[RPG} A pirate's life 4 me. - Speeltopics

Het is de 18e eeuw wanneer het prachtige schip Medusa wordt overvallen door een plotselinge storm. Veel bemanningsleden komen hierbij om, het grootste gedeelte van de voorraden verdwijnen in zee en het schip loopt veel schade op. De kaptein, Ace __ besluit aan te meren bij Tortuga, daar zijn immers al bij in de buurt. Daar zullen zij verblijven tot het schip gemaakt is en er nieuwe bemanningsleden en voorraden zijn. Helaas kost dit alles wel veel geld en dat hebben ze niet zo één, twee, drie, dus zullen ze gauw met een oplossing komen mochten ze ooit nog met de Medusa willen varen.

Belangrijk:
Deze RPG heeft zoals jullie merken geen erg vaste verhaallijn, jullie zijn dus behoorlijk vrij te doen wat je wilt. Om deze RPG lopende te houden zijn er dus ook allerlei aparte personages nodig en laat ik wat meer toe (geen magische/futuristische dingen), in de eerste post zal ik een aantal ideeën zetten.

Alleen meedoen als je:
1) Graag langere stukken schrijft (rond 350 woorden of meer) en bereid bent dit te doen. (Hier tips!)
2) Graag meedoet aan RPG's waarin geen Mary Sue's meespelen en die dit zelf ook niet doen.
3) Graag meedoet aan RPG's waarbij het topic niet na één dag alweer vol zit, waardoor als je het wat drukker hebt met school, ook gewoon nog mee kan doen, omdat er simpelweg minder vaak gepost wordt (maar wel langer geschreven natuurlijk)..
4) Het prettig vinden dat het gemeld wordt als iemand wilt stoppen met de RPG en als dit zelf ook doet.
5) Je personages niet enkel één op één gesprekken laat voeren met steeds dezelfde persoon.
Meedoen kan hier!

Regels:
- Je houden aan het bovenstaande.
- Niemand buitensluiten. (Gebeurt dit wel, PB me dan, dan zal ik het proberen op te lossen)
- 16+ is toegestaan, zet het er desnoods wel bij.
- Niet zomaar moorden zonder toestemming.
- Niet extreem veel voor anderen bepalen.
- En al het andere gebruikelijke.

Personages:
De getallen die erachter staan geven topicnummer & paginanummer waar je ze kan vinden aan.

Bemanningsleden:
Tortura - Asilah Layla Salomn - 22 - 1,1
Endure - Abigial (Abby) Rosaline Valence - 21 - 1,5
Sytze - Ace - 27 - kapitein - 1,6
Sid - Tristan Wright - 24 - 1,2
Sid - Natambu Mmba - 25 - 1,2

Overige:
xDesire - Anna Marina Blackwater - 20 - Navigator - 1,1
Gipsy - Beaudine Anna-Mae Hawkins - 18 - Dievegge/Huurmoordenares - 1,1
Squib - Alida Maria Nevárez - 20 - Dochter herbergier - 1,5
Neiva - Florence Levesque - 19 - Gouverneurs dochter - 1,6
Endure - Aiyana Kateri Chestio - 22 - Opvarende Medusa, indiaan - 1,7
Assassin - Sadie Delilah Lyons / Sam Lewin - 19 - Bastaards dochter - 1,7
Squib - Lemuel Charles Edwards - 19 - Novice weggelopen uit klooster - 1,1
SICKENING - Myles/Bandit - 24 - Huurmoordenaar/Dokter - 1,2
Assassin - Cedric Cook - 24 - Charmeur - 1,4
Gipsy - Logan Wad - 27 - Ontsnapte gevangene - 1,4
Cheops - William Marlbourough - 28 - Opvarende Medusa - 1,5
Goldenwing - Gavin Sloan Honiahaka - 22 - Opvarende Medusa, indiaan - 1,7

Nog vragen?
Dan kan je ze altijd aan mij stellen of aan andere spelers.

