• The adventures of Merlin



    Alles gaat zijn gewone gangetje in Camelot, iedereen denkt dat de rust eindelijk zal blijven zonder al te veel problemen te krijgen. Tot een virus uitbreekt en veel bewoners ziek worden. Maar het virus is niet alles, want Camelot wordt aangevallen door een gevaarlijke draak, een paar trollen die dingen in hun bezit willen krijgen en elfjes die er lief uitzien, maar in werkelijk helemaal niet zo lief zijn en mensen betoveren. Merlin wil er weer alles aan doen om Camelot te redden door stiekem zijn magische krachten te gebruiken. Gaius zorgt voor een medicijn voor het virus en Arthur trommelt zijn team weer op om te vechten. Morgana daarentegen stribbelt weer tegen en kiest voor het slechte door haar halfzus die haar steeds overhaalt aan de slechte kant te staan. Komt alles goed in Camelot? Of gaat alles zo slecht, dat er mensen zijn die hoop verliezen?




    Voor de mensen die de serie niet kennen. Je kan HIER even kijken voor info.

    Hoofdrollen:
    Merlin - Papaoutai
    Prins Arthur - ZiamStorason
    Gaius (hofarts) - Cenation
    King Uther Pendragon - Silversnow
    Lady Morgana - xSunshineee
    Guinevere (Gwen) - ZiamStorason
    Morgause (Morgana's halfzus) - Silversnow
    Gwaine - Gawain
    Cenred - Gawain

    Bewoners (+/- 5):
    - Martha Pinoira - 45 - Cenation
    - Eira - 15 - Stalknecht - KiliOfDurin
    - Princes Iyalle Gwedoline Yggdrasil - 20 - DreamerN
    - Rymus - 16 - Papaoutai
    -

    Andere rollen:
    Trol (leider)
    Draak - Draxeris - Ninuturu
    Elf (leider) - Gereserveerd door Wrennah

    Regels:
    Min. 5 regels
    Schelden, vloeken en ruzie maken alleen IC
    OOC [], (), {}, --, <>, ~~, etc.
    Geen vieze manieren
    Hou rekening met elkaar en speel je eigen rol(len)
    Naamsverandering doorgeven
    Alleen ik (xSunshineee) open nieuwe topics, tenzij ik anders vermeld

    Begin:
    Bewoners beginnen ziek te worden en sommige beweren rare wezens gezien te hebben. Zijn dit de elfjes en trollen?

    [ bericht aangepast op 19 aug 2013 - 2:17 ]


    16 - 09 - '17

    (hij loopt met langzame pas naar de deur, ofwel; uitdagend. En wacht tot Arthur erop in zou gaan ;) )


    Ich liebe dich 27.12.23

    (Maar je hoeft het niet aan te passen hoor ;) Ik schrijf me uit, qua tijd en andere rpg's waaraan ik meedoe kom ik niet uit in dit rpg. Sorry daarvoor. Haal mij maar uit de lijst, ik vond het leuk voor zolang het duurde.)


    Ich liebe dich 27.12.23

    ( D: )


    "Find peace in who and what you are." — Saphira

    Albion schreef:
    (Maar je hoeft het niet aan te passen hoor ;) Ik schrijf me uit, qua tijd en andere rpg's waaraan ik meedoe kom ik niet uit in dit rpg. Sorry daarvoor. Haal mij maar uit de lijst, ik vond het leuk voor zolang het duurde.)


    [Awh ;(]


    16 - 09 - '17

    Gwaine

    De stalknecht gooide in de laatste stallen nog wat gras en antwoordde: 'Natuurlijk, Heer. Alleen zadel en hoofdstel, of geheel uitgerust?'
    'Nah, alleen zadel en hoofdstel, graag. Ik ga alleen maar wat rijden, niet op missie ofzo. Daar is het nu te rustig voor.' De stalknecht knikte en aaide nog gauw even een paard, voordat ze een kruiwagen pakte en de stallen inliep. Ik besloot maar om in het zonnetje te wachten tot de stalknecht klaar was met het zadelen van mijn paard. Jammer genoeg was dat moment van zon maar kort, omdat ik vaag de stalknecht wat hoorde zeggen. Ik kon nog net verstaan wat zij zei. 'Misschien wilt u hem wel even uit laten eten. Hij had namelijk een vrij erg ochtendhumeur.' Ze sprak over mijn paard alsof het een echt persoon was, wat ik niet erg vond. Ieder had zijn eigen mening over de dingen.
    'Doe dat dan maar. Ik heb niet zo veel zin in een hongerig en chagrijnig paard. Maar hoe staat het met Leon's paard? Heeft hij geen last van een ochtendhumeur?' grapte ik een beetje, ingaand op haar eerdere uitspraak. Ik keek nog even gauw naar buiten of Leon er nog aankwam. Af en toe kon hij echt zo sloom zijn...

