• Wat als er niet zoiets was als X-Factor? Zouden de jongens elkaar dan alsnog gevonden hebben? Zouden ze nog steeds wereldberoemd zijn? Nou, gedeeltelijk is het uitgekomen. De jongens zijn een kleine band in London, maar ze proberen nog steeds beroemder te worden. Ze oefenen veel en nemen elk concert aan. Dit is hun droom, en ze zullen niet stoppen voordat hun naam in de grote lichten staat. Met familie, vrienden, en vooral elkaar, zijn ze vastberaden om het helemaal te maken dit jaar. Maar soms komen gevoelens, timing, en andere obstakels in de weg te staan. Is hun vastberadenheid genoeg om de jongens in de spotlights te zetten en wat doen ze als een meidengroep grote concurrentie voor hen begint te vormen?
    (De rechten van het idee gaan naar Depay :3)

    Regels:
    -Géén one-liners. Probeer een stukje te schrijven dat ietsjes langer is. Er is geen minimum, maar one-liners zijn wel héél kort.
    -16+ mag, maar hou het wel netjes.
    -De meisjes en de jongens zijn vijanden van elkaar, concurrentie. Hou er dus rekening mee dat niet iedereen meteen een relatie aangaat.
    -Maximaal twee personages per persoon, en dan ook van het andere geslacht.
    -Reserveren mag.
    -Ga niet teveel off-topic, ook niet hier in het rollentopic.
    -Als je weg moet zien we je wel weer verschijnen als je terug bent. En als je wilt praten zijn daar gastenboeken voor. Als je al off-topic gaat, gebruik a.u.b. (), {}, [].
    -Meld het even als je voor langere tijd niet kunt reageren. En hiermee bedoel ik niet voor een uur omdat je naar de tandarts moet...
    -Alleen CxStylinson en Depay maken de nieuwe topics.
    -Geen ruzie, dan wordt je er zonder pardon uitgezet.
    -Als je je niet kunt houden aan de bovenstaande dingen doe dan ook niet mee. Als je eens een keer een foutje maakt kan dit gebeuren, natuurlijk. Maar hou er rekening mee dat je een waarschuwing kan krijgen of uit de RPG gezet kan worden als je te ver gaat.
    -Bij vragen kan er contact op worden genomen met Depay en CxStylinson .


    Rollen:
    Jongens:
    -Harry Edward Styles. LameBrain
    -Liam James Payne. Lifeisajoke
    -Niall James Horan. IrishCharm
    -Louis William Tomlinson. CxStylinson
    -Zayn Jawaad Malik. Depay

    Meisjes:
    - Dessy Tamara Jones. Depay
    - Rhoda Elisabetta Ramirez. Lifeisajoke
    - Blair Hadley McFly. CxStylinson
    - Sonny Mabel Puckerman LameBrain
    - Luna June River. Agentp

    [ bericht aangepast op 25 nov 2012 - 13:05 ]


    Reading a good book is like taking a journey.

    Blair Hadley McFly.

    Zayn barstte in lachen uit, waardoor ik mijn blik van Niall scheurde en Zayn stomverbaasd aankeek. Wauw, iemand die ermee kon lachen... De meesten zouden me nu allang een boze blik gegund hebben of zelfs een conflict hebben gezocht.
    'Alsof ik niet door had dat ze uit een ander land kwam, ik wilde alleen weten welk land. Maar dat staat ook zo lullig als ze dan wel gewoon uit Engeland komt.' zei Zayn grijnzend.
    Ik knikte ditmaal begrijpend. "Hm... Punt voor jou."
    En dit was eens een van de eerste keren dat iemand het beter wist als ik! Normaal had ik nu allang een nieuwe opmerking klaargestoomd, maar dit keer stond ik toch netjes met mijn mond voel tanden. Ik wist niks meer hierop te antwoorden... Alleen dat hij gelijk had.
    Ik beet even op mijn lip en pakte het stukje limoen tussen duim- en wijsvinger, maar ik liet het meteen weer los. Ik had geen zin meer in een zure smaak in mijn mond...
    Ik keek weer terug naar Zayn en trok mijn wenkbrauwen vragend op. "Kun jij mij misschien vertellen wie die jongen is die met Rhoda staat te praten?" vroeg ik.
    Oh shit... Ik moest nu wel een reden verzinnen waarom ik dat wilde weten. Want ik denk niet dat Niall er blij mee zou zijn als ik ging zeggen; 'Omdat Niall verliefd is op die jongen en ik zijn naam wilde weten.'


