• Jaren zijn voorbij gegaan.. Jaren vol Drama, Liefdes en Geluk.. Ook zijn onze bekende gleeks afgestudeerd, en hebben nu hun eigen leven.. Kennen ze elkaar nog? Vast wel. Maar genoeg over hun.. Het is tijd voor de nieuwe generatie om hun te laten zien op McKinley! Je leest het goed, de kinderen van onze gleeks gaan nu hun eigen tijd beleven. Lijken ze op hun ouders of niet.. Hoe zal hun schooltijd worden.. En wat word hún toekomst…


    Meisjes:
    - Stephanie Elize Smythe - Malino = Damon S. en Julia S.
    - Emily Lilly-Rose Hudson - Malino = Rachel B. en Finn H.
    - Julia Lotte Anderson - MissStoran = Kurt H. en Blaine A.
    - Eleana Amy Wynn - Jaux = Noah P.
    - Bailey Evaline Beth Fabray - LilAsskicker = Mike C. en Quinn F.
    - Katherine "Kath" Carlita Gomez - Malino = Stacy G. en Carlos G.

    Jongens:
    - Brad Aiden Smythe - Malino = Sebastian S. en Julie R.
    - Lorenzo Delaino - MissStoran = Tyler D. en Jordan D.
    - James Michelo Georgio - Malino
    - Julian Braden Smythe - Vlahos = Sebastian S. en Julie R.

    Ouders:
    - Rachel Berry - MissStoran
    - Lizz Sanchez - MissStoran
    - Sebastian Smythe - Malino
    - Damon Smythe - Malino
    - Kurt Hummel - Cherri

    Regels:
    - Geen one-liners!
    - Het is geen sneltrein
    - 16+ mag
    - Als je OOC praat, praat je met haakjes! ()-[]-{}
    - Geen ruzie OOC
    - Je sluit niemand buiten

    Rollentopic

    [ bericht aangepast op 17 juni 2013 - 16:31 ]


    El Diablo.

    Julian Braden Smythe

    Ik lig in bed, veel zin om er uit te komen heb ik niet. Ik vraag me af of er wel nog iemand thuis is.
    Langzaam duw ik mezelf overeind, ik ben toch wel wat nieuwsgierig. Ik loop naar de deur, leg mijn hand op de klink en duw die naar beneden. Rustig loop ik de gang op en kijk rond.
    "Pap?" roep ik dan en loop de gang door naar de badkamer. Ik ga naar de wasbak. Daar zet ik de koude kraan aan en spat wat water in mijn gezicht. Wanneer ik mijn mobiel voel trillen pak ik deze uit mijn broekzak. Ik zucht als het niets belangrijks schijnt te zijn en stop mijn mobiel weer weg.
    Ik vervolg mijn reis naar beneden. Daar aangekomen kijk ik rond.
    "Pap!?" roep ik nog eens en wacht rustig af. Misschirn zijn ze er wel helemaal niet. Misschien hebben ze me achter gelaten om lekker met zijn alle alleen te zijn of zo.
    Ik zucht en ga op de zetel zitten, pak de afstandbediening en zet de tv aan. Ik moet eerlijk toegeven, ik verveel me, en niet zo een klein beetje ook. Rustig zap ik door de zenders heen, opzoek naar iets leuks. Maar veel is er niet.

    (Zo, Sebas? :p.)


    Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

    Sebastian Smythe

    "Pap?" hoor ik Julian roepen en ik trek mijn zwarte jasje snel even recht. Net als ik wil antwoorden roept hij weer, "Pap!?" hoor ik weer. 'Ja ja!' lach ik en loop snel de trappen af. Ik loop een van de woonkamers in en zie Julian voor de tv zitten. 'Wat is er J?' vraag ik en kijk hem aan. Opeens verschijnt mijn vrouw, Julie naast me. 'Trek je jasje even recht.' zucht ze en ze begint een beetje aan mijn jas te trekken. Julie is typisch zo'n perfectionistische vrouw, alles perfect. 'Julian! Waarom ben je nog niet aangekleed, we moeten zo al weg!' zegt ze paniekerig. Ik lach zachtjes en ze gromt verontwaardigd. 'Ik regel het wel, ga de finishing touches maar doen.' glimlach ik. Ze knikt zacht en verdwijnt weer naar boven. 'Ach ja.' mompel ik...


