• Ik heb niet echt een introductie. Dit topic is aangemaakt in verband met reacties op het topic "The Pokémon Games". Ik zag dat er diverse mensen waren die het wel leuk zouden vinden als er zo'n topic kwam. Dus hier is hij (: Mijn idee was om gewoon het verhaal van de serie en films te volgen: Een paar trainers die in de Contest willen uitblinken, en een paar trainers die de Gymbadges willen verzamelen. Ze gaan in 1 groep. Ik sta open voor commentaar.


    Trainers:
    - Violet Aisha Hastings || Helium.
    - Cayleigh Abbygail Cleveland || Glucio.
    - Hayden Harris || Seaver
    - Fiora Myla Grey || Mavis
    - Rain Morales || Sofinite
    - Jillana Rose Avery || Malino
    - Aiden Jace Montoya || Malino
    - Tom Harris || Seaver
    - James Drew Polizzi || Malino
    - Oliver Emmett || Tolkienn
    - Arthur Joy Lepoid || Nyan
    - Jade Rae Dawn || HurtedHeart

    Regels:
    ~ Geen Mary-Sue's of Gary Stu's
    ~ Minimaal 4 regels volschrijven
    ~ Naamsverandering doorgeven
    ~ +16 toegestaan
    ~ Off-Topic tussen haakjes, maar het liefst in het Praattopic
    ~ Max 3 rollen per account
    ~ Zeggen als je een langere tijd wegbent.
    ~ Gelieve niet te snel.


    De wereld van pokemon.

    Medetopicbeheerder: Seaver.

    Praattopic.

    [ bericht aangepast op 26 maart 2013 - 18:30 ]


    These rings that I'm breaking are making you a personal debt.

    Hayden Harris
    Ik keek nog steeds zoekend om me heen. Bayleef kon niet ver zijn, dus we moesten haar nog kunnen zien. Growlithe luisterde inderdaad goed naar me. Soms zelfs een beetje te goed, maar dat was weer een heel ander verhaal. Een verhaal wat 1: nergens op sloeg en 2: gebeurde toen ik acht jaar was. Ik aaide growlithe even en wierp daarna een blik op Cayleigh. Ze had wel een punt, ooit zouden we wel de pokemon vangen die we wilde. Ik bedoel, het was altijd mogelijk om een Deino te vangen toch? Als je maar goed genoeg je best deed. Ik zuchtte even en ging weer rechtop staan. Een ander meisje nam de leiding door te zeggen dat we route 44 bijna tegen zouden komen. Ik hoopte dat ze niet teveel de leiding ging nemen, aangezien ik dan net zo goed met mijn vader had kunnen gaan. Aan de andere kant was het fijn om een 'leider' te hebben, dus eigenlijk vond ik het niet heel erg. Cayleigh was alweer door gegaan met Bayleef zoeken en had haar ook gevonden. Ik moest eerlijk toegeven dat Bayleef heel slim was. Als ze niet bewogen had hadden we haar waarschijnlijk nooit gevonden. Ze vroeg of ik wel of geen rock-, ground-, of flyingtypes had. Ik schudde mijn hoofd. Helaas had ik die nog niet. Ik had vier pokemons en geen van die vier een van die drie types. Ik riep Grovyle en keek hem en Growlithe even aan. "Jullie moeten nu een keertje in jullie pokeball oke? Ik heb geen andere keus." Growlithe was het er wel mee eens, maar Grovyle wist niet hoe snel hij weg moest komen. Of nou ja, voor zover je achter Cayleigh verschuilen wegwezen kon noemen. Ik schudde even glimlachend mijn hoofd en stopte hem in zijn pokeball. Zo dat was beter. Misschien konden we met iemand meeliften. Vast wel en anders moesten we een pokemon vangen. Iets wat nog moeilijk zou worden. "Denk je dat we met iemand mee kunnen liften? Of wordt dit nu echt een ramp?"


    We've lived in the shadows for far too long.

