• VOLVOLVOLVOLVOLVOLVOLVOLVOLVOLVOLVOLVOLVOLVOLVOLVOLVOLVOLVOLVOLVOLVOLVOLVOLVOLVOLVOLVOLVOLVOLVOLVOLVOL

    Er zijn legendes over stammen in het bos, de mensen daar kunnen veranderen in wolven. Niemand mag ooit weten dat deze waar zijn...

    Het is een grote gemeenschap en iedereen gaat goed met elkaar om, maar er zijn regels. De jongens moet een gezellin (vriendin) vinden voor het einde van de zomer en dat is nog maar 1 week! Geen van hem heeft de moed gehad een van de meiden te vragen, maar als ze het niet doen worden ze verbanne dus de tijd dringt...

    Dit RPG speeld zich af in een tijd van jagen en verzamelen, houd daar rekening mee. Dit betekend: Geen mobiel, Geen ipod, ect.


    meiden: 3/3
    May
    Tarah April Christison
    Renn



    jongens 3/3
    Jayy
    Kilian
    Skull Seraph

    [ bericht aangepast op 29 okt 2012 - 16:22 ]


    yeaaaahh!

    Tarah
    Ik voel hoe ik word neergelegd op de warme dekens en kijk Skull glimlachend aan. Hij kijkt rond in de tent.
    'Tarah, hoe lang is het nog voordat het grote feest begint?' vraagt hij opeens. 'Een dag toch?'
    Ik trek verbaasd een wenkbrauw op als hij zich zuchtend langs me op het bed laat valen.
    Ik draai me op mijn zij, zodat ik hem wat beter aan kan kijken en glimlach. 'Wat is er?'
    Ik kan aan zijn gezicht zien dat hij ergens mee zit. Ik wrijf zachtjes met mijn vingers over zijn borstkas en begin kleine tekeningetjes te maken.

    [Wat gaan we eigenlijk doen als het topic vol is?]

    [ bericht aangepast op 9 jan 2013 - 19:40 ]


    "Do not be angry with the rain; it simply does not know how to fall upwards.” - Vladimir Nabokov

    { Nieuwe maken? xD}

    Skull

    Ik glimlach even,
    'Niet echt iets, ik vroeg mij gewoon af wanneer het feest was' ik kijk er glimlachen aan,
    Maar ik wist zelf de waarheid,
    Ik moest morgen iets verzinnen om haar te geven,
    Iets wat ik zelf gemaakt heb, of iets wat ik kan vinden ergens...
    Ik glimlach weer even,
    Ik wist het, ik zou een ketting maken,
    Een ketting met de mooiste schelpen van het meer,
    Ik leg mijn arm om Tarah heen,
    'Het feest word echt om nooit te vergeten' zeg ik glimlachend.

    [Haha, okay :'D]

    Tarah

    Ik keek hem met opgetrokken wenkbrauwen aan. "Je kan zo slecht liegen..."
    Ik bleef hem aanstaren vanuit mijn ooghoeken, tot hij zijn arm om me heen legt. "Het feest wordt echt om nooit te vergeten."
    "Uhu!" Ik knik instemmend. Zou ik hem ook iets moeten geven? Ik keek wat rond. Ik had al wel een ideetje, maar ik was nog niet zeker.
    Ik ga achterover liggen en keek hem vanuit mijn ooghoeken aan. "Heb je al gegeten?"


    "Do not be angry with the rain; it simply does not know how to fall upwards.” - Vladimir Nabokov

    Skull

    Ik glimlach even,
    'Ja ik heb al gegeten mop, dus wees maar gerust' ik ga zelf ook achter over liggen,
    Ik staar even naar het plafond, ik wist al precies hoe ik het zou maken,
    Schelpen aan de voorkant, en dan iets zachts aan de achterkant om kalm om dr nek te liggen,
    Ik glimlach even als ik naar dr kijk,
    Ik zag de ketting al om dr nek liggen,
    Dr prachtige lichaam zou passen bij de ketting,
    Zoals het bij elke accessoire zou passen,

    Tarah

    "Mop," grinnikte ik. "Ik hou van je, mop."
    Het 'ik hou van je'-deel meende ik echt, de 'mop' zei ik erachteraan, gewoon omdat het grappig klonk.
    Skull staarde naar het plafond. Hij was er echt niet bij vandaag. Kwam het door vannacht? Was ik zo erg? Of om wat ik daarstraks gezegd had?
    Het harde gekletter tegen de tent hield op en ik ging rechtzitten. Volgens mij was het gestopt met regenen. Ik stond recht en rekte me gapend uit in de tent.
    Verschillende stemmen vulden al het kampterrein en maakten het levendig. Volgens mij waren ze zich al aan het voorbereiden op morgen. Iedereen behalve ik. Het was niet dat ik er niet klaar voor was, het leek alleen allemaal zo vreemd. Ik werd niet meer beschouwd als een pup na morgen, ik zou bij alles betrokken worden... Mijn zorgeloze leventje zou voorbij zijn.

    [ bericht aangepast op 9 jan 2013 - 23:05 ]


    "Do not be angry with the rain; it simply does not know how to fall upwards.” - Vladimir Nabokov