• VOLVOLVOLVOLVOLVOLVOLVOLVOLVOLVOLVOLVOLVOLVOLVOLVOLVOLVOLVOLVOLVOLVOLVOLVOLVOLVOLVOLVOLVOLVOLVOLVOLVOL

    Er zijn legendes over stammen in het bos, de mensen daar kunnen veranderen in wolven. Niemand mag ooit weten dat deze waar zijn...

    Het is een grote gemeenschap en iedereen gaat goed met elkaar om, maar er zijn regels. De jongens moet een gezellin (vriendin) vinden voor het einde van de zomer en dat is nog maar 1 week! Geen van hem heeft de moed gehad een van de meiden te vragen, maar als ze het niet doen worden ze verbanne dus de tijd dringt...

    Dit RPG speeld zich af in een tijd van jagen en verzamelen, houd daar rekening mee. Dit betekend: Geen mobiel, Geen ipod, ect.


    meiden: 3/3
    May
    Tarah April Christison
    Renn



    jongens 3/3
    Jayy
    Kilian
    Skull Seraph

    [ bericht aangepast op 29 okt 2012 - 16:22 ]


    yeaaaahh!

    Skull

    Mijn blik veranderd even,
    Ik kijk even naar de horizon waarna ik Tarah weer aankijk,
    'Snap jij ubberhoudt wat je met mij doet? Waarom ik je hier dan weg wil hebben? Waarom ik niet wil dat je gewond raakt?' de toon was wat botter geworden,
    Ik kijk dr even aan,
    'Snap je wat er kan gebeuren als jij gewond raakt? Ik vermoord dan ieder die in je buurt probeert te komen, vriend of vijand, in mijn ogen is alles dan het zelfde'
    Ik zucht even,
    'Dus het liefst heb ik dat je, wanneer de hel uitbreekt, rent en niet omkijkt' ik glimlach even,
    'Want neem maar aan van mij, hoe erg ik ook gewond raak, ik zal altijd terug komen bij jouw' ik glimlach, de toon in mijn stem was weer normaal geworden,
    Ik geef dr een kus op dr wang waarna ik mijzelf weer naar achter laat zakken.

    Tarah

    Normaal als iemand bot tegen me deed, zou ik beginnen schreeuwen. Maar nu wilde ik enkel huilen. Ik voelde me als een kleine pup die juist gestraft werd omdat hij iets gestolen had.
    Ik keek naar de grond, meer als een teken van respect dan van schuld. Hij was de enige die het kon: extreme emoties bij me oproepen.
    "Goed... Op een voorwaarde," fluisterde ik bijna onhoorbaar. "Dat we een manier vinden om te communiceren. Ik zeg niet dat je gewond zal raken, maar als, en ik zeg àls, er iets is, dan wil ik het kunnen weten."
    Ik leunde op mijn ene arm en keek hem doordringend aan. Hij kon maar beter weten dat ik het écht meende. Want volgens mijn had hij zélf geen flauw benul van wat hij met mij deed.


    "Do not be angry with the rain; it simply does not know how to fall upwards.” - Vladimir Nabokov

    Skull

    Ik glimlach even en leg mijn hand op dr wang,
    'Je hoort vanzelf wel gegrom achter je, zodat je weet dat ik alsnog veilig ben' ik glimlach weer,
    Tarah wilde het liefst bij mij blijven, dat wist ik,
    Maar ik kon het niet hebben dat zij dan ook gewond kon raken,
    Ik zoen dr op dr lippen waarna ik dr aankijk,
    'En als je dat niet hoort, dan zal je vanzelf de rook zien oplaaien die de stam in vlammen zet' ik kijk dr even aan,
    'Maar ga er maar vanuit dat ik sneller terug bij je ben dan dat je denkt' ik glimlach nog even waarna ik dr naar mij toe trek,
    'Want ik laat je nu nooit meer alleen' ik grijns eventjes.

    Tarah

    "Beloof het. Beloof dat je altijd terug komt." Ik wilde zekerheid. Vorige keer kon ik hem ook in het bos gaan zoeken, samen met mijn vader.
    Deze jagers speelden geen spelletjes, ze wisten donders goed waar ze mee bezig waren.
    Ik ging langzaam terug naast hem liggen en keek hem met nogal waterachtige ogen aan. Ik wilde hem niet verliezen. De kans was natuurlijk niet groot, maar die was er. En daarom maakte ik me zorgen.
    Ik mocht niet te ver van de stam afwijken, dan zou ik de vlammen niet meer zien. Ik ging me verstoppen. Hoog in een boom leek me het veiligst, ook al was het niet mijn favoriete plek. Dat was de enige manier om onopgemerkt te blijven en snel bij Skull te raken, moest dat nodig zijn.