    El Diablo.

    Julian Braden Smythe

    "Wat is er J?" ik verschoot toch we lichtelijk in de zetel. Meteen draai ik mijn hoofd naar pap toe. Wat ziet hij er netjes uit. Het duurt niet lang of mam komt erbij.
    "Trek je jasje even recht." hoor ik haar zeggen en ze prutst wat aan pap zijn jasje. Ik leg mijn hand even voor mijn mond en lach. Het is grappig om te zien hoe pap door mam wordt aangekleed.
    " Julian! Waarom ben je nog niet aangekleed, we moeten zo al weg!" roept ze en ik frons. Weg? Waar moeten we heen dan. Oké, wát heb ik nu weer niet mee gekregen? Ik ga iets overeind en kijk vragend mijn ouders hun kant op. "Ik regel het wel, ga de finishing touches maar doen," zegt pap en mam knikt, dan schiet ze terug naar boven.
    "Ach ja," hoor ik pap zeggen en ik sta op. Dan loop ik naar hem toe en duw zijn jasje in de kreukel.
    "Nou pap, waar moeten we heen?" vragend kijk ik hem aan. Ik heb echt iets gemist hé. Ik bijt evrn nadenkend op mijn lip, maar nergens komt maar iets omhoog. "Ik weet van niets namelijk," zeg ik er achteraan. Als excuus voor het kreuken van pap ijn jasje had ik hem.weer netjes terug op zijn plek.


    Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

    [Sorry als het kort is, ik kan het niet zien op mijn telefoon.. Als ik uitzoom stopt die met typen -.- ]
    Sebastian Smythe

    Julian loopt naar me toe en duwt mijn jasje in de kreukel. Ik lach even, als Julie dit zou zien zou ze flippen maarja.. "Nou pap, waar moeten we heen?" vraagt hij terwijl hij me vragend aankijkt. Hij bijt op zijn lip, "Ik weet van niets namelijk," zegt hij er achteraan. Ik lach even en al snel trekt hij mijn jasje weer goed. 'Dat feestje bij Lorenzo en Tyler? Dat weet je al een week.' lach ik. Ik kijk kort in de spiegel en zet nog wat plukjes van mijn haar goed. Opeens staat Brad ook naast me, helemaal aangekleed in een zwarte blouse en een jeans. 'Wanneer gaan we?' vraagt hij en hij kijkt naar Julian. 'Als Julian klaar is dus.' lacht hij..


    El Diablo.

    Lorenzo

    Alsof het jouw wat boeit hoe ik me voel, als jij maar iemand in bed hebt... Laat me toch met rust.'  ik slaak een zucht en blijf dus achter. Fijn dit. Ik pak mijn mobiel en sms Julian waar hij bleef.. Waarom deed Emily zo? Had ze nou nog niet door dat ik haar leuk vond. Ik gaf haar al zoveel tips.

    Rachel Berry
    . 'Je bent mij ook niet vergeten, je zit nu in mijn huis en ik was nog wel de slechterik daar.' zegt hij en ik zucht. 'ik weet de reden waarom je het allemaal gedaan hebt' mompel ik. Natuurlijk ik zou het nooit vergeten of nooit meer bang zijnn. In de avond durfds ik niet apleen de straat op. Het was een heftig iets wat ik mee gemaakt had en de psycholoog waar ik vroeger heen moest zei dat het nooit helemaal weg zou gaan.

    Julia Anderson

    Ik loop naar bemeden voor mijn mobieltje en glimlach netjes naar Tyler die een knikje geeft. Ik ze dat er nu nog meer mensen zijn. In de gang pak ik mijn mobiel en stop hem snel in mijn bh.


