[RPG] Kruistocht in Spijkerbroek | 1 | - Speeltopics

Een vriendengroep gaat met school op bezoek naar een wetenschappelijk centrum. Als ze zich vervelen door het gezeur van hun leerkracht, besluiten ze zelf even op onderzoek te gaan. Ze sluipen weg en neuzen rond. Plots stuiten ze op een tijdmachine. Voor de grap beginnen ze op knoppen te drukken en drukt een jongen 1-2-1-2 in. Op dat moment stond de rest van de groep toevallig in de machine en voor hij het goed en wel beseft, waren ze weg. Terug naar 1212. Daar komen de jongeren terecht in een Kinderkruistocht. Ze moeten zich aanpassen en samenwerken om terug naar huis te geraken. Maar... wat als er geen weg terug is?

Vriendengroep:
Meisjes:
– 1,2 - Julia Delhi Greenwood. - Ceremonials
– 1,1 - Rachel Ariana Gilles - LostMagic |stiefzus Thomas|
– 1;4 - Hazel Aaron Hawthorne - Tolkien
– 1;7 - Aislynn Mitchell - Seaver
– 1,14 - Eden Celeste Lightwood - Gamgee

Jongens:
– 1;7 - Ace Keegan Ross - Seaver
– 1;4 -Jack Frederick Frayn Hayes - Tolkien
– 1,7 - Thomas Finnegan Puckett - Ollivander |Stiefbroer Rachel|
– 1,13 - Logan Garcia - WillNotLearn
– 1;15 - James Johnsen - Firebolt

Kinderen uit kruistocht: (hebben geen achternaam)
Meisjes:
- 1,4 - Yarah - Firebolt |zus Norabel|
- 1;2 - Norabel - Brookie |zus Yarah|
- 1,3 - Yuniper - Jaimes
- 1;4 - Katarina - Boira
-

Jongens:
- 1,1 - Benjamin - LostMagic
- 1,14 - William - Gamgee
- 1,19 - James - WillNotLearn
-
-

Rijke lieden:
Volwassenen
- 1,20 - Philip Robbert Boleyn - Ceremonials
Kinderen
- 1,4 - Amilia Megan Moore - LexLover

Profeet: -1,19- Albert - Ollivander


Regels
- OOC tussen () [] {}
- Geen oneliners
- 16+ is toegestaan
- Ik alleen maak de topics aan, als ik weg ben, vraag ik het wel iemand
- Het RPG start als ze plotseling in 1212 zijn.
- max 1 meisje per speler

Praattopic
RollenTopic

[ bericht aangepast op 2 feb 2013 - 16:39 ]

---

'Doubt kills more dreams then failure ever will'

Yuniper || Kruistocht
Vanuit mijn ooghoeken zie ik iemand overeind schrikken, maar ik reageer er niet op, want het maakt me niet zoveel uit. Hier is het voor de meesten toch wel; Allen voor één en God voor allen. Als ik beweging in mijn richting zie komen, wordt mijn aandacht wel getrokken. Het is Yarah. Ze fluistert me gedag en ik haal mijn schouders op als ze vraagt of ik lekker geslapen heb. 'Het is grond, zelfs in het weeshuis ligt het nog lekker, maar goed. Ik heb niets te klagen, ik ben al blij dat ik mee met deze tocht kan.' Ze loopt weg en ik volg haar met mijn blik. Ik ruik een vage geur van soep, maar ik heb nergens trek ik. Ik kan lang zonder eten, dat ben ik gewend in het weeshuis. Mijn magere lichaam is daar het bewijs van. Ik sta op en zeg Yarah en Benjamin gedag. 'Ik ga even lopen,' zeg ik tegen hen, zodat ze het weten, voor het geval dat. Ik loop de tent uit en kijk echt goed naar de omgeving. De lucht snuif ik even op en ik loop een eindje bij de tent vandaan om iets meer privacy en rust te hebben.

[ bericht aangepast op 21 jan 2013 - 19:28 ]

---

I'm Ellie's & Mitshy's little secret. Rawr.

WillNotLearn schreef:
Wie wil James meeten?

|No. But I've got Thomas voor Logan? (; |

---

kindness is never a burden.

Albert - de Profeet.
Albert liep met een brede grijns het veld op en ging op een afgehakte boomstronk staan. "Sta op, mijn kinderen! Word wakker en sta op! Jeruzalem komt steeds dichterbij!" schreeuwde hij en spreidde zijn armen. "De soep is gereed!" Na die woorden stapte Albert weer van de stronk af en ging zelf een kom soep halen. Op zijn weg naar die ketels vol dampende soep passeerde Albert langs de lijken van dode kinderen die die nacht overleden waren. Hij slikte even en riep toen een monnik bij hem. "Kunt U deze ziel naar de Hemel begeleiden?" vroeg hij en de monnik knikte, waarna hij bij het lichaam neerknielde.

---

kindness is never a burden.

Ollivander schreef:
(...)

|No. But I've got Thomas voor Logan? (; |

Okay

---

Don't be like the rest of them, darling

James
James moest een lange tijd wachten voordat hij een kom soep kon krijgen, veel mensen gingen gewoon voor hem staan. Toen hij eindelijk zijn handen kom warmen aan de soep kom ging hij een eindje verderop op een steen zitten, er waren alweer een hoop andere kinderen overleden en het idee van dode mensen bezorgde hem kippenvel.

---

Don't be like the rest of them, darling

WillNotLearn schreef:
(...)

Okay

|Hij loopt net naar de deuren toe. (; |

---

kindness is never a burden.

