeft teruggevonden, aangezien deze alleen zichtbaar is voor stuurders die dingen onzichtbaar kunnen maken of helder kunnen zien. De stuurders denken echter dat de stad in de buurt van Blake Field High ligt. Er zijn al honderden stuurders naar op zoek geweest, maar niemand is ooit levend teruggekomen van deze queeste, en heeft dus het verhaal door kunnen vertellen. Het is dan ook geen geheim dat de stuurders de hoop op de oude stad sinds een paar jaar hebben laten varen. Er zijn weer veel jonge stuurders, en dit heeft een groot voordeel, want hiermee kunnen de oude stuurders een bevolking creeëren die net zo groot was als de oude, en met deze bevolking een nieuwe stad maken, waar ze weer in vrede kunnen leven.


    Er zijn verschillende personages in de school:
    Het Schoolhoofd, Araelia Nods, Leven en Emotie.
    De Conciërge, Marvin Conrad, Verschijnselen en Levitatie.
    De Bibliothecaresse, Larenta Bardou, Muziek en Geluid.
    De Bibliothecaris, Louis Fenri, Helderwaarnemend.
    Leraar Krachten, Taylor Barakat, Verschijnselen en Levitatie.
    Leraar Verdediging, Duncan Anderson, Onzichtbaarheid en Gedaanteverwisseling.
    Leraar Aanvallen, Davis Brown, Vuur en Warmte.


    Regels:
    - Géén one-liners.
    - Geen perfecte personages.
    - Houd het realistisch, voor zover dat kan in een fantasy-RPG, haha.
    - Off-topic in quotes.
    - Meld het als je langere tijd offline bent (hele dagen).


    Leerlingen:

    Lucht en Wind

    Aarde en Flora
    Patch Dave Di Lorenzo - Winterwolves


    Water en IJs

    Vuur en Warmte
    Ricardo Drake Aiden Haglesbury - x Destine


    Muziek en Geluid
    June Alison Morrinson - Sourire
    Mo Montrose - Cheesburger


    Leven en Emotie

    Verschijnselen en Levitatie
    Angela "Angel" Raven Moore - Winterwolves


    Energie en Tijd
    Zurie Pricilla Wilde - Rider


    Helderwaarnemend
    Tyler Jay Valentino - Malino


    Beeld en Gedachte
    Chloedette "Chloe" Libby Morgan - AppleBottom
    Alyson Rose Valentino - Malino


    Onzichtbaarheid en Gedaanteverwisseling
    Aimée Yara Bennett - Erestor

    [ bericht aangepast op 20 mei 2013 - 12:05 ]

    June Alison Morrinson.

    'Nee, maar ik heb wel iets op het oog.' grijnst hij. Ik knik en kijk even naar de klok, ik zal zo maar eens naar de directrice gaan. 'Is goed.' grijns hij. 'Weet je wat ik op het oog heb?' grijnsde hij. 'Nou, vertel' zei ik en ik keek hem aan. Dit was een van zijn flauwe grappen, hij was serieus of hij probeerde me aan het glimlachen te maken. Bij hem, was je nooit zeker van je zaak, er kon altijd wel iets uit een onverwachte hoek komen. Ik bekeek hem van top tot teen om te peilen wat hij ongeveer zou zeggen. Soms leek het me echt handig als je gedachten kon lezen, dan wist je op voorhand al wat diegene ging zeggen. Echt handig leek me dat. Maar ja, mijn gave is muziek en geluid. Ik kan er eigenlijk alleen maar mee verdedigen. Best wel saai eigenlijk, ik bedoel, ik zou ook wel de tijd stil willen zetten zoals Zurie, of vuur kunnen sturen zoals Ricardo, maar nee, June die heeft een kracht waarmee je alleen kan verdedigen.


    † Impossible isn't something that can't be done, it's something that isn't done before. †

    Tyler Jay Valentino

    'Nou, vertel' zei ze en ze keek me aan. Ik grijns even en kijk haar aan. Het werd weer flirttijd... Ik buig naar haar oor toe en hoor hoe het groepje meiden achter me jaloers gromt. Ik grijns even, ´jij.´ grijns ik en buig langzaam terug. Mijn koele adem strijkt over haar wang en met een grijns buig ik volledig terug. Ik hoor het zachte gesis achter me maar negeer het...


    El Diablo.

    June Alison Morrinson.