    Fiora Myla Grey
    'Ik ben het wel met je eens' zei Oliver. 'Maar hoe regelen we dit met de groep?' vroeg hij vervolgens. 'Het zijn aardig wat mensen en ik weet niet echt precies wie de soort van de planning en zo heeft. En het is nogal een werk om even langs iedereen te gaan of ze het tijd vinden om wat te gaan eten' zei hij erachteraan met een frons op zijn gezicht. Ik hoorde de maag van Oliver knorren en mijn gedachten gingen even uit naar Pichu die nu in de pokébal zat. Die zou misschien ook wel honger hebben. ' Het is niet echt alsof ik een grote pokémon bij me heb waar ik even op zou kunnen staan, of dat ik met een langs kon vliegen. Ik heb dit keer haast allemaal kleintjes bij me' zei Oliver vervolgens. Ik knikte meelevend. 'Dat is wel lastig ja' zei ik vervolgens. 'Maar ik heb Onix nog. Kom er maar uit Onix' riep ik terwijl ik haar pokébal de lucht in gooide. Onix kwam eruit en liet gelijk een harde brul horen. Hij had er overduidelijk zin in. 'Wil je ons helpen?' vroeg ik aan Onix. Onix maakte een goedkeurend geluid en maakte zijn rug zo laag dat iedereen die maar wilde erop kon klimmen. 'Ga je gang' zei ik tegen Oliver.

    [ bericht aangepast op 21 maart 2013 - 16:11 ]


    26 - 02 - '16

    Oliver Emett
    "Dat is wel lastig ja" Zegt Fiora "'Maar ik heb Onix nog. Kom er maar uit Onix' roept Fiora terwijl ze haar pokébal de lucht in gooit. Onix kwam eruit en liet gelijk een harde brul horen. Hij had er overduidelijk zin in. "Wil je ons helpen?" vraagt Fiora aan Onix. Onix maakte een goedkeurend geluid en maakte zijn rug zo laag dat iedereen die maar wilde erop kon klimmen. "Ga je gang" zegt Fiora. Ik glimlach en klim op Onix, dan steek ik mijn hand uit om Fiora erop te helpen. Dan klim ik wat omhoog zodat iedereen me kan zien. "MAG IK EVEN DE AANDACHT" roep ik en wacht tot ik de aandacht heb. "Weet iemand de planning? Wanneer we wat gaan eten en waar we vannacht overnachten?" Ik kijk even rond. "Ik en mijn pokémon beginnen namelijk trek te krijgen"


    [i]Help always come when people fight for right - Tonto [/i]

    Cayleigh Abbygail Cleveland

    Hayden bevestigde het door zijn hoofd te schudden, wat betekende dat we in ieder geval geen eigen pokemon hadden, die met ons mee konden reizen door het woestijnachtige gebied. Het was niet bepaald een pretje om gewoon zo route vier te nemen. Ik was er dan ook alleen wel eens geweest om de sandile te bestuderen en te tekenen. De meesten die ik tegen waren gekomen waren hartstikke enthousiast en werkten dan ook goed mee. Eigenlijk waren die pokemon totaal niet schuw.
    Ik werd wakker geschud uit mijn gedachten, toen Grovyle, die duidelijk niet in zijn pokebal wilde, zich achter mij verschool. Lachend zette ik een stap opzij, zodat Hayden hem alsnog makkelijk in zijn pokebal kon stoppen en keek om mij heen hoe iedereen zijn pokemon of tevoorschijn toverde, of ze terug stopten in hun pokebals. Er waren toch nog wel wat pokemon die gewoon konden vliegen, of zonder problemen over het land konden reizen. Ik twijfelde of Houndoom het aan zou kunnen. Hij was dan geen ground of rock pokemon, maar dat zei lang niet alles. Zeker niet wanneer je pokemon trainde op mijn manier. Toch liet ik hem maar wel gewoon in zijn pokebal. Dat leek mij het veiligst.
    'We kunnen het vragen en anders willen de sandile ons vast wel helpen. Ik ken er een aantal en ze zijn zeker niet schuw. Sommigen zijn alleen nogal ondeugend, maar zolang je gewoon vriendelijk bent, doen ze je niks,' antwoordde ik Hayden dus maar. 'En anders moet je er maar gewoon eentje vangen, hè,' voegde ik er nog aan toe met een knipoog. Ik was niet iemand die veel pokemon ving en had daar dan ook totaal de neiging niet toe, maar misschien was het wel een idee voor Hayden.