    [ bericht aangepast op 3 dec 2012 - 16:52 ]


    "Do not be angry with the rain; it simply does not know how to fall upwards.” - Vladimir Nabokov

    Skull

    Ik glimlach even,
    Ze wilde zekerheid dat ik veilig zou terug komen,
    Kon ik die belofte wel 100% nakomen....
    Ik glimlach weer even,
    'Voor jouw kom ik altijd veilig thuis, dat beloof ik' ik glimlach weer even,
    Ergens van binnen wist ik dat het deels een leugen zou zijn,
    Maar ik wist ook dat het deels de waarheid zou worden,
    Ik zou altijd voor haar terug komen, of ik nauw half dood was of niet.
    'Misschien is het slim als we wat gaan slapen, dan kunnen we gelijk ook even opdrogen' ik glimlach even naar dr,
    Wachtend op dr antwoord.

    Tarah

    "Weeral?" Ik grijnsde. Het was nu niet dat ik veel geslapen had, dat was waar. Ik haalde mijn schouders op. Ik hoefde niet per se te slapen, liggen was waarschijnlijk ook wel goed.
    Ik kon van zijn gezicht aflezen dat hij het moeilijk had met zijn belofte, maar dat hadden we het allebei. Natuurlijk zou ik doen wat ik beloofd had, wegrennen. Nou ja, niet zo ver als hij waarschijnlijk van me zou willen, maar in ieder geval ver genoeg zodat me niets zou overkomen. In ieder geval zou ik nooit helemaal weg zijn, pas als ik zeker wist dat hij terug zou komen. Het zou me niet eens kunnen schelen als hij me dan zou ruiken.
    Ik stond recht en trok hem aan zijn arm omhoog. Zonder te wachten liep ik al de tent in, waar ik nogal hardhandig het water uit mijn lange haren kneep.


    "Do not be angry with the rain; it simply does not know how to fall upwards.” - Vladimir Nabokov

    Skull

    Ik glimlach even,
    Als ik om mij heen kijk merkte ik dat de regen steeds harder ging,
    Morgen zou een lange dag worden,
    Waarschijnlijk een storm als ik mij niet vergis,
    Ik loop even om de tent heen waarna ik hem wat strakker in de grond zet,
    De touwen om de boom bind ik ook wat steviger vast,
    Als ik naar de tent toe loop schud ik het meeste water al van mij af,
    Ik loop naar binnen en kijk even naar Tarah,
    Ze was bloedmooi, ook al was ze doorweekt,
    Ik loop rustig naar dr toe waarna ik mijn lippen op die van haar plant en we zo samen in het bed vallen.

    Tarah

    Ik zoende hem terug. Ik lag half op hem omdat we op het bed waren gevallen. Terwijl mijn lippen op de zijne zaten kon ik het niet laten om te grijnzen.
    Ik speelde met zijn natte haren, die nu in plukken recht stonden omdat ik er met mijn hand doorging. Mijn andere hand gleed over zijn naakte borstkas.
    Ik trok terug en keek hem nog steeds grijnzend aan. "Wat ben jij toch een lekker ding," fantaseerde ik luidop.
    Ik grinnikte even toen ik besefte dat ik dat zonet luidop had gezegd en ondersteunde mijn hoofd met mijn hand, terwijl mijn ogen nog eens over zijn lichaam gleden.

    [ bericht aangepast op 4 dec 2012 - 20:58 ]


    "Do not be angry with the rain; it simply does not know how to fall upwards.” - Vladimir Nabokov

    Skull

    Ik glimlach even,
    Mijn ogen gleden over dr lichaam,
    Hij was doorweekt, maar nog steeds sexy,
    'Net zoals jij een sexy beest bent' ik grijns even,
    Ik blijf iets boven dr hangen waarna ik mijn hand langs dr kleding haal,
    'Je wilt morgen niet ziek worden he hoop ik?' ik glimlach even waarna ik rustig dr shirt uit trek,
    Ik vervolg mijn weg rustig naar dr broek waarna ik die stukje bij beetje naar beneden trek,
    'Tenzij je natuurlijk verzorgt wilt worden door je mannetje' ik glimlach weer even,
    Ik trek dr broek uit waarna ik over dr lichaam ga met een vinger,

    Tarah

    Ik kon mijn lach niet inhouden. "Dat klinkt wel als een degelijk aanbod."
    Met vingers gleden weer door zijn haar terwijl ik zijn hand in de mijne nam en een kus speels op zijn wang drukte, net naast zijn lippen.
    "Jij mag kiezen." Ik trok mijn lippen weer van de zijne af. Mijn vingers gleden over zijn rug naar zijn broek, die even later door de tent vloog en als een nutteloos hoopje op de grond landde.