    Reading a good book is like taking a journey.


    Rhoda Elisabetta Ramirez.

    Een ontblote lach verspreidde zich over mijn gezicht. Daar was die vrolijke, drukke Louis weer. Het was zo schattig en lief. Ahw. Ik knikte vrolijk lachend, "Zodra ik het heb gewassen, gedroogd en gestreken zal ik het showen" zei ik grijnzend.
    "Geen idee of je hier iets eetbaars krijgt ... Ik kan je wel meenemen naar een restaurantje, maar ik weet niet of je dat met mij aandurft". Ik begon te lachen en deed alsof ik heel hard moest nadenken, "Wel, ik ga de uitdaging aan, ik zie een leuke en schattige jongen als jij nog niet direct iemand ontvoeren of vergiftigen of zo" zei ik grijnzend. Ik deed de zwarte blazer aan die nog in mijn tas zat en haalde mijn iPhone boven om te kijken hoe laat het was. Het viel nog goed mee. Ik stak mijn iPhone terug weg en keek Louis aan. "Ik kan" zei ik met een lach.

    [Omg, ik lachte heel luid om de een of andere reden met 'Wow, Blair ziet eens wat'. x'D Reminder, ouders slapen en ik hoor ook te slapen. Dus ik moet me wat inhouden. x'D]


    Take me to wonderland

    Zayn Malik
    'Hm.. Punt voor jou.' zei ze en ze stond met haar mond vol tanden. Ze wist blijkbaar niks anders te zeggen dan dat ik gelijk had en grijnzend nam ik een slok water.
    'Kun jij mij misschien vertellen wie die jongen is die met Rhoda staat te praten?' vroeg ze toen ze me met opgetrokken wenkbrauwen aankeek en ik keek over mijn schouder naar Rhoda die nog steeds met Louis stond te praten, en Louis leek ondertussen een stuk vrolijker dan eerst.
    'Dat daar is Louis Tomlinson.' zei ik toen ik Blair weer aankeek. Ik vroeg me wel af waarom ze dat wilde weten, want zoveel interesse had ze tot nu toe niet echt getoond in iets.
    'Waarom wil je dat weten?' vroeg ik.


    Sometimes your plans don't work out because God has better ones.

    (En bedankt! Door jou kreeg ik nu lachkicks... En ik moet ook allang slapen! ;p Ach ja, ik slaap toch pas om twee uur...)

    Louis William Tomlinson.

    "Zodra ik het heb gewassen, gedroogd en gestreken zal ik het showen." zei Rhoda, waardoor ik moest grinniken en ik meteen knikte.
    "Ik kan niet strijken." mompelde ik.
    Oké?! Waarom moest ik dat nou weer zeggen?! Dat kwam echt heel volwassen over, Louis... Probeer nu maar stoer te doen, wees een bad boy!
    "Wel, ik ga de uitdaging aan, ik zie een leuke en schattige jongen als jij nog niet direct iemand ontvoeren of vergiftigen of zo."
    Ik knikte en haalde een hand door mijn haren, waarna ik iets zocht om tegen aan te leunen. Ik moest er stoer uitzien natuurlijk... Misschien vond Rhoda dat leuker! Want lief en schattig klonk me nou niet zo geweldig in de oren voor zo'n prachtig meisje.
    Rhoda leek even te kijken of ze tijd had omdat ze haar iPhone pakte. "Ik kan."
    Ik knikte tevreden en pakte automatisch haar hand vast, alsof ik haar zou begeleiden naar het gemaskerd bal!
    Ik knikte snel naar Niall en Zayn zonder glimlach omdat dat er weer schattig uit zou zien... Dus ik deed het maar niet en nam Rhoda met me mee.
    (Omg, ik heb zo'n zin om Louis te laten doen alsof hij stoer is, ergens tegenaan leunt en dan omvalt voor de neus van Rhoda. ;p)

    [ bericht aangepast op 25 nov 2012 - 22:21 ]


    Reading a good book is like taking a journey.

