RPG || The adventures of Merlin [1] - Speeltopics

Voor de mensen die de serie niet kennen. Je kan HIER even kijken voor info.

Hoofdrollen:
Merlin - Papaoutai
Prins Arthur - ZiamStorason
Gaius (hofarts) - Cenation
King Uther Pendragon - Silversnow
Lady Morgana - xSunshineee
Guinevere (Gwen) - ZiamStorason
Morgause (Morgana's halfzus) - Silversnow
Gwaine - Gawain
Cenred - Gawain

Bewoners (+/- 5):
- Martha Pinoira - 45 - Cenation
- Eira - 15 - Stalknecht - KiliOfDurin
- Princes Iyalle Gwedoline Yggdrasil - 20 - DreamerN
- Rymus - 16 - Papaoutai
-

Andere rollen:
Trol (leider)
Draak - Draxeris - Ninuturu
Elf (leider) - Gereserveerd door Wrennah

Regels:
Min. 5 regels
Schelden, vloeken en ruzie maken alleen IC
OOC [], (), {}, --, <>, ~~, etc.
Geen vieze manieren
Hou rekening met elkaar en speel je eigen rol(len)
Naamsverandering doorgeven
Alleen ik (xSunshineee) open nieuwe topics, tenzij ik anders vermeld

[ bericht aangepast op 19 aug 2013 - 2:17 ]

---

16 - 09 - '17

[seizoen 2

En mijn persoontje is hondstrouw aan de koning...]

[ bericht aangepast op 10 juli 2013 - 22:20 ]

---

Bowties were never Cooler

KiliOfDurin schreef:
[seizoen 2

En mijn persoontje is hondstrouw aan de koning...]

{Haha, dan is het goed^^}

[ bericht aangepast op 10 juli 2013 - 22:22 ]

---

Stenenlikker

[EXCUSES MOI! Ik maak meteen Merlin en Rymus! I'm so sorry, I totaly forgot to make replies! I am such an idiot... LOL ! ]

[ bericht aangepast op 10 juli 2013 - 22:33 ]

---

Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

Cuthalion schreef:
{I'm here. Ik wacht op de koning.
En ik heb vandaag de allerlaatste aflevering gezien van Merlin....

Het was zo deprimerend

}

---

Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

Vlahos schreef:
(...)

It totaly was. I cried so much ): I still do if I think back. Wheeh

[ bericht aangepast op 10 juli 2013 - 22:45 ]

---

Stenenlikker

Rymus

"Misschien is ze al terug en ik zei niet tegen Merlin dat ze te vinden was bij de stallen, hij vind haar vast wel. Merlin is een hele slimme jongen, weet je? Hij vind haar zeker en vast in 1, 2, 3, dat is alvast beter dan dat ik het hele kasteel zou moeten afzoeken naar haar." zegt Gaius, de helft van wat hij zegt snap ik niet eens, maar goed.
"Zo .." Gaius houd het flesje omhoog en ik kijk ernaar. "Ik doe het op de wond en het laatste dat overblijft drink je op zodat je minder pijn hebt." legt Gaius uit en ik knik. Ik kijk naar mijn schouder als hij hem schoon begint te deppen, ik bijt een aantal keer hard op mijn kaken omdat het hevig steekt. Het duurt een tijdje dat Gaius klaar is. "Drink maar op." Ik pak het flesje aan en ruik er even aan. Mijn gezicht betrekt even.
"Het is niet giftig hoop ik?" ik kijk Gaius aan en zet het dan tegen mijn onderlip aan. In een teug sla ik het naar binnen, mijn gezicht betrekt ervan. Ik zet het flesje op de tafel neer en lik langs mijn lippen. "Niet bepaald een top drankje Gaius, misschien een lekker smaakje eraan toevoegen?" stel ik voor en glimlach even.

