• Je kan nog altijd meedoen! Geef je op en doe mee!
    Het rollentopic




    100 jaar na de val van He Who Must Not Be Named, is de wereld weer in oorlog. Er zijn twee verschillende clans opgericht, die beiden streven om hun eigen doelen te evenaren.


    Axis en Anguis. Mensen noemen ze de 'goede' en 'slechte' clan.

    Wizards die afstammen van de Deatheathers hebben Anguis opgericht en vele volgelingen opgetrommeld. Ze houden zich schuil in het oude huis van the Malfoys, die in deze tijd niet meer bestaan. Door het huis te gebruiken als hun schuilplaats, laten ze zien dat the Malfoys vroeger trouwe dienaren waren. De clan bestaat uit honderden leden en heeft nog geen leider. Hierover maakt iedereen ruzie, wie moet hun aanvoeren? Er zijn verschillende kandidaten die zichzelf moeten bewijzen tegenover de rest van de clan.

    Axis is het tegenovergestelde. De leden van deze clan stammen af van vroege leden van The Order of the Phoenix. Ze streven naar het goede en proberen de andere clan 'uit te roeien'. Ze beseffen echter één ding niet... Ze zijn zelf ook verantwoordelijk voor de oorlog. De strijd tussen goed en kwaad blijft altijd bestaan, maar het houdt de oorlog ook stand. Hoe gaat Axis ervoor zorgen dat ze de overhand krijgen en Anguis kunnen overheersen?

    Hogwarts blijft doorgaan. Lessen worden gegeven, Houses zijn in strijd met elkaar en de de Quidditch Cup moet heroverd worden. Echter heeft elke leerling een achtergrond. Ze zijn geboren in een clan. Opgevoed met tradities uit hun familie en ideaalbeelden van hun clan.
    Natuurlijk zijn er ook jongeren die het hier niet mee eens zijn. Waarom moeten deze twee clans in gevecht met elkaar zijn? Waarom kunnen ze niet in vrede met elkaar leven?
    Daarom besluit een groepje van verschillende afdelingen een derde clan op te richten...

    Hoe gaat dit aflopen? Dat is aan jullie.



    Ravenclaw:
    - Rena Calanthe Thompson | Chaser (aanvoerder) | Axis - Huoriel
    - Jason 'Jace' Sebastian DiLaurentis | Bonacieux
    - Chase Alexander Holt | Axis | WillNotLearn
    -
    -


    Slytherin: Op het moment mag je geen Slytherin meer aanvragen, totdat er bij elke andere House 2 personen zitten.
    - Lacey Elyssa Blackbourne | Anguis - Requille
    - Lucy Rosean Delacroix | Seeker (aanvoerder) | Anguis - Macabre
    - Georgia Yare Rae Roux | Anguis - Lizor
    - Alan Christopher Martinez | Axis - Huoriel
    - Draven Malum | Keeper | Anguis - WillNotLearn

    Hufflepuff:
    - Caine Sainsford| Keeper | Anguis - Requille
    - Evelyn 'Eve' Cathy McAllister | Anguis - Macabre
    - Sean Emanuel Hastings | Anguis - Lizor
    -
    -

    Gryffindor:
    - Caleigh Ohndreya McBryar | Chaser (aanvoerder) | Axis - Glucio
    - Isiz “Izzy” Laine Fairchild | Axis - Jemima
    -
    -
    -

    Volwassenen:

    Anguis:
    -
    -
    -
    -
    -


    Axis:
    -
    -
    -
    -
    -


    School Crew:

    Schoolhoofd: Marina Barlow | Axis - Huoriel
    Assistent schoolhoofd:

    Leraren:
    -
    -
    -
    -
    -


    Wij hebben een aantal regels en we verwachten dat je je hier aan zult houden:
    * Jou personage heeft in geen enkel geval een relatie tot een bekend HP personage. Geen Dwayne Dumbledore of Sam Weasley.
    * 16+ mag, maar houdt het wel realistisch
    * Niet Godmodden zonder toestemming van het desbetreffende personage
    * Jij maakt je karakteromschrijving, houdt je hier dan ook aan
    * Geen perfecte personages (Mary-Sue)
    * Minimaal 8 regels per post.
    * Geen herhalingen van de vorige post in je eigen post. Puur en alleen je eigen post.
    * Je kan niet wisselen van clan. Bijvoorbeeld: Je zit eerst bij Anguis en gaat dan naar Axis. Dit is onmogelijk.
    * Je hoeft niet persé bij Anguis te zitten als je in Slytherin zit, of bij Axis als Gryffindor je House is. Houses zijn persoonsgerelateerd, Clan's vanuit de familie.
    * Maximaal 2 leerlingen en 1 volwassene per persoon.



    Alleen Huoriel of Requille maken een nieuw topic aan

    [ bericht aangepast op 24 feb 2013 - 13:54 ]


    I'd rather die my way, than live yours.

    Draven Malum
    'Weet ik Thompson' Antwoordde ik toen ze zei dat het erg origineel was, dit meisje voor me kon me weinig schelen, ze was niet.. interessant. Behalve om te irriteren, vervloeken of te pesten. Toen ze weer wat zei doelde ze op Kachel en Bodewijn, en voegde ze er met een grom aan toe dat ik echte mensen moest leren kennen. Ik snoof, 'Denk je dat ze me beschermen? Ze zijn beide dommer dan het achtereind van een koe. Ik kan je prima in mijn eentje aan Thompson, en dan is het geen verassing wie er zou winnen' Zeg ik dan, zelfs als Bodewijn en Kachel het gehoord hadden waren ze nog te dom om te begrijpen wat ik zei. Thompson had zich omgedraaid, en wilde weg lopen maar leek zich te bedenken, ze draaide zich naar mij om om vervolgens te zeggen dat Ravenclaw ons zou inmaken met Quidditch. 'Dan moeten ze eerst goede spelers hebben, en zoals het er nu uitziet. Zie ik het niet gebeuren' Zeg ik met een lach en ik draai me om weer terug naar de coupe waar Lucy in zat en liet me daar weer tegenover haar zakken.


    Don't be like the rest of them, darling

    Rena Calanthe Thompson
    Die kerel zou het ook nooit leren, dacht ze toen Malum hun spelers neerbuigend toesprak. Ze draaide zich om en vuurde een spreuk af, net toen Malum de coupé in verdween. Hij had haar nog nooit vervloekt, enkel een paar vervelende woorden toegesproken, maar daar zou dit jaar verandering in komen... Als hij niet begint, wordt het waarschijnlijk wel te veel voor Rena. Niet dat hij haar pijn deed met zijn woorden, ze vond het wel grappig hoe hij haar probeerde te vernederen. Alleen kon ze niet goed tegen zijn ego.
    De verlamspreuk had hem net op een haartje gemist, dus het werd weer tijd om terug te keren naar Caine. Met een chagerijnig gezicht trok te de coupédeur open en liet zich vallen op de bank.
    Haar klaagzang over Malum begon bijna direct en er zat geen stop aan.
    ''Egoïstische klootzak, die Malum. Denkt dat hij alles is. Nou, dit jaar zou ik hem de Quaffle een paar keer recht in z'n smoel gooien, worden z'n uiterlijke schoonheden gelukkig wat minder. Niet dat het al veel is, maar er kan altijd nog wat aan verbeterd worden, door middel van de Quaffle,'' begon ze tegen Caine.


    I'd rather die my way, than live yours.

    Lucy
    Ik keek weer op van het raam toen Draven binnen kwam en weer op dezelfde plek als net neerplofte.
    Een geamuseerde grijns sierde mijn lippen.
    ''Je was diep opgegaan in een gesprek, hoorde ik net,'' zei ik droogjes.
    Mijn blik ving de zijne en ik stak mijn kin een stukje in de lucht.
    ''Al ruzie aan het zoeken op de eerste dag?'' grinnikte ik. ''Zo ken ik je weer.'' Ik zakte wat onderuit en wikkelde een haarlok om mijn vinger, terwijl ik weer naar buiten keek. Het landschap raasde voorbij en een onhoorbare zucht rolde over mijn lippen.
    Eindelijk weer een jaar weg van die verschrikkelijke plek dat ze 'thuis' noemen. Vanonder mijn wimpers keek ik even naar Draven. Hij was zo ongeveer de enige die ik wel vertrouwde, maar het lef om mijn hele thuissituatie aan hem uit te leggen heb ik nooit gehad en zal ik voorlopig ook nog niet hebben. Ik schaamde me er te veel voor.