    [Als ik later reageer, dan doe ik alsof ik slaap voor mijn ouders ;3 Oh & DOEN !]

    [ bericht aangepast op 25 nov 2012 - 22:22 ]

    Blair Hadley McFly.

    Zayn leek tevreden te zijn dat het hem was gelukt om me te laten zwijgen, en ik moest het hem nageven dat hij dat best mocht zijn. Niet veel mensen lukte dat... Alleen mijn vrienden dan en een aantal vreemden... Maar mijn vrienden kende me dan al redelijk lang.
    "Dat daar is Louis Tomlinson." antwoordde Zayn op mijn vraag, nadat hij over zijn schouder had gekeken om te controleren over wie ik het had, waarschijnlijk.
    Oké dus... Louis. Niall en Louis of Rhoda en Louis... Het klonk allebei wel leuk als je het mij zou vragen... Was ik hier nou serieus namen aan het vergelijken?
    "Waarom wil je dat weten?" vroeg Zayn nu, waardoor ik een zachte kreun liet horen van frustratie en nervositeit.
    En nu? Wat moest ik nu zeggen? Ik kon niet liegen en in verzwijgen was ik ook niet veel beter.
    "I-Ik... euh... Gewoon." mompelde ik, waarna ik voelde dat het bloed naar mijn wangen stroomden en nu goed bij mijn haar kleurde. Niet dat het interessant was om te weten, maar goed.
    Gewoon? Wat was dat trouwens voor een antwoord? Dat was niet eens een antwoord... Ik hoopte maar dat Zayn er genoegen mee zou nemen, maar dat zou ik moeten afwachten.


    Reading a good book is like taking a journey.

    Niall james Horan

    Louis keek even naar me en toen naar Zayn om vervolgens met Rhoda weg te aan. Nou, die was er ook snel bovenop. Ik liet mijn hoofd zakken en bleef verslagen staan nu Louis me toch niet meer kon zien. Straks vooral niet vergeten om langs te gaan bij Harry. Ik liep terug naar de bar en bestelde nog een flesje bier. Wat kon het me nog schelen?

    [ bericht aangepast op 25 nov 2012 - 22:33 ]


    Take me to wonderland


    Rhoda Elisabetta Ramirez.

    Hij nam mijn hand vast en nam me mee naar de uitgang. Onderweg keek hij nog even naar Zayn en Niall om te zeggen dat hij weg was. Alleen kwam zijn mooie glimlach daar niet aan te pas. Ach ja. Zijn hand voelde zacht en warm aan waardoor een glimlach zich verspreidde om mijn lippen. We liepen het cafeetje uit. Het was al redelijk wat later en het was serieus afgekoeld in vergelijking met de laatste keer ik over straat liep. Automatisch ging ik wat dichter tegen Louis aanlopen waarna ik mijn mijn vrije hand de haren vanuit mijn gezichtsveld hield.
    "Waar neem je me eigenlijk mee naartoe ?" vroeg ik nieuwsgierig toen ik mijn blik op hem gericht had. Het was vreemd. Om 1 of andere reden was Louis bruiner dan Niall en Harry, maar het was een ander bruin dan dat van Zayn. Misschien bruinde Louis gewoon rap ! Ja, dat zou het zijn. Ach ja, mij hoorde je niet klagen.

    Louis William Tomlinson.