Merlin

"Merlin," roept Eira vrolijk. Ze kijkt naar het middeltje in mijn handen.
"Kan jij het doen? Ik denk niet dat ik het voor elkaar krijg. Ook heb ik vandaag wat rare dingen gezien. Misschien kan jij er wat van maken." Ik knik even en zie dat ze de neus van een onbekend paard aait. Even kijk ik naar het beest. Volgens mij voelt hij zich achtergesteld, alleen. Arm ding. Ik schud mijn hoofd even en kijk naar Eira.
"Ik ga het meteen doen," zeg ik vlug en neem wat zalf op mijn vingers, aangezien haar voet nog bloot is kan ik het er makkelijk op smeren. Voorzichtig pak ik haar voet vast en begin het zalf in te masseren. "Als ik te hard doe moet je het zeggen, ik probeer zo voorzichtig mogelijk te doen," Ik ga voorzichtig verder. Dan ineens komt er iets in mijn hoofd; Ook heb ik vandaag wat rare dingen gezien. Ik kijk op naar Eira.
"Rare dingen hé? Wat voor rare dingen heb je gezien vandaag?" vraag ik nieuwsgierig en stop met het in masseren van de zalf. Mijn blik blijft vragend op die va Eira gericht.

---

Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

Cuthalion schreef:
(...)

En de schrijvers zijn ook nog eens zo gemeen om mijn beide favoriete personages dood te laten gaan . Daardoor mag ik Morgause en Morgana nog minder.

---

Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

Vlahos schreef:
(...)

Wie waren je favoriete dan? Mijne sws Mordred en Arthur, maar ook Merlin en Morgana hehehe

---

Stenenlikker

Cuthalion schreef:
(...)

Kijk maar welke peronages ik hier speel

[Ofcourse q: ]

---

Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

[Ik ben het dus ook helemaal vergeten om hier posts te schrijven... Sorry ]

Uther Pendragon
De ridder zuchtte even. 'De problemen zijn erger dan u denkt,' zei hij nadat de prinses was weggegaan. 'Toen ik met Heer Leon uit rijden was, zijn we een tweetal trollen tegengekomen. Die wezens bevinden zich normaal nooit zo dicht bij Camelot. Er zijn trouwens vele burgers in de benedenstad ziek, zoveel dat het niet normaal is. En nog wel het ergste is, we hebben een draak gezien. Hij was op een gegeven moment zelfs vlak bij het kasteel. We lopen een groot gevaar met al die wezens in de buurt. Wat bent u van plan hieraan te doen?' eindigde hij zijn verhaal. Zijn stem had een bezorgde ondertoon, wat een teken was van trouw voor Camelot en dat kon ik wel waarderen. Ik dacht even na met een ernstig gezicht. 'Zoek Arthur en laat hem met zijn beste ridders uitrijden om de trollen en de draak te controleren en als het nodig is weg te jagen,' zei ik tegen de ridder. 'En laat Gaius de zieken onderzoeken en zo snel mogelijk beter maken,' besluit ik. Toen bedacht ik dat ik ook nog bericht heb gehad over een vreemde bezoeker. 'En laat een paar wachten zoeken naar een vreemde bezoeker met een cape die door het kasteel zou zwerven.'

---

I'm walking around and then I look down in my hand and where I usually have my cellphone, I just have a gun ~ Sam Tsui

Eira
Ik glimlachte een beetje toen Merlin zei dat hij het zalfje wel op mijn voet zou smeren. Zelf durfte ik het namelijk echt niet. Het moment dat hij mijn voet aanraakte schoot er een scherpe pijn doorheen, die erger werd toen hij verder ging. Ik beet hard op mijn lip om het te verdragen en mijn nagels haakten zich diep in eht houtwerk van het hek. Ik knikte kort bij zijn woorden. Ik wilde me niet laten kennen, hoeveel pijn het ook deed. Toen hij uiteindelijk mijn voet losliet slaakte ik een zucht van verlichting. Ik keek hem aan en knikte even kort. Op een heel zachte toon begon ik te spreken. "Ten eerste is er een vreemde ruiter in de stad. Zijn paard heeft een vreemd brandmerk op zijn borst en hij had een kap over zijn hoofd waardoor ik niet eens zijn gezicht kon zien." Dat was het nieuws waardoor ik niet omgelegd zou worden. Nu kwam het voor mij wat riskantere nieuws. "Het tweede is wat schokkender en gevaarlijker. Rymus is ook een magiër en niet een van het goede soort." Mijn stem was niet meer dan een zuchtje wind. Ik was opzich niet bang voor Rymus, maar ik wist niet hoe krachtig hij is. Daarbij wilde ik graag in leven blijven.