    "When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

    Draven Malum
    ik zag de geamuseerde grijnsmop Lucy's gezicht toen ik weer tegenover haar op de bank neerplofte, uit haar grijns kon ik opmaken datnze waarschijnlijk een stukjenof het hele gesprek tussen mij en Thompson had gehoord. Ze bevestigde mijn gedachten toen ze weer wat zei, over dat ze kon horen dat ik druk in een gesprek was opgegaan. We keken elkaar aan terwijl ze haar Hooft een beetje meer naar achteren hielt door haar kin een stukje verder in de lucht te steken, er verscheen een grijns op mijn gezicht toen ze vroeg of ik al ruzie aan het zoeken was op mijn eerste dag. 'Ze maakte het er zelf naar, haar gezicht zat ten eerste onder de roze smurrie, wat er trouwens beter uitzag dan wanneer hoer ook maar iets van haar gezicht zichtbaar is. En ze dacht dat ze dit jaar een kans had ons te verslaan met quidditch, dus ik had haar er even op gewezen dat dat nooit gaat gebeuren tenzij ze een stel goede spelers zoeken.' zeg ik vervolgens en ik keek net als zei deed even uit het raam om te kijken hoe ver we ongeveer waren.


    Don't be like the rest of them, darling

    Caine Sainsford
    De omgeving die langs hem heen raasde, had de aandacht van Caine getrokken in de tussentijd dat Rena en Sean verdwenen waren. Wetende dat Sean, Rena in de gaten ging houden, hield hem rustig waardoor hij de neiging om achter haar aan te huppelen, dit keer niet had gekregen. Hij hoorde haar wel boven alles uit, waardoor hij even schrok, maar hij vond snel zijn rust weer terug.
    Hij scheurde zijn blik van de omgeving af en richtte zich op de coupé deur toen hij aan de voetstappen en gemompel kon merken dat ze weer terug kwam. Direct werd hij overladen met gezeur over Draven Malum, die waarschijnlijk haar pad had gekruist.
    Er flitste meteen beelden van Rena die een wedstrijd lang bezig is een Quaffle in zijn gezicht te slaan, door zijn hoofd heen en hij kon de humor er wel van in zien. Een nors gezicht, spierpijn en nog meer gevloek over de Slytherin jongen kon hij inbeelden als resultaat.
    'Wat is er gebeurd?' vroeg hij haar met een glimlach, niet wetende wat haar zojuist overkomen was. In ieder geval genoeg om haar zo chagrijnig te krijgen, hopelijk draaide ze zo weer bij.

    [ bericht aangepast op 26 maart 2013 - 16:06 ]


    ''There is no hell, no heaven either. This world is what we make of it.''

