• ‘Another legend claims that we descended from wolves and that the wolves are our brothers still. It’s against tribal law to kill them.’
    Jacob Black


    In een eeuwenoud indianenreservaat in de Washington, vlakbij het kleine dorpje Forks, wonen de Quileutes. Zoals iedere andere indianenstam vechten zij voor hun bestaan en hun tradities. Houten huisjes, kampvuuravonden, alternatieve leefwijzen en een aparte school voor de jeugd vormen samen een hecht eenheidsgevoel de basis van deze bevolkingsgroep.
    Maar zijn de Quileutes wel wat ze lijken – een vreedzame, kleine indianenstam – of verhullen ze verschillende, diepe en grote geheimen die aangeven dat ze legende waar zijn?

    'The histories that we always thought were legends. The stories of how we came to be. The first in the story of the spirit warriors.’
    Jacob Black




    || ROLLEN
    Black Roedel
    Jacob Black
    Leah Clearwater – Eenhoornpoep
    Embry Call – Shooter
    Seth Clearwater
    Quil Ateara – Shooter

    Uley Roedel
    Sam Uley – PercyWood
    Jared Cameron
    Paul Lahote
    Brady Fuller – PercyWood
    Collin Littlesea – PercyWood

    Mensen
    Emily Young – Overexposed
    Rachel Black
    Rebecca Black
    Kim Connweller
    Claire Young – Simia

    Cullens
    Carlisle Cullen – PercyWood
    Edward Cullen – Shooter
    Bella Cullen – Overexposed
    Renesmee Cullen – Overexposed

    Onbekende personen
    Brynn Maddy Danec – Hybride – Eenhoornpoep
    Charlie Mila Evergreen – Mens – Tsubaki
    Jezebel Odys Fray – Hybride – Material
    Eva Aiden Brooks – Mens – VolturiBoss
    Raphaël Embriël Fray Call – Hybride/Wolf – Shooter


    || REGELS
    Niemand doden zonder toestemming van die persoon.
    Leden van de roedels luisteren naar de alfa’s (beta’s wanneer de alfa’s niet aanwezig/bezet zijn).
    Rollen behorend tot Stephanie Meyer behouden hun karakter etc. zoals in de boeken/films.
    Vier rollen per account.
    Maximaal zeven verzonnen rollen.
    Relaties binnen de groep: Jacob en Renesmee – ingeprent, Quil en Claire – ingeprent, Jared en Kim – ingeprent, Paul en Rachel – ingeprent, Embry en Jezebel, Collin en Brady – ingeprent.

    De rollen staan uitgelegd in deze link: (http://www.quizlet.nl/stories/101582/rollen-quileute-rpg--twilight/).

    [ bericht aangepast op 16 nov 2012 - 18:31 ]


    Jezebel Odys Fray
    Ik keek op toen daglicht het bos verlichtte en besefte dat ik een hele nacht niet had geslapen. Niet dat ik het voelde - dankzij het bloed voelde ik me helder en sterk. Op vampiersnelheid begaf ik mezelf terug naar het huisje tussen de kliffen, waar ik mezelf naast Embry op het bed liet zakken en in kleermakerszit geduldig wachtte tot hij zou ontwaken. Mijn ogen gleden over de katoenen lakens, naar mijn kleding en ik bedacht me dat een snelle douche en andere kleding geen slecht idee zouden zijn. Na een korte douche en een klein kwartier in de keuken liet ik mezelf in dezelfde positie op het bed zakken met een dienblad ontbijt dat op mijn schoot balanceerde. Het maakte niet uit dat Embry nog verdrietig zou zijn. Hij had alle recht. Toch stond ik er op dat hij zou eten en met me zou praten. Deze hele situatie was.. nieuw voor me.


    Feel the fire, but do not succumb to it.