---

Bowties were never Cooler

Iyalle Gwendoline Yggdrasil ~ 20 ~ Prinses

Nog voor de zekerheid keek ik nog even goed om me heen om te kijken of Lancome en de rest me niet in de gaten hielden en tot mijn grote geluk was dat zo.
Natuurlijk hou ik van hen op mijn eigen manier en Lancome is als een soort grote broer voor me geworden, maar ik wou dit alleen doen, want in mijn eentje kwam ik altijd op meer plekken dan als ik mijn lijfwachten bij me had en zo kon ik de sfeer proeven van een plek waar dus bijna niemand wist dat ik een prinses ben.
Voorzichtig pakte ik mijn zwaard en bond die weer op mijn heup, want ook al ziet dit eruit als een goed beveiligd en veilig kasteel, je weet maar nooit wat er om de hoek op je staat te wachten.
Ik controleerde eventjes hoe scherp het lemmet was op een fruitstuk en kwam erachter dat het nog mooi scherp was, perfect voor de verdediging.
Wat had ik eigenlijk zin in een lekker potje zwaardvechten, al was het maar voor de gezelligheid.
Ik wou wel eens zien tot wat de ridders hier in staat zijn.
Goedgehumeurd liep ik naar de deur toe die nog steeds op een kier openstond en schoot er zo goed en geruisloos mogelijk tussendoor zodat ik mijn mannen alsnog niet zou alarmeren.
Blijkbaar was dat gelukt want ik hoorde geen geluid.
Mooi.
Met zelfverzekerde pas begon ik door de gangen te lopen alsof ik dat al vaker had gedaan, maar in werkelijkheid nam ik alles in me op waar ik langskwam.
Ik had altijd al een goed gevoel voor richting gehad, dus als ik eenmaal iets wist in een bos of gebouw verdwaalde ik er niet zo snel, tenzij alles enorm op elkaar leek, maar dat was gelukkig niet van de orde.
Hummend liep ik een trap af die ik op goed geluk herkende doordat de bediende ons erdoor naar boven had geleid voor mijn verblijf en ik liep de stenen trap af waardoor ik weer in één van de grote gangen terecht kwam.
Er liepen hier een aantal bedienden, sommigen keken me enkel eventjes een ogenblik aan voor ze weer verder gingen met hun werk, dus ze hadden echt niet door wie ik ben, wat ook wel makkelijk gaat aangezien niemand me ook maar kent.
Zuchtend liep ik verder tot ik aangekomen was bij de grote deuren die naar buiten leiden en voor ik het wist had ik ze krakend opengeduwd.
Buiten scheen de zon nog een beetje, al zou dat niet lang meer duren voor de schemering in zou vallen.
De wind die zachtjes door mijn haren blief was warm voor het tijdstip van het jaar en ik sloot genietend even mijn ogen voor ik aan de grote trap begon die me het plein op leidde waar ook maar een aantal mensen rondliepen.
Zo'n groot kasteel als dit zou toch wel meer personeel hebben dan wat ik tot nu toe gezien heb ?
Zonder daar verder over na te denken liep ik verder naar de stallen en mijn trouwe ros hinnikte me al enthousiast tegemoet toen ik hem naderde.
Hij brieste zachtjes toen ik hem over diens neus aaide en schudde daarna zijn manen uit terwijl die een beetje ongeduldig begon te trappelen met diens hoeven, waardoor ik moest lachen.
"Het spijt me schat, maar waarschijnlijk is het niet verstandig om een rit te gaan maken." Al verlangde ik er zelf net zo naar.
Het maakte me niet uit dat ik zowat al de hele dag gereisd had, ik was graag buiten en hoe kon je het beste van de frisse natuur genieten als op een paardenrug ?
Wel, je kan altijd te voet gaan, maar dat verveeld na een tijdje ook wel, zeker als je de bossen al zo vaak gezien hebt.
Opeens schoot er een kriebelend gevoel door me heen.
Maar hier ken ik het totaal niet.
Een boswandeling zou toch geen kwaad kunnen ? Als ik in de buurt bleef van de kasteelpoorten zou het toch wel gewoon kunnen ?
Ik beet op mijn lip, als ik Gwaine mocht geloven is het gevaarlijk daarbuiten, maar ik kan wel voor mezelf zorgen, al had ik nog nooit echt tegen een trol gevochten, maar een Oger al wel, en zoveel verschil zou daar toch niet tussen zitten, toch ?
En ik ben slim, ik verzin wel iets om er tussenuit te komen of om me te verstoppen als het te link werd en het gevaar echt te gevaarlijk werd.
Al was er nog iets wat bijna niemand van mij weet.
Ik bezit magie.
Ook al is het niet zo dat iedereen nou weer zegt van "Oh wat is ze machtig." Maar thuis is het redelijk zeldzaam om magie te bezitten en het werd dan ook enorm gekoesterd door de inwoners en al helemaal door mijn vader, zeker omdat ik er ook nog eens een geboorte teken bij had gekregen.
In zijn ogen maakte me dat tot zijn eigen godinnetje.
Terugdenkend aan de liefdevolle bescherming die hij me al die jaren gegeven had liet ik mijn schouders een beetje zakken en had ik mijn besluit gemaakt, als was het met de spreekwoordelijke kiespijn.
"Het spijt me lieverd." Verzuchtte ik me. "Vandaag niet meer."
Ik aaide hem nog één keer over zijn neus voor ik met ruisende rok het stallencomplex verliet om maar op de grote trap te gaan zitten om zo toch nog van de buitenlucht te kunnen genieten.
Ik ben benieuwd wat Camelot me te bieden heeft en wat het me voor avontuur nog gaat brengen.

