[RPG] Between life and death - O2 - Speeltopics

By xSpookje and Aragog.

Het is zomervakantie, de beste tijd van het jaar. Eindelijk gaan de veertien vrienden op die langverwachte vakantie waar ze al die tijd naar uitgekeken hebben. Gelijk nadat ze hun laatste les er op hebben zitten pakken ze hun spullen die ze van te voren al ingepakt hebben en gaan ze met de auto op weg.
Halverwege horen ze een raar geluid.
Ze stoppen om te kijken wat er aan de hand is en, op het moment dat ze uitstappen, zakt de oude gammele auto in elkaar.
Wat nu? Er is geen verbinding! Ze moeten nu zien te overleven en terug naar huis zien te komen zonder mobieltjes, zonder een kaart en met een beperkte voorraad aan voedsel.
Ze staan op een weg, midden in een groot bos, met aan de ene kant immens grote bergen en aan de andere kant een zee die reikt tot aan de horizon. Omringt door natuur met giftige bloemen en bessen, wilde en gevaarlijke dieren zoals slangen, beren, vossen en wolven en extreem wisselende temperaturen. Overdag is het bloedheet en loopt de temperatuur vaak op tot 35-40 graden Celsius en ’s nachts daalt de temperatuur ernstig tot zelfs vijf graden Celsius.
De irritaties in het groepje bloeien op naarmate ze langer met elkaar vast zitten, en het gevaar loert: zullen ze het overleven en een weg terug naar huis vinden?

[ bericht aangepast op 30 okt 2012 - 16:36 ]

"When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

{Mijn Topics }

Don't be like the rest of them, darling

[Ik lees meestal alle posts, behalve als het zo snel gaat als gister. Dan heb ik gewoon geen zin om ze allemaal te lezen]

To the stars who listen — and the dreams that are answered

[Ik wilde sowieso op Rory reageren als ik thuis ben ]

Ich liebe dich 27.12.23

Hayden Noralie Everett
Ik glimlach als Camille naar me toe komt gelopen, gelukkig iemand die wilt helpen. De anderen vast ook wel zo. Hoewel er niet heel veel hulp nodig is, als het maar snel gebeurd.
Weet jij veel op die beer agressief wordt ofzo.
'Dank je,' zeg ik met een glimlach en strijk een blonde lok achter mijn oor.
Dan bedenk ik me dat het misschien wel handig is als ik mijn haar vast heb, in verband met het vuur. Gauw doe ik het vast en houd de beer nauwlettend in de gaten.
'Iemand die het vuur zo durft aan te steken? Ik heb het niet zo op vuur.'
Ik ben zo'n mietje die verwacht dat er brand uit zal breken of iets anders onzinnigs. Ik kijk zoekend om me heen naar droge stukken hout en bijt nadenkend op mijn lip.
Dat ik weet dat beren bang zijn voor vuur komt door een tv programma.. Timmy Turner. Thsjaa, dat keek ik vroeger.
'Droog hout,' mompel ik tegen mezelf en vind dan een stuk.
Het is niet goed en droog genoeg.
Ten eerste moet namelijk het hout droog zijn wil je het gemakkelijk aankrijgen. En ten tweede, allemaal snippers hout kan je niet beetpakken. Dus een stok ofzo hebben we nodig.

I'm Ellie's & Mitshy's little secret. Rawr.

Noah Ackles

Chagrijnig keek zij mij aan. Ik wachtte geduldig op haar af. Echt leuk vond ik het niet toen ze haar hand uit de mijne trok. 'Ga maar mooi in je eentje opzoek naar droog houd,' bromde ze, waarna ze ging zitten op een steen. Ik zuchtte, pakte nogmaals haar pols en trok haar omhoog, daarna liet ik haar weer los.
'Ga gewoon zoeken. Er gebeurd je heus niks. Wist niet dat je bang was voor een beetje bos.' Een uitdagende blik verscheen op mijn gezicht en ik begon al een stukje te lopen. 'Wat heb je liever, dat jij zelf zoekt.. Of dat ik je weer vast pak en we samen zoeken?' vroeg ik vervolgens aan haar. Ze zal het eerste antwoorden, of geen van beide.. Maar ooit.. Er komt een dag dat ze het laatste kies. Ze zal van mij woorden, niemand die dat ging afpakken. Ik zuchtte eventjes, misschien dat mijn gedachten wat onrespectvol waren tegen over haar, aangezien ik haar niet liet kiezen.
'Schiet je op?' vroeg ik aan haar. 'Hoe eerder we dat hout hebben gevonden, hoe eerder we uit dit bos kunnen.'

Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

Rory Williams
Ik hoorde mensen praten over vuur. Ik gaf Riley nog een kus op zijn wang en sprong van zijn rug af. Ik had mezelf geleerd hoe je een goede fik moest stoken tijdens een van de jaarlijkse kampeeruitjes van onze familie. Meestal deed onze vader het, maar een avond toen we 7 waren zat ik te klooien met lucifers en mijn vader een beetje na te doen en ik kreeg een grote fik aan. Ik liep naar Hayden toe. "Ik kan wel een fik stoken..." zei ik tegen haar. Het voelde goed om haar te helpen. Ik had nooit echt een favoriet gehad onder onze vrienden, op mijn broer na dan, maar als ik toch moest kiezen was het Hayden. Ik zag haar met een tak. "Als we een shirt in de benzinetank doen en hem dan eromheen wikkelen, dan hebben we ze een fakkel." Het busje ging toch nergens meer heen, dus dan konden we net zo goed de brandstof gebruiken tegen de beer. Het was een tijdelijke oplossing, maar nu wel even de beste aangezien die beer er niet zo knuffelig uitzag.

Bowties were never Cooler

Aurore Noëlle Maréchal
Noah zucht, pakt mij pols weer vast om me omhoog te trekken en laat me dan weer los gelijk. Gelijk ga ik weer zitten.
'Ga gewoon zoeken. Er gebeurd je heus niks. Wist niet dat je bang was voor een beetje bos'. Er komt een uitdagende blik op Noah's gezicht en hij begint al te lopen maar ik blijf gewoon zitten. Voordat ik kan antwoorden praat hij al verder. 'Wat heb je liever, dat jij zelfs zoekt...Of dat ik je weer vast pak en we samen zoeken?' vraagt hij. 'Schiet je op? Hoe eerder we dat hout hebben gevonden hoe eerder we uit dit bos kunnen'.
'Ik ben niet bang voor het bos, ik hou er gewoon niet van,' antwoord ik, wat deels de waarheid is. Zolang er maar geen wilde beesten op me afkomen of insecten op me zitten vind ik er niet veel engs aan. 'En geen beide,' vervolg ik. 'Zoals ik net ook al zei: Je mag mooi in je eentje hout gaan zoeken, maar goed. Ik wil niet dat je me aanraakt dus ik doe het zelf wel,' zucht ik waarna ik ga staan en om me heen kijk. Ik heb nog nooit eerder gekampeerd, hoe moet ik nu ooit weten wat voor een hout geschikt is voor vuur? Ik zucht even en zet mijn handen in mijn zij. 'Oké, aan mij heb je niks,' geef ik toe. 'Ik heb geen idee wat voor een takken ik moet pakken en of het überhaupt wat uitmaakt wat je pakt'.
Ik frons geïrriteerd als iets op mijn arm voel kriebelen en wil het net wegvegen als ik zie dat het een spin is. Gelijk trek ik mijn hand terug en kijk ik met grote ogen naar de spin op mijn arm. 'Haal het alsjeblieft weg!' piep ik tegen Noah.

To the stars who listen — and the dreams that are answered

dubbelpost

[ bericht aangepast op 29 okt 2012 - 17:04 ]

To the stars who listen — and the dreams that are answered

[N4I5 -- Lifeisajoke]

[ bericht aangepast op 29 okt 2012 - 17:04 ]

-

[ bericht aangepast op 29 okt 2012 - 17:17 ]

My fake plants died, because I did not pretend to water them.

[Lizor
Lees eens Rory's post (;]

I'm Ellie's & Mitshy's little secret. Rawr.

