Quileute RPG || Twilight || O6 - Speeltopics

‘Another legend claims that we descended from wolves and that the wolves are our brothers still. It’s against tribal law to kill them.’
Jacob Black

In een eeuwenoud indianenreservaat in de Washington, vlakbij het kleine dorpje Forks, wonen de Quileutes. Zoals iedere andere indianenstam vechten zij voor hun bestaan en hun tradities. Houten huisjes, kampvuuravonden, alternatieve leefwijzen en een aparte school voor de jeugd vormen samen een hecht eenheidsgevoel de basis van deze bevolkingsgroep.
Maar zijn de Quileutes wel wat ze lijken – een vreedzame, kleine indianenstam – of verhullen ze verschillende, diepe en grote geheimen die aangeven dat ze legende waar zijn?

'The histories that we always thought were legends. The stories of how we came to be. The first in the story of the spirit warriors.’
Jacob Black

|| ROLLEN
Black Roedel
Jacob Black
Leah Clearwater – Eenhoornpoep
Embry Call – Shooter
Seth Clearwater
Quil Ateara – Shooter

Uley Roedel
Sam Uley – PercyWood
Jared Cameron
Paul Lahote
Brady Fuller – PercyWood
Collin Littlesea – PercyWood

Mensen
Emily Young – Overexposed
Rachel Black
Rebecca Black
Kim Connweller
Claire Young – Simia

Cullens
Carlisle Cullen – PercyWood
Edward Cullen – Shooter
Bella Cullen – Overexposed
Renesmee Cullen – Overexposed

Onbekende personen
Brynn Maddy Danec – Hybride – Eenhoornpoep
Charlie Mila Evergreen – Mens – Tsubaki
Jezebel Odys Fray – Hybride – Material
Eva Aiden Brooks – Mens – VolturiBoss
Raphaël Embriël Fray Call – Hybride/Wolf – Shooter


|| REGELS
Niemand doden zonder toestemming van die persoon.
Leden van de roedels luisteren naar de alfa’s (beta’s wanneer de alfa’s niet aanwezig/bezet zijn).
Rollen behorend tot Stephanie Meyer behouden hun karakter etc. zoals in de boeken/films.
Vier rollen per account.
Maximaal zeven verzonnen rollen.
Relaties binnen de groep: Jacob en Renesmee – ingeprent, Quil en Claire – ingeprent, Jared en Kim – ingeprent, Paul en Rachel – ingeprent, Embry en Jezebel, Collin en Brady – ingeprent.

De rollen staan uitgelegd in deze link: (http://www.quizlet.nl/stories/101582/rollen-quileute-rpg--twilight/).

[ bericht aangepast op 16 nov 2012 - 18:31 ]

---

•

[oké, I'm out, ik moet morgen vroeg opstaan en ook al ben ik niet moe, het is toch beter om nu te gaan slapen. Ik moet ook nog werken]

---

"Some day you will be old enough to start reading fairy tales again.” - C.S. Lewis

Renesmee Carlie Cullen

Dankbaar glimlachte ik naar opa, die zojuist besloten heeft dat we kunnen gaan. "Iedereen de auto's in, schiet op! We hebben niet alle tijd van de wereld." dat hadden we eigenlijk wel, maar hij praatte al verder voordat ik de omwerking kon maken. Terwijl iedereen zich klaarmaakt en discusseerdt over wie er in welke auto gaat wacht ik op Alice, die samen met Jasper overblijft in de woonkamer. Door de blik in haar ogen weet ik dat ze een van haar visioenen heeft. Ze heeft een grote glimlach op haar gezicht en pakt de hand van Jasper was. "Ik heb echt het beste jurkje ever voor je gezien, Ness!" ik kan het niet laten om met mijn ogen te rollen, alsof ik al niet genoeg van die jurkjes had. Maar om Alice een plezier te doen reageerde ik toch een beetje blij. "Super!" riep ik uit. Mijn ogen speurden de kamer af op zoek naar mijn koffer, maar ik kon alleen mijn tas ontdekken. Emmett was me voor en gooide hem al. Mijn onhandigheid won het en mijn handen belanden net boven de tas, waardoor hij vol in mijn buik terecht komt. "Fack!" roep ik uit. Mijn hand vliegt naar mijn mond nadat ik het woord heb uitgesproken, uh-oh. "Emmett..' zeg ik zeurderig terwijl ik mijn tas van de grond afraap.

