||RPG|| De vondst van Athene 6 // Rollentopic - Rollentopics

Zoals (bijna) iedereen nu weet: we beginnen dus weer over nieuwe met DVVA. Plaats hier je personage, voor de meest amateuristische, maar ook meest gezellig ERPEEGEE! Als je een idee hebt voor een verhalen lijn zet het dan ook even weten want ik ben nogal lui ^^. Ook als je nog niet meedeed met de vorige vijf topics, maakt niet uit geef je op en doe mee

Regels:
-Doe een poging tot serieus zijn
-Iedereen heeft minimaal 1 personage (hoofdpersonage)
-Maximaal maakt niet uit
-Hoofdpersonage moet twaalf jaar of ouder zijn, je mag zo oud zijn als je wil, ivm vamps en volwassen
-Bijpersonages die je hebt, mogen elke leeftijd zijn
Thats all, geen moeilijk regels over berichten die minimaal zo lang moeten zijn, geen bull shit verder gewoon doen, er mogen zoveel mensen meedoen als je wil

Het verhaal,

Lang geleden leefden de de wereld in vrede samen maar alles veranderde toen de Amerikanen aanviellen, alleen de National meester van alle mogelijke krachten kon ze stoppen, maar toen de wereld hem het meest nodig had verdween hij. Tientallen jaren gingen voorbij en mijn broer ik stomen de nieuwe Nationa; klaar. Een groep tieners genaamd New Generation. Hoe technieken zijn geweldig, maar ze moeten nog veel leren voordat zij de National kunnen vervangen. Maar ik geloof dat zij de wereld kunnen redden.

Even wat puntjes op een rijtje:

De situatie in de wereld
-De National is de vredesbewaarder van de Aarde,
-Amerika is de vijhand, zij startten een oorlog --> ze wilden meer macht,
-Er is dus een wereld oorlog aan de gang,
-De National is al jaren weg,
-Alleen Australië is nog niet bezet,
-Meeste Europeanen, Russen, Chinezen en Japan naar Australië gevlucht,
-De EU, Rusland, China, Japan, en Australië vechten samen tegen de VS

De situatie van de personages
-Personages, hebben twee krachten naar keuze,
-Zitten in een trainingskamp, midden in Australië,
-Eén van hen wordt uiteindelijk de nieuwe National

De situatie van het kamp
Opgericht in door Hans en Rianna, broer en zus,
Ligt midden in de woestijn,
Traint een groep tieners,

Misschien dat ik later nog wat aanvul, dat zet ik er in ander kleurtje bij


Hoofdpersonages: (grijs schuin is gereserveerd)
-Maracroft
-Chasinghoran
-Starkiddie
-WhiteDelta
-MinimuisBeta
-BlackAlpha

(Takeabow, Sinistra)



Bijpersonages:

[ topic verplaatst door een moderator ]

[ bericht aangepast op 2 feb 2013 - 15:11 ]

©1998

Lilian

Ik holde, de jongen nog steeds in mijn armen, de ziekenzaal binnen. We hadden een soort miniziekenhuis aan huis met een dokter en een verpleegster die allebei duidelijk gehersenspoelt waren zodat ze dit hele gebeuren niet vreemd zouden vinden. Het was beter als deze rebelse onderneming geheim bleef. De verpleegster kwam meteen op ons afgelopen. Ze had ouderwetse, dikke blonde pijpenkrullen en een bol gezicht. Met fel blauwe ogen. "Ohhh, jochie toch" riep ze uit terwijl ik hem op het bed neerlegde."Help hem" smeekte ik. Dat was mijn laatste adem, ik had al lang niet meer geademd, maar ik moest haar vertellen wat er was gebeurt. En ik wilde niet bij hem weg. Ik nam een diepe hap lucht... en de pijn was ongelooflijk. Mijn blik werd meteen naar beneden getrokken, naar zijn bebloede knie. Mijn keel brandde en mijn vingers balden zich tot een vuist. Volhouden... Maar hij rook zoooo lekker. De verpleegster begon met zijn verzorging. Ze deed een of ander goedje op een zacht doekje en begon zijn knie te deppen. Het leek wel te ontploffen, pus sprong uit de wond. Vervuilde zijn heerlijke bloed. Met dat laatste was ik blij en.... teleurgesteld? Ze mompelde wat en pakte een mes, die ze even in een emmer kokend water hield en toen zonder pardon op de wond legde. De jongen zonder naam schreeuwde van de pijn van het hete, ijzeren lemmet. De pijn die zijn schreeuw veroorzaakte was alles overweldigend. Ik plofte naast hem neer en streek over zijn gezicht, terwijl ik tegen hem begon te praten.

ice cream for everyone! YES - camel? yes!

Jacob

Ik liep samen met Jill terug naar het kamp, waar we zouden eten. Ze had me verteld dat zij wel eens at, omdat ze ook gedeeltelijk weerwolf was. Daar was ik wel blij mee. Jill was ontzettend gemakkelijk gezelschap, aardig en het was fijn om met haar te praten. We waren allebei nogal geschrokken van hoe gewond die Matt bleek te zijn. Maar we hadden een ziekenhuis, Lilian zou hem wel in veiligheid brengen. "Ken je Rianne al lang?" vroeg Jill, ik merkte dat haar ogen mijn gezicht geen seconde verlieten. Het voelde een beetje ongemakkelijk. Alsof ze me bewonderde ofzo.

ice cream for everyone! YES - camel? yes!

