Everdeen schreef:
(...)
Ik vind tatoeages ook leuk, zolang het maar niet teveel wordt of zo en je niet heel je lichaam ermee vol gaat kleuren + als het maar niet op je hoofd zit, haha. Ik zou er op zich later ook wel één willen, weet nog lang niet wat eigenlijk, aangezien ik het echt een betekenis wil laten hebben. Niet zomaar een vogeltje of iets zonder dat ik een goede rede of herinnering heb waarom deze er zit. Het is namelijk wel iets dat je je hele leven met je mee gaat dragen en om nou een oma te zijn en dan op je pols een paar afgedrukte lippen te hebben of een mega grote dromenvanger bij je borstkas, zou ik echt vreselijk vinden.
Ik ben het hier wel mee eens. Je moet jezelf geen kleurplaat maken inderdaad. Het gene waar ik nu overal nu zit te denken zijn de namen van mijn ouders op mijn zij. Je liefde voor je ouders is vrijwel - in de meeste gevallen - onvoorwaardelijk, net zoals die met je kindjes, maar verder ben ik tegen namen op je lichaam. Verder zou ik ook niet weten wat ik wil.
"The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."