[ bericht aangepast op 22 feb 2013 - 18:37 ]

---

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Anna Marina Blackwater
"Je ziet er nochtans niet zo uit," probeerde Logan me gerust te stellen. "Waarom denk je dat trouwens?" Vroeg hij vervolgens. Maar voordat ik het kon uitleggen had hij het al door. Hij keek de mannen kil aan. Ik volgde zijn voorbeeld.
‘Dát dus,’ mompelde ik terwijl ik ze boos aan bleef kijken. Ik vroeg me af wat mijn vader nu zo van me zou vinden, nu ik hier zo zat en bijna geïntimideerd werd door schoften als die mannen die me zo vergaard aan zaten te kijken.
Alhoewel, waarschijnlijk was hij het ook niet eens met de manier hoe ik sowieso al leefde. Hij was meer een nobele piraat, die zich hield aan de code en had best nog wat manieren voor een piraat. Hield ik me aan de code? leek ik uberhaupt op mijn vader? Ik dacht even na, maar kwam weer naar de realiteit door een smerige urinelucht die me de neus binnen schoot. In de hoek van de taveerne zat een dronken en belabberde piraat, die bijna niet meer rechtop kon staan, zichzelf te bewateren. Ik trok minachtend mijn neus op en schudde vervolgens lachend mijn hoofd. Kneus, mompelde ik in mezelf terwijl ik een slok rum nam.
‘"Maak je geen zorgen," zei Logan geruststellend, alhoewel het er een beetje onzeker uit kwam.
"Ze zullen waarschijnlijk niets doen." Voegde hij er nog aan toe. Ik grijnsde en sloeg mijn blik neer. ‘Dat zou inderdaad beter zijn van niet. Anders zou het nog verkeerd af kunnen lopen hier, net nu iedereen dronken of aangeschoten is.’ Beaamde ik. Zelf merkte ik ook dat zometeen maar over moest gaan op water of fruitsap, want dronken worden in deze overvolle drukte zou me niet veel goeds opleveren.
Ineens hoorde ik een melodie. Voor ik het wist begon de helft van de Taveerne te zingen, inclusief Logan. Ik herkende de melodie en sommige zinnen van het lied door mijn jaren op zee, maar ik zong niet mee, maar luisterde glimlachend.

---

"like i'd follow you around like a dog that needs water."

[Leeeeeef. ;x ]

---

"like i'd follow you around like a dog that needs water."

Assassin, kan je binnenkort schrijven? (: En de rest; Wie is waar en waar wachten jullie op? (:
Hebben jullie druk met school of zitten jullie simpelweg vast? En nog een kleine tip, RPG'en met drie
personages op één plek gaat nog, maar met eer wordt het super lastig en moet je vaak ontzettend
lang wachten. Ik weet niet of dit laatste het geval is, maar als dat zo is, zorg dan dat de personages
weer een beetje opsplitsen (;

---

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Endure schreef:
Assassin, kan je binnenkort schrijven? (: En de rest; Wie is waar en waar wachten jullie op? (:
Hebben jullie druk met school of zitten jullie simpelweg vast? En nog een kleine tip, RPG'en met drie
personages op één plek gaat nog, maar met eer wordt het super lastig en moet je vaak ontzettend
lang wachten. Ik weet niet of dit laatste het geval is, maar als dat zo is, zorg dan dat de personages
weer een beetje opsplitsen (;

Ik heb problemen met mijn computer, telt dat ook?
We zijn al een hele dag bezig met bestanden over te schrijven op mijn USB-stick, hopelijk krijg ik vandaag nog die nieuwe computer geïnstalleerd.

---

Forget the risk and take the fall...If it's what you want, it's worth it all.