    Happy Birthday my Potter!

    [Ik zal vandaag of morgen weer reageren]


    26 - 02 - '16

    (Ik zal reageren zodra ik mijn laptop heb)


    We've lived in the shadows for far too long.

    [oke (;]


    I'm finally back, Finally after a Year break

    (Tom staat vorige pagina onderaan.)

    Hayden Harris
    Ik moest toegeven, ik zou het niet erg gevonden hebben om zo'n pokemon te hebben. Maar ik wachtte liever op een pokemon die ik echt nodig had en echt heel erg graag wilde. Ik zuchtte zacht en zocht de omgeving af naar een pokemon die ons over zou kunnen helpen. Misschien was een flyingpokemon toch een beter idee, die kon ik heel goed gebruiken. Ik maakte even een 'hmm'-geluidje en draaide me ok naar Tom. Ik wilde vragen of hij misschien een pokemon die ons kon helpen wilde vangen, maar bedacht me dat hij waarschijnlijk niks aan zo'n pokemon zou hebben. Bedenkelijk staarde ik even in de verte. "Misschien kunnen we een flyingtype vangen, hoeven we ook niet over de grond." Zei ik. Ik haten over de grond reizen in dat soort gebieden. Het kostte zoveel moeite. Toch was ik wel nieuwsgierig naar hoe het zou zijn. Misschien kwamen we nog nieuwe pokemon tegen. "Ik zie zo snel niks, maar er zullen vast wel een paar pokemon te vinden zijn." Mompelde ik. Er waren altijd overal pokemon. Je zag ze alleen niet altijd, maar dat was een ander verhaal. Je moest gewoon even goed zoeken, dan zou je ze vanzelf vinden. Ik had er meestal niet genoeg geduld voor, omdat ik te nieuwsgierig was, maar momenteel viel het wel mee. Ik hoefde niet zo nodig nu een pokemon.


    We've lived in the shadows for far too long.

