I will be okay || Speeltopic - Speeltopics

[ bericht aangepast op 10 april 2013 - 19:07 ]

---

"Stay Strong"

Ellis Amy Fields

Zodra ik me omdraai voel i iets in mijn haren. Woedend draai ik me om en loop terug, klaar om te slaan. Net als ik dat wil doen, word ik ahteruit getrokken en rent de jongen weg. Ik kijk naar de man die me toespreekt. Verveeld rol ik met mijn ogen en glimlach dan liefjes.
'Ik weet dat mensen me graag aanraken, maar ik heb liever niet dat jij me aanraakt.' Ik trek me los e rol weer met mijn ogen. 'Alsof dat klote ding nog wat waard is.' Ik geef hem mijn hartstikke kapotte mobiel zonder internet of bereik. 'Alsjeblieft.' Dan draai ik me om en loop weg. Zwijgend loop ik naar binnen. Net als ik naar binnen loop, loopt de jongen naar buiten. Ik steek mijn middelvinger naar hem op en trek een lelijk gezicht. Klootzak. Langzaam loop ik naar boven en laat me op mijn bed vallen. Ik staar zwijgend naar het plafond en trommel met mijn vingers op mijn blote buik. Mijn hakkel voelde zwaar aan, mijn dunne, bruine benen waren moe en zaten onder de schaven van takken. Een kort broekje in het bos was dus echt niet handig. Mijn leren jack plakt een beetje aan mijn rug, nu ik zo lig, maar ik blijf gewoon liggen en doe geen moeite die uit te trekken. Ik sluit mijn ogen en bijt op mijn lip. Ik weet niet pf ok hier blij mee was. Ik hoefde niet aan te zoen hoe mijn moeder achteruitging of dat mijn vader weer zat te sms'en met zijn 10 jaar jongete vriendinnetjes, terwijl mijn moeder dronken tegen over hem zat. Toch wilde ik naar huis, naar mijn vrienden, maar vooral naar mijn reddingsmiddel. Het enige dat me een beetje overeind houd. Drugs en alcohol. Mijn reddingsmiddel. Ik pak weer een sigaretje en steek die op. Verveeld blaas ik de rook uit en kijk toe hoe die oplost jn de lucht.

---

Embrace your weirdness - Cara Delevingne

Fay Jennifer Anderson

Zuchtend loop ik door het bos, ik snap nog steeds niet hoe ik me heb over kunnen laten halen hierheen te gaan, ik hield van mijn zwervend bestaan en nu moest ik hier een tijd verblijven. Ik zucht diep, het moest maar. Ik zou het wel overleven. Zwoegend loop ik verder, ik hoop dat ik er snel ben mijn tassen beginnen erg zwaar te worden. Ik haal mijn ipod uit de zak van mijn broek en kies een ander nummer uit. Dit was beter. Op dit moment baal ik best wel van mijn outfit, ik had het echt ontzettend warm nu in de brandende zon. In de verte zie ik het huis opdoemen, eindelijk. Rustig loop ik door naar het huis, zin om me te haasten had ik niet. Bij het huis aangekomen open ik de deur maar de verhoogde drempel zag ik niet. Ik struikel en val languit de gang in. Ik kreun zacht, mijn knie deed nu pijn maar opstaan deed ik niet, misschien zal niemand het merken als ik blijf liggen.

---

When you're broken and you're shatterd love will save you from disaster.