Endure schreef:
Assassin, kan je binnenkort schrijven? (: En de rest; Wie is waar en waar wachten jullie op? (:
Hebben jullie druk met school of zitten jullie simpelweg vast? En nog een kleine tip, RPG'en met drie
personages op één plek gaat nog, maar met eer wordt het super lastig en moet je vaak ontzettend
lang wachten. Ik weet niet of dit laatste het geval is, maar als dat zo is, zorg dan dat de personages
weer een beetje opsplitsen (;

Sorry, ik zit al een aantal dagen met koorts ziek in bed. :c Ik schrijf wel elke keer een klein beetje zodat ik wat vooruit ben, hij is ook al bijna af.

---

Your make-up is terrible

Ooowh, het heerst ook momenteel hè ;l Beterschap En top (:
Heb zelf helaas wel bar weinig tijd, toetsweek dilemma.

---

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Yeah,, toetsweek voorbij! Weet alleen even niet wat ik met mijn personage aanmoet..

---

Aan niets denken is ook denken.

Lexus schreef:
Yeah,, toetsweek voorbij! Weet alleen even niet wat ik met mijn personage aanmoet..

Wie heb je en waar met wie is diegene?

---

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Endure schreef:
(...)

Wie heb je en waar met wie is diegene?

Lucille Earnshaw, Luce, en ze is in de gebroken fles (waar heel veel mensen nog zitten)

---

Aan niets denken is ook denken.

Lexus schreef:
(...)

Lucille Earnshaw, Luce, en ze is in de gebroken fles (waar heel veel mensen nog zitten)

Heb deze week geen tijd om te schrijven, maar Aiyana en Gvin gaan daar nog naar binnen, ik kan wel iets met haar doen of andersom?

---

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Cedric Cook

"Florence?" vraagt de jonge vrouw die schijnbaar Abigail heet verbaasd, waardoor ik nu beide namen weet zonder dat ze zich hebben voorgesteld. Hierdoor spreek ik, maar volgens mij hoort Abigail het niet eens. Het andere meisje, Florence, haalt alleen haar wenkbrauw op en kijkt me aan alsof ze het niet kan geloven, maar ik negeer het gewoon. Ik ga niet voor die rijkelui's chick dit keer. "Excuseer ons." zegt Abigail dan tegen me waarna ze de arm van het meisje vastpakt en mee trekt. Ik kijk toe hoe zij het woord neemt tegen het nette meisje en bestudeer de twee eens grondig vanaf hier, maar wel zo onopvallend mogelijk. Het valt me gelijk op dat die Florence een soort 'air' met zich mee draagt, één die je vaak ziet bij rijkelui. De houding van Abigail lijkt in haar bijzijn ook wel te veranderen, ik ben het er nog niet over eens of het goed of slecht is.
Ik tover als vanzelf een charmante, maar ietwat afwachtende glimlach op mijn lippen als de twee vrouwen mijn kant weer opkomen. "Hé Casanova, ik hoop dat je genoeg geld hebt om ons beiden te trakteren?" grijnst Abigail naar me. "Natuurlijk, mevrouw." antwoord ik beleefd. Jezus, dat gaat een gat in mijn buidel worden. Volgens mij kan dat meisje het zelf heus wel betalen, maar dat zeg ik niet hardop. Ik waag deze kans maar, zonder een gok zo af en toe is het leven ook niets waard. Als ik mijn armen naar de twee vrouwen uit wil steken als beleefd teken, die ze kunnen aannemen, zei ik de blik van het jonge meisje Florence naar mijn borstkas getrokken worden en er ontstaat een klein grijnsje op mijn lippen. Het verbaasd me dan ook lichtelijk als ze een stap naar voren zet en met haar vingers de knopen van mijn linnen blouse vast begint te maken. Ik frons en het meisje klopt me op mijn schouder. "Zo, veel beter. Nu zie je er tenminste niet meer uit als een één of andere mannelijke lichtekooi die met zijn spieren loopt te pronken."
Ik moet toegeven dat ze me aan het lachen maakt en laat dan ook een zacht, charmant gegrinnik horen. "Sorry mylady, dat was absoluut niet de bedoeling." bied ik mijn excuses aan, alleen ligt er ergens een toontje humor in. "Ik was net een stuk wezen rennen, ziet u, om op tijd te komen," verzin ik ter plekke, iets wat voor mij geen moeilijke opgave is. "waardoor ik het erg warm kreeg en even de knoopjes los deed. Helaas miste ik mijn afspraak, maar toen ontmoette ik deze schone vrouw." Ik werp een glimlach op Abigail. "Ik heb me trouwens nog helemaal niet voorgesteld, ik ben Cedric,"