    Cayleigh Abbygail Cleveland

    Er kwam een 'Hmmmm' uit Haydens mond en hij draaide zich om naar zijn broer. Wat hij van plan was wist ik niet, maar hij leek zich in ieder geval weer te bedenken. Aan zij starende blik was te zien, dat hij ergens over nadacht. Ongeduldig wipte ik van mijn linker voet naar mijn rechter en weer terug. Ik hield er niet van als ik lang moest wachten tot iemand echt antwoord gaf, daar had ik het geduld niet voor. Nooit gehad ook. Wachten was gewoon niks voor mij. Dan had ik liever snel een simpel antwoord dan dat ik moest wachten op een doordacht antwoord. Uiteindelijk opende Hayden toch zijn mond en stelde voor een flyingtype te vangen, wat op zich ook wel een goed idee was en dus stemde ik er met een klein knikje mee in. Moesten we er alleen wel nog eentje zien te vinden.
    Mijn ogen speurden de omgeving af, maar op het moment hielden de meeste wilde pokemon zich veilig schuil tussen de rotsen en bomen. Aangezien dit anders nog heel lang zou gaan duren, besloot ik dat de ouderwetse luidruchtige manier nu wel het best zou zijn en dus toverde ik de pokébal van Vaporeon tevoorschijn. 'Vaporeon, ik kies jou!' Mijn waterpokemon kwam uit zijn bal en keek mij vragend aan. 'Gebruik je waterpistool op de bomen, rotsen en struiken om de flyingtype-pokemon tevoorschijn te laten komen,' zei ik hem te doen.
    'Porr!' De krachtige waterstraal ging van boom tot boom en een groepje Rufflet vloog op uit één van de bomen. Niet echt heel verbazend, want die pokemon leefden wel vaker in de buurt van woestijnachtige gebieden. 'Goed zou Vaporeon.' Ik draaide mij naar Hayden. 'Aan wat voor pokemon zat je te-' Abrupt stopte ik met praten, want een grote pokemon die niet al te blij keek, steeg op. Ik zette een klein stapje achteruit en haalde mijn pokedex tevoorschijn.
    "Braviary, de moedige Pokemon, en de geëvolueerde vorm van Rufflet . Genaamd "soldaten van de hemel," Braviary vecht onvermoeibaar om zijn vrienden te beschermen. Als hij veel littekens heeft, verdient hij meer respect van zijn kameraden." Ik slikte even en keek naar het geïrriteerde beest. Die Rufflet waren vast zijn vrienden.
    'Uhm, we waren opzoek naar een pokémon die ons route vier door wilt helpen,' zei ik onschuldig. Een hard geluid verliet de snavel van het beest en hij vloog op mij af. Ik rende en hield mijn hoed stevig op mijn hoofd, zodat de Braviary, die mij op mijn hoofd probeerde te pikken, niet rechtstreeks mijn hoofdhuid raakte. 'Soooooory!' gilde ik, terwijl ik rondjes om een boom bleef rennen.


    Happy Birthday my Potter!

    [Ik voel me erg blind op dit moment : S]
    Jade Rae Dawn
    De Flareon van hem was werkelijk waar prachtig. Het was een schatje. Ik kon zien dat Tom haar goed verzorgde aangezien ze of hij zo goed luisterde en dwe vacht straalde bijna. Ik keek op toen een meisje iets riep over vlieg ground of rock pokemonscen ik keek naar Dragonite. Daar kon ik en nog iemand prima op vliegen aangezien Dragonite makkelijk twee kon dragen. Hij droeg mij en mijn twee jaar jongere broertje ook altijd dus het wasast geen probleem. "Dat wordt meeliften of een pokemon vangen." Zegt hij halfe lachend. Ik kijk hem aan en grinnik zachtjes. 'Je kan anders wel ook bij Dragonite op zijn rug. Hij kan makkelijk twee mensen en twee pokemons houden. Hij is namelijk erg sterk en hij kan erg goed vliegen.' Zeg ik vriendelijk terwijl ik hem aankijk. Ik kijk naar de flareon en ga op mijn hurken. Axew springt van mijn schouder en waggelt naar Flareon toe. Glukkig kunnen ze het blijkbaar vinden aagezien ze niet gemeen doen en geluiden naar elkaar maken. Misschien werden het zelfs maatjes.


    I'm finally back, Finally after a Year break

    Malino schreef:
    James Drew Polizzi

    'Geeft niet,' zegt ze lachend en ik lach ook even. 'Er is vast nog genoeg water voor onderweg.' vervolgt ze en ik knik kort. 'Vast wel.' zeg ik. 'Ik ben benieuwd wat we allemaal tegenkomen in de volgende stad. Ik ben nog maar één keer in een stad geweest, maar toen was ik nog klein. Ik kan me er helemaal niets meer van herinneren.' zegt ze en ik kijk haar even aan terwijl ik ook achter de rest aan loop. 'Ik ga zowat elke vakantie naar de stad, voor een week ofzo.' lach ik. Ik kijk kort naar de rest. Ik was benieuwd hoe het zou lopen.. Op het eerste gezicht lijkt iedereen echt anders. 'Welke spullen heb jij eigenlijk bij je? Ik had geen idee wat ik mee moest nemen, dus heb ik maar wat willekeurige spullen erin gestopt.' zegt Rain opeens lachend en ik kijk haar aan. 'Uhm, Tent, slaapzak, eten, drinken... Gewoon het nodige.' lach ik en krab kort in mijn nek...