PlagueRat schreef:
Elizabeth Vivienne Arceneaux

Het meisje komt heel vriendelijk over op me en aangezien ik ginger ben en zij rood haar heeft matchen we best goed met elkaar. Nadat we ons aan elkaar hebben voorgesteld laat ik haar hand los en begin meteen aan mijn shirt te frunniken - ik kan het niet helpen, het is een nerveuze tik van me. Als Anna de baby voorstelt kijk ik blij naar het jonge kind en zeg: "Ze is echt heel erg schattig! Is ze van jou?" Het is een beetje een stomme vraag, want waarom zou ze het kind anders mee hebben als het niet van haar zou zijn? Ik merk dat Anna opschuift zodat ik bij haar kan komen zitten en me bij haar bedankend neem ik naast haar plaats. Ze vraagt me of ik een lange reis achter me heb en ik knik, voordat ik haar vertel dat ik uit Aviemore, Schotland kom en dat mijn reis zeven en half uur geduurd heeft. "London is echt heel anders dan de Highlands waar ik vandaan kom," zeg ik met een lichte giegel. "En jullie? Moesten jullie ver reizen om hier te komen?"

Ik hoor een gil van de deur komen en verschrikt kijk ik op. Een meisje dat ik nog niet eerder had gezien is over de jongen heen gestruikeld waar ik eerder zelf bijna over heen was gevallen ik wil opstaan en naar haar toe snellen om haar te helpen, maar dan begint ze tegen de jongen te gillen. Gut, wat een arrogantie, denk ik bij mezelf en blijf verbluft zitten.

Anna Sophia Rose Morgann
"Ze is echt heel schattig! Is ze van jou?" Ik glimlach en knik "Ja, ze is van mij". Ze bedankt me als ik opschuif en gaat naast me zitten. Als antwoord op mijn vraag knikt ze "Londen is echt heel anders dan de Highlands waar ik vandaan komt" en ze giechelt even. "En jullie? Moesten jullie ver reizen om hier te komen?" Net als ik antwoord wil geven horen we allebij een gil en als ik op kijk zie ik dat het meisje dat net nog zo onbeleefd was op de grond valt. Struikelt over de jongen die daar nog altijd zit. Ik merk dat Elizabeth op wil staan, maar bedenkt zich als ze tekeer gaat tegen de jongen. Er komt ook nog iemand uit het huis gelopen. Dat zal wel een begeleider zijn. Hij ziet er een stuk ouder uit. Ik bekijk het schouwspel. Als ieder zijn/haar eigen weg weer gaat kijk ik een beetje moeilijk naar Sophia. "Mama weet niet of het zo'n goed idee was om hier heen te gaan" zeg ik tegen haar. De enige "normale" persoon die ik tot nu toe ontmoet heb is Elizabeth. Dan bedenk ik dat ik nog geen antwoord heb gegeven op haar vraag. "Wij waren niet zo lang onderweg, gelukkig" zeg ik dan. "Wij wonen in londen dus het was maar een kort ritje hiernaartoe." Ik kijk op mijn horloge om te zien hoe laat het is, niet dat ik echt nodig heb, maar toch. "Ik ga even haar flesje klaar maken voordat ze zo begint te huilen. Ik heb zo het idee dat ik veel boze blikken ga krijgen en veel gezeur. Vooral 's nachts denk ik." Ik glimlach even en sta dan op. "Ik zie je straks wel weer" zeg ik nog loop dan naar het huis waar ik naar binnen ga. Ik loop de trap op naar mijn kamer en leg Sophia op het bed terwijl ik haar flesje pak. Normaal geef ik gewoon borstvoeding, maar dit flesje had ik al klaar gelegd voor onderweg. Gewoon voor de zekerheid. Ik pak Sophia weer van het bed af en loop naar beneden waar ik opzoek ga naar de keuken. Eenmaal gevonden loop ik naar de magnetron en stop het flesje erin. Terwijl het flesje in de magnetron aan het opwarmen is loop ik een beetje met Sophia heen en weer en loop ik een beetje te kletsen tegen haar. Nog voordat de ping gaat begint ze al te huilen. "Ja, mama is al voor je bezig" zeg ik dan. Als de ping gaat haal ik flesje eruit en controleer de temperatuur. Ik stop het flesje in haar mond en al snel houdt het gehuil op. Ik glimlach en ga op een stoel bij de eettafel zitten.