    Hij buigt zich naar me toe en ik hoor de meiden achter hem grommen. Hij grijnst even. 'Jij.' zegt hij en hij buigt weer langzaam terug. Ik voel zijn koele adem over mijn wang strijken en met een grijns buigt hij zich helemaal terug. Ik trek mijn wenkbrauwen op en kijk even achter me naar de meiden de me vernietigend aankijken. Ik kijk weer naar Tyler en sta op. 'Als je wil laten glimlachen moet je wel met wat beters komen, Valentino.' zeg ik terwijl ik mijn hand even op zijn schouder leg. Ik kijk naar de meiden en laat zijn schouder dan langzaam los. Ik pak het dienblad met mijn bord, bestek en drinken erop en loop naar zo'n wagen toe waar je ze in moet schuiven. Ik kijk nog even achterom naar hem en loop dan naar de directrice. Ik begin hier nog goed in te worden. Ik klop op haar deur en loop nadat ik 'Binnen.' heb gehoord naar binnen.

    [ bericht aangepast op 22 mei 2013 - 16:01 ]


    † Impossible isn't something that can't be done, it's something that isn't done before. †

    Tyler Jay Valentino

    Ze trok haar wenkbrauwen op en staat vervolgens op. 'Als je wil laten glimlachen moet je wel met wat beters komen, Valentino.' zei ze en ze legt haar hand even op mijn schouder. Ik lach kort en kijk haar na. Ik eet snel mijn broodje op en sta op. Ik leg mijn dienblad op de wagen en rek me even uit. 'Nou Valentino... Wat ga je nu doen...´ mompel ik..


    El Diablo.

    Mo Montrose
    'Nee, iedereen heeft een eigen kamer toegewezen. En Mo, ik vind het geen probleem om je zo de weg te wijzen, maar ik heb geen zin in lauw eten', zei ze. Ze wierp een beschuldigende blik richting Zurie. 'Zeg maar wat je wilt. Binnen twee minuten kan ik jullie naar binnensmokkelen zonder gezien te worden'. Het idee van ongezien naar binnen komen was wel aantrekkelijk, maar om mijn gitaar en viool alleen te laten. Twijfelend beet ik op mijn lip. 'Eh... Ik zet toch liever eerst mijn spullen weg. Gaan jullie maar eten, ik vind het wel', zei ik. Diep van binnen hoopte ik toch wel dat een van hun met me mee ging.


    The big big bang The reason I'm alive

    June Alison Morrinson.

    Nadat ik mijn eerste preek van het jaar het gekregen liep ik haar kantoor uit. 'Ik hou je in het ook Morrinson!' zei ze nog streng. 'Je doet je best maar.' zei ik en ik deed de deur dicht. Fijn, de wc's schrobben. Joepie! En dat al in het begin van het jaar? Hoe krijg je het voor elkaar June? Ik moest wel zeggen dat ik van geluk mocht spreken dat het maar één week was. In het begin van het schooljaar waren de wc's niet zo vies, maar aan het einde van het school jaar. Ugh! Je ging al over je nek als je er aan dacht, laat staan dat je dat ook daadwerkelijk moet gaan doen. Bah! Ik heb het één keer moeten doen en geloof me, dat wil je niet, echt waar. Ik was ook gelijk genezen. De laatste maand was ik het braafste kind op de hele school, nouja, oke, niet overdrijven, maar zo braaf was ik nog nooit geweest. Ik zuchtte ik kon de vieze stank van de jongens wc, nu al ruiken. Ik zuchtte nogmaals en liep de gang op. Daar zag ik een groepje mensen staan. Bestaande uit twee meisjes en een jongen. De jongen had ik nog nooit gezien. Één van de meisjes was Aimée en het andere meisje was.. ZURIE! 'Zurie!' riep ik en ik liep naar het groepje toe. 'Hey.' zei ik in het algemeen en ik keek naar de nieuwe jongen. Snel bekeek ik hem van top tot teen. Ik keek even naar zijn spullen die er stonden. Ho! Wait! Dat was een gitaar koffer en dat ernaast een viool koffer. Misschien had hij ook wel muziek en ik geluid. Ik keek weer het groepje rond en glimlachte even.