    [Sorry dat ik nu pas reageer. Ik dacht er de hele tijd aan dat ik moest reageren maar ik zat op mijn telefoon dus dat ging niet, en vergat ik het elke keer ;x]

    Rain Morales
    'Ik ben nog nooit buiten mijn dorp geweest, mijn ouders hadden nooit geld om ergens naartoe te gaan, en om naar de stad te lopen om alleen op vakantie te gaan was te ver.' zei ik. James noemde op welke spullen hij allemaal bij had, en ik realiseerde me dat ik het belangrijkste vergeten was: Ik had geen tent bij! In mijn tas zat wel een slaapzak, maar ik had niet aan een tent gedacht. Ik had eigenlijk voordat deze reis begon helemaal geen idee waar we zouden slapen, ik dacht dat we binnen zouden slapen. 'Ik heb geen tent bij, wat nu?' vraag ik. Hoe kon ik dit nu weer vergeten? Ik moest lachen, ik vergeet altijd de belangrijkste dingen. Hoeveel lijstjes ik ook maak, altijd mist er iets. Ik had nu alleen niet het gevoel dat ik iets vergeten was, wat normaal wel zo was.

    Violet Aisha Hastings.
    Ik keek om me heen. Er waren niet veel mensen die wat van die pokemon hadden. 'Ben zo terug.' mompelde ik tegen Arthur. Ik liep naar een tweeling en een meisje toe, die blijkbaar alledrie geen van de eerdergenoemde pokemon had. 'Hey.' zei ik. 'Als jullie geen Ground, rock of flying hebben, mogen jullie ook best met Torterra of Altaria mee.' zei ik zo aardig mogelijk. Ik wilde niet lullig overkomen, of de indruk geven dat ik intimiderend wilde zijn. Op dat moment kwam Altaria enthousiast op mijn schouder zitten. 'Het ligt er ook aan. Gaan jullie liever over de grond, of door de lucht?


    These rings that I'm breaking are making you a personal debt.

    (@Helium, de tweeling staat apart. Ik reageer later met Tom)

    Hayden Harris
    Ik schrok toen Cayleigh werd aangevallen door een Bravairy. Misschien was het niet zo een goed idee geweest om waterpistool te gebruiken op de bomen. Ik pakte zo snel mogelijk een pokeball uit mijn zak. "Growlithe, we hebben je even nodig." Zei ik moeilijk. Ik wist niet goed hoe ik dit aan moest pakken. Ik wilde niet Cayleigh raken en als ze zo in rondjes rende ging dat nogal moeilijk worden. Ik moest dit of timen, of ze moest stoppen met rondjes rennen. Ik keek even fronsend. "Growlithe, je moet nu even heel rustig blijven oke?" Hij was altijd heel enthousiast, te enthousiast. Waarschijnlijk zo hij, als ik hem niet gewaarschuwd had, Cayleigh raken. En dat probeerde we hoer te voorkomen. Het zo niet leuk zijn als hij Cayleigh raakte. Vooral omdat dat pijn zou doen. Ik dacht even na over hoe ik dit aan zou pakken, maar ik kon eigenlijk niks bedenken. Dit was nog moeilijk. "Growlithe, doe je tackle. Op de pokemon. Niet op Cayleigh." Zei ik duidelijk. Growlithe leek zich even te concentreren voordat hij erop af rende. De Bravairy leek niet erg blij te zijn met mijn actie. Niet dat het me erg veel kon schelen. Ik keek growlithe even aan voordat ik hem de opdracht gaf om ember te doen. Ik wilde de Bravairy niet te erg verwonden of wat dan ook. Dat zou niet erg aardig zijn. De Bravairy wilde alleen maar de Rufflet beschermen. Je kon het hem niet kwalijk nemen. Dat vond ik dan. Dus dan werd het nog maar nog een tackle, dat kon geen kwaad toch? Ik zuchtte diep en sloot mijn ogen. "Ik weet niet of ik hem moet vangen. Dat lijkt me toch een beetje... Te snel?" Zei ik tegen Cayleigh.


