• ‘Another legend claims that we descended from wolves and that the wolves are our brothers still. It’s against tribal law to kill them.’
    Jacob Black


    In een eeuwenoud indianenreservaat in de Washington, vlakbij het kleine dorpje Forks, wonen de Quileutes. Zoals iedere andere indianenstam vechten zij voor hun bestaan en hun tradities. Houten huisjes, kampvuuravonden, alternatieve leefwijzen en een aparte school voor de jeugd vormen samen een hecht eenheidsgevoel de basis van deze bevolkingsgroep.
    Maar zijn de Quileutes wel wat ze lijken – een vreedzame, kleine indianenstam – of verhullen ze verschillende, diepe en grote geheimen die aangeven dat ze legende waar zijn?

    'The histories that we always thought were legends. The stories of how we came to be. The first in the story of the spirit warriors.’
    Jacob Black




    || ROLLEN
    Black Roedel
    Jacob Black
    Leah Clearwater – Eenhoornpoep
    Embry Call – Shooter
    Seth Clearwater
    Quil Ateara – Shooter

    Uley Roedel
    Sam Uley – PercyWood
    Jared Cameron
    Paul Lahote
    Brady Fuller – PercyWood
    Collin Littlesea – PercyWood

    Mensen
    Emily Young – Overexposed
    Rachel Black
    Rebecca Black
    Kim Connweller
    Claire Young – Simia

    Cullens
    Carlisle Cullen – PercyWood
    Edward Cullen – Shooter
    Bella Cullen – Overexposed
    Renesmee Cullen – Overexposed

    Onbekende personen
    Brynn Maddy Danec – Hybride – Eenhoornpoep
    Charlie Mila Evergreen – Mens – Tsubaki
    Jezebel Odys Fray – Hybride – Material
    Eva Aiden Brooks – Mens – VolturiBoss
    Raphaël Embriël Fray Call – Hybride/Wolf – Shooter


    || REGELS
    Niemand doden zonder toestemming van die persoon.
    Leden van de roedels luisteren naar de alfa’s (beta’s wanneer de alfa’s niet aanwezig/bezet zijn).
    Rollen behorend tot Stephanie Meyer behouden hun karakter etc. zoals in de boeken/films.
    Vier rollen per account.
    Maximaal zeven verzonnen rollen.
    Relaties binnen de groep: Jacob en Renesmee – ingeprent, Quil en Claire – ingeprent, Jared en Kim – ingeprent, Paul en Rachel – ingeprent, Embry en Jezebel, Collin en Brady – ingeprent.

    De rollen staan uitgelegd in deze link: (http://www.quizlet.nl/stories/101582/rollen-quileute-rpg--twilight/).

    [ bericht aangepast op 16 nov 2012 - 18:31 ]


    Jezebel Odys Fray
    Ik knipper enkele seconden verrast met mijn ogen wanneer Embry mijn lippen fel kust. Wanneer Raphaël naar de woonkamer verdwijnt glippen Embry's handen rond mijn heupen en voel ik de warmte door de stof van mijn jeans drukken. Er rolt een zucht over zijn lippen wanneer Raphaël begint te roepen, en ik schenk hem een onbewust schuldige glimlach. Mijn handen glijden over zijn wangen waarmee ik hem voorover trek zodat ik bij zijn lippen kan.
    Ze zijn warm, en voelen na zo'n lange tijd als heimwee. Ze gaan een bekende weg door zijn lokken, waarna ze op zijn borst blijven rusten.
    Er rolt een zachte zucht over mijn lippen wanneer Raphaël 'mamma' kirt, en ik met vampiersnelheid naar het kleine ventje ga.
    ‘Schreeuwen is onbeleefd, Raph.’ Vertel ik hem zacht. Ik weet dat hij dorst heeft, en daarom giet ik een bloedzak in zijn beker voor ik deze aan hem overhandig en een televisie programma aanzet. Ik lik kort langs mijn vingers en druk vervolgens een kus op zijn voorhoofd. Mijn vingers glijden zacht over zijn wangen waarna ik de beker naar zijn lippen breng en vervolgens naar de keuken loop om mijn handen te wassen.


    Feel the fire, but do not succumb to it.

    Fynn Marcello Ryoni.

