[RPG] Camp Agora |1| - Speeltopics

We beginnen op 1 juli, wanneer alle jongeren in de bungalow aankomen.

[ bericht aangepast op 22 nov 2012 - 19:38 ]

“To live will be an awfully big adventure.”

Kherington "Keri"Alexandra Debu
Keri huppelde met haar tassen versierd met bloemetjes het terrein op. Ze herhaalde in haar hoofd de tekst die ze samen met de lieve mensen van het grote witte huis hadden ingestudeerd. 'Hallo, ik ben Kherington Alexandra Debu. Noem me maar Keri. Ik ben blij hier te zijn.' Maar de stem in haar hoofd sprak Keri tegen. Nee, schat, je moet niet Hallo zeggen, dat is zo ouderwets en afgezaagd. Zeg gewoon hoi of zo. Keri knikte tegen de stem en herhaalde vervolgens luidop:"Hoi, ik ben Kherington Alexandra Debu. Noem me maar Keri. Ik ben blij hier te zijn." Ze stopte toen ze voor een groot houten huis stond. Het eerste wat Keri dacht was dat dat erg onveilig was. Branden waren immers snel gebeurd. Kijk maar naar haar familie....

kindness is never a burden.

Brandon Jason Jefferson
'Eten.' zeg ik als ik mijn sigaret op de grond gooi en met mijn voet uittrap. Ik sla plagend mijn arm om haar schouder en loop richting de keuken. We gingen sowieso iets heel vies eten, dat kon niet anders. Ze gingen er hier alles aan doen om het zo erg mogelijk te maken voor ons, dus daar zou het eten ook zeker bij horen. In de keuken stond een grote tafel met allemaal stoelen eromheen. Ik ging op een van de stoelen zitten en zette uit beleefdheid mijn snapback af. Mijn haren zaten altijd goed, want ik had ze toch gemilimeterd, en omdat ze zwart waren hoefde ik er nooit iets aan te doen.
'Maar je zus is dus een perfect meisje?' vroeg ik toen ik mijn wenkbrauwen op en neer wiebelde.

Sometimes your plans don't work out because God has better ones.

Mark
De jongeman stelde zich voor als "Kyle Logan". Ik noteerde het met mijn prachtige doktershandschrift op het papiertje terwijl ik de naam zachtjes in mezelf nog een keer zei: "Kyle.. Lo-gan.." ik kuchte even. "Oké! Ik vertrouw erop dat je op het lijstje van Rose staat, dus.. volg mij maar naar de keuken, dan kan je je huisgenoten eens ontmoeten." zei ik weer vriendelijk en begon richting de voordeur van de bungalow te lopen.

It's high noon.

Reb
Ik knikte en stond op. Ik zweeg even, terwijl ik mijn ipod op mijn bed gooide. Ik had geen zin om hem weg te steken en als iemand hem stal dan was dat zo... Ik had hem trouwens zelf gestolen.
"Kom je mee?" vroeg ik dan uiteindelijk aan Felicia.

“To live will be an awfully big adventure.”

Kyle Logan
Kyle keek ongeïnteresseerd naar Mark die Kyle's naam op een papiertje krabbelde en nog eens meer tegen zichzelf dan tegen Kyle,"Kyle... Lo-gan..." zei. "Oké! Ik vertrouw erop dat je op het lijstje van Rose staat, dus.. volg mij maar naar de keuken, dan kan je je huisgenoten eens ontmoeten." Kyle had geen idee wie Rose was en voelde ook niet de behoefte dat te vragen dus nam hij zijn koffer weer op en volgde Mark naar die zogenaamde fameuze keuken.

kindness is never a burden.

Jamie Davis
Ik liep langs de ingang en zag dat er een meisje stond. Een beetje aarzelend liep ik op haar af. ''eh, hé.'' zei ik.

When we hit our lowest point, we are open to the greatest change.

Woops, zie nu pas dat we begonnen zijn Kan ik Daniel naar iemand toesturen?x

Hi. This makes no sence.

