• Vijf jongeren [2 jongens en 3 meisjes] dansen hun hele leven al. Sinds 5 jaar geleden zijn ze samen een dansgroep, onder leiding van hun docent.
    Drie weken geleden is een van de leden vermoordt. De dader is bekend, niet gevat. Vooral uit op het leven van de anderen.
    Ze leven naar elkaar toe en hebben last van het enorme verdriet dat op hun schouders rust. De docent probeert hen erdoor te helpen, wat moeilijker lijkt dat gedacht.
    Wat als de dader van de moord op de dag van de jaarlijkse voorstelling andere plannen heeft dan een gezellige show?
    Valt de groep uiteen of houden de noten van hun lied hen bij elkaar?


    Rollen:

    Meisjes:
    - # Elizabeth 'Ellie' Esmée O'Pry ~ Clock
    - # Calliope ‘Callie’ McDroozy ~ Rider


    Jongens:
    - # Jonathan Hojem McBright ~ Sinistra
    - # Daniel Cameron Vartanian ~ Shooter


    Docent:
    - # Milenka Popova ~ Sylvesti

    Slachtoffer:
    - # Maia O'Pry ~ Anguish


    Moordenaar:
    - # Valerio Javier Middleton ~ Sinistra

    Regels:
    # Minimum 4 regels.
    Er wordt oop gelet op extra enters!Meer mag natuurlijk!
    # 16+ mag.
    Daaronder wordt alles verstaan. Hou het wel netjes.
    # Géén eendags rpg.
    Je hoeft niet ervaren te zijn. Doe toch je best.
    # Sluit niemand uit etc.
    Praat met meerdere personen!
    # LET OP SPELLING EN ANDER DINGEN.
    Leestekens, woorden en andere.
    # Eén personage per account.

    Invullen!

    Rol:
    Volledige naam: [Tweede naam hoef niet persé.]
    Leeftijd: [Tussen 13-17 leerlingen. De rest maakt niet uit.]
    Innerlijk:
    Uiterlijk: [foto+beschrijving]
    Extra:

    BEGIN:
    Over dertig minuten begint de eerste dansles na de kerstvakantie. De leerlingen hebben wel gedanst, maar de docente komt nu weer lesgeven. Op dit moment is iedereen gewoon nog thuis en maakt zich klaar om te vertrekken. Flitwick, Orlando [ben zijn naam vergeten. Dat gaat nog vaker gebeuren...], is plannen aan het maken. Over circa een maand gaat de moord plaatsvinden. Nu verloopt alles echter nog rustig.

    [ bericht aangepast op 5 jan 2013 - 8:26 ]


    Le Beau n’est que la promesse du bonheur | Will you dance, dear Emma? | page 28

    (Maak je vooral geen zorgen om mij. Het gebeurd de laatste tijd zo vaak dat ik er aan gewend raak c; )

    [ bericht aangepast op 27 dec 2012 - 13:32 ]


    Happy Birthday my Potter!

    Echt waar? Damn daar zou ik vervelend van raken. D;


    everything, in time

    Ik heb iets bij mijn bericht gevoegd. c;


    Le Beau n’est que la promesse du bonheur | Will you dance, dear Emma? | page 28

    Valerio Javier Middleton
    Het enige hoe ze reageert is met een lichte blos op haar wangen. Ze is er met haar gedachten niet bij, dat merk ik. Maar ik laat me daardoor niet afleiden.
    'Als je mevrouw Popova moet hebben, ik ga daar niet meer naar binnen dus dan zul je het zelf uit moeten zoeken. Sorry, ik moet nu weg.' zegt ze bot en loopt naar haar fiets. Even blijf ik naar haar staan kijken met mijn handen in m'n zakken. Ik sta er nogal nonchalant bij, mijn hoed ietwat scheef op mijn hoofd, mijn korte spijkerjas open over mijn strakke donkerblauwe shirt die een beetje van mijn spieren toont, mijn zwarte, soort cowboy broek die met een riem om mijn middel zit en simpele schoenen... Ik ben best trots op mezelf. Hoe kan jij nou trots zijn op jezelf, met je moorden. Hè? Die stem kende ik niet. Dit was een nieuwe stem in mijn hoofd. Is het erg om mensen te vermoorden? Nee toch? Tuurlijk wel. Waarom zou het nou erg zijn om...? Misschien om dat...? Nou ja daar moest ik nu niet over nadenken.
    'Zou jij mij misschien kunnen helpen? Ik studeer voor psycholoog. Zou ik op eh... op jou kunnen oefenen? Volgens mij zit je met iets. Als je het aan mij verteld dan kan ik je helpen en dan oefen ik gelijk voor mijn studie, en jij kan je hart luchten.' glimlachte ik. Ik stond nog steeds op dezelfde soort manier en keek naar haar van onder mijn hoed.