    Change is for weirdos ~ Niall Horan

    Julian Braden Smythe

    "Dat feestje bij Lorenzo en Tyler? Dat weet je al een week," lacht pap en ik kijk hem aan. Natuurlijk, dat feest. Domme ik. Brad komt ook naar beneden, hij is ook net gekleed. Ik frons even. Ik heb denk ik veel aan mijn hoofd gehad deze dag, misschien dat ik het daarom vergeten ben.
    "Wanneer gaan we?" vraagt Brad en hij kijkt mijn kant op. Ik kijk wat om me heen, ook omdat ik me een beetje dom voel op dit moment.
    "Als Julian klaar is dus," lacht hij en ik kijk hem aan. Ja, als ik klaar ben dus. "Pap, ik weet megod niet wat ik aan moet doen, kun jij me helpen met iets uitzoeken?" vraag ik dan en kijk mijn vader aan. Ik heb mezelf voorgenomen iets beleefder te gaan doen, het zijn toch mijn ouders, en daar heb je er maar een paar van hé. Ik pak pap zijn jasje beet en trek hem gewoon achter me aan.
    "Moet ik iets lichts of iets donkers aan?" vraag ik terwijl ik ondertussen de trap op loop, mijn vader achter me aan meetrekkend. Ik ben altijd een beetje 'ijdel' als het gaat om kleding. Nou, het ene moment kan het me niets baten, maar het andere moment moet alles op en top zijn. Ik ben gewoon een beetje wispelturig.
    In mijn kamer aangekomen loop ik meteen door naar de kast, één ding weet ik wel, en dat is dat ik die zwarte skinny aantrek. Gewoon omdat die zo lekker zit. Ik pak de skinny en leg hem op mijn bed neer, dan kijk ik verder in de kast.
    "Hmm..." mompel ik en begin wat rond de neuzen.


    Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

    Geslagen

    [ bericht aangepast op 13 juni 2013 - 16:15 ]


    Change is for weirdos ~ Niall Horan

    [HALLELUJAH! Ik dacht dat ik nooit meer thuis zou komen -.- Zit je verdomme 2 uur in een tram :/ ]


    El Diablo.

    Tyler Jay Delaino

    'ik weet de reden waarom je het allemaal gedaan hebt' mompelt ze en ik knik. 'Daar heb je een punt.' mompel ik. 'Het enige wat ik je wil zeggen is... Je hoeft niet bang voor hem te zijn, oké?' glimlach ik zwak. Ik haal een hand door mijn korte haar en het veert al snel in model. Ik heb sinds mijn jeugd nooit meer een opgeschoren kapsel gehad, dat is leuk als je jong bent maar nu.. Ik kijk even naar James en volg zijn blik naar Julia..


    El Diablo.

    Sebastian Smythe

    "Pap, ik weet megod niet wat ik aan moet doen, kun jij me helpen met iets uitzoeken?" vraagt Julian aan me en ik knik. Hij pakt al snel mijn jasje beet en trekt me gewoon mee naar de trap. "Moet ik iets lichts of iets donkers aan?" vraagt hij terwijl we de trap nog steeds oplopen. 'Uhm, licht en donker?' stel ik voor. In zijn kamer laat hij me zowat gelijk los en ik trek mijn jasje weer recht. Hij loopt naar zijn kast en ik plof ondertussen op een stoel in zijn kamer. Hij gooit zijn zwarte skinny op bed en ik kijk naar Julian. "Hmm..." Mompelt hij terwijl hij in zijn kast neust. 'Misschien dat witte shirt daar?' stel ik voor en wijs naar een wit shirt met kleine v-hals. Ik kijk weer naar Julian en haal mijn wenkbrauw een stukje op..


    El Diablo.

    [Zeg hallo tegen madam Mentzij, de geslaagde! :D ]


    Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

    [Mee tooooo i'm so freaking happy]


    Change is for weirdos ~ Niall Horan

    Rachel Berry

    'Daar heb je een punt.' mompelt hij. 'Het enige wat ik je wil zeggen is... Je hoeft niet bang voor hem te zijn, oké?' Ik knik even. 'Het is gewoon, ik zit weer in dezselfde soort situatie als 16 jaar geleden weetje dan haalt het herinneringen op' mompel ik. Ikpak mijn glas en neem er een slokje van terwijl ik mijn hand op mijn buik leg.