---

Credendo Vides

[Nathalie, hoe krijg je het serieus voor elkaar om hier bijna een hoofdstuk te schrijven? O_O]

---

16 - 09 - '17

[Yow Gaius ouwe dimmes leef je nog? ]

---

Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

Gaius

Rymus kijkt me aan als hij het flesje aanneemt en er aan ruikt, hij trekt een vies gezicht, dat is te begrijpen ja. "Het is niet giftig hoop ik?" vraagt hij. Ik grinnik. "Ik doe niet aan moorden via drankjes, dat is best zielig en ik help mensen, ik zou ze vooral niet vergiftigen." zeg ik met een glimlach. Ik kijk hoe hij het flesje in één tuig leegdrinkt. Opnieuw trekt hij een vies gezicht, weer te begrijpen natuurlijk. "Niet bepaald een top drankje Gaius, misschien een lekker smaakje eraan toevoegen?" stelt hij met een glimlach voor. "Kon dat maar, ik kan helaas niks aan de smaak veranderen, die drankjes zijn nou eenmaal zo. NIet dat je ze moet blijven drinken, dus zo erg is het niet voor één keer." Ik neem het lege flesje op en dump het ergens. Ik ga zitten. "Zo, Rymus. Kan je me vertellen of je al basis hebt gehad in geneeskunde? Heb je de basisdingen al meegekregen? Zo kan ik weten waar ik precies moet beginnen en zo." Ik kijk hem afwachtend aan. Als hij de basis al gehad heeft hoef ik hem die niet meer bij te brengen en kan ik met het echte werk beginnen, maar ik ga voorzichtig en rustig te werk met hem, op de één of andere manier lijkt het alsof ik hem niet altijd kan vertrouwen ...

---

16 - 09 - '17