[RPG] St Trinians | 5 - Speeltopics

St. Trinian's is een anarchistische school voor onhandelbare tienerjongens en meiden.Elk horen ze niet thuis op een gewone school vanwege hun klederdracht, interesses en andere. Ondanks dat het geen doorsnee school is heeft de school ook getypeerde groepjes, onderverdeeld in de Posh Totty, Chavs, Trustafarians, Emos, Geeks en de First Years.

De Posh Totty, beter bekend als de populaire jongens en meisjes van de school. Ze zijn standvastig, krijgen wat ze willen en zijn beeldschoon en sexy, wat ze zelf ook weten.

De Chavs, de 'normale' groep. Ze doen waar ze zin in hebben en niemand houd hen tegen. Ze zijn ook een beetje de ruige bende.

De Trustafarian, gekenmerkt door dreadlocks en sigaretten. Ze stralen de 'the devil-may-care' attitude uit.

De Emos, de coole, jonge gothics die steeds kijken alsof de wereldproblemen op hun schouders liggen. Je kan ze makkelijk herkennen aan hun donkere kleding. Ze zijn ook iets sadistisch

De Geeks, zij zijn meestal wat tuttiger en ouderwetser gekleed. Hen kan je meestal vinden in de bibliotheek. Ze zijn daarmee ook de slimsten van de school.

En tot slot de First Years, de jongsten van de school. Onhandelbaar, wild en ruig. Geven niks om het leven en worden maar al te graag vuil. -tot 14 jaar-

Bij de Nieuwelingen horen ook de gewone meisjes & jongens, meisjes & jongens die van deftige scholen naar deze worden gestuurd zonder echt een reden en daar helemaal verandert worden door een make-over en in een groep geplaatst worden.

Het uniform van de meisjes bestaat uit een donkerblauwe of zwarte rok, jurk of andere, een witte blouse en een donkerblauwe of zwarte blazer, jas of andere. Ook een wit-blauw gestreept das in vereist. De schoenen bestaat uit zwarte lakschoenen met of zonder hak.
Het uniform van de jongens bestaat uit een donkerblauwe of zwarte (jeans)broek, een witte blouse, een donkerblauwe of zwarte blazer, jas of andere. Een wit-blauw gestreept das is vereist en zwarte lak- of sportschoenen.

Soundtrack.
Filmpje

Kamerindeling : 2 zolders: indeling zolder: zie onderaan
Schoolregels : Geen.
Schoolhoofd : Camilla Dagey Fritton – Ollivander
Head girl : Annemarie Sophie Cambridge |Posh Totty| - Tolkien
Head boy : Noah Aiden Parker |Trustafariaan| - Ollivander

Posh Totty's
Cordelia Willow Summerfields - LostMagic
Annemarie Sophie Cambridge - Tolkien
Tyler Julian Jones - Ollivander
Ray Clark - Dashed
Chavs
Rosalie Eleanor Sugg -SupahBaby
Alexia Samorena - Dashed
Annabelle Lealla Fritton - LostMagic
Demian Samorena - Dashed
Fréderick Jack Layton - Tolkien
De Trustafarian
Noah Aiden Parker. - Ollivander
Nikolas Komarovski - ChaoticTania
Delilah Lillith Rosemary Renner - Tolkien
Emo's
Acery Sorrow Bryn Farelley - SorrowPayne
Helle Bryn O´Bryan - Theep
Geeks
Ethan William Peterson - Ollivander
Daniel Ianto Howell - Sylvesti
First Years
Nieuwelingen
Ryan Adam Worth - LostMagic
Nathan Alex MacGreggor - MadEyeMoody

In te vullen :
Volledige naam :
Bijnaam :
Leeftijd:
Groep :
Geslacht :
Uniform : -afbeelding en/of beschrijving. Let op ! Dit is bij iedereen anders, het toont het karakter van je personage aan-
Innerlijk :
Uiterlijk :
Geschiedenis : -vertel waarom je personage onhandelbaar is, mag ook in de RPG te zien krijgen-

Regels :
Niet schelden OCC
OCC tussen haakjes of andere
Niet iemand anders personage besturen
16+ is toegelaten
Geen oneliners, minimum 2 lijntjes.

St Trinians de film
Rollentopic

-Ok, jongens en meisjes zitten per groep samen in een grote kamer op de zolders. De first years, Chavs, Posh Totty's op de ene zolder en de Nieuwelingen, De Trustafarian, Emo's en geeks op de andere zolder.