    "It's funnier in Enochian." ~ Castiel

    [@Rider, ik zag het niet. Eh... Wil je dat ik mijn andere jongen naar jou personage stuur?]


    "It's funnier in Enochian." ~ Castiel

    Maia O'Pry
    Waarom krijg ik die fiets nu ni- oh, hij is al van het slot af. Ik voel me dom. Maia, houd je hoofd er nu eens bij. Hoe kan ik mijn hoofd er dan ook bijhouden als er constant iemand naar me staat te kijken? Wanneer hij weer begint te praten draai ik me om en leun tegen mijn bagagedrager met mijn armen over elkaar heen geslagen.
    'Zou jij mij misschien kunnen helpen? Ik studeer voor psycholoog. Zou ik op eh... op jou kunnen oefenen? Volgens mij zit je met iets. Als je het aan mij verteld dan kan ik je helpen en dan oefen ik gelijk voor mijn studie, en jij kan je hart luchten.' Hij glimlacht.
    'Ik praat niet met vreemden,' snauw ik hem toe terwijl ik hem van top tot teen bekijk. Hij is zeker niet lelijk. Beetje cowboy - achtig en dat is niet echt mijn stijl, maar een strak shirt staat hem zeker wel. Die hoed maakt hem mysterieus, maar tegelijkertijd zorgt ook dat juist ervoor dat ik hem minder vertrouw. Bovendien heb ik zojuist nog gezien wat voor leuke krulletjes hij heeft, die zou hij gewoon moeten laten zien.
    Ik zucht en laat mijn armen zakken. 'Vooruit dan, ik heb toch niets beters te doen. Gaan we dat hier doen? Het heeft nogal te maken met mijn zusje en mijn voormalige danspartner en die zitten daarbinnen. Ik wil eigenlijk niet het risico lopen dat ze naar buiten komen en alles horen.' Ik kan niet geloven dat ik dit echt ga doen, mijn hart luchten bij een vreemde. Dit is totaal niets voor mij.


    everything, in time

    (Als je dat wilt? Anders ga ik wel gewoon mijn parkiet schoonmaken of lezen of zo hoor)


    Happy Birthday my Potter!

    [DANIEL??]


    Le Beau n’est que la promesse du bonheur | Will you dance, dear Emma? | page 28

    Daniel Cameron Vartanian ||

    Wild schieten mijn ogen heen en weer over de tengere Ellie, nadenkend over de dingen die ik zou moeten kunnen doen om haar te helpen - maar er komt niets in mijn gedachten naar boven, niets wat haar zou kunnen helpen om wakker te worden. Het korte, kleine geluidje dat uit haar keel omhoog komt zetten maakt het gevoel van onmacht nog groter, zorgt ervoor dat ik nog harder begin na te denken over oplossingen om haar wakker te krijgen. Lang hoef ik verder echter niet na te denken, van het ene op het andere moment schiet Ellie overeind, begint naar adem te snakken en zet vervolgens haar mond open om zo hard te schreeuwen dat ik haast achterover val van schrik. Even wankel ik op mijn hurken, terwijl ik Ellie's zwaaiende armen probeer te ontwijken en ervoor zorgt dat Milenka er geen tegen haar gezicht aan krijgt geslagen.
    'Ellie,' sus ik dan zachtjes, niet wetend of ze me wel kan horen door het verschrikkelijke geschreeuw wat ze nog steeds uit haar keel laat komen. Zonder te aarzelen grijp ik haar handen vast en trek ze langs haar lichaam naar beneden, waarna ik mijn armen als bankklemmen om haar lichaam sluit en mezelf vervolgens op de grond laat vallen, waarbij ik haar op mijn schoot trek en zachtjes heen en weer begin te wiegen. 'Ellie,' fluister ik dan weer, 'je bent in de danszaal, ik en Milenka zijn er, je bent veilig...' fluister ik er dan achteraan, hopend dat ik die belofte waar zou kunnen maken.

    || Sooooorry ;D ||


    Rider schreef:
    (Als je dat wilt? Anders ga ik wel gewoon mijn parkiet schoonmaken of lezen of zo hoor)

    [wil ik wel doen hoor... Moet ff ook een post van Valerio maken én van Jonathan dus dat duurt heel effe hoor]