    Julia Anderson

    Ik zie dat twee mensen me aanstaren, een onbekend iemand en de vader van Tyler. 'Owja Tyler, mijn vaders komen zo, Kurt had moeite met kleding uitzoeken en zijn haren mooi te maken' grinnik ik naar Tyler. Ik noemde papa maar even Kurt want zij wisten anders niet wie ik bedoelde, al was het over kleding en haar niet zo heel moeilijk te kiezen


    Change is for weirdos ~ Niall Horan

    Julian Braden Smythe

    Ik weet het niet, ik weet gewoon niet wat ik aan moet. Ik bijt op mijn lip en haal wat dingetjes overhoop, om ze daarna weer terug te leggen.
    "Misschien dat witte shirt daar?" stelt pap voor en hij wijst naar het shirt met de kleine v-hals. Ik kijk naar pap en hij haalt zijn wenkbrauw een stukje op. Ik bijt op de binnenkant van mijn wang en knik dan. Ik pak het shirt en leg hem bij de skinny. Dan loop ik naar de kast terug om er een paar zwarte VANS uit de pakken. Dat staat allemaal wel leuk bij elkaar. Maar die met de zwart-witte ruitjes zijn ook leuk.
    "Nee," zeg ik en kijk naar pap. "De zwarte of de zwart-wit geruite?" vraag ik terwijl ik de twee paar schoenen omhoog hou. Toch lijk ik zelf al mijn keuzen te hebben gemaakt. Het worden de zwart-rood geruite. Ik maak mijn riem los en kleed me uit tot op mijn boxer. Dan pak ik de zwarte skinny en trek die aan, het witte shirt komt erboven. Even twijfel ik of ik hem in of uit mijn broek zal doen, toch kies ik ervoor om hem uit mijn broek te laten. Ik doe mijn Levi's riem om, zonder riem zakt mijn broek serieus helemaal af.
    "Zo," zeg ik met een zucht en ga op mijn bed zitten, vervolgens trek ik mijn VAST aan en kijk naar mijn vader. "Nog even mijn haar en dan ben ik klaar," zeg ik en snel naar de badkamer. Daar doe ik mijn haar een beetje met wat water en was mijn gezicht.
    "Nu ben ik klaar!" roep ik en snel naar beneden. Niet dat ik er heel erg veel zin in heb, maar ja, een feestje kan altijd wel leuk zijn hé.


    Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

    [Gefeliciteerd, Both!]

    Tyler Jay Delaino

    'Het is gewoon, ik zit weer in dezselfde soort situatie als 16 jaar geleden weetje dan haalt het herinneringen op' mompelt Rachel waarna ze haar glas pakt en een slok neemt. Vervolgens legt ze haar hand op haar buik en ik glimlach even. 'Oke oke... Als je last van iemand hebt gewoon zeggen hé?' glimlach ik. 'Owja Tyler, mijn vaders komen zo, Kurt had moeite met kleding uitzoeken en zijn haren mooi te maken' grinnikt iemand en ik kijk Julia aan. Ik knik lachend, 'is goed joh, maak je geen zorgen..'

    Sebastian Smythe

    "Nee," zegt hij nadat hij zijn witte shirt had neergelegd. Hij kijkt me aan, "De zwarte of de zwart-wit geruite?" vraagt hij aan mij en ik denk even na terwijl ik naar de twee paar schoenen kijk. 'Geruite.' zeg ik na een tijdje. Hij kleed zich uit tot de boxer en kleed zich dan weer aan. "Nog even mijn haar en dan ben ik klaar," zegt hij en ik knik. 'Is goed.' zeg ik en pak mijn Samsung Galaxy S4 erbij. Ik open de browser en knipper een keer zodat ik het via mijn ogen kan besturen. Ik lees even het laatste nieuws en ga dan naar de sportpagina. Is ook altijd wel interresant. Ik lach even als ik zie dat Messi is aangeklaagd en schud mijn hoofd als ik somige selecties van het WK zie. Idioten soms.. "Nu ben ik klaar!" roept Julian opeens en ik kijk op. 'Perfect.' zeg ik en gooi nog een zwart jasje naar hem toe. 'Let's go.' zeg ik en loop de trap af..

    [Omg, voetbalwereld wordt vreselijk opeens o.o ]


    El Diablo.