    Glucio schreef:
    Caleigh Ohndreya McBryar || Gryffindor

    Evelyn vertelde mij dat er wel een aantal purebloods hem niet kenden en ik knikte even bedenkelijk. Mensen die Shakespeare niet kenden... Zelfs in andere landen kenden ze hem! Ach, soms was de toverwereld gewoon vreemd. Daar hield ik het maar op. Veel tijd om er verder over na te denken had ik ook niet, want de coupédeur schoof open en er stond een jongen in de opening. Mijn wenkbrauwen schoten even omhoog en ik keek hem vragend aan. Was hij niet die jongen uit Slytherin van een jaar hoger die toch bij mij in de clan zat? Niet dat die clan mij nou veel boeide, maar de combinatie was niet heel gewoonlijk.
    Hij vroeg of hij ons gezelschap mocht houden en Evelyn stemde al toe voor ik iets kon zeggen. Er verscheen een kleine frons op mijn voorhoofd, terwijl hij ging zitten. Hij moest weten dat ik in Gryffindor zat. Ik had al met een aantal mensen van zijn jaar en zijn afdeling problemen gehad, bijvoorbeeld de jongen van net waar ik Evelyn van weg had geloodst. Toch leek hij geen kwade bedoelingen te hebben, wat natuurlijk niet onmogelijk was, maar wel niet heel vaak voorkwam. Hij vroeg dan ook vriendelijk naar de naam van het Hufflepuff meisje, om vervolgens zijn koffer in het rek te leggen.
    'Inderdaad. Ik ga niet eens proberen dat ding in een rek te krijgen,' mompelde ik en gebaarde naar de koffer die naast mijn voeten stond. 'Jij bent Martinez toch? Zevendejaars Slytherin uit de Axis-clan?' vroeg ik daarna, aangezien ik van mijzelf vond dat ik lang genoeg niks had gevraagd, wat eigenlijk helemaal niet zo lang was, maar dat was mijn ding dan ook niet.


    Happy Birthday my Potter!

    Hee iedereeen, ik doe dit voor het eerst dus tips etcetera zijn erg welkom!

    Iratus Licentia

    Iratus liep door de lege gangen van Hogwarts. Hij vond het heerlijk. De lege gangen gaven hem de ruimte om na te denken. Met welke idiote vliegles zal ik de eerstejaars verwelkomen, dacht hij bij zich zelf. Iratus probeerde altijd de meest aparte vlieglesses te geven voor de eerste jaars, zo kwam je er achter wie er talent voor had en wie niet. En welke leerlingen beter op de slaapkamers konden blijven. helaas mocht dat niet. Iratus had geen zin in de openingsceremonie. een bult toeters en bellen vond hij. het was een school, geen muggle kermis zoals hij die vroeger al verafschuwde. Maar hij had het ook slechter kunnen treffen, hij had onderdak, een inkomen en in principe was het les geven ook niet het slechtste baantje wat er te vinden was. Hij wou alleen heel graag dat het dak wat op het moment boven zijn hoofd bevond een stukje groter was. Iratus slaapruimte en kantoor was een kleine ruimte op de eerste verdieping. hij ging er van uit dat het vroeger een schoonmaak hok was geweest. ook hingen er metalen ringen in het kantoor waarvan hij geen idee had waar ze voor dienden. Het zag er uit als een martel werktuig. Ook zat in zijn kamer een oude zwarte kat die maar niet weg wilt gaan. snachts loopt deze kat naar de bibliotheek. Hij had geen idee waarom.


    ~Imagination

    WillNotLearn schreef:
    Draven Malum
    ik zag de geamuseerde grijnsmop Lucy's gezicht toen ik weer tegenover haar op de bank neerplofte, uit haar grijns kon ik opmaken datnze waarschijnlijk een stukjenof het hele gesprek tussen mij en Thompson had gehoord. Ze bevestigde mijn gedachten toen ze weer wat zei, over dat ze kon horen dat ik druk in een gesprek was opgegaan. We keken elkaar aan terwijl ze haar Hooft een beetje meer naar achteren hielt door haar kin een stukje verder in de lucht te steken, er verscheen een grijns op mijn gezicht toen ze vroeg of ik al ruzie aan het zoeken was op mijn eerste dag. 'Ze maakte het er zelf naar, haar gezicht zat ten eerste onder de roze smurrie, wat er trouwens beter uitzag dan wanneer hoer ook maar iets van haar gezicht zichtbaar is. En ze dacht dat ze dit jaar een kans had ons te verslaan met quidditch, dus ik had haar er even op gewezen dat dat nooit gaat gebeuren tenzij ze een stel goede spelers zoeken.' zeg ik vervolgens en ik keek net als zei deed even uit het raam om te kijken hoe ver we ongeveer waren.