Elizabeth Vivienne Arceneaux

Ook al had ik verwacht dat de baby van Anna was gaf haar antwoord me toch een vreemd gevoel in mijn maag. De vrouw naast me ziet er nog heel jong uit en om nu al een kind te hebben... maar dan bedenk ik me dat ze hier niet zomaar zal zijn en ik moet eerlijk zeggen dat ik leuk vind om een jong kind in de omgeving te hebben. Ik hoor hoe Anna tegen haar baby zegt dat het misschien geen goed idee was om hier te komen en ik kan het begrijpen als ik kijk naar wie we tot nu toe verder hebben gezien. Ik glimlach als ze uiteindelijk mijn vraag beantwoord. "Dat is goed om te horen. Zo'n lange treinreis was niet al te vriendelijk voor mijn zitbotjes." Anna zegt dat ze het flesje klaar gaat maken voor haar dochter en dat ze waarschijnlijk veel gezeur zal krijgen. "Is goed en mij zul je niet horen. Als ik eenmaal slaap dan slaap ik ook echt heel erg diep. Tot later," zeg ik haar en de jonge vrouw gaat naar binnen.

Ik zie dat de jongen van eerder weer buiten zit, ditmaal verder van de deur verwijderd. In de verte komt er een ander meisje aangelopen en ik kijk hoe ze langzamer dichterbij komt. Het meisje heeft lang blond haar en ziet er leuk uit. Ze loopt direct naar de deur, maar ik zie hoe ze struikelt en valt. Meteen sta ik op en loop naar haar toe. "Gaat het?" vraag ik met lichte bezorgdheid in mijn stem. Ik reik haar mijn hand om haar omhoog te helpen.

[ bericht aangepast op 11 april 2013 - 13:58 ]

---

there is an ocean in my heart, hidden behind eyes of celadon.

[Anyone voor Ellis? ]

---

Embrace your weirdness - Cara Delevingne

Had vet volle inbox

Shane Collins

Mijn dag, was eigenlijk nog niet gestopt. Ik had geen rust genomen, sowieso zat rust niet zo in mijn lichaam, in mijn hoofd. Ik was ook niet naar het huis gegaan, op een nog half nat bankje, zat ik in het park van london. Hier zou ik eigenlijk wel vaker gaan zitten, alles observeren, mensen vooral natuurlijk. Mijn obsessie, was nou eenmaal een mens. Soms was ik er.. redelijk lief voor, meestal behoorlijk onaardig. Met redelijk lief, bedoelde ik eigenlijk meer, dat ik enkel wat vertrouwen van ze kwam lenen en het ze verder weer iets liet uitzoeken. Het was misschien nu nog wat vroeg, maar ze kwamen vanzelf langs. Echt veel had ik er natuurlijk niet aan, hooguit een nogal te desperate iemand kwam zomaar naast mij zitten om een praatje te maken. Nou, dacht ik dus niet. Maar zo kon ik wel mooi kijken, wat me aansprak. Tutjes, waren niet mijn ding. Jammerende kinderen vond ik het, niks zeggend en alles toelatend, liet ik het dan ook nog maar niet over de miljoenen lagen van make-up. Even streek ik wat vlug met mijn hand door mijn haar heen, waardoor dat nu praktisch overeind stond en heel langzaam terug viel in zijn model, wat een klein beetje apart aanvoelde.

---

"Stay Strong"

Coockies schreef:
[Anyone voor Ellis? ]

Ik heb Shane.

---

"Stay Strong"

[Iemand voor Jamie? 'Cause I'm bored.]