    "Nee, mijn roedelgenoten en de andere roedel zitten zich vast ergens vol te vreten en ja, ik ben het enigste meisje op deze hele verdomd saaie wereld die een shape-shifter is" Zucht ze. Ik kan het niet laten om een zachte grinnik tussen mijn lippen door te laten glijden. "Wat kom je hier doe- oh nee, dat meen je niet. Kunnen ze die rothuizen niet slopen inplaats van verkopen?" Ratelt ze door, waarna ze vervolgens haar felbruine ogen nors in de mijn boort. "Zo'n rot huis is het nou ook weer niet" Zeg ik met een lichte glimlach rond mijn lippen. "En ja, hier verderop wonen een stelletje parasieten voordat je ze aanvalt" Meld ze. "Parasieten?" Ik kijk haar even niet begrijpend aan, maar wanneer het muntje valt breng ik een zachte 'oh' uit. Mijn 'oude' roedel had het ook altijd over vampieren. Ik zelf ben ze nog nooit tegengekomen, maar aan hun verhalen te horen denk ik ook niet dat ik dat wil.
    "Hmpf, weer een idioot erbij. Je past wel bij Paul, die is ook zo sneu" Gaapt ze. "Ik heb geen idee wie Paul is, maar ik heb zo'n vermoede dat je hem niet echt mag." Ik kijk haar even aan. Ondanks dat ik een nieuw begin wou maken, zonder andere shapeshifters, vind ik het niet heel erg dat ze hier zijn. Ik moet nog even wennen aan het feit dat er meerder shapeshifters zijn en dat er ook een meisje tussen zit, maar het voelt op de een of andere manier wel fijn. Misschien omdat ik dan niet voor iedereen een geheim hoef te hebben, niet dat ik haar roedel vaak zal gaan zien of dat ik bevriend met ze raak.
    "En wie ben jij eigenlijk? Jij weet mijn naam, maar ik de jouwe niet. Dat lijkt me een beetje oneerlijk niet waar?" Een vriendelijke glimlach siert mijn lippen, terwijl mijn donkergroene kijkers haar aankijken.


    'I don't want to leave her just because she makes me a better person.'

    [Ik schrijf zo wat]


    "We will teach you how to make boys next door, out of assholes."

    Leah Clearwater

    'Leah' zei ik, en ik sprintte naar Fynn toe. 'Nog vrienden hier van je? Familie?' snoof ik. 'En doe me een lol, zeg dat hier niet een hele roedel is' gaapte ik erachterna. Een bekende geur kwam mijn neus binnen, alhoewel ik niet kon ruiken of het Seth of Jacob was. Seth kon me niks meer schelen, Jacob kon ook even opflikkeren en nu had ik ook geen zin meer in Jezebel of Embry. Ja, ik weet het. Ik ben veranderend. Het was allemaal even te veel drama voor me. Soms had ik de neiging om weg te lopen.


    "We will teach you how to make boys next door, out of assholes."

    Fynn Marcello Ryoni.

    "Leah," Stelt ze zichzelf voor, waarna ze naar me toe sprint. "Nog vrienden hier van je? Familie?" Snuift ze. Ik schud mijn hoofd even. "En doe me een lol, zeg dat hier niet een hele roedel is" Gaapt ze erachteraan. "Ik zou niet weten tegen wie ik het zou moeten zeggen. Tot nu toe zijn jij en de kassa vrouw bij de supermarkt de enige mensen die ik gesproken heb" Ik glimlach even lichtjes. "Ik ben een paar dagen geleden naar La Push verhuisd en het enige waar ik me nu mee bezig hou is het verven van de grijze muren. Dus, geen vrienden en geen familie." Ik denk na over de woorden die net over mijn lippen naar buiten zijn gegleden. Ik weet zeker dat het vragen op zal wekken nu ze hoort dat ik zonder familie en vrienden hierheen ben verhuist. Het klinkt vrij absurd; een jongen van achttien die in zijn eentje gaat verhuizen kan nog wel, maar zo ver van zijn familie zou ik raar vinden. En ik heb geen behoefte aan vragen beantwoorden over een onderwerp dat ik juist achter me probeer te laten. Dan zit er nog maar een ding op, ik zal moeten zeggen dat mijn ouders hier niet ver vandaan wonen, misschien bedaart het haar vragen dan, áls ze al vragen zou hebben. "Ik mag dan wel verhuist zijn, dat betekend natuurlijk niet dat ik van mijn familie af ben" De flauwe glimlach verschijnt weer op mijn gezicht.