Isabella Marie Cullen

Mijn hand sluit zich in die van Edward terwijl we alvast naar de auto lopen. Edward heeft de knalroze koffer van Renesmee in zijn hand, en ik mijn tas. Ik en Edward, samen met Renesmee gaan met Carlisle en Esme mee. De anderen hebben besloten om met de auto van Rosalie te gaan. Als Edward de koffer en mijn tas in de achterbak heeft gelegd stappen we in. We schuiven op zodat Edward in het midden zit - hij liet vrouwen altijd voorgaan, nog zo'n gentleman kenmerk van hem. - en omdat we weten dat Ness graag naast het raam zit.

---

But calm, white calm, was born into a swan.

PercyWood schreef:
[oké, I'm out, ik moet morgen vroeg opstaan en ook al ben ik niet moe, het is toch beter om nu te gaan slapen. Ik moet ook nog werken]

Welterusten!

---

But calm, white calm, was born into a swan.

Embry Call
'Hij komt?' vraag ik beduusd, terwijl mijn armen voor een aantal seconden slap naast mijn lichaam op de bank vallen en ze niet meer naar mijn hersenen willen luisteren. Hij komt. De baby komt. Raphaël komt, schiet het meerdere malen door mijn gedachten, terwijl ik probeer te bedenken wat ik moet doen, wat ik moet zeggen, hoe mijn lichaam luistert naar mijn hersenen.
Na een korte blik op Jezebel's gezicht, dat in een pijnlijke grimas is vertrokken, schiet er een grote knop om in mijn gedachten. Binnen de kortste keren ren ik, samen met Jezebel stevig in mijn armen, de trap op naar onze slaapkamer. Voorzichtig leg ik haar op het grote bed neer en open met een grote zwaai de gigantische kastdeuren, waarachter een voorraad handdoeken, flessen water en medische spullen staan. Na twee minuten liggen er ontelbare handdoeken naast Jezebel, ligt er een klein mini pakketje kleren klaar, staan er flessen water open en liggen er voldoende hechtingsspullen, spuiten en steriele gaasjes klaar om een heel leger mee te verzogen.
'Vertel me wat ik moet doen, Jez,' fluister ik zwaar ademend, omdat mijn hersenen weigeren vanaf dit moment verder te denken dan noodzakelijk nodig is. Op de automatische piloot laat ik mijn hand in die van Jezebel glijden en druk ik een stevige kus op haar lippen, 'wij gaan dit redden, wij gaan dit goed doen,' fluister ik haar bemoedigend toe, waarna ik een licht kneepje in haar hand geef.

Edward Cullen
Op de middelste plek van Carlisle's achterbank zit ik met een grote glimlach rond te kijken, mijn hand in die van Bella en mijn andere om Renesmee's hoofdsteun geslagen. De koffers die achterin liggen beperken het voor Carlisle om door zijn achteruitkijkspiegel te zien, wat voor hem niet noodzakelijk is. Toch zie ik hem af en toe via de achteruitkijkspiegel een blik werpen op het vrolijke gezicht van Renesmee, waardoor er ook bij hem een genietende glimlach rond zijn mondhoeken speelt.
Het was een goed idee geweest om met het hele gezin naar Seattle te gaan, even weg van alle zorgen, op weg naar rust en 'quality time' voor het gezin en de andere leden van onze clan. Het zou ons goed doen, het zou Renesmee goed doen, ze zou als nooit te voren beseffen hoe belangrijk de familie wel niet voor haar is.

---

•

|| De bevalling van Raphaël is begonnen, en Leave en ik hebben samen besloten dat ik de rol van Raphaël ga vertolken.
Ik zal het paspoortje van de rol ook op het rollentopic plaatsen, maar zodat iedereen hem kan zien besluit ik hem ook hier neer te zeggen. ||

---

Raphaël Embriël Fray Call

Naam: Raphaël
Roepnaam: Raphaël, Raph
Volledige naam: Raphaël Embriël Fray Call
Soort: Half vampier – Half wolf

Oogkleur: Grasgroen
Haarkleur: Chocoladebruin

Relatie: –
Familie: Jezebel – Moeder, Embry – Vader
Karakter: Raphaël zal altijd een nieuwsgierige, optimistische jongen blijven, die in alles de goede kant naar boven probeert te halen en met zijn aanstekelijke hoeveelheid energie iedereen positieve dingen laat inzien. Hij is ontzettend zorgzaam naar zijn familie toe en zal altijd en overal voor ze klaar staan. Naar vreemden toe is hij erg sociaal en open, wat hem soms in de problemen kan brengen door zijn naïviteit.