[ bericht aangepast op 19 jan 2013 - 17:17 ]

---

'Doubt kills more dreams then failure ever will'

Ollivander schreef:
|Ya don't know what he's going to do. Misschien vermoord ie d'r wel. |
Noah Aiden Parker | Trustafarian | Headboy
Marie deed wat Noah haar vroeg waar Noah zelf blij om was en hij grinnikte. "Braaf meisje." zei hij en nam vervolgens voorzichtig Maries handen vast. Ze leunde tegen de boom achter zich aan en een briesje die door de bomen heen kwam speelde vrolijk met haar haar. Noah moest het wel toegeven dat ze er erg mooi uitzag zo maar die gedachte schudde hij van zich af en trok Marie recht. Hij deed een stap naar achteren en zei,' Oké, je moet precies doen wat ik zeg, goed?" Noah wachtte niet op een antwoord en startte met Marie allerlei instructies te geven waar ze wel en niet mag stappen terwijl hij haar dieper het bos innam. Na een poosje kwamen ze aan op de plek waar Noah wilde zijn. Het was een groot veld middenin het bos en stond, zoals altijd wanneer Noah er kwam, vol met gouden, paarse, witte en blauwe kopjes van allerlei verschillende bloemen. Middenin het veld stond een eenzame appelboom met daaraan een geïmproviseerde schommel. Noah liet Maries handen los en liep in zijn eentje het veld op. "Doe je ogen maar open!" riep hij naar Marie en grijnsde ondertussen.

|Waarom doet mij dit denken aan Twilight? |

I don't know. xd And that'd be awesome. NIET DAT VAN TWILIGHT.

Annemarie Sophie Cambridge || Posh Totty || Headgirl
"Braaf meisje," zei Noah, waarna hij Maries handen vastnam. Ze hoorde hoe de takjes kraakten toen hij een stap naar voren zette. "Oké, je moet precies doen wat ik zeg, goed?"
Terwijl Noah Marie instructies gaf van waar ze wel en niet mocht lopen, speelde er een glimlach rond haar lippen. Ze voelde zich uitgelaten en begon langzaamaan weer wat vrolijker te worden.
Na een tijdje liet Noah Maries handen los. Het meisje bleef nieuwsgierig staan waar ze stond. "Doe je ogen maar open!" riep een stem van in de verte toen.
Marie knipperde even tegen het zonlicht wanneer ze haar ogen open deed en hield haar adem in toen ze het veld bekeek.
"Wauw," mompelde ze bij zichzelf. Ze had al vaak dit soort dingen getekend, plaatsen uit haar fantasie, maar ze had er nog nooit echt in gestaan. "Wauw..." fluisterde ze opnieuw. Spelingen van de natuur konden soms zo prachtig zijn.
"Is... dit van jou? Of zo?" vroeg ze twijfelachtig wanneer ze dichter op Noah af liep.

---

help

Noah Aiden Parker | Trustafarian | Headboy
"Wauw," hoorde Noah Marie zeggen van de andere kant van het veld. Hij grinnikte en wenkte haar terwijl hij plaatsnam op de schommel. Noah wiebelde zachtjes heen en weer terwijl hij Marie met zijn ogen volgde. "Is... dit van jou? Of zo?" vroeg ze twijfelend wanneer ze naar Noah toe liep. Noah grinnikte alweer. "Zo kun je het wel stellen. Ik vond deze plek een aantal jaar geleden, sindsdien kom ik hier regelmatig om van het rumoer af te zijn. Maar dat viel jou toch nooit op want je mocht me niet." Noah glimlachte en zette zijn hand als een kapje boven zijn ogen tegen het felle zonlicht. "Er komt hier nooit iemand, omdat ze het niet weten te zijn. Deze schommel heb ik trouwens zelf gemaakt." Noah keek even omhoog naar de tak waar de schommel aan vast ging en trok even aan het touw. "Wil je het proberen?" Hij stond op van de plank en gaf de beurt over aan Marie, wanneer ze dat zou willen.

---

kindness is never a burden.

Ben even Hazel aan het uitschrijven.

---

help

Tolkien schreef:
Ben even Hazel aan het uitschrijven.

Doe maar op je gemak, ik vul ook nog mijn rollen in.

---

kindness is never a burden.

Ollivander schreef:
Noah Aiden Parker | Trustafarian | Headboy
"Wauw," hoorde Noah Marie zeggen van de andere kant van het veld. Hij grinnikte en wenkte haar terwijl hij plaatsnam op de schommel. Noah wiebelde zachtjes heen en weer terwijl hij Marie met zijn ogen volgde. "Is... dit van jou? Of zo?" vroeg ze twijfelend wanneer ze naar Noah toe liep. Noah grinnikte alweer. "Zo kun je het wel stellen. Ik vond deze plek een aantal jaar geleden, sindsdien kom ik hier regelmatig om van het rumoer af te zijn. Maar dat viel jou toch nooit op want je mocht me niet." Noah glimlachte en zette zijn hand als een kapje boven zijn ogen tegen het felle zonlicht. "Er komt hier nooit iemand, omdat ze het niet weten te zijn. Deze schommel heb ik trouwens zelf gemaakt." Noah keek even omhoog naar de tak waar de schommel aan vast ging en trok even aan het touw. "Wil je het proberen?" Hij stond op van de plank en gaf de beurt over aan Marie, wanneer ze dat zou willen.