    Ik merkte dat Rhoda dichter tegen me aan begon te lopen en ik wilde nu als een idioot gaan glimlachen, maar ik perste er alleen maar een zwak glimlachje uit en hield me verder rustig.
    "Waar neem je me eigenlijk mee naartoe?" vroeg Rhoda nieuwsgierig, waarna ze me aankeek.
    Ik keek eventjes in haar ogen en verdronk er bijna in, maar ik keek weer snel weg en kuchte. "Een restaurantje bij de pier."
    Ha! Ik kon wel romantisch zijn! Zie je dat ik net zoals Harry een flirt kon zijn?! Oh, wacht... was dit wel flirten? Nee... Ik beet op mijn lip en zuchtte even. Ik had daar wel eens gegeten met mijn zusje, maar toen begon ze te klagen dat ze geen frietjes kon krijgen. Alleen maar aardappelkroketjes. Het waren toch beiden van een aardappel gemaakt? Ach goed...
    Ik stopte even om na te denken waar ik heen moest en leunde ondertussen tegen een lantaarnpaal aan, met Rhoda nog aan mijn hand. Alleen had ik niet door dat die paal nogal glibberig was.
    "Ik weet het alw-" begon ik met een lagere stem, totdat ik een gil slaakte en omviel. En het ergste was dat ik Rhoda nog meetrok ook! Lekker op de stenen hier...
    "Oeps..." mompelde ik zachtjes. Slimme actie Louis.
    Die paal was het schuld! Wist ik veel dat ik zou wegglijden?! Ik wierp een blik op Rhoda en hielp haar overeind. "Sorry..."


    Reading a good book is like taking a journey.


    Rhoda Elisabetta Ramirez.

    Hij keek naar mijn gezicht waardoor zijn ogen die van mij ontmoetten. Toch keek hij al snel weer weg en kuchte eventjes, "Een restaurantje bij de pier" antwoordde hij toen. Ik maakte een goedkeurend geluidje en keek voor me uit. Wedden dat zijn ogen even blauw zijn als die van de zee ? Niet van de zee hier, maar van de zee in 1 of ander tropisch eiland. Geweldig. Ik kon er naar blijven kijken als ik wou. Nee, beter gezegd, als hij wou. Als hij wegkeek dan kon ik zijn ogen niet meer zien, duh. Hij stopte even en leek na te denken. Waarschijnlijk dacht hij na over de weg. Om het zichzelf makkelijker te maken was hij tegen een paal gaan aanstaan, maar zijn hand lag nog wel altijd veilig in de mijne.
    "Ik weet het alw-" begon hij maar toen gleed hij weg van de paal met een gil. Ik viel bovenop hem aangezien ik zijn hand nog vasthad.
    "Oeps ..." mompelde hij zachtjes. Ik begon te lachen en sloeg mijn handen voor mijn gezicht. Hij hielp me overeind en keek me ietwat schuldig aan, "Sorry ...". Ik keek hem met een ontblote lach aan en schudde mijn hoofd. "Het is niets Lou, je bent geweldig". Ik nam zijn hand terug vast omdat ik ergens zijn warmte mistte en keek hem aan, "Heb je ergens pijn ?" vroeg ik met een ietwat bezorgde blik in mijn ogen.

    Louis William Tomlinson.

    Ik was een idioot. Dat was de beste samenvatting die ik kon bedenken... Je probeerde een goede indruk te maken op een prachtig, lief en grappig meisje en ik trok haar mee in een val.
    "Het is niets Lou, je bent geweldig." hoorde ik Rhoda zeggen, waardoor ik haar stomverbaasd aankeek. En vooral toen ze mijn hand weer vastpakte!
    Was ik aan het dromen? Was het mijn lieve oma in de hemel die het zei in plaats van Rhoda. Nee, mijn oma had geen engelachtige stem... Tenzij je een engel werd als je naar de hemel ging, maar dan zou Rhoda dus een engel of een zombie moeten zijn. En ze was dus niet halfdood.
    "Heb je ergens pijn?" vroeg Rhoda met een bezorgde blik in haar ogen.
    Ik schudde langzaam mijn hoofd en voelde mezelf rood worden door mijn gênante actie. "Nee... Jij?"
    Ik hoopte het niet, anders had ik dat ook weer mooi veroorzaakt. Ik kon beter ophouden met mijn bad boy imago, want dat zou uitpakken tot een val in het water met haar. En ik denk niet dat Rhoda dat op prijs zou stellen...


    Reading a good book is like taking a journey.


    Rhoda Elisabetta Ramirez.