    Lucy
    Niet lang na mij grijnsde Draven ook.
    Het zou me niks verbazen dat hij weer 'even' iemand had vernederd, maar ik kon het begrijpen; leedvermaak was datgene dat me een beetje plezier gaf om naar school te gaan.
    Draven legde uit dat het 'niet zijn schuld' was en toen ik hoorde dat Thompson zei dat ze ons zou inmaken met Quidditch, fronste ik even. Wat dacht zij wel niet? Ongelooflijk hoe mensen in een fantasiewereld konden leven. Vond je het gek dat ze zichzelf keer op keer teleurstelden...
    Een zacht lachje rolde over mijn lippen door mijn eigen gedachten. Met een half oor luisterde ik verder naar het verhaal van Draven.
    Uiteindelijk, toen hij was uitgepraat, grinnikte ik even.
    ''Mooi zo. Ze mag best weten dat ze geen enkele kans tegen ons hebben,'' snoof ik. Al helemaal nu ík aanvoerder was; Slytherin zou beter presteren dan ooit.
    Ook Draven zijn blik dwaalde af naar het raam en met een zachte zucht zakte ik wat onderuit.


    "When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

    [Kan iemand de laatste reactie voor Evelyn quoten? <3]


    "When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

    Draven
    Toen ik haar vertelde dat Thompson dacht dat ze ons in kon maken met Quidditch vormde er zich een korte frons op Lucy's gezicht, ze dacht er net zo over als ik -iets wat me niet echt verbaasde.- Lucy was op veel punten bijna hetzelfde als ik -afgezien van het meisje jongen deel- en afgezien van het familie deel.. Dacht ik in ieder geval, ze praatte er niet veel over, en ik zag de zin er niet van in het te vragen. Ik nam me voor mijn vader op Hogwarts een brief te schrijven, om te vragen of hij iets wist over haar familie. Ze grinnikte toen ik klaar was met het vertellen en stemde vervolgens in, ook zij dacht dat ze geen schijn van kans hadden tegen ons team. 'Ik hoorde dat je aanvoerder bent dit jaar' zeg ik vervolgens, buiten was namelijk niet veel te zien dan bomen, stomme groene/bruine dingen. Toen ik een soort bons hoorde op het raam waaruit ik zonet nog had gekeken zag ik dat er een vogel tegenaan was gevlogen en rolde ik met mijn ogen. 'Stom beest' zei ik vervolgens minachtend, wat voor nut had een vogel nou? En hoe dom was je, als je niet kon zien dat er zich een raam bevond? Die rot dingen maakten een iritand geluid en zaten alleen maar in de weg.

    [ bericht aangepast op 6 maart 2013 - 19:46 ]


    Don't be like the rest of them, darling

    Lucy
    Draven zei dat hij hoorde dat ik aanvoerder was geworden.
    Mijn mondhoeken krulden omhoog en ik keek hem aan. ''Dat klopt,'' zei ik zelfvoldaan.
    ''Slytherin zal dus beter presteren dan ooit,'' herhaalde ik mijn gedachten. Nog altijd speelde ik doelloos met mijn golvende haarlokken en toen er iets tegen het raam aan knalde, keek ik enigszins geschrokken op.
    Mijn wenkbrauwen vormden zich al snel in een geïrriteerde frons toen ik zag wat de oorzaak was en ik mompelde wat scheldwoorden naar de vogel toe. Verdomde, nutteloze rotbeesten.
    Ik richtte mijn blik weer op Draven en bestudeerde zijn gezicht even. Het stond bedenkelijk. Met een schuin hoofd keek ik hem aan. ''Waar denk je aan?'' zei ik met een klein lachje. Ik ben altijd al redelijk nieuwsgierig van aard geweest, dus dit soort vragen floepten er altijd snel uit; gelukkig was Draven het wel gewend... volgens mij.
    Ach, het maakte me ook niet veel uit. Ik wilde het weten en het boeide me niet of andere mensen daar kritiek op hadden.