Annemarie Sophie Cambridge || Posh Totty || Headgirl
Noah grinnikte. "Zo kun je het wel stellen," zei hij. Hij nam plaats op de schommel die onder de appelboom hing. "Ik vond deze plek een aantal jaar geleden. Sindsdien kom ik hier regelmatig om van het rumoer af te zijn. Maar dat viel jou toch nooit op, want je mocht me niet."
Marie beet even schuldbewust op haar lip. "Er komt hier nooit iemand, omdat ze het niet weten zijn. Deze schommel heb ik trouwens zelf gemaakt. Wil je het proberen."
Marie schudde vrijwel meteen haar hoofd. "Nee, dat hoeft niet... Ik heb het niet zo voor schommels," zei ze. Toen ze toen ze klein was eens naar een speeltuin waren geweest, had iemand de touwen doorgesneden. Waarschijnlijk gewoon voor de grap, maar toch. Marie was op haar hoofd gevallen, op de kiezels die eronder lagen.

[ bericht aangepast op 20 jan 2013 - 19:01 ]

---

help

((iemand voor Dan of laat ik hem gewoon zitten?))

---

Bowties were never Cooler

Sylvesti schreef:
((iemand voor Dan of laat ik hem gewoon zitten?))

|I've got Tyler en Ethan? (; |

---

kindness is never a burden.

((Kies zelf maar.))

---

Bowties were never Cooler

Sylvesti schreef:
((Kies zelf maar.))

|Voor mij is het om het even (; |

---

kindness is never a burden.

((Mij ook. Ethan en Dan zijn bijde geeks, dus dat wordt geeky talk en Tyler en Dan wordt waarschijnlijk vrij awkward.))

---

Bowties were never Cooler

Sylvesti schreef:
((Mij ook. Ethan en Dan zijn bijde geeks, dus dat wordt geeky talk en Tyler en Dan wordt waarschijnlijk vrij awkward.))

Dan and Ethan it is. Maar ik moet nu eerst eten. (;

---

kindness is never a burden.

(( Zal ik dan eerst reageren? Eet smakelijk))

---

Bowties were never Cooler

Sylvesti schreef:
(( Zal ik dan eerst reageren? Eet smakelijk))

|Doe maar. Dan reageer ik ondertussen met Noah op Marie (; |

---

kindness is never a burden.

Noah Aiden Parker | Trustafarian | Headboy
Marie schudde vrijwel meteen haar hoofd, "Nee, dat hoeft niet... Ik heb het niet zo voor schommels." Noah trok grinnikend een wenkbrauw op maar vroeg niet verder. "Jammer. Het voelt alsof je vliegt." Dat laatste zei Noah wat stiller, want het zou nogal melig overkomen. Noah ging tegen de stam van de boom zitten en leunde daar met zijn rug tegen. Hij klopte uitnodigend op de plek naast hem en keek glimlachend op naar Marie. Noah kruiste zijn voeten over elkaar heen en keek gelukkig over het veld. Hij plukte een bloempje uit het veld en gaf die aan Marie. Het was een klein, rood bloempje die Noah nog nooit op het veld gezien had. De bloemen waren meestal geel, wit, blauw of paars. Maar nooit rood.

[ bericht aangepast op 20 jan 2013 - 19:43 ]

---

kindness is never a burden.

Daniel Ianto Howell
Na een tijdje daar zitten en kijken stond ik op. Ik moest toch echt verder met editten en dat ging beter op de zolder. Ook moest ik weg van de afleiding. Ik werd echt niet productiever van staren naar iemand die ik toch nooit zou krijgen. Daarbij moest ik echt was aan mijn uitstelgedrag doen. Ik pakte dus alles op en liep terug naar de donkere zolder. Vreemd genoeg voelde die al wel als thuis voor mij. Ik zette mijn laptop op mijn buro en sloot hem weer aan in het systeem dat ze mij hadden helpen verder opzetten en verbeteren. De Geeks waren een soort familie voor me geworden. Ik was het idiote llama broertje, een plek die ik maar wat graag in nam. Ook zijn zware social awkwardness werd geaccepteerd. Ik zette de speakers aan, geen koptelefoon vandaag, en ik ging verder met het editten van mijn epic llama filmpje... Eigenlijk was het een alpacalipse filmpje, maar goed.

---

Bowties were never Cooler