    {@Albion, Jammer dat je ermee stopt...}

    [ bericht aangepast op 1 mei 2013 - 21:03 ]

    Eira
    Ik glimlachte en haalde ook het zadel van ridder Leon's paard uit de zadelkamer en legde ook die voor de stal. "Nee, die is altijd 's ochtends het zonnetje in de stallen. Altijd druk en vrolijk. Heel irritant. Ook altijd heel hongerig." Ik zuchtte zacht en ging de stal van zijn paard in. Snel haalde ik een harde borstel over het lijf van het paard om het ergste vuil eraf te halen en de strootjes uit zijn staart te halen voor ik het zadel er goed op legde. Ik singelde het paard strak aan, wat hij niet leuk vond, maar goed. Daarna deed ik het hoofdstel in en sloot de stal weer om het andere paard snel te borstelen en op te zadelen, klaar voor een rit.


    Bowties were never Cooler

    {Shit.... ik drukte perongeluk ergens op en toen was ik mn stukje kwijt...}

    Gwaine

    De stalknecht glimlachtte en pakte een zadel en legde die neer en begon een heel verhaal over Leon's paard. 'Nee, die is altijd 's ochtends het zonnetje in de stallen. Altijd druk en vrolijk. Heel irritant. Ook altijd heel hongerig.' Ik lachte om haar verhaal. Ik vond het altijd leuk als mensen vol bezieling over iets praatten. 'Nou, dan mag Leon blij met zo'n paard,' zei ik. Ik kon me inderdaad herinneren dat hij tijdens rijtochten nog wel eens ruzie met zijn paard had, omdat hij niet meewerkte. De stalknecht ging weer aan het werk en begon met het opzadelen van Leon's paard. Ik bekeek haar terwijl ze dat deed. Ze deed het met plezier. Leuk om te zien als iemand plezier heeft in zijn werk. Ze was een goede aanwinst voor de stallen, want niet iedereen die hier werkte, deed zijn werk even goed en met zulk plezier.
    'Hoe heet jij, vroeg ik haar na een tijdje, terwijl ze bezig was met het hoofdstel van Leon's paard. Ik wierp ook nog even een blik naar buiten om te kijken of Leon eraan kwam. Het zou best wel falen als onze paarden eerder waren opgezadeld, dan dat hij hier was.

    Eira
    Ik grinnikte weer zacht bij zijn opmerking en aaide even over de neus van ridder Leon zijn paard voor ik die begon op te zadelen. Die had al bijna het eten op, terwijl de rest nog maar halverwege was. "Vreetzak" mompelde ik zacht tegen het paard terwijl ik er een borstel overheen haalde. Toen die ook ongeveer schoon was gooide ik de borstel over de staldeur heen en begon ook dit paard op te zadelen en aan te singelen. Ik vond mijn werk leuk, dat zeker. Maar weinig van de stalknechten vonden dat en aangezien het nu rustig was was ik dan ook vaak in mijn eentje hier. Ik vond het niet zo erg. die zeurpieten maakten mijn dag er ook niet beter of makkelijker op. Ik wilde net het hoofdstel in doen toen hij naar mijn naam vroeg. Ik was best verbaast, normaal deden ridders dat niet. "Eira, mijn heer." zei ik beleefd voor ik het hoofdstel in deed en de stal uit stapte. Ik stapte snel de stal uit voor het paard aan mijn shirt kon gaan knagen. "Moet ik uw paarden vast naar buiten brengen, of neemt u ze zelf mee naar de binnenplaats?" vroeg ik aan hem voor ik wat stro uit mijn haar begon te plukken.


    Bowties were never Cooler

    Draxeris
    Mijn slaap werd gestoord door het geluid van spelende en lachende kinderen, ik haalde een van mijn klauwen over mijn kop heen voor ik overeind kwam. Waarom waren die zo vrolijk? Ze waren veel te vrolijk! Rook kwam uit mijn neus tijdens het uitademen, ik loop een stukje naar de rand van mijn mest en brul keihard, waardoor er wat vogels geschrokken opvliegen en de kinderen gillend weg rennen. Ik strek mijn vleugels voorzichtig tot hun volle lengte en berg ze daar na weer op mijn rug, veel te lang had ik geslapen en mensen hadden van mijn goud gestolen. Sommige draken hadden niks met goud, ik wel, ik hou ervan, van de glimmers en de harde dingen. Alleen zaten ze wel eens vast tussen mijn schubben. Ik schraap de hoop weer wat baar elkaar zodat ze niet weg rollen. Plots word ik gepest met een verschrikkelijk gevoel, honger. Ik zou wel een kudden koeien opkunnen, of ridders en hun paarden.