    † Impossible isn't something that can't be done, it's something that isn't done before. †

    Zurie Pricilla Wilde || Energie en Tijd - Outfit

    Ik wachtte geduldig, terwijl Mo vlug de papieren doorbladerde. Ik zou nooit haast hebben en had het ook nooit gehad. Hoewel ik mij aan veel regels moest houden, was ik dol op het tijdsturen. Alleen energiesturen was soms een beetje eng, vooral om ook iedereen zijn energie te "voelen". 'Delen we eigenlijk kamers op deze school? En vertel eens waar is kamer 34?' Ik wilde antwoorden op zijn vraag en zeggen dat ik hem zoals ik had gezegd zou laten zien waar zijn kamer was, maar Aimée, die overduidelijk wel ongeduldig was, antwoordde haast sneller dan het licht.
    'Nee, iedereen heeft een eigen kamer toegewezen. En Mo, ik vind het geen probleem om je zo de weg te wijzen, maar ik heb geen zin in lauw eten,' zei ze, terwijl ze mij beschuldigend aankeek. Ongeïnteresseerd keek ik terug. Volgens mij had ze wat persoonlijkheidsproblemen, want ik had niks misdaan, ik het zelfs geholpen. 'Zeg maar wat je wilt. Binnen twee minuten kan ik jullie naar binnensmokkelen zonder gezien te worden.' Met een zucht schudde ik langzaam mijn hoofd. Ze kon het echt niet hebben dat ik Mo hielp met behulp van mijn kracht volgens mij. Haar drang om zichzelf te bewijzen was iets té.
    'Eh... Ik zet toch liever eerst mijn spullen weg. Gaan jullie maar eten, ik vind het wel.' Verbaasd keek ik Mo aan, aangezien ik al voor Aimée op het toneel was verschenen gezegd had dat ik hem de weg naar zijn kamer zou wijzen en ik was niet echt de persoon die de dingen waarvan ze zei dat ze die zou doen, niet deed.
    'Mo, ik heb buiten al gezegd dat ik je naar je kamer zou brengen en ik ben misschien bot en brutaal, maar ik houd mij wel aan mijn woord. Bovendien zit je in het vierdejaars-gedeelte, waar mijn kamer ook is, dus dan kan ik ook gelijk mijn tas wegzetten,' zei ik dan ook tegen hem en draaide mij naar Aimée. 'Oftewel, nee dankje.'
    'Zurie!' klonk het plots door de gangen en ik draaide mij om naar June. Ik bedacht mij dat ze dezelfde kracht had als Mo en dat het nu wel grappig was dat ik tegen allebei de muziek en geluid mensen nog wel redelijk aardig was over het algemeen. Tot nu toe dan, want ik kende Mo natuurlijk pas net. 'Hey,' zei June tegen de rest.
    'Ook hallo June,' zei ik met een grijns op mijn gezicht, aangezien ze net iets te opvallend mijn naam door de gang had geroepen. 'Kan ik je ergens mee van dienst zijn, of ben je gewoon super blij dat je me ziet,' voegde ik er nog aan toe.

    [ bericht aangepast op 22 mei 2013 - 17:10 ]


    Happy Birthday my Potter!

    June Alison Morrinson

    'Ook hallo June' zei Zurie met een grijns en ik glimlachte. 'Kan ik je ergens mee van dienst zijn, of ben je gewoon blij om me te zien?' voegde ze er nog aan toe. Ik grinnikte. 'Ja, je kan me ergens mee van dienst zijn en ja, ik ben blij om je te zien, je bent namelijk een stuk gezelliger dan de directrice.' zei ik. 'Ja, ik heb al weer wat uitgevroten' voegde ik er snel met een grijns aan toe voor ze het ging vragen. 'Maar, ik heb je hulp nodig. Ik wil graag auditie doen voor een dansschool, maar dan moet ik dus ook ballet kunnen. Ik moest namelijk eerst mijn eerste en dus belangrijkste dansstijl uitkiezen. Dat is hip hop natuurlijk, maar nu moet ik er ook het tegen over gestelde van doen en dat is dus ballet. En aangezien jij heel goed bent in ballet, hoopte ik dat je me kon helpen?' vroeg ik haar. De meeste mensen zouden dit niet aan haar vragen, maar ik wel. Ze vonden haar arrogant of zo? Het klopt wel, dat is ze ook wel, maar ieder mens heeft zijn gebreken. Ik heb er nooit zo veel problemen mee gehad dat ze soms arrogant is. Ik moet toegeven dat het soms wel lachwekkend is om de gezichten van de mensen te zien als ze een arrogant gezicht trek. Ik kan namelijk echt geen ballet, ik doe die bewegingen niet zo strak als het zou moeten. Ik ben gewend bij hip hop dat het gewoon lekker losjes is. Maar bij ballet moet het allemaal strak, strak, strak. Heel vroeger toen ik net van zwemmen was heb ik een maand of zo op ballet gezeten, de ergste maand van mijn hele leven, ik werd helemaal afgezeken. Nee, ballet is niks voor mij, maar als ik zo alleen op de dansschool kan komen dan moet het maar. Ik wil namelijk de top bereiken en daar moet je dingen voor over hebben. Zoals ballet. Niet dat ik ballet helemaal verafschuw, want die voorstelling vindt ik echt geweldig om naar te kijken. Het mooiste vind ik als er een lift word gedaan, echt knap vindt ik dat. Daar heb je echt spierballen voor nodig.