[ bericht aangepast op 21 jan 2013 - 14:34 ]

---

Your make-up is terrible

Ik wilde dit weekend reageren, maar morgen begint toetsweek en ik zit behoorlijk in tijdnood.
Wss zal ik eind deze week/a.s. weekend wel kunnen reageren (;

---

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Is het goed dat ik woensdag iets schrijf?
Dan heb ik wat meer tijd.

---

Forget the risk and take the fall...If it's what you want, it's worth it all.

Natambu Mmba
Van op het trapje naar het kapiteinsdek sla ik Ace en de nieuwe gade terwijl ze wat aan het stoeien zijn. Ja, een serieuze test noem ik het niet: een kind kan de was doen. Aces bewegingen zijn in het begin vrij houterig, hoe hij die eerste slag van dat spichtig geval afweert doet me fronsen. Wanneer hij een paar tellen later dan ook tegen het dek vliegt, ben ik verre van verrast. Het wordt nog gênanter als de kleine Aces volgende aanval met het gemak van een kat ontwijkt. ‘Volgende keer beter, kap’tein,’ grinnik ik en ik schud meewarig mijn hoofd. De zon verwarmt mijn huid heerlijk en ontspannen kijk ik naar hoe de test verdergaat, al is dat niet meer lang. Ace lijkt nu echt op zijn teentjes getrapt: hij haalt krachtig uit naar het jochie, dat het onmiddellijk begeeft na een trap in de maag. Herstelt zich wel snel, bedenk ik. Mja, dat is ook niet zo abnormaal: zijn aanmonstering op ons geliefde wrak hangt ervan af. En hij is nog jong, dan willen ze zich nog extra bewijzen. En dat was het dan. Beide partijen nemen afstand en puffen een beetje uit.
’Indrukwekkend’ luidt het verdict van de kapitein, al vind ik dat lichtjes overdreven. Hij is goed, maar tegenover Ace is dat op dit moment of een ander ook geen prestatie. Hoe is het ooit zover kunnen komen dat uitgerekend hij kapitein is geworden? Het is te mooi weer om me daar voor de zoveelste keer druk in te maken en ik focus me terug op het blonde joch. Niet sterk, maar wel snel, onthoud ik. Zo heb je er hier nog wel een paar aan boord. Wanneer Ace begint over zijn infiltrantenbeleid, rol ik weer met mijn ogen. Wat een woord, hij wil weer eens geleerd klinken.
Verder luister ik naar het verhaal van Sammy. Van Port-au-Prince, hé? Die plek ken ik. Het stikt er van de suikerrietplantages. Toen ik nog op de slavenhalers werkte, verkochten we daar goed. Lewin zegt me ook wel iets, maar ik kan er de vinger niet opleggen. Misschien was het een van de eigenaars. Of een tussenpersoon. Geen idee en ik ga er mijn hoofd niet over breken.
Ace is blijkbaar zelfs te afgemat om zijn geliefde sigaren nog aan te krijgen, laat staan zijn aansteker vast te houden. ‘Verdomme, heb ik weer.’ Ik rol met mijn ogen. Oh, ja, Ace heeft ook altijd pech, arme stakker. Zomaar kapitein geworden… Ik had dat moeten zijn, verdomme. Niet die sigarenrokende janker.
Maar ik lach hartelijk hardop wanneer het jochie Ace aanspreekt met ‘ouwe’ en nog harder wanneer een paar bemanningsleden voorstellen om voor Ace een in het vervolg jongetjes te gaan zoeken.
Ik spring van het trapje. ‘Volgende keer moet je mij ze maar laten testen, kap’tein,’ zeg ik lachend en een beetje gemeen. Nonchalant laat ik mijn boksbeugel eventjes tevoorschijnflitsen ‘Minder vermoeiend op jouw leeftijd.’
Dan draai ik me naar Sammy. ‘Goed gedaan, knul. Ik denk dat je wel geslaagd bent.’