Destiny

Ik lach, 'het is maar net wat je perfect noemt' grinnik ik.
'Haar vriendje is trouwens ook een creep, dus het matcht wel' zeg ik en haal mijn schouders op.
Grijnzend zet ik zijn snapback op en kijk hem met een brede grijns aan..

El Diablo.

Mark
"Kijk eens aan, de keuken!" zei ik toen ik eenmaal binnen was en bij de keuken stond met Kyle. "Zet je koffers maar neer en ga wat kennis maken, dan kan je ze zo op je kamer zetten, ik moet nu haasten want de volgende laatkomer staat er al!" zei ik lachend en ik rende op een niet al te snel tempo naar buiten. Daar zag ik een meisje staan, ik pakte het papiertje alvast uit mijn borstzak en mijn pen ook en benaderde haar. "Welkom welkom jongedame, ik ben Mark, één van de drie begeleiders hier in dit gebouw, en wie mag jij zijn?" zei ik met een vriendelijk lach.

It's high noon.

Jamie Davis
Het meisje had nog niet eens geantwoord of er kwam al een begeleider aan. 'Mark' of iets in die richting. Ik zette het volume van mijn muziek weer wat harder.

When we hit our lowest point, we are open to the greatest change.

Felicia Kiara Mancini
'Kom je mee?' vroeg Reb ineens aan mij en ik schrok op uit mijn gedachten.
'Ja is goed.' zuchtte ik en ik stapte in mijn hakken die naast mijn bed stonden. Ik opende de deur en liep de trap af naar de keuken waar we gezamenlijk zouden eten. Ik nam plaats aan de grote tafel en keek een beetje naar de andere mensen die er al zaten. Mijn zwarte krullen gooide ik even over mijn schouders.

Brandon Jason Jefferson
'Dat ding staat jou beter dan mij.' zei ik lachend toen Destiny mijn snapback opzette en me even aankeek met een brede grijns.
'Beetje jammer hoor dat je perfecte zus al een vriend heeft, anders hadden we nog schoonfamilie kunnen worden.' plaagde ik haar.

Sometimes your plans don't work out because God has better ones.

Kherington "Keri"Alexandra Debu
Keri keek op van het briefje die ze inmiddels had vastgenomen naar de persoon die tegen haar sprak. Het was een jonge jongen -Keri moest giechelen om haar eigen gedachte- met halflang bruin haar die nogal warrig op zijn hoofd lag en mooie blauwe ogen. Keri dacht aan het zinnetje. "Hoi, ik ben Kherington Alexandra Debu. Noem me maar Keri. Ik ben blij hier te zijn." dicteerde ze en keek nieuwsgierig naar de jongen. Toen kwam ook een volgende man bij het tweetal staan:"Welkom welkom jongedame, ik ben Mark, één van de drie begeleiders hier in dit gebouw, en wie mag jij zijn?" Keri glimlachte vrolijk en herhaalde haar zin,"Hoi, ik ben Kherington Alexandra Debu. Noem me maar Keri. Ik ben blij hier te zijn."

[ bericht aangepast op 21 nov 2012 - 21:28 ]

kindness is never a burden.

Rose
Ik keek glimlachend toe hoe Brandon en Destiny binnen kwamen.
Net op die moment zette ik een fles melk en fruitsap bij het brood op tafel. Er was bruin, wit en meergranenbrood. Ze moesten maar zien wat ze lustten.
"Smakelijk." zei ik glimlachend en wou toen naar buiten lopen om te kijken waar Mark bleef.
Net op die moment kwam hij binnen met een jongen.
"Oh, hallo." zei ik tegen hem. "Ik ben Rose." glimlachte ik en stak mijn hand naar hem uit.

“To live will be an awfully big adventure.”

{need to go}

“To live will be an awfully big adventure.”

Destiny

Ik lach even en knik. 'zou best eens kunnen' grinnik ik.
Ik kijk even rond en rek me uit. 'Dus.. Wat voor troep moeten we eten?' mompel ik..

El Diablo.