    "It's funnier in Enochian." ~ Castiel

    Ik ga trouwens even boodschappen doen. :]


    everything, in time

    Valerio Javier Middleton
    'Vooruit dan, ik heb toch niets beters te doen. Gaan we dat hier doen? Het heeft nogal te maken met mijn zusje en mijn voormalige danspartner en die zitten daarbinnen. Ik wil eigenlijk niet het risico lopen dat ze naar buiten komen en alles horen.' Ik knik begrijpend.
    'We lopen wel. Je kan ook fietsen.' Ik begin langzaam naast haar te lopen. 'Ik weet dat het stom, raar of vervelend is om tegen een vreemde te praten.' zeg ik.
    'Het hoeft niet. Daar heb ik alle begrip voor. Het... het lijkt me lastig voor je om... Om het er over te hebben tegen iemand die je nauwelijks kent.' Ik pak mijn hoed en draai hem rond in mijn handen. Even schud ik mijn haar langs mijn gezicht. Ik denk niet aan dat ik haar ga vermoorden, ik denk alleen maar aan mijn zogenaamde studie van psycholoog en aan haar probleem. Ik hoop dat ik haar kan helpen en dat ze me vertrouwt. 'Als je het niet wil dan... Dan snap ik dat.'

    [Jon komt er aan]

    [ bericht aangepast op 27 dec 2012 - 14:24 ]


    "It's funnier in Enochian." ~ Castiel

    [Hoe moet ik reageren op je, Rider?]


    "It's funnier in Enochian." ~ Castiel

    (Weet niet, Callie is in de danszaal waar gezegd is vijf minuten pauze te nemen van de oefeningen...)


    Happy Birthday my Potter!

    Maia O'Pry
    'We lopen wel, je kunt ook fietsen.' Ik schud mijn hoofd. 'Ik loop ook wel.' Het ziet er zo stom uit als ik met hem meefiets. Met de fiets in de hand loopt ik naast hem.
    'Ik weet dat het stom, raar of vervelend is om tegen een vreemde te praten,' begint hij. Ik kijk hem niet aan en blijf naar het voorwiel van mijn fiets en de grond kijken. Goh, fijn dat hij me begrijpt. Is er tenminste nog iemand die dat doet. Na vandaag dacht ik dat ik de enige was.
    'Het hoeft niet. Daar heb ik alle begrip voor. Het... het lijkt me lastig voor je om... Om het er over te hebben tegen iemand die je nauwelijks kent.' Ik luister en zeg niets. Laat hem maar praten. Wel kijk ik op wanneer hij weer zijn hoed van zijn hoofd haalt. Ik zou willen dat het ding zou wegwaaien zodat zijn haren gewoon zichtbaar zouden blijven.
    'Als je het niet wil dan... Dan snap ik dat.' Ik schud nu zacht mijn hoofd.
    'Nee, ik had beloofd dat ik je zou helpen. Ik weet enkel niet hoe ik moet beginnen.' Een zucht verlaat mijn mond terwijl ik mijn ogen naar de hemel richt. Zo kan ik beter nadenken.
    'Goed,' zeg ik dan en kijk hem aan. Hij loopt, ik loop met hem mee, geen idee waar naartoe. 'Ballet is mijn hele leven al mijn passie. Meestal dans ik met Daniel, mijn danspartner. Hij leeft helaas niet helemaal gezond, drinkt, gebruikt alcohol, het gebruikelijke, weet je wel?' ik stop even met praten om een reactie af te wachten. Dan ga ik door. 'Wel nu, hij heeft mijn zusje, Ellie, een keer laten vallen tijdens een lift en daarom haat ze hem. Terecht, als je het mij vraagt. Als hij van die smerige dingen af zou blijven, zou het niet zijn gebeurd. Ik mag hem ook niet, maar nu heb ik die twee samen betrapt tijdens het dansen. Nou, als het toch eens bij dansen zou blijven, maar er was iets tussen die twee. Ik wilde het voor Ellie opnemen, maar zij nam het enkel voor Daniel op. Die twee hebben mijn volledige concentratie verpest en daardoor loop ik nu de rol van de Witte Zwaan mis, hetgeen waar ik mijn hele leven al op wacht.' Ik moet mijn best doen niet te huilen en bijt op mijn lip. 'Ik ben gewoon zo vreselijk teleurgesteld in mezelf, jarenlange training, zomaar weggegooid. Ik ben zelfs de zaal uit gerend, dat is absoluut niets voor mij, maar ik kon Daniel en Ellie gewoon niet meer aanzien.'
    Oh help. Ik heb veel te veel gepraat. Nu vindt hij me vast een zeikerd en wil hij me helemaal niet meer helpen.


    everything, in time