Extra: Raphaël vindt het erg moeilijk om op dierenbloed te leven, wat zijn vader – Embry – hem erg graag wil aanleren. Hij doet zijn uiterste best om niet op mensen, maar op dieren te jagen, wat hem wel eens verkeerd afgaat. Daarnaast zal hij op zijn tiende levensjaar al in een wolf veranderen, omdat de combinatie van vampier en wolf in een lichaam de beide kanten versterkt.

|| CHILD

Leeftijd: Mentaal – 10, Fysiek – 6
Lengte: 1,00 meter
Uiterlijk: Raphaël is een engeltje, met bolle wangetje, een licht getinte huid, grasgroene ogen en chocoladebruine krullen die langs zijn gezicht naar beneden lijken te dansen. Zijn lichaam is iets gespierder en leniger dan dat van andere kinderen van zijn leeftijd.

|| GROWN UP

Leeftijd: Mentaal – 20, Fysiek – 18
Lengte: 1,90
Uiterlijk: Raphaël is een lange, gespierde jongen met lichte, kinderlijke trekken in zijn gezicht. Zijn chocoladebruine krullen zijn langer geworden en vallen sierlijk rond zijn gezicht, wat zijn grasgroene ogen accentueert.

|| WOLF

Uiterlijk: Raphaël is in zijn wolvenvorm spierwit, zonder een enkele vorm van kleur erin. Door de vampierkant die hij bevat is dit de uiting van een sneeuwwitte huid, alleen op zijn rechtervoorpoot lijkt het alsof hij een zwart ‘sokje’ aanheeft.
In zijn wolvenvorm is Raphaël groot, vrijwel even groot als Sam en Jacob. Daarnaast is hij erg zelfstandig, weigert om in een roedel te gaan en wil het liefst al zijn problemen zelf oplossen.

---

•

|| Quizlet flipte. ||

[ bericht aangepast op 3 nov 2012 - 0:03 ]

---

•

|| Quizlet flipte. ||

[ bericht aangepast op 3 nov 2012 - 0:02 ]

---

•

Jezebel Odys Fray
Het voelt alsof mijn longen vol water zitten, en ik zou er niet van op kijken als dat ook zo zou zijn. Ik klem mijn armen kort rond mijn buik en krimp vervolgens ineen. ‘Auw, Raph.’ Murmel ik fronsend, terwijl ik me bedenk dat hij zojuist twee ribben heeft gebroken. Wanneer er een felle pijnscheut door mijn lichaam raast klem ik mijn kaken ferm op elkaar. Embry kan toch niet veel doen, sommige vrouwen vinden het misschien prettig als een man hun handje vast houd: ik gooi hem waarschijnlijk perongeluk weg. ‘Bel Ithuriël. Hij moet helpen.’ Fluister ik zachtjes. Om mij weer op te lappen, als dit zo doorgaat.
Ik voel mijn lichaam verkrampen waar Raphaël zich naar buiten wurmt en bijt hard op mijn onderlip om hem zijn gang te laten gaan.
Het is bijna hetzelfde als in hoe volledige vampiers hun transformatie beschrijven: eindeloos en pijnlijk. Schiet op. Denk ik zo uiterst kalm mogelijk, terwijl ik mijn ogen gespannen sluit. Er rolt een haperige voorraad ingehouden lucht over mijn lippen, terwijl ik mokkend kreun.
Soms vraag ik me af waarom mannen zo geweldig zijn dat ze dit nooit mee hoeven te maken. Ook zoiets dat god heeft bedacht.
Ieder normaal mens was nu half dood geweest, gezien Raphaël niet geheel onvoorzichtig naar buiten bijt. Het is dezelfde manier hoe ik mijn eigen moeder heb vermoord.

[ bericht aangepast op 3 nov 2012 - 8:48 ]

---

Feel the fire, but do not succumb to it.

