[RPG] Camp Agora |1| - Speeltopics

We beginnen op 1 juli, wanneer alle jongeren in de bungalow aankomen.

[ bericht aangepast op 22 nov 2012 - 19:38 ]

“To live will be an awfully big adventure.”

Destiny

Ik lach en pak zijn hand. 'Let's go' zeg ik als ik recht sta en loop voor hem uit.
'Zoals je over hem praat lijkt hij bijzonder voor je, ik heb thuis alleen maar een bitch van een zus' mompel ik, en zucht geërgerd..

El Diablo.

{en die jongen, bedoel je Reb?}
Rose
Ik drukte nog snel een kus op Mark zijn lippen en liep toen naar binnen. Ik liep naar de eerste kamer, waar die jongen van net lag. Jaimy, was het.
Ik zag dat hij zijn oortjes in had en besloot gewoon meteen op zijn schouder te tikken.
Ik deed dat en wachtte geduldig tot hij zou luisteren.

“To live will be an awfully big adventure.”

Kyle Logan
Kyle stapte uit de smerige auto van zijn stiefvader en durfde eindelijk ademhalen toen hij van de dranklucht verlost was. Eerlijk, hij dacht even te moeten overgeven. Kyle smeet de deur dicht zonder nog een woord te zeggen en liep om de auto heen weer er vanachter dikke zwarte rook kwam. "Schiet op!" bromde het varken achter het stuur -beter bekend als Michäel Smith-. "Ik moet nog pokeren met mijn maten," -Niet dat hij er überhaupt heeft- ",en ik ben je kop meer dan beu," voegde Kyle's stiefvader daar nog aan toe. Kyle reageerde noch op het bevel, noch op de belediging en trok op een rustig tempo zijn koffer en schoudertas uit de kofferbak. Michäel stampte even op de gaspedaal om Kyle op te jagen en mopperde met de sigaret tussen zijn vuile lippen. Kyle smeet de kofferbak dicht en drapeerde de schoudertas over zijn schouder. Zijn koffer nam hij in zijn hand vast en liep toen het terrein op. Aangezien hij niet meteen een begeleider zag of iets in die aard hield hij even halt en keek zoekend om zich heen.

kindness is never a burden.

Brandon Jason Jefferson
'Hij is ook bijzonder voor me.' zeg ik glimlachend. Ik loop achter haar aan de trap af.
'Hoezo is je zus een bitch?' vraag ik lachend als we beneden staan.

Sometimes your plans don't work out because God has better ones.

ja, dat is Reb.

When we hit our lowest point, we are open to the greatest change.

Mark
Ik zie nog een verdwaalde "patiënt" aan komen lopen en loop richting hem toe. "Goeden dag" groette ik. "Mijn naam is Mark, ik ben één van de drie begeleiders hier, je bent wat laat, maar dat kan iedereen gebeuren, wat is je naam knul?" zei ik vriendelijk en pakte een papiertje uit mijn borstzakje. "Dan zal ik die even noteren en dan kan je naar de keuken gaan binnen, die overigens makkelijk te vinden is" zei ik er nog snel achteraan en glimlachte vriendelijk.

It's high noon.

[Reb zit samen met Felicia in kamer 2 en niet in kamer 4..]

Sometimes your plans don't work out because God has better ones.

[ bericht aangepast op 21 nov 2012 - 21:09 ]

When we hit our lowest point, we are open to the greatest change.

Rose
"Kom je naar beneden? We gaan wat eten en daarna leg ik de eerste oefening uit." glimlachte ik en liep al naar de deur. Ik glimlachten nog eens voor ik naar buiten liep en ging toen naar de andere kamer. Daar zag ik niemand, dus veronderstelde ik dat de rest wel in de andere kamers was.
Glimlachend liep ik de trap weer af om al wat brood en beleg klaar te zetten op tafel. Ik lachten nog eens naar Dan, terwijl ik daarmee bezig was.

Reb
Ik keek naar hem op en haalde de oortjes uit mijn oor. Ik keek hem vragend aan, al was dat waarschijnlijk moeilijk te schatten door die zonnebril.
Ah, hij zou het wel begrijpen. Ik wierp even een vluchtige blik op Felicia... zo heette ze toch? en keek toen weer naar de man.

[ bericht aangepast op 21 nov 2012 - 21:08 ]

“To live will be an awfully big adventure.”

Depay schreef:
[Reb zit samen met Felicia in kamer 2 en niet in kamer 4..]

“To live will be an awfully big adventure.”

Depay schreef:
[Reb zit samen met Felicia in kamer 2 en niet in kamer 4..]

oh, dat is dan een foutje. Zit er eigenlijk iemand in kamer vier? Ik ben duidelijk niet zo scherp meer

When we hit our lowest point, we are open to the greatest change.

{volgens mij niet, daarom dat Rose dus een lege kamer had}

“To live will be an awfully big adventure.”

Destiny

'Omdat ze er maar al te graag over opschept dat ze de perfecte leerling is, maar als iedereen weg is hangt ze de complete bitch is' mompel ik.
Ik trap mijn sigaret uit en kijk hem weer aan. 'Dus.. Wat gaan we doen?'

El Diablo.

Kyle Logan
Een man kwam naar Kyle toelopen. "Goeden dag" groette hij Kyle, die enkel vriendelijk maar zonder glimlach knikte. "Mijn naam is Mark, ik ben één van de drie begeleiders hier, je bent wat laat, maar dat kan iedereen gebeuren, wat is je naam knul?" Kyle trok een wenkbrauw op toen de man 'knul' zei maar reageerde er niet op. De man, Mark, haalde een papiertje uit zijn borstzakje en zei,"Dan kan ik die even noteren en dan kan je naar de keuken gaan, die overigens makkelijk te vinden is." Kyle knikte alweer zonder emotie en opende vervolgens zijn mond om te spreken,"Kyle Logan." Hij glimlachte flauwtjes om toch nog vriendelijk over te komen maar deed niet te moeite in een goed boekje te komen met ook maar iemand hier op het kamp.

[ bericht aangepast op 21 nov 2012 - 21:11 ]

kindness is never a burden.

Dan Clark
Ik had nu de aandacht van de jongen. ''We gaan eten.'' zei ik, terwijl mijn blik verschoof naar het meisje. Ik keek ze nog even aan en liep toen naar de keuken.

Jamie Davis
Langzaam stond ik op. De vrouw was alweer weg voor ik er erg in had. Ik deed mijn oortjes weer in en liep naar beneden.

When we hit our lowest point, we are open to the greatest change.