    'I don't want to leave her just because she makes me a better person.'

    Leah Clearwater

    'Alstjeblieft, houd je mond. Ik mag je nu al niet. Ga niet zeiken over je verleden want daar heb ik geen zin in' mompelde ik, terwijl ik verveeld op de grond zakte en ging liggen. 'Het spijt me dat je niet van je familie af bent. Ik zou graag van de mijne af willen zijn' knipperde ik daarna. Een schuldgevoel borrelde op in mijn maag. Ik moest aan Harry, mijn vader, denken. Nadat ik voor de eerste keer was veranderd.. Opeens was ik weer helemaal terug op de wereld. 'Stel geen vragen, doe geen moeite. Ik mag bijna niemand' verliet mijn mond, fluisterend. Moe keek ik omhoog naar de lucht, die nogal donker was wat aangaf dat het elk moment kon gaan regenen.


    "We will teach you how to make boys next door, out of assholes."

    Embry Call
    Met een donkere blik leun ik tegen het aanrecht wanneer Jezebel opnieuw verschijnt in de keuken en haar handen begint af te wassen. Het zachte gebrabbel uit de woonkamer en de felle geluiden geven aan dat Raphaël totaal is opgenomen door het televisieprogramma, al hoopte ik dat hij de televisie heel zou laten en zijn gave er niet op zou gaan gebruiken waardor ik een nieuwe moest gaan kopen, die dingen waren pokkeduur de laatste tijd. Mijn gedachten schieten terug naar Jezebel als ik zie dat ze haar handen zorgvuldig en langzaam inzeept, haar vingers met elkaar laat verstrengelen en tergend langzaam het water eroverheen laat stromen. Met een harde klak vallen mijn kaken op elkaar en bromt er een halve, dierlijke grom uit mijn borst omhoog die ik niet eens probeer tegen te houden. 'Nooit gedacht dat mensen gelijk zouden hebben, dat je na het krijgen van het kind minder tijd had voor elkaar,' pers ik er quasi nonchalant uit, terwijl ik opnieuw een vreemd gevoel van opwinding bezit voel nemen van mezelf. Ik verplaats mijn donkere ogen naar de keukentafel, grinnik in mijn gedachten door het feit wat Jezebel een aantal maanden geleden had gezegd, over de liefde bedrijven op de keukentafel of het aanrecht in ons nieuwe huisje, daar was vrij weinig van terecht gekomen. De gedachte er alleen al aan maakt het dat ik voel dat ik opgewonden raak, waardoor ik mijn heupen weg draai en doelloos met de magneten op de koelkast begin te spelen.


    Fynn Marcello Ryoni.

    "Alstjeblieft, houd je mond. Ik mag je nu al niet. Ga niet zeiken over je verleden want daar heb ik geen zin in" Mompelt ze. Een opgeluchte grinnik verlaat mijn mond, waarna ze zichzelf verveeld op de grond laten zakken om vervolgens op de grond te gaan liggen. Ik kijk even opzij en zie een omgevallen boomstronk liggen, waar ik vervolgens op ga zitten. "Het spijt me dat je niet van je familie af bent. Ik zou graag van de mijne af willen zijn" - "Over wie heb je het dan? Je ouders, je familie of een eventueel broertje of zusje?" Ik kijk haar vragend aan. Zal ze dat echt menen? Ik ben weggegaan bij mijn vader, maar als mijn moeder en zusje er nog zouden zijn, was ik niet weggegaan. "Stel geen vragen, doe geen moeite. Ik mag bijna niemand" Rolt er op een fluistertoon over haar lippen heen. "Je zult me wel gaan mogen, uiteindelijk" Een lichte grijns siert mijn lippen, terwijl ik mijn hand door mijn haar laat gaan. We zullen elkaar vast wel vaker tegenkomen. Ik krijg de rest van haar roedel ook wel een keer te zien, aangezien ook ik hier in het bos zal rondrennen. Ik volg haar voorbeeld en kijk naar de lucht waarin de donkergrijze wolken onze kant op komen. Het begint met een kleine bui. Ik knipper even, aangezien er een regendruppel in mijn oog terechtgekomen is. De regendruppels vallen uit de donkere wolken naar beneden en belanden zacht tikkend op de bladeren. Wanneer de net nog heldere blauwe lucht plaats heeft gemaakt voor de donkere wolken, komen de regendruppels met bakken naar beneden. Ik werp een blik op Leah. "Ondanks het feit dat je bijna niemand mag, was het toch leuk om je te ontmoeten." Ik glimlach even vriendelijk naar haar, "Ik zie je nog wel een keer". Vervolgens sta ik op en probeer de regendruppels tevergeefs van mijn arm af te vegen. Ik zet mijn handen in mijn haar en schud het meeste water eraf. "Ciao" Is het laatste wat ik zeg, voordat ik weer begin te lopen en ondertussen transformeer in een wolf, waardoor mijn broek uiteen scheurt. Ik ben niet van plan om naar huis te gaan. Het idee om door de regen in het bos te rennen vind ik veel te leuk.