[Ben ff een nachtje weg bij iemand van school slapen, een hele lading reacties. Precies om 10:00 had ik bijna kaartjes van 1D. IS DAT CONCERT VERDOMME UITVERKOCHT EN HIJ BLEEF BIJ MIJ VASTHANGEN]

Leah Clearwater

Ik slenterde wat door het bos. Niks te doen. Uiteindelijk klom ik maar in een boom en keek rond. Natuurlijk zag ik er doodmoe uit, zoals altijd. Mijn haren hingen slap langs mijn gezicht en ik had een slordig shortje aan met een oud t-shirt. Na een paar minuten deed ik mijn ogen dicht en viel in slaap. Ineens viel ik eruit en stond op. Paul stond voor me. 'Ga weg, Paul' gromde ik. Hij ging klaarstaan en kwaad stampte ik weg. Wat een klootzak, maarja, dat waren alle jongens. Mijn oog viel op Jezebel en Embry. Gelijk rende ik erheen. 'Mijngod' fluisterde ik toen ik Jezebel zag. 'Kan ik wat doen?' vroeg ik snel.

---

"We will teach you how to make boys next door, out of assholes."

Isabella Marie Cullen

Renesmee stapt in de auto terwijl ze druk bezig is met uitleggen wat ze allemaal wilt gaan doen, ik luister er maar met een half oor naar. Ze trekt haar benen op en legt haar hoofd tussen haar knieën. Nadat Esme ingestapt is houdt ze op met praten, aangezien ze alles al zo'n twee keer medegedeeld heeft. Ik draai mijn rug tegen het raam aan en leg mijn benen over die van Edward aan. Emmett komt met een noodgang voorbij scheuren, en dat is het teken voor ons om te gaan. Niemand doet de moeite om zijn gordel om te doen, behalve Renesmee, die natuurlijk niet onbreekbaar is. Carlisle en Edward hebben beide een grote glimlach op hun gezicht. Ondanks al het shoppen wat me straks te wachten stond had ik er ook wel erg zin in.

---

But calm, white calm, was born into a swan.

Embry Call
Heftig schud ik mijn hoofd, wrik mijn hand los uit Jezebels ijzersterke houdgreep en schiet naar de telefoon, waarop ik als een razende het telefoonnummer van Ithuriël intoets. 'Ith, je moet NU komen, hij komt!' schreeuw ik met overslaande stem. Ithuriël was in de maanden dat Jezebel zwanger was een goede vriend geworden, ik had hem leren accepteren en leren vertrouwen door het feit dat hij rustig en zachtaardig was en nu was hij van onschatbare waarde voor het herstel van Jezebel als Raphaël eenmaal in zijn geheel uit haar was gekomen.
Leah kwam haastig binnen lopen, keek kort rond en vroeg of ze wat kon doen. Hoe deden vrouwen dat toch? Een of ander instinct hebben voor dingen zoals bevallen en weten wanneer kinderen hulp nodig hadden. Wanhopig keek ik naar haar gezicht, 'ik weet het niet!' riep ik snel terwijl ik weer naar het bed liep en mijn handen rond Jezebels gezicht vouwde. 'Zeg me wat we kunnen doen Jez,' fluisterde ik zacht maar dringend.
Mijn blik werd naar beneden getrokken, mijn handen vielen van Jezebels wangen, grepen het donzige dekbed vast en mijn ogen werden twee keer zo groot op het moment dat er chocoladebruine krullen verschenen. Net zo'n krullenbol als jij had toen je werd geboren Em, zou mijn moeder zeggen, waardoor er een haperige lach over mijn lippen rolt.

Edward Cullen
Mijn vingers glijden over Bella's benen, die ze comfortabel over de mijne heeft geworpen nadat Renesmee haar beneden had opgetrokken. Mijn blik werd naar Bella gezogen, mijn mondhoeken gingen in haar favoriete schuine glimlach omhoog. Ik wist dat Bella niet hield van winkelen, niet van kleren winkelen in ieder geval. Daardoor had ik er Alice van weten te overtuigen dat ik Bella een aantal uurtjes mocht lenen om naar een grote, nieuwe boekenwinkel te gaan in een uithoekje van Seattle, waar ze vast haar collectie zou kunnen aanvullen.
Mysterieus en plagend keek ik haar aan, wetend dat ze door zou krijgen dat ik iets van plan was.