    "Do not be angry with the rain; it simply does not know how to fall upwards.” - Vladimir Nabokov

    Skull

    Ik grijns even,
    Ik ga langzaam met mijn hand over haar lichaam waarna ik bij dr BH stop,
    Ik glimlach even waarna ik dr BH over een van de takken gooi,
    'Nauw, dat is ook een mooie decoratie' zeg ik lachend waarna ik weer mijn ogen op haar focus,
    Ik glij langzaam met mijn hand over haar borsten heen,
    Ik laat hem langzaam naar beneden glijden waarna ik rustig haar string naar beneden laat glijden,
    Ik trek hem van dr benen af waarna ik die ook weggooi,
    Ik glimlach even terwijl mijn hand over dr lichaam gaat,
    Hij was prachtig, beeldschoon zelfs,
    Mijn ogen bleven gefixeerd op die van haar waarna ik een zoen op haar lippen plaats.

    Tarah

    Als mijn ondergoed er moest aan geloven, moest de zijne er ook maar aan geloven. Ik trok grijnzend zijn onderbroek uit en gooide hem langs mijn bh.
    "Ziet er wel gezellig uit." Ik grijnsde en sloeg mijn benen om hem heen.
    Ik draaide ons om, zodat ik vanboven zat en bukte me. Passioneler dan anders begon ik hem te kussen, terwijl mijn handen zowat over al over zijn lichaam gleden.
    Zonder mijn lippen van hem af te halen drukte ik zijn handen tegen mijn borsten. Ik vond het leuk als hij met zijn handen over mijn lichaam streelde, hoewel ik het normaal niet kon hebben dat mensen aan mijn lichaam zaten, maar Skull was een uitzondering.


    "Do not be angry with the rain; it simply does not know how to fall upwards.” - Vladimir Nabokov

    Skull

    Ik grijns even,
    Ik speel in het begin rustig met dr borsten,
    Als ik merk dat Tarah inderdaad haar lippen niet van mij afhoudt glimlach ik even,
    Ik knijp zachtjes in een van haar borsten waarna ik met de ander er weer rustig over heen wrijf.
    Ik glimlach naar Tarah waarna ik dr in haar nek begin te zoenen,
    Ik begon rustig maar naar maten begon ik steeds een zuigzoen achter te laten,
    Als ik opkijk merk ik dat er al 3 in dr nek staan,
    Ik grijns even en volg mijn weg naar haar lippen waarna ik dr met liefde begon te zoenen.

    Tarah

    Zijn handen knepen zacht in mijn borsten. Mannen en borsten, ik zou het nooit begrijpen, maar ik had het dan ook wel zelf uitgelokt.
    Mijn vingers wreven zachtjes over de drie natte plekken in mijn nek en schrok even toen ik zijn lippen weer op de mijn voelde.
    Het was alsof er een bom van vlinders in mijn buik ontplofte. Ik draaide ons voorzichtig weer om, zodat hij vanboven zat. Ik wist niet echt wat ik wilde, maar aangezien ik dit nog nooit gedaan had, leek het me een beter plan om gewoon te liggen en terug te zoenen.


    "Do not be angry with the rain; it simply does not know how to fall upwards.” - Vladimir Nabokov

    Skull

    Ik grijnsde even toen ik boven op kwam,
    Blijkbaar was dit de eerste keer,
    Ik merkte het op de manier waarop ze terug zoende,
    Ik glimlachte weer even,
    'Alleen als jij het wilt doe ik het he' ik kijk dr even aan,
    Ik plant mijn lippen op die van haar waarna ik rustig met mijn lippen afzak naar beneden,
    Ik stop even bij haar borsten waarna ik er een paar kusjes op geef,
    Ik bijt af en toe sneaky in dr tepels, zachtjes en zwoel,
    Telkens als ik had gebeten likte ik er over met mijn tong,
    Ik stop eventjes waarna ik dr aankijk,
    'Alleen als jij het wilt he schat' herhaal ik weer.