Tristan komt binnenkort ook nog wel (:

[ bericht aangepast op 4 feb 2013 - 16:29 ]

---

Home is now behind you. The world is ahead!

Nythau schreef:
      Allycia Cassandra Black aka Nyx.
Nadat ik dit gezegd had opende ze haar mond. 'Als je met me mee wilt, verwacht ik eerlijkheid van beide kanten.' Langzaam aan begon ze te ijsberen door mijn kamer en mijn ogen volgden haar. 'En ik zet de eerste stap omdat ik wil dat we elkaar kunnen vertrouwen.' Oké, dat is begrijpelijk. Maar het liefste had ik gewoon dat ze het meteen zei. Dan hoefde ik er niet zo nieuwsgierig om te zijn en erop te wachten, want dat was iets waar ik niet tegen kon.
Een beetje ongeduldig begon ik met mijn voet te tikken en ik had mijn armen over elkaar heen geslagen. Mijn ogen bleven bij haar hangen toen ze abrupt stopte met ijsberen. Kort had ze haar lippen op elkaar geperst.
'Ik zei dus dat ik niet alleen een dievegge ben, maar ook een huurmoordenaar.' Meteen stopte het tikken met mijn voet en mijn mond zakte bijna open. Een huurmoordenaar? Hmm. Misschien kon ze mijn vader het duidelijk maken met dat ik mijn vrijheid nodig heb? Wacht. Meteen schudde mijn hoofd alsof het heel beschamend was wat ik dacht.
Wat? Waarom denk ik dit? Het is mijn vader. Zoiets zou ik niet moeten denken..
'Iedereen heeft zo zijn geheimpjes, maar ik heb liever dat je het uit mijn mond hoort dan uit die van een ander.' Haar kaak verstrakte en langzaam begon ze weer te ijsberen, nadat ze haar blik van mij afwende.
Oké, dat was wel begrijpelijk. Ik zou het niet leuk vinden als ik dit van iemand anders moest aanhoren en er zo moest achter komen. Dan zou ik mij verraden voelen. Alhoewel ik het ergens wel begreep van haar kant. Zoiets is ook niet gemakkelijk om te zeggen en je zou zoiets ook niet zomaar vrijgeven aan een vreemde.
Toen stopte ze weer met het door mijn kamer lopen en keek mij aan. Waarschijnlijk om te zien wat mijn reactie was en hoe stom ik er nu wel niet bij moest staan. Ze liet zich op een stoel vallen en sloeg elegant haar benen over elkaar. Haar gezicht stond op neutraal.
“Hmm.” Wat moest ik hier nou op zeggen? Een grapje van maken of vragen of zij iemand voor mij kon vermoorden en ik haar inhuurde? Wist ik veel.
Ik kuchte, likte kort over mijn lippen – dat nog de smaak van het biertje hadden, en ik beet hier vervolgens op nadenkend. “Dus..” Begon ik.
“Wanneer gaan we?” Vroeg ik aan haar. Great. Ik wist nog niets te zeggen, dus zei ik dit maar? Goed gedaan, Allycia.
Al meende ik het wel. Het maakte mij niets uit, maar ik hoopte dat zij niet zoiets bij mij geflikt had. Alhoewel ik haar niet eerder ben tegengekomen, al kon dit ook zijn omdat ik alleen maar druk bezig ben geweest dat ik haar gezicht niet kende.
“Nog tips met wat ik moet meenemen?” Vroeg ik aan haar. Zij had er immers meer ervaring mee.

---

Don't walk. Run, you sheep, run.