---

•

Jezebel Odys Fray
er rolt een zachte kruin over mijn lippen wanneer Leah binnenstormt. Op het moment dat Embry binnenkomt, raast er een golf van verlichting door mijn lichaam.
Het zachte, pruttelende geklop van een kinderhart zorgt voor rode blosjes op mijn wangen. Mijn ogen glijden naar Embry, terwijl ik mezelf vermoeid, uitgeput en slap terug op het bed laat zakken. Mijn ogen glijden over het plafond, terwijl ik voel hoe mijn lichaam de schade begint te beperken van zijn verblijf.
Wanneer Ithuriël in de deuropening verschijnt, rolt er een trotse glimlach over mijn gezicht. Hij is van mij, het is me gelukt.
Ithuriël pakt Raphaël voorzichtig op, waarna hij deze aan Embry geeft. Ik weet niet precies wat hij zegt, maar het zal vast over Raphaël gaan.
De blonde jongen zakt naast me neer en begint zo voorzichtig mogelijk mijn botten recht en goed te drukken. Mijn gezicht vertrekt iets, terwijl ik hard op mijn onderlip bijt. Hij heeft een bloedzak voor me meegenomen, iets dat ik hem dankbaar aanneem en vervolgens voorzichtig leegdrink.
Ik voel me beter als Ithuriël klaar is, en ik tussen schone kleding in een schoon bed lig. Hij excuseert zich, en ik wed dat hij later terug zal komen.
Wanneer hij weg is, wankel ik overeind om mijn handen naar het baby'tje uit te steken. Ons baby'tje.

---

Feel the fire, but do not succumb to it.

Leah Clearwater

Een twinkelende lach verscheen op mijn gezicht, die ik al jaren niet meer had laten zien. 'Hij lijkt op jou, Embry' glimlachte ik naar hem. 'En hij heeft het gezichtje van z'n moeder' lachte ik naar Jezebel. 'Ik laat jullie alleen' mompelde ik, nogsteeds met de lach op mijn gezicht. Ook ik loop weg en ging tegen een boom aanzitten. Eigenlijk leek ik nu best op blondie. Ook ik was jaloers, maar dit gunde ik Jezebel wel. Ze zouden gelukkig worden, met Raphaël. De wereld was niet eerlijk. Maar wat zouden we anders moeten? Doodleuk een gezinnetje, alsmaar gelukkig zijn? Dat zou wel wat saai zijn.

---

"We will teach you how to make boys next door, out of assholes."

Embry Call
Het ene moment sta ik met lege handen toe te kijken naar Jezebel's van pijn vertrokken gezicht. Het andere moment heb ik een klein, beeldschoon wonder in mijn handen, wat we met felgroene, doordringende ogen aankijkt. Het enige wat ik kan doen is terug staren, naar de ogen die zo herkenbaar voor me zijn, naar de chocoladebruine krullen die ik terug kan zien op mijn kinderfoto's, naar de geinige halve grijns die om een wijs mondje spelen.
'Raphaël,' fluister ik zachtjes, waarop de halve grijns op het kleine, tere gezichtje van mijn zoon groter lijkt te worden. De chocoladebruine krullen dansen op en neer als Raphaël zijn hoofd een tikkeltje draait, wat ervoor zorgt dat ik opkijk en mijn blik door de kamer laat glijden. Leah en Ithuriël zijn verdwenen, Jezebel komt rustig - maar licht moeizaam - overeind en strekt haar armen uit naar haar kind, haar zoon, Raphaël.
Hoofdschuddend en met een dringende ondertoon duw ik Jezebel terug naar het bed, zorg ervoor dat ze weer in de kussens terug glijdt en neem daarna naast haar plaats, verschuif Raphaël van mijn handen naar de hare, laat mijn hand door zijn krullen glijden en laat uiteindelijk de glimlach doorbreken die altijd al onder mijn gezicht heeft gelegen.

[ bericht aangepast op 3 nov 2012 - 20:22 ]

---

•

[En dan duwt je moeder je broertjes en zusjes naar je toe, met een cadeautje met hun handen. En als je na even knuffelen het cadeautje openmaakt, ziet dat je moeder je voor was met een kaartje reserveren voor 1D en je die dan krijgt. Love my family]

---

"We will teach you how to make boys next door, out of assholes."