[ bericht aangepast op 11 april 2013 - 20:23 ]

---

Take me to wonderland

Ellis Amy Fields

Ik blijf een tijdje wezenloos liggen, maar het begint me te vervelen. Geen zin hebbende in de andere mensen of begeleiders sta ik op en loop naar buiten. Doelloos begin ik rond het bos te lopen. Mijn mobiel had ik niet meer. Nu had ik daar ontzettende spijt van. Ik zucht. Ineens kom ik uit in een gigantisch park. Langzaam loop ik rond en kijk om me heen. De wind speelt met mijn haren. Ik sluit mijn ogen even en geniet van de stilte en van het windje. Ik pak nog een sigaret en steek die op. De derde al vandaag. Ik kijk om me heen. Vanaf hier zie ik maar één bankje en die is al bezet. Ik zucht diep, maar mijn benen waren te moe om te blijven staan en het gras zou wel vochtig zijn. Langzaam loop ik naar de jongen en ga naast hem zitten. Ik zeg verder niks en kijk rustig om me heen. Verveeld blaas ik de rook uit en sluit mijn ogen. Ik zucht diep en neem nog een haal. Vanuit mijn ooghoek kijk ik opzij, naar de jongen. Hij was zeker niet lelijk. Ik kijk weer voor me uit en kruip wat meer weg in mijn jack. Het was koud met een blote buik en blote benen, maar het kon me niet schelen. Ik werd vanzelf wel warm.

---

Embrace your weirdness - Cara Delevingne

{ Was eten }

Shane Collins
Net als ik mezelf wat meer onderuit wil gaan laten zakken, valt mijn oog op een meisje, die half rokend hierheen kwam. Mijn wenkbrauwen fronste ik meteen iets, dát noemde ik nogal een anders soort eterance. Vooral het rondje wat ze er nu ook bij draaide. Mijn blik, liet haar niet zozeer meteen los, ze was immers de enige hier, die momenteel levendig was en daardoor voor mij interessanter om te observeren. Over het algemeen, was ik gewoon gewend, te krijgen wat ik wil. Altijd, het was nog nooit anders geweest. Ik zou zomaar gaan denken dat het saai ging worden, maar nee? zoiets werd toch nooit saai. Mijn blik liet haar lso toen ze naast me plaats nam. 'Pardon, ooit van vragen gehoord'zeg ik schaamteloos, eerder bot dan vriendelijk.

---

"Stay Strong"

Ellis Amy Fields

Ik trek een wenkbrauw als hij iets zegt en kijk hem met een geamuseerde grijns aan.
'Jouw bezit dan,' vraag ik hem en bijt op mijn lip. 'En nee, ik heb nog nooit van vragen gehoord. Daar doe ik niet aan.' Mijn stem klonk kalm. Hoe dat komt weet ik niet. Misschien heb ik mijn woede er al uitgegooid tegen over die andere jongen of de omgeving maakte me rustig, in iedergeval bezorgde zijn botte stem alleen maar een geamuseerde grijns op mijn gezicht. Ik kijk weer voor me uit en gooi mijn sigaret op de grond. Ik staar even naar de eendjes in het water en zucht diep. Het was stil. 'Nooit geleer beleefd te zijn,' vraag ik hem terug, zonder hem aan te kijken. Ik sla mijn benen over elkaar en kijk kort opzij. Dan kijk ik weer voor me uit en wil mijn mobiel pakken. Als ik besef dat ik geen mobiel meer heb, pak ik mijn aansteker maar en staar een beetje verveeld naar de vlam.

---

Embrace your weirdness - Cara Delevingne

Itami schreef:
[Iemand voor Jamie? 'Cause I'm bored.]

[+ bump]

---

Take me to wonderland

[Nou Ellis is al bezet, maar ik heb zin om nog een jongen aan te maken. Dus dat ga ik zo doen (: ]

---

Embrace your weirdness - Cara Delevingne

Coockies schreef:
[Nou Ellis is al bezet, maar ik heb zin om nog een jongen aan te maken. Dus dat ga ik zo doen (: ]

[Yay! Want ik verveel me hier echt dood. :p]

---

Take me to wonderland

[Iemand voor Anna?? She's in the kitchen ]