Eli,

'Ellian, maar noem me maar gewoon Eli, zo noemt iedereen me.' Ik lach. 'Zullen we samen, een stukje lopen?'

©1998

O,o foute post snel aanpassen

[ bericht aangepast op 12 feb 2013 - 21:25 ]

©1998

Jill,

'Ja, ik had al even gepraat met Rianne we zaten op die rots en jij kwam toen aan lopen.. remember?'

©1998

Tessel

'Zou ik enig vinden, gewoon eli' zeg ik met een brede grijns. 'Zo en wat vindt jij van deze plek?' Vraag ik nog steeds even opgewekt. Na een stukje gewandelt te hebben besef ik me pas dat ik zijn hand aan het vasthouden ben. 'Oh.., euh sorry' zeg ik, en ik begin weer vreselijk te blozen. Snel probeer ik een ander onderwerp aan te snijden, maar ik weet niks. Stilletjes loop ik door, hopend dat hij nu niet het hele eind stil blijft, maar dit gewoon vergeet.

[ bericht aangepast op 12 feb 2013 - 21:56 ]

Don't be a salad, be the best goddamn brocoli you could ever be!

Lauren

Ik glimlach. 'Nee, het komt wel goed. Ik heb gewoon even wat verband nodig, kan ik zelf wel halen' zeg ik en ik sta op, maar word duizelig en grijp me snel vast aan Joe's schouder. 'Of toch niet' zeg ik en ik zucht.

Matt

Ik voel de warmte op mijn knie en gaat een golf van pijn door mijn lichaam. Als ik het uitschreew voel ik al gauw een koude hand op mijn hoofd. Het voeld fijn om zo iemand te hebben die voor je zorgt, jammer genoeg wist ik niet wie het was. Toen ik de stem hoorde van de persoon naast mij, wist ik wel dat het een meisje was, mijn gehoor wad het enige dat nog goed was dus luisterde ik aandachtig. Wanneer ik helrmaal gefocust ben op de stem wordt de pijn steeds minder.

Don't be a salad, be the best goddamn brocoli you could ever be!

[Jongens, post niet zo veel! Ik kan simpelweg niet typen op m'n telefoon en ik moet 3 facking pagina's teruglezen!]

Josh

Ik haal m'n schouders op. "Geen idee." zeg ik. "Maar eh, ik kan niet echt goed paardrijden ofzo." geef ik toe. Ik was al megatrots op mezelf dat ik op zo'n dier kon blijven zitten en hem kon sturen, eigenlijk.

You oughta know

whitegamma schreef:
Jacob

Ik liep samen met Jill terug naar het kamp, waar we zouden eten. Ze had me verteld dat zij wel eens at, omdat ze ook gedeeltelijk weerwolf was. Daar was ik wel blij mee. Jill was ontzettend gemakkelijk gezelschap, aardig en het was fijn om met haar te praten. We waren allebei nogal geschrokken van hoe gewond die Matt bleek te zijn. Maar we hadden een ziekenhuis, Lilian zou hem wel in veiligheid brengen. "Ken je Rianne al lang?" vroeg Jill, ik merkte dat haar ogen mijn gezicht geen seconde verlieten. Het voelde een beetje ongemakkelijk. Alsof ze me bewonderde ofzo.

ice cream for everyone! YES - camel? yes!

Eli,

Even hield ze mijn hand vast, daar liet ze hem blozend los een stamelde wat. Ze was zo schattig als ze dat deed. Een hele tijd liepen we zwijgend door. Even later was het mijn beurt, om háár hand vast te pakken. Ik zag haar wangen rood kleuren, maar ze trok niet terug.

(mag dit nog wel of beslis ik nu ook al te veel over wat een ander personage doet, dat schijnt namelijk een zeer ernstig en vervelend misdrijf te zijn)

©1998

Tessel

Zijn hand was raar om vast te houden maar toch vertrouwd. Het voelde alsof ik als 8 jarige eindelijk weer mijn vaders hand kon vast pakken, alsof ik weer iemand had gevonden die mij zou steunen. Dat had ik al een lange tijd gemist. Daarom liet ik niet los.

Na een tijd gelopen te hebben komen we eindelijk weer terug bij het kamp. Het begon al te schemeren en ik had geen benul van tijd. Vlak voordat we naar binnen worden bleef ik staan. Ik wou hem graag wat vragen, maar bedacht me. Snel liep ik voor hem uit naar de slaapzaal, nog steeds met rode wangen.

(Nee doe maar gewoon zoals jij denkt dat het goed is(Y))

Don't be a salad, be the best goddamn brocoli you could ever be!

Eli

Ze liep voor me uit naar de slaapzaal, maar nog voor we daar aan kwamen pakte ik haar hand en hield haar staande. Met twee handen pakt ik haar gezicht vast en streelde met mijn duim over haar wang. Voorzichtig bracht ik mijn gezicht dichter bij de hare.

©1998

Tessel

Ik voelde zijn lippen op de mijne, ze waren zacht en warm. Na deze lange kus keek ik hem in zijn ogen aan. Ik was versteend en wist niks te zeggen. Zijn hand had ik ook nog steeds vast. Langzaam probeerde ik te beseffen wat er was gebeurt. Nog steeds stond ik stil, nadenkend naar hem te kijken

Don't be a salad, be the best goddamn brocoli you could ever be!

Eli,

Het voelde zo fijn en toch zo fout... Trok mijn handen terug en rende naar de slaapzaal. Ik sprong op mijn bed. Ik wist niet wat ik moest doen. Ik voelde me zo aangetrokken tot haar en toch voelde het niet goed.

©1998