    Embry Call

    Vechten. Ik moest vechten voor mijn leven. Rond me heen was alles aan het verschroeien, vlammen probeerden om me heen te slaan, me mee te trekken in de vuur van zee die achter me brandde en steeds sneller mijn kant op kwam. Schoppend en slaand met mijn armen en benen probeerde ik een uitweg te vinden, tevergeefs, het vuur kwam dichterbij, haalde me in en ...
    Bezweet schoot ik met een wilde ruk overeind. Mijn ogen waren vrijwel totaal zwart en schoten alle kanten op. Mijn ademhaling ging zwaar heen en weer, niet luisterend naar de pogingen van mezelf om het rustiger te krijgen. Ik rook Jezebels geur, ze was hier, maar ook rook ik nog de geur van as en brand uit mijn droom. 'HET VUUR JEZ!' schreeuwde ik toen ik me woest omdraaide en met een schok tot stilstand kwam toen ik het dienblad met eten op haar schoot zag. Verward keek ik rond, het vuur was nergens meer te bekennen, het gebroken wit van onze slaapkamermuren straalde een bepaalde kalmte uit, het briesje dat naar binnen waaide bevat de zoute geur van zee. Verward keek ik rond, terwijl het zweet in straaltjes langs mijn slapen naar beneden liep.


    Jezebel Odys Fray
    Ik schrik me rot wanneer Embry iets schreeuwt over vuur, en zet daarom behoedzaam het dienblad naast me neer. Voorzichtig sta ik op waarna ik om het bed heen loop en mijn handpalm tegen zijn voorhoofd leg. Naast zijn gewoonlijke warmte voelt dit gewoon ongezond en aarzel ik niet om de verhitte temperatuur te absorberen. ‘Het was maar een nachtmerrie.’ Sus ik hem zachtjes terwijl ik zijn gezicht in mijn koele handen neem. Er vormt zich een lichte glimlach rond mijn lippen wanneer ik voorover buig en een kusje tegen zijn neus druk. Ik krimp echter ineen wanneer Raphaël nét iets te enthousiast beweegt en ik het kraken van mijn ribben kan horen. ‘Raph is bezorgd om je.’ Prevel ik zachtjes terwijl ik zijn handen vastpak en deze vervolgen voorzichtig op mijn gebolde buik leg.
    Deze is écht gegroeid en ik moet bekennen dat ik al aardig onzeker uitzie over de bevalling.


    Feel the fire, but do not succumb to it.

    Embry Call
    De bewegingen die Raphaël maakt in de - inmiddels fors gegroeide - buik van Jezebel maken me rustig, zetten mijn gedachten weer op een rijtje en laten me beseffen dat het écht maar een nachtmerrie was. Kort en voorzichtig leun ik met mijn voorhoofd tegen Jezebels buik aan, waar ik zacht schopje tegen aan voel komen, wat voor mij niet meer voelt dan een zachte streling. 'Het leek echt,' mompelde ik tegen Jezebels buik, waarna ik mijn gezicht weer van haar buik haalde en mezelf achterover op het bed laat vallen, terwijl mijn ademhaling steeds langzaam lijkt te gaan. De angst en wanhoop over de nachtmerrie zakten rustig weg, al stond alles me nog helder op het netvlies.
    'Hoe - Hoe was je nacht?' mompel ik terwijl ik mijn ogen sluit en mijn handen even over mijn gezicht haal.


    Jezebel Odys Fray
    ‘Kalm.’ Vertel ik hem zachtjes, terwijl ik hem het dienblad met ontbijt aanreik. ‘Ik ben tot mezelf gekomen.’ Vertel ik hem zacht, terwijl ik me naast hem op het bed laat zakken en mijn benen vervolgens optrek. Ik weet dat Embry's nachtmerrie met mij te maken heeft gehad en kan het dan ook niet laten om me tot hem te wenden en zijn handen stevig vast te pakken. ‘Embry, ik zou mijn gave nooit opzettelijk tegen je gebruiken, of vrijwillig van je weggaan. Gister was daarop een bittere teleurstelling maar ik beloof je echt dat ik jou - noch iemand anders ooit opzettelijk pijn zou doen.’ Herhaal ik zachtjes terwijl ik mijn ogen overtuigend in die van Embry boor. ‘Eet, nu.’ Gebied ik hem zachtjes terwijl ik zijn handen loslaat en mezelf in de vensterbank settel. Ik was vandaag van plan de kinderkamer af te maken, zonder de tuttelingen - uiteraard. Raphaël zou geestelijk te snel vooruit gaan voor dingen als loze knuffels en kinderachtige melodietjes. Hij zou Claire zelfs voorbij gaan in haar leeftijd. Ik bijt kort op mijn onderlip wanneer ik één van mijn ribben voel scheuren en laat vervolgens de gespande lucht uit mijn longen ontsnappen.


