Quileute RPG || Twilight || O6 - Speeltopics

‘Another legend claims that we descended from wolves and that the wolves are our brothers still. It’s against tribal law to kill them.’
Jacob Black

In een eeuwenoud indianenreservaat in de Washington, vlakbij het kleine dorpje Forks, wonen de Quileutes. Zoals iedere andere indianenstam vechten zij voor hun bestaan en hun tradities. Houten huisjes, kampvuuravonden, alternatieve leefwijzen en een aparte school voor de jeugd vormen samen een hecht eenheidsgevoel de basis van deze bevolkingsgroep.
Maar zijn de Quileutes wel wat ze lijken – een vreedzame, kleine indianenstam – of verhullen ze verschillende, diepe en grote geheimen die aangeven dat ze legende waar zijn?

'The histories that we always thought were legends. The stories of how we came to be. The first in the story of the spirit warriors.’
Jacob Black

|| ROLLEN
Black Roedel
Jacob Black
Leah Clearwater – Eenhoornpoep
Embry Call – Shooter
Seth Clearwater
Quil Ateara – Shooter

Uley Roedel
Sam Uley – PercyWood
Jared Cameron
Paul Lahote
Brady Fuller – PercyWood
Collin Littlesea – PercyWood

Mensen
Emily Young – Overexposed
Rachel Black
Rebecca Black
Kim Connweller
Claire Young – Simia

Cullens
Carlisle Cullen – PercyWood
Edward Cullen – Shooter
Bella Cullen – Overexposed
Renesmee Cullen – Overexposed

Onbekende personen
Brynn Maddy Danec – Hybride – Eenhoornpoep
Charlie Mila Evergreen – Mens – Tsubaki
Jezebel Odys Fray – Hybride – Material
Eva Aiden Brooks – Mens – VolturiBoss
Raphaël Embriël Fray Call – Hybride/Wolf – Shooter


|| REGELS
Niemand doden zonder toestemming van die persoon.
Leden van de roedels luisteren naar de alfa’s (beta’s wanneer de alfa’s niet aanwezig/bezet zijn).
Rollen behorend tot Stephanie Meyer behouden hun karakter etc. zoals in de boeken/films.
Vier rollen per account.
Maximaal zeven verzonnen rollen.
Relaties binnen de groep: Jacob en Renesmee – ingeprent, Quil en Claire – ingeprent, Jared en Kim – ingeprent, Paul en Rachel – ingeprent, Embry en Jezebel, Collin en Brady – ingeprent.

De rollen staan uitgelegd in deze link: (http://www.quizlet.nl/stories/101582/rollen-quileute-rpg--twilight/).

[ bericht aangepast op 16 nov 2012 - 18:31 ]

---

•

[Ik blijf maar door gaan, maar ik moet toch ophouden om mijn zusje heeft uitgevonden hoe ze van alles in haar neus weet te stoppen, maar het kan zijn dat ik deze week niet zo vaak online kom. Hond ligt bij de dierenarts, en het is niet zomaar een "hond". Ik ben letterlijk met deze hond opgegroeid. Hij is nu zo'n 14 jaar, we kregen hem toen ik twee was. Maargoed, ik moet gaan]

---

"We will teach you how to make boys next door, out of assholes."

| Awh, good luck! |

---

Feel the fire, but do not succumb to it.

Raphaël Embriël Fray Call

De zachte, droevige flikkering die in haar stormachtige, grijze ogen was verschenen op het moment dat ze over haar stiefvader was gaan praten was me niet ontgaan. Sterker nog; het maakte me meer geconcentreerder om enige emotie of gedachte te vinden in haar ogen, liet me nog meer focussen op haar gezicht en zorgde ervoor dat ik onopmerkbaar iets dichter naar haar toe leunde. De vrolijke, onbenullende reflectie die haar ogen krijgen wanneer ze begint over het feit dat we misschien te laat gaan komen tijdens de les laat me vanbinnen koken van woede, mijn handen branden om haar aan te raken, haar door elkaar te schudden en te vragen waarom haar ogen zo onverschillig staan, terwijl er zoveel emotie door haar heen lijkt te razen.
'Je komt te laat, Ame. Ik wed dat deze jongen je enorm graag zou begeleiden maar - helaas mate - die plek is mij al opgegeven.' Vanuit het niets was de lange, sportieve jongen opgedoken en had bezitterig zijn hand op Ameleigh's arm gekruld, waardoor ik graag naar voren had willen schrikken om hem een dreun in zijn gezicht te verkopen. Op het moment dat ze wegliepen, de gang op, keek Ameleigh ietwat verward over haar schouder mijn richting op. Ik bleef doodsstil staan, hield mijn blik op haar ogen gericht totdat ze uiteindelijk om de hoek verdwenen en ik alleen in het wiskundelokaal stond. Verward merkte ik op dat mijn ademhaling zwaar ging en de toppen van mijn vingers licht trilden, waardoor ik snel mijn hoofd een aantal keer schudde en mijn lichaam langzaam ontspande. Met grote passen been ik het lokaal uit, stap alle stomverbaasde gezichten voorbij terwijl ik koers zet naar het literatuurlokaal, waarschijnlijk een van mijn favoriete plekken op school, aangezien ik door mijn moeder zo veel boeken heb verslonden dat ik wel vijf boekenlijsten kan vullen.
De geur van oude, vervallen boeken komt me tegemoet als ik het klaslokaal binnen stap, zorgt ervoor dat er een lichte glimlach rond mijn lippen krult. 'Heee nieuweling,' hoor ik naast me als ik uiteindelijk op een stoel achterin de klas ben gaan zitten. Charley - de blondine van wiskunde - was naast me komen zitten en besloot dat ik haar nieuwe literatuurbuddy zou worden. Niet luisterend naar haar verhaal bekeek ik de mensen die binnen kwamen, terwijl mijn gedachten gericht waren op de ogen van Ameleigh.

Embry Call

Onze kus doorbrekend hap ik vlug naar adem wanneer Jezebel haar zachte handen om mijn t-shirt krult, om het vervolgens een aantal meter verder weg op de kliffen te gooien. Haar zachte, vertrouwde handen die nu langs mijn borstkast naar beneden glijden geven me een gevoel van thuis, een gevoel van heimwee, maken iets in me los wat ik al een lange tijd niet meer heb gevoeld. En ik wil het nu, ik wil meer, ik kan niet meer wachten. Opnieuw krul ik mijn handen om Jezebels heupen, trek ze ruw naar beneden terwijl ik mijn eigen heupen omhoog laat komen. Hard grommend - tijdens onze zoen - duw ik mezelf omhoog, sla Jezebels benen om mijn middel, til haar op en begin haperend van de klif naar beneden te rennen, terwijl ik me blijf concentreren op haar lippen die op de mijne rusten.
Halverwege de weg van de klif naar ons kleine huisje laat ik mezelf opnieuw op de grond vallen, Jezebel onder me, waarbij ik ervoor zorg dat haar lichaam rustig en zacht terecht komt in het zachte mos. 'Jez - Ik moet nu ...' kreun ik zachtjes terwijl mijn handen