Yarah - Kruistocht

Ik zie dat Benjamin naar ons toekomt. 'Brood smaakt beter daarbij.' Hij geeft een groot stuk brood aan mij, wat ik dankbaar aanpak. 'Hou ook wat over voor die kleine he?' Zegt hij en ik knik. 'Bedankt.' Mijn blik valt weer op Norabel, die huilend wakker wordt. Ik leg het brood neer en kijk haar aan. 'Hallo.' Zegt ze als ze mij ziet. Ik glimlach 'Hey.' Zeg ik. Ik geef haar een kom soep en een stuk van het brood. 'Je hebt vast honger.' Yuniper kondigt aan dat ze gaat lopen en ik knik terwijl ik ook een stuk brood opeet. Veel beter dan de soep!

---

And don't forget, Elvendork! It's unisex!

Benjamin |Kruistocht|
Ik knik en steek de rest van het brood snel weg voor iemand het doorgeeft. Ik kijk of ik nog kinderen zie zoals Norabel en zie James wat verder op een steen zitten. 'Hi.' zeg ik licht glimlachend. 'Hier.' Ik breek nog een stuk af en geef het aan hem. Nou ja, misschien zorgt dit kleine misdrijfje er wel voor dat er minder doden vallen.

---

'Doubt kills more dreams then failure ever will'

Logan
Ik stapte de bus uit en zag Rachel op Thomas zijn rug springen en zijn haar door de war halen. Toen Rachel weg was riep hij haar nog een 'ik haat je' na. Rebecca riep nog wat zijn kant op maar ik richtte te weinig aandacht op de woorden om te weten wat ze zei, 'Laat je niet gek maken' Zeg ik dan tegen Thomas als ik naast hem kom lopen en klop hem een keer op zijn schouder.

---

Don't be like the rest of them, darling

Amilia Megan Moore
Rustig doe ik mijn ogen open, en hoor op de achtergrond de geluiden van de arme kinderen die om soep bedelen. mijn bed is heerlijk zacht, en eigenlijk zou ik het liefst nog langer willen blijven liggen, maar helaas. Een dienstmeid komt binnen. 'Oh, mevrouw. Goed dat u al wakker bent. Het ontbijt kan elk moment worden opgedient,' zegt ze terwijl ze een klein teken van eerbied maakt. Ik knik. 'Help me aankleden,' beveel ik haar. Tien minuten later heb ik een eenvoudige, rode jurk aan, is mijn haar opgestoken en draag ik een gouden ketting, ingelegd met een paar kleine robijnen. Ik loop rustig naar de ontbijttent toe, en buig, zoals het hoort, voor de mannen die daar al zitten. Mijn oom glimlacht. 'Amilia, nicht. Kom hier naast me zitten, en geniet met ons van het ontbijt.' 'Dank u, oom,' zeg ik beleefd en loop dan naar hem toe. Even is er wat geschuif over de bank, maar dan kan ik er ook tussen. Rustig pak ik wat brood en laat een beker wijn in schenken. Ik had niet zo veel honger.

[ik kan me niet veel van de film herinneren, is het zo goed voor iemand van adel?]

---

"Let's say I meet an alien, who, lucky enough, could speak English" - Vsauce, Youtube

[Ja de adel hebben bergen eten terwijl de armen enkel magere soep krijgen xd ]

---

'Doubt kills more dreams then failure ever will'

LostMagic schreef:
Benjamin |Kruistocht|
Ik knik en steek de rest van het brood snel weg voor iemand het doorgeeft. Ik kijk of ik nog kinderen zie zoals Norabel en zie James wat verder op een steen zitten. 'Hi.' zeg ik licht glimlachend. 'Hier.' Ik breek nog een stuk af en geef het aan hem. Nou ja, misschien zorgt dit kleine misdrijfje er wel voor dat er minder doden vallen.

James
Hij nam een slok van de soep en zette dat naast zich neer op het moment dat er een jongen op hem af liep, 'Hi' Zei hij licht glimlachend waarna hij me een stuk brood overhandigde. Hij glimlachte kort terug als begroeting en als bedankje voor het brood en nam er vervolgens hongerig een hap van, veel eten kreeg hij niet en hij had erg veel honger.

---

Don't be like the rest of them, darling

|| Was uit eten, zal zo mijn personage maken (: Waar kan ik met Julia inspringen, iemand die nog loner is? ||

---

But calm, white calm, was born into a swan.

Benjamin
'Niet te snel opeten, anders krijg je maagpijn.' raad ik hem aan aangezien we bijna nooit echt eten krijgen. Dat vlees houd ik voor vanmiddag denk ik. Dan braad ik het stiekem op een vuurtje en deel dat aan zoveel mogelijk kinderen uit. De kleinsten eerst. De ouderen kunnen tegen meer. Ik zucht en kijk om me heen of ik nog ergens kan helpen.

[Rachel is naar Julia opzoek, ze zijn net uit de bus gestapt]

---

'Doubt kills more dreams then failure ever will'

Thomas Finnegan Puckett
Thomas zuchtte toen Rachel schreeuwde dat zij ook van hem hield. Die vrouw haalde soms het bloed onder zijn nagels vandaan. Tom schoof de rugzak terug goed op zijn rug en klemde zijn vingers om één van de banden heen. "Laat je niet gek maken," klonk een volgende stem toen en Logan kwam naast Thomas lopen. Hij gaf een klopje op Toms schouder en Tom grinnikte. "Nooit. Daarmee doe ik haar een plezier." Hij duwde de dubbele deuren van het gebouw open en liep naar binnen.

---

kindness is never a burden.