    "Find peace in who and what you are." — Saphira

    Gwaine

    De stalknecht leek even verbaast, toen ik haar naam vroeg, maar antwoordde daarna: 'Eira, mijn heer.' Ze stapte snel de stal uit, het paard ontwijkend dat aanstalten maakte om aan haar te gaan knagen. "Moet ik uw paarden vast naar buiten brengen, of neemt u ze zelf mee naar de binnenplaats?" vroeg ze daarna.
    'Nee, dank je, ik neem ze zelf wel mee,' antwoordde ik. ' Mooie naam heb je trouwens. Het is altijd handig om te weten hoe de verzorger van je paard heet, vandaar mijn interesse, voor het geval je je dat afvroeg.' Ik ging weer even buiten lekker in het zonnetje staan, wachtend totdat Eira helemaal klaar was met de paarden. Dan zou ik ze zelf wel naar de binnenplaats brengen en daar met ze op Leon wachten. Of hij moest ondertussen al klaar zijn. De zon scheen lekker warm op mijn gezicht en mijn ogen zakten dicht. Totdat ik verstoord werd, doordat iemand mijn naam riep. Toen ik mijn ogen open deed, zag ik dat het Leon was. 'Hèhè, daar ben je eindelijk!' riep ik hem toe.

    Eira
    Ik luisterde naar zijn verhaal en knikte. Nog even aaide ik over de neus van het paard van ridder Leon. Ik vond het wonderlijk dat iemand van stand interesse in me toonde. Toch wist ik ook dat het waarschijnlijk alleen om de formaliteit ging. "U kunt de paarden meenemen zodra ze klaar zijn met eten." zei ik tegen hem voor ik naar achter liep om te beginnen met het poetsen van de andere paarden. Ik hoorde hem in de buurt van de ingang nog wat zeggen, maar door de stem van ridder Leon wist ik dat het niet voor mij was bedoelt. Ik stapte de stal in van een van de paarden en begon rustig zijn hals te poetsen. Dit was de jongste en meest felle hengst die we hadden. Ik lette dus goed op. Ik wilde namelijk niet gewond raken... Of erger.


    Bowties were never Cooler

    [Oh sorry dat ik al ff niet meer gereageerd heb, Q doet de laatste tijd echt moeilijk en dan heb je nog school en stage pfft -.-]


    16 - 09 - '17

    Morgana

    Ik deed net mijn soortachtige cape uit en leg deze aan de kant als mijn slaapkamerdeur opeens opengaat en Arthur verschijnt. Ik kijk hem vragend aan en verwacht een duidelijke uitleg. "Hallo Morgana. Gwen zei dat je weg was, maar zo lijkt het..." Ik knik en haalde dan haar schouders op en daar kwam al de tweede vraag voor ze iets kon zeggen. "Waarom was je weg?" vraagt hij dan en gaat zitten en al snel volgt de volgende vraag. "Waar is Gwen trouwens?" vraagt hij en staat weer op. "Waarom zo veel vragen achter elkaar? Ten eerste, ik was een ochtendwandeling maken en ben per ongeluk in de modder gelopen, daarom is mijn jurk zo vuil. En ten tweede, ik weet niet waar Gwen is en ik zou het wel enorm appreciëren dat ze me even komt helpen en me eten brengt." Met een zucht plof ik neer op een stoel. "Wat doe je hier eigenlijk?" vraag ik uiteindelijk nieuwsgierig en kijk Arthur afwachtend aan.


    16 - 09 - '17

    Gaius

    Mijn wandeling in het kasteel werd langzaam uitgebreider aangezien ik nu naar buiten loop en buiten een wandeling ga maken. Even een frisse neus halen kan geen kwaad. Met mijn handen op mijn rug loop ik rustig de straatjes in en uit en kijk links en rechts. Ik zie veel mensen die er precies een beetje ziek uit zien, de ene wat meer dan de ander, de bacteriën gaan precies goed de ronde. Ik zal maar uit de buurt blijven van de meeste dan. Ik korte mijn wandeling wat in, ik had hem langer gepland, maar ben nu al op terugweg opweg naar het kasteel. Met een kuch loop ik het kasteel binnen. Het is hier erg stil vandaag ... Ach, een beetje rust kan geen kwaad, dat kan ik af en toe wel eens gebruiken.


    16 - 09 - '17

    Gwaine

    'Zo laat ben ik toch niet?' vraag Leon mij als hij bij me is. 'Ik had nog wat kleine dingen te doen.'
    'Ach, ik vergeef het je hoor,' zeg ik half-lachend. 'Maar we kunnen onze paarden meenemen als ze gegeten hebben. Laten we eens kijken.' Leon maakt een bevestigend geluid en samen lopen we de stallen in naar onze paarden. Ondertussen zie ik Eira voorzichtig, maar vol vertrouwen de stal van een jonge hengst instappen en ze begint zijn hals te poetsen. Onze paarden lijken klaar te zijn met eten, dus halen we ze uit hun stal en gaan we weer naar buiten.
    'Bedankt voor het opzadelen,' zeg ik tegen Eira als ik haar voorbij loop. 'Je doet goed werk, ga vooral zo door!' Ik vond dat ik haar wel wat bemoedigende woorden mocht toespreken. Ze was echt een van de beste stalknechten die we hier op Camelot hadden. Buiten de stallen stappen Leon en ik op en rijden we rustig door de straten van het dorp bij Camelot, op weg naar de poort die ons naar het bos zou leiden. Het was een mooie dag en terwijl ik met Leon zat te kletsen, genoot ik lekker van de zon.

    {Ik ben vanaf morgen tot vrijdag op vakantie}