    [ bericht aangepast op 6 maart 2013 - 19:52 ]


    "When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

    Draven Malum
    Draven Malum
    Lucy's hoeken krulden omhoog toen ik zei dat ik gehoord had dat ze aanvoerder was geworden, zelfvoldaan bevestigde ik wat ik gehoord had. 'Gefeliciteerd' Zei ik, waarschijnlijk zei ik dat amper tegen iemand zonder het te menen, maar dit keer deed ik het wel. Ze voegde er aan toe dat Slytherin nu beter zou presteren dan ooit, mijn mondhoeken krulden zich een beetje op bij de gedachte aan het zien van de gezichten van de Gryffindors, Ravenclaws en Huffelpufs wanner wij de Quidditch cup binnen zouden halen. Ik zag haar naar me kijken toen ik na had gedacht over hoe haar familie was, en dat ik mijn vader het had willen vragen wanneer we bij Hogwarts waren aangekomen. 'Hmm' Mompelde ik voordat ik antwoord gaf, wat zou ik moeten antwoorden? 'Dat ik niet veel over je familie weet, maar het me eigenlijk ook niet heel veel kan schelen' antwoordde ik vervolgens simpelweg. Afgezien van wat ik zei was ik nog steeds van plan mijn vader te vragen of hij iets over haar familie wist, eigenlijk wist ik niet echt om welke reden dat was.. Waarschijnlijk was ik gewoon.. Nieuwsgierig.

    [ bericht aangepast op 6 maart 2013 - 20:08 ]


    Don't be like the rest of them, darling

    Jason 'Jace' Sebastian DiLaurentis - Anguis- Ravenclaw.
    Jace wiebelde mee met de wagon terwijl het landschap voorbijschoot. Hij had zijn ogen geopend en keek nu dromend naar buiten. Bomen, bergen en meren zoefde met volle snelheid voorbij. Jace hoorde de muziek van Isiz' iPod tot hier, wat hem verschrikkelijk irriteerde, maar hij zei er niks van. Isiz had een verschrikkelijke muzieksmaak. Ooit had een jongen uit Jace' vroegere straat hem z'n muziekspeler geleend en die muziek was al even slecht. Jace was niet het muziektype. Hij hield meer van lezen. Maar niet de boeken van nu. Oudere boeken, die een wijsheid met zich meedroegen. Jace had er stapels van thuis, maar vertelde dat aan niemand.
    Vanuit zijn ogenhoeken zag Jace dat Isiz aan het lezen was. Hij zag niet wel boek, maar het was vast niet een dat hij las. Er kon veel gezegd worden van Isiz, maar ze was niet achterlijk zoals de meeste andere meisjes van Gryffindor. Of tenminste, diegene die hem stalkte. En ze was niet lelijk.
    Jasons gedachten werden verstoord door de deur van de coupé die open gleed. Jace keek niet op of om. Ze gingen toch weer weggaan.


    kindness is never a burden.

    Lucy
    Draven feliciteerde me en ik antwoordde enkel met een flauwe grijns.
    Mijn blik dwaalde weer af naar buiten en ik frunnikte ondertussen wat doelloos aan de zoom van mijn shirt.
    Toen Draven over mijn familie begon verhardde mijn gezicht even, slechts voor een fractie voor een seconde. Ik keek hem niet aan, maar hield mijn blik strak gericht op het saaie landschap buiten. Toen hij zei dat het hem niks kon schelen, voelde ik me enigszins opgelucht.
    ''Hm,'' mompelde ik enkel. ''Zo boeiend is mijn familie ook niet.''
    Ik hoopte dat hij het écht niet wilde weten. Ik liet toch niks los; enkel leugens, zoals altijd, maar dat zal hij toch niet te weten komen.
    Doordat ik weer met mijn gedachten bij mijn familie zat, was mijn humeur sterk gedaald; al erger dan dat het was. Ach, mensen merkten het verschil toch niet... of ik nou 'vrolijk' of chagrijnig was.


    "When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

    Mijn excuses, ik kreeg melding: fout in database 2x over en nu heb ik 2x gepost ;)

    [ bericht aangepast op 10 maart 2013 - 16:15 ]


    ~Imagination