    We've lived in the shadows for far too long.

    Cayleigh Abbygail Cleveland

    Hopeloos probeerde ik de grote Bravairy te ontwijken. Het zag er niet naar uit dat hij van plan was binnenkort te stoppen en ik kon op deze manier moeilijk mijn pokémon om hulp roepen. Gelukkig leek Hayden al wel bezig te zijn met een plan, maar hij wilde het zo te merken voorzichtig aanpakken. Alsof ik mijn pokémon nog nooit op mij had laten trainen. Nou ja, wel Houndoom zijn vuuraanvallen niet, want dan liep ik brandwonden op, maar verder was ik wel redelijk wat gewend. Soms was het gewoon handig om zo te trainen. Vooral met mareep, omdat die niet echt graag met andere pokémon vocht.
    Na Growlithe te hebben gezegd rustig te blijven, gaf Hayden hem de opdracht de Bravairy te tackelen. Ik had eigenlijk wel medelijden met de grote vogel, aangezien hij niet echt iets fout deed. Ik wist nu gelukkig wel bij hem vandaan te komen en dacht een seconde lang na over wat Hayden zei. 'Vaporeon, gebruik protect.' Vaporeon sprong tussen de Braviary en Growlithe, Hayden en mij in en liet het doorzichtige vierkant voor ons opkomen, voor de Braviary weer toe kon slaan.
    'We willen je geen pijn doen en het spijt mij dat ik je vrienden zo liet schrikken, maar eerlijk waar, ik zocht alleen naar een pokémon die ons kon helpen. Kan jij ons niet helpen?' vroeg ik de grote vogel, die na nog een 'Poooor' van Vaporeon stopte met aanvallen en bedenkelijk leek te kijken. 'Dan hoeven we ook niet meer opzoek naar hulp en zullen we jullie nooit meer lastig vallen.' Mijn ogen werden groot en ik keek de Braviary smekend aan.
    'Braviary!' stemde de hij er uiteindelijk mee in. Vrolijk sprong ik in de lucht en gaf enthousiast de pokémon een knuffel, die mij even verbaasd aankeek, maar het toch wel goedkeurde. 'We hoeven hem niet te vangen, hij zal ons gewoon zo helpen,' riep ik naar Hayden.

    [ bericht aangepast op 25 maart 2013 - 15:13 ]


    Happy Birthday my Potter!

    Fiora Myla Grey
    Oliver stak zijn hand uit om mij op Onix te helpen. Ik ging ergens voorop zitten zodat ik Onix goede signalen kon geven. Want stel dat hij zomaar de andere kant op ging! Dat moesten we niet hebben natuurlijk! Oliver klom iets verder omhoog. 'Mag ik even de aandacht!' riep hij. Hij wachtte tot hij aandacht had en vroeg 'weet iemand de planning? Wanneer gaan we wat eten en waar gaan we vannacht overnachten?' Hij keek even rond. 'Ik en mijn pokémon beginnen namelijk trek te krijgen' Ik merkte dat niemand eigenlijk echt oplette. Iets dat mij eigenlijk best wel boos maakte. Ik ging naar een meisje dat vooraan stond, Violet heette ze volgens mij, want zij was voor mijn idee de leiding van de groep. 'Zijn er nog mensen die een lift moeten?' vroeg ik vervolgens waarna ik rondkeek. Ik aaide Onix over zijn stenen kop. Hij gaf een goedkeurend geluid en ging even aan de zijkant van de groep staan. 'Goed zo Onix!' zei ik op complimenteuze wijze tegen Onix.

    [ bericht aangepast op 25 maart 2013 - 16:23 ]


    26 - 02 - '16