    'I don't want to leave her just because she makes me a better person.'

    Jezebel Odys Fray
    Mijn ogen glijden opzij naar Embry, die als een mokkend kind met magneetjes begint te spelen. Er glipt een onbewuste glimlach over mijn lippen wanneer ik mijn handen droog en mijn armen vervolgen om zijn middel laat krullen. ‘Mopperkont. Je hebt een kerngezonde, unieke zoon en een leven om te benijden. Weet je, dit is volgens mij enkel en alleen je mannelijkheid die spreekt, meneer. Want de Embry die ik ken gaat niet in een hoekje zitten mokken.’ Glimlach ik hoofdschuddend, waarna ik hem in zijn zij prik en vervolgens een kus op zijn lippen druk. ‘Raphaël is maar heel even jong. Geniet van hem, zolang hij niet opgaat in gevechten en wordt bedwelmd onder alle geheimen van zijn bestaan.’ Prevel ik zacht terwijl ik een krul achter zijn oor strijk en me vervolgens richt op het jongetje dat vrolijk voor de televisie hangt - de bewegende beelden kirrend in zich opnemend.
    Ik laat me naast hem op de bank zakken en glimlach als hij moeizaam met zijn oogjes knippert. ‘Ben je moe, lieverd?’ Ik kietel hem zachtjes in zijn zij terwijl ik hem neerleg en de plate over hem heen trek.


    Feel the fire, but do not succumb to it.

    (Hey! Zou ik hier aan mee kunnen doen? (: )

    [Wow, ineens veel mensen]


    "We will teach you how to make boys next door, out of assholes."

    [Meh, ik heb der ingelicht ((;]

    [ bericht aangepast op 13 nov 2012 - 21:57 ]


    'I don't want to leave her just because she makes me a better person.'

    Corallo schreef:
    (Hey! Zou ik hier aan mee kunnen doen? (: )


    || Sureee, geen punt ! Schrijf maar 'n nieuw personage of kies iemand uit de rollenlijst ! ||


    Embry Call
    'Mannelijkheid of niet, de mensen die me hebben gewaarschuwd hadden gelijk,' brom ik zachtjes wanneer Jezebel naar de woonkamer loopt. Zuchtend en hoofdschuddend loop ik achter haar aan, iedere beweging die ze maakt nauwkeurig in me op nemend, waardoor opnieuw de warmte in me begint te groeien. Als ik Raphaël onder de plate op Jezebels buik zie liggen laat ik mezelf naast de twee op de bank zakken. 'Daar hoor ik te liggen knul,' grinnik ik zachtjes terwijl ik mijn hand door Raphaëls krullen laat gaan en een brede glimlach op mijn gezicht komt te staan. 'Maar vooruit, jij bent belangrijker,' verzucht ik er dan zacht, maar gemeend, achteraan. Ik zou het niet kunnen om Raphaël iets te verbieden alleen maar voor mijn eigen bestwil. Hij is het allerbelangrijkste en hem mag helemaal niets overkomen. Ik laat mijn hoofd op Jezebels schouder zakken en druk mijn lippen zachtjes tegen haar nek, 'ik ben ook moe,' mompel ik zacht wanneer ik mijn ogen sluit en ik merk dat Raphaël handjes zich om mijn gezicht vouwen en het beginnen te onderzoeken.


    [Kan iemand Claire of Fynn meeten ? (: ]

    [ bericht aangepast op 15 nov 2012 - 8:49 ]


    'I don't want to leave her just because she makes me a better person.'