Neolaia schreef:
( Jaa is goeed hoor Jaimes klinkt goed ^^ )
Rachelle Lemmons
Blijkbaar had ik John uit zijn grdachte gehaald. Hij keek voor zich uit en ik kreeg een simpel hmm te horen. 'Ik heb eigenlijk geen ideeën, liefje,' vervolgt hijterwijl hij naar ons kindje staart Ik glimlach bij het zien van zijn blik. 'Ik ook niet, wel wat ideeen, maar meer ook niet..'
'Ik wil wel graag twee namen en dan een achternaam. Misschien iets van Rosalie als eerste naam?' Nu kijkt hij mij aan en trekt me naast zich. Zijn arm laat hij om mijn middel liggen en hij drukt een kus op mijn wang. 'Tenzij jij die naam niet mooi vindt, natuurlijk.' Zijn hand strijkt een lok uit mijngezicht en hij zucht dan ook een keer zachtjes. Bij de naam Rosalie glimlach ik zachtjes. Het is een mooie naam en wanneer zijn lippen mijn wang raken krijg ik een vreemd gevoel in mijn buik. Hetzelfde gevoel dat je krijgt wanneer je nerveus wordt, alleen is dit een fijn gevoel. Ik ga iets dichter bij hem zitten en laat mijn hoofd op mijn schouder rusten. 'Rosalie is prachtig lief.' Zeg ik dan met een zachte, maar warme stem. 'Wat dacht je van Aubrey als tweede naam?' Ik glimlachte even. Aubrey was eigenlijk mijn tweede naam.. alleen stelde ik mezelf nooit zo voor.
'Hoewel we niet echt samen of wat dan ook zijn. Wil ik wel dat ze jou achternaam heeft. Als jij dat natuurlijk ook wilt.'
Ik trek ons een stukje verder naar achteren zodat we liggen en ik zucht zachtjes en sluit even mijn ogen.
'Ik denk dat mijn ouders er ondertussen ook wel van weten,' zegt hij dan en ik kijk hem even aan. Mijn vingers vormen cirkels op zijn borst en ik knik. 'Je gaat ze toch wel opzoeken eh..' zeg ik dan. 'Ontwijken heeft namelijk geen zin. '
'En hoe voel jij je?' Ik kijk op en glimlach. 'Iedere dag word ik sterker en sterker. Het zal niet lang duren en ik ben weer de oude.' Zeg ik dan met een klein lachje.
Jonathan Fields
Als ik zeg dat ik geen ideeën heb, zegt Rachelle: 'Ik ook niet, wel wat ideeen, maar meer ook niet..' Ik knik dan en laat mijn arm om haar middel liggen. Als ik een naam zeg, Rosalie, begint Rachelle te glimlachen en ik zie het als een goed teken. Ze komt dichterbij me zitten en legt haar hoofd tegen mijn schouder aan. 'Rosalie is prachtig, lief,' zegt ze zacht, maar wel met gevoel. Een gevoel dat zeker gereflecteerd is naar haar, maar ik ben een jongen. Dat soort dingen komen er nou eenmaal minder en moeilijker uit. 'Wact dacht je van Aubrey als tweede naam?' En ik knik dan. 'Dat is ook een hele mooie naam.'
Dan geeft ze eigenlijk weer een herinneringen eraan, dat ik haar nog steeds moet vragen.
'Hoewel we niet echt samen of wat dan ook zijn, wil ik wel dat ze jouw achternaam heeft. Als jij dat natuurlijk ook wilt.'
Gelijk knik ik, 'Dat zou ik een hele eer vinden, Rosalie Aubrey Fields,' glimlach ik en ik kijk er ook trots bij, aangezien ik echt trots ben op ons kindje. Rachelle trekt me dan een stukje mee naar achteren en zorgt er zo voor dat we gaan liggen. Ze sluit haar ogen en ik trek haar weer wat dichter tegen me aan. Ze kijkt me aan als ik over mijn ouders praat en haar vingers cirkelen rond op mijn borst.
'Je gaat ze toch wel opzoeken eh.. Ontwijken heeft namelijk geen zin.'
Ik kijk weg en houd gewoon het masker op. 'Ja, ik ga binnenkort bij ze langs, we leven toch voor altijd, dus dat heeft geen haast.'
'Iedere dag word ik sterker en sterker. Het zal niet lang duren en ik ben weer de oude,' spreekt ze met een klein lachje.
'Hmm, je lijkt ook steeds mooier en mooier te worden,' glimlach ik en ik rol dan over haar en druk een kus op haar lippen. Dan ga ik recht zitten en trek haar ook overeind. Weer druk ik een kus op haar lippen en kijk haar dan aan. 'Laten we naar het strand gaan, samen met Rosalie,' zeg ik. Dan kan ik haar officieel vragen, want daar is het zeker wel tijd voor.
I'm Ellie's & Mitshy's little secret. Rawr.