    † Impossible isn't something that can't be done, it's something that isn't done before. †

    Mo Montrose
    Zurie kijkt me verbaasd aan. 'Mo, ik heb buiten al gezegd dat ik je naar je kamer zou brengen en ik ben misschien bot en brutaal, maar ik houd mij wel aan mijn woord. Bovendien zit je in het vierdejaars-gedeelte, waar mijn kamer ook is, dus dan kan ik ook gelijk mijn tas wegzetten', zei ze. Een kleine glimlach verscheen op mijn gezicht. Ze draaide zich naar Aimée. 'Oftewel, nee dankje'. Arme Aimée, dacht ik. Nu ging zei in haar eentje naar de eetzaal. Nou ja, ze zou het vast wel overleven. 'Zurie!' schreeuwde iemand. Ik keek in de richting van het geluid en er kwam een meisje aangelopen. 'Hey', zei ze vervolgens richting de rest. Haar blik vestigde zich even op mij, zou iedereen hier dat gaan doen? 'Ook hallo June', zei Zurie grijzend. Zo hete ze dus, June. 'Kan ik je ergens mee van dienst zijn, of ben je gewoon super blij dat je me ziet'. Daarna rolde er een hele reeks woorden uit June haar mond. Ik had geen idee wat ze allemaal had gezegd, iets met dansen directriese en ballet geloof ik. Nou ja het zal wel, dacht ik. 'Ook hallo, ik ben mo', zei ik

    [ bericht aangepast op 22 mei 2013 - 17:47 ]


    The big big bang The reason I'm alive

    Angela "Angel" Raven Moore ll Verschijnselen en Levitatie

    Als ik mijn eten op heb, ik heb niet veel gegeten omdat ik niet zo'n honger had, sta ik op en zet mijn dienblad weg. Dan pak ik nog even wat drinken en drink het op. Als het op is loop ik de kantine uit en kom langs een groepje met mensen. Veel aandacht besteed ik er niet aan, en loop door. Maar als ik bijna bij mijn kamer ben bedenk ik me en draai me weer om. Ik begin naar de uitgang te lopen, als ik buiten ben haal ik diep adem en kijk om me heen. Het begint al een beetje donker te worden wat een mooie gloed geeft aan de lucht.
    Ik glimlach en sluit mijn ogen even voor een moment. Dan begin ik richting het bos te lopen.
    Na een tijdje ga ik weer terug.
    Als ik weer op mijn kamer ben ga ik piano spelen, het nummer Skinnylove.

    [Iemand voor Angela, of Patch?]

    [ bericht aangepast op 2 juni 2013 - 13:25 ]


    It's not that I don't love our little talks, it's just... I don't love them. ~ Loki

    Wolfheart schreef:

    [Iemand voor Angela, of Patch?]


    [Ik heb Aimée vrij. c;]


    “My thoughts are stars I cannot fathom into constellations.”

    [moet ze wel eers bij ons weg gaan ;)]


    The big big bang The reason I'm alive

    Cheesburger schreef:
    [moet ze wel eers bij ons weg gaan ;)]


    [Al mee bezig. :Y)]


    “My thoughts are stars I cannot fathom into constellations.”

    [we zijn niet erg liev tegen haar haha
    ik maak zo trouwens een tweede rol aan, wie o wie wil een kracht voor me kiezen het lukt me niet]


    The big big bang The reason I'm alive

    Erestor schreef:
    (...)

    [Ik heb Aimée vrij. c;]


    [Voor Patch?]


    It's not that I don't love our little talks, it's just... I don't love them. ~ Loki