    Hij schudde langzaam zijn hoofd en begon te blozen. "Nee ... Jij ?" vroeg hij. Ik schudde mijn hoofd terwijl ik bleef kijken naar zijn gezicht. God, kon hij nog schattiger worden ? Ik had altijd al een enorme zwak gehad voor schattige, ietwat lompe jongens. "Nee, ik voel me fantastisch". Met mijn rug naar de kant die we moesten oplopen zette ik een paar stappen. Het kwam er dus op neer dat ik hem meetrok terwijl ik naar hem bleef kijken. "Je moet maar zeggen als ik 1 van mijn magische kusjes moet uitdelen" zei ik glimlachend. Ja wat ? Het werkte altijd bij mijn neefjes en nichtjes, maar ja, die geloofden nog in de Kerstman. Ik ging weer naast hem lopen, even dicht als daarnet en keek naar de lucht waar de sterren al verschenen. "De straatlichten verpesten de sterrenhemel" mompelde ik zachtjes.

    CxStylinson schreef:
    Blair Hadley McFly.

    Zayn leek tevreden te zijn dat het hem was gelukt om me te laten zwijgen, en ik moest het hem nageven dat hij dat best mocht zijn. Niet veel mensen lukte dat... Alleen mijn vrienden dan en een aantal vreemden... Maar mijn vrienden kende me dan al redelijk lang.
    "Dat daar is Louis Tomlinson." antwoordde Zayn op mijn vraag, nadat hij over zijn schouder had gekeken om te controleren over wie ik het had, waarschijnlijk.
    Oké dus... Louis. Niall en Louis of Rhoda en Louis... Het klonk allebei wel leuk als je het mij zou vragen... Was ik hier nou serieus namen aan het vergelijken?
    "Waarom wil je dat weten?" vroeg Zayn nu, waardoor ik een zachte kreun liet horen van frustratie en nervositeit.
    En nu? Wat moest ik nu zeggen? Ik kon niet liegen en in verzwijgen was ik ook niet veel beter.
    "I-Ik... euh... Gewoon." mompelde ik, waarna ik voelde dat het bloed naar mijn wangen stroomden en nu goed bij mijn haar kleurde. Niet dat het interessant was om te weten, maar goed.
    Gewoon? Wat was dat trouwens voor een antwoord? Dat was niet eens een antwoord... Ik hoopte maar dat Zayn er genoegen mee zou nemen, maar dat zou ik moeten afwachten.


    Zayn Malik
    'I-Ik... euh... Gewoon.' mompelde ze en ik zag hoe haar wangen donker rood kleurde. Ik schudde mijn hoofd want ik geloofde er niks van. Je gaat niet zomaar vragen hoe iemand heet. Nou ja, waarschijnlijk was ze gewoon bezorgd over met wat voor een mensen haar vriendin om ging. Dat was normaal toch? Of vond ze hem stiekem zelf leuk... Dat kon natuurlijk ook.
    Nadenkend beet ik op mijn lip en haalde ik even een hand door mijn haren heen.
    'Gewoon.' herhaalde ik haar woorden hoofdschuddend. 'Niet liegen he.' zei ik er grijzend achteraan.


    Sometimes your plans don't work out because God has better ones.

    Louis William Tomlinson.

    Rhoda schudde haar hoofd en bleef me aankijken, waardoor ik nog roder werd. Dadelijk zag ik er nog uit als een tomaat...
    "Nee, ik voel me fantastisch." zei Rhoda, waardoor ik onwillekeurig glimlachte en zuchtte. Goed, ze was gelukkig niet kwaad... Ik voelde me net zo'n hopeloos geval van Friendzone op dit moment...
    "Je moet maar zeggen als ik 1 van mijn magische kusjes moet uitdelen." zei Rhoda, waardoor ik haar eventjes aankeek en mijn mond opendeed om iets te zeggen, maar het toch maar niet deed. Ik besloot om het maar als een grap te brengen.
    "Als ik nu op mijn mond zou zijn gevallen, had je me dan daar een magisch kusje op gegeven?" vroeg ik luchtig, maar toch een beetje onzeker. Ja, zelfs ik was wel eens onzeker...
    "De straatlichten verpesten de sterrenhemel." zei ze, waardoor ik zachtjes grinnikte. Als ze me ooit echt leuk ging vinden zou ik haar eens meenemen naar de zee en daar naar de sterren kijken. Als zij dat zo mooi vond...


    Reading a good book is like taking a journey.