[Oeps over het hoofd gezien I guess x3

My fake plants died, because I did not pretend to water them.

David Daniel Casper Mason
Ik haal mijn schouders op, ik weet niet of het wel een goed idee is om een beer af te schrikken met vuur, wordt hij daar niet alleen maar agressiever van? Ik trek Ellie mee naar de plaats waar ons busje is gestrand. Ze zal nu toch wel genoeg gerust gesteld zijn?
'Ik ga wel even vragen wat het plan is,' zeg ik tegen haar. Bij de groep aangekomen maak ik uit hun gedragingen en gesprekken op dat we de beer met een brandende tak gaan proberen te verjagen. Ik loop naar Hayden toe en tik haar op haar schouder.
'Erhm, denk je wel dat het een goed idee is om deze beer met vuur te verjagen?' vraag ik aan haar, terwijl ik Ellie nog steeds bij haar hand houd, zodat ze niet nog een keer weg kan vluchten.
'Ik bedoel, wordt hij daar niet alleen maar agressief van? Want tot nu toe doet ie helemaal niets, hij valt ons niet aan of zo, dus is het geen beter idee om hem gewoon te negeren, normaal te blijven doen en te wachten totdat hij weg gaat? Het lijkt er namelijk niet op dat hij honger heeft, dan zou hij al lang aangevallen hebben.' Tja veel weet ik niet van beren, maar het lijkt me niet logisch om een rustig wezen af te schrikken met vuur, ik zou daar ook agressief van worden.

Life is like a novel, you're the author and everyday is a new page

Hayden Noralie Everett
Rory komt naar me toe gelopen en zegt dat hij wel een fik kan stoken en ik knik dankbaar.
'Dat zou geweldig zijn als je dat zou kunnen doen.'
Ik kijk even om me heen en bedenk me hoe we dat misschien het beste kunnen aanpassen. Rory komt met een geweldig idee.
'Ja, dat zou wel goed moeten werken!' Zeg ik met een glimlach. 'Dan kan er wel een shirt van mij gebruikt worden, ik wil niet dat iemand zijn kleding ervoor gebruikt ofzo.'
Ik kijk even naar mijn tas en wordt dan op mijn schouder getikt. Ik kijk om en het is David. Hij twijfelt eraan of het wel een goed idee is en ik bijt op mijn lip en luister naar wat hij nog meer zegt. Ik sla mijn ogen neer.
'Ik bedoel het goed,' mompel ik dan en zucht amper hoorbaar. 'Maar het helpt ook andere dieren uit de buurt te houden?'
Ik klink aarzelend. Iemand vindt het idee niet goed dus stop ik ermee. Luister naar anderen. Ik bijt weer op mijn lip.

[ bericht aangepast op 29 okt 2012 - 17:47 ]

I'm Ellie's & Mitshy's little secret. Rawr.

Eleanor Bethany Hunt.

Blijkbaar vertrouwde David me niet meer. Waarom hield hij anders mijn hand vast alsof ik elk moment weer zou kunnen weglopen. Niet dat ik van plan was dat nog eens te doen, want dit bos begon meer en meer te lijken op een slechte horrorfilm. Ik zei slecht omdat ik erin zat en omdat het realiteit was. Ik keek bang om me heen en rilde. Waarom koelde het opeens zo hard af ?
"Weet je wat, maak dat vuur toch maar, dan vriezen we teminste niet dood" moeide ik me in het gesprek. Ik knikte doodserieus zodat het effect versterkt werd en keek nogmaals rond. Waarom mochten we eigenlijk niet in het busje ? Ugh, ik had honger. Ja, stress en angst maakten me hongerig, sorry daarvoor. Subtiel probeerde ik mijn hand los te trekken, maar David had me waarschijnlijk door. Ach ja, ik twijfelde daar niet eens meer over, hij had me door, want zijn greep verstrakte. Ik haalde mijn vrije hand door mijn bruine, lange lokken en likte even over mijn lippen heen. Hier stond ik dan. In het midden van niemandsland, gevangen in de greep van David terwijl ik vreesde om vermoord te worden. Dit was niet hoe ik me mijn vakantie had voorgesteld.