    Feel the fire, but do not succumb to it.

    Embry Call
    Zachtjes laat ik mijn hoofd op en neer bewegen als Jezebel me verteld dat ze mij - of wie dan ook - opzettelijk pijn zou doen met haar gave. Ik wist dat mijn droom iets met haar te maken had, het vurige gedeelte in ieder geval. Maar stiekem - heel diep van binnen - wist ik ook dat het te maken had met het accepteren dat Jezebel mensenbloed dronk en dat Raphaël dat misschien ook ging doen, het was het feit dat ik het moest accepteren en dat ik het niet wilde, dat ik er voor weg ben gaan rennen.
    Dankbaar stort ik mezelf op het eten dat Jezebel op het dienblad voor me heeft meegenomen naar boven. Wanneer ik aan mijn derde broodje begin en een aantal slokken sinasappelsap naar binnen heb geklokt hoor ik plotseling een bekend, krakend geluid. Diep gravend in mijn gedachten kwam ik erachter dat ik het geluid eerder had gehoord in Jacob's gedachten, bij Bella's zwangerschap. 'Raphaël is druk bezig vandaag hè?' fluister ik zachtjes terwijl ik naar haar bolle buik knik.


    Jezebel Odys Fray
    Ik knik langzaam, hoewel het minder pijnlijk is en snel geneest - betekend dat niet dat ik er niets van voel. ‘Een echte druktemaker.’ Beaam ik zachtjes terwijl ik mijn handen zachtjes tegen mijn gebolde buik druk. ‘Rustig aan,’ sus ik hem op verzoenende toon terwijl ik mijn benen optrek.
    Ik weet zeker dat het een druk en vrolijk kind zal worden met een bepaalde, energieke uitstraling. Hoewel hij voorzichtig probeert te doen zorgt zijn versnelde groei wel voor complicaties binnen mijn lichaam en hoop ik dat ik hem zo snel mogelijk gezond op aarde kan zetten - voor mijn lichaam besluit te vechten tegen het kind dat zich voed met mijn gejaagde bloed.


    Feel the fire, but do not succumb to it.

    Embry Call
    Voorzichtig knik ik met mijn hoofd, het beeld van een klein jongetje met chocoladebruine krullen dat energierijk door de bossen holt doemt in eens voor me op, wat een lichte glimlach op mijn gezicht tovert. Alle gebeurtenissen van de afgelopen avond en nacht lijken wat naar de achtergrond te verdwijnen als ik eraan denk dat ik binnenkort dat kleine hummeltje in mijn armen mag houden en ik krijg het zelfs voor elkaar om Jezebel met die lichte glimlach aan te kijken. Plotseling besef ik mezelf dat - ook al zijn er de afgelopen avond en nacht een heleboel dingen gebeurt - Jezebel de moeder blijft van mijn zoon, ze blijft het allerliefste dat er bestaat in mijn leven en ik zou haar voor niemand willen inruilen.
    'Jez?' vraag ik lichtjes, wanneer ik met mijn handen gebaar dat ze naast me op het bed moet komen zitten, waarna ik het dienblad optil en het naast het bed op het tafeltje zet.


    [Beetje late reactie maar ik heb iets met de naam Daniël]

    [ bericht aangepast op 27 okt 2012 - 8:31 ]


    "We will teach you how to make boys next door, out of assholes."

    || Ben vandaag tot 5 werken. ||


    [Succes ;p He, dat brengt me op een idee. Ik ga geld vragen aan m'n moeder voor het oppassen en onderhand het verzorgen]


    "We will teach you how to make boys next door, out of assholes."

    (wat heb ik gemist? ik neem aan een hele hoop...)


    Because I love him, do I need another reason?

    [Leah en Jezebel waren voor een nacht naar de club in Port Angeles vertrokken, daar was er Daniël, Embry werd kwaad, Jezebel kon d'r niet meer tegen en nu ligt Leah nogsteeds met make-up en in een jurkje op de bank te slapen in Sue's huisje:Y)]

    [ bericht aangepast op 27 okt 2012 - 9:38 ]


    "We will teach you how to make boys next door, out of assholes."

    [Nogal dood is het hier]


    "We will teach you how to make boys next door, out of assholes."

    [MadeByHades ---> Eenhoornpoep]


    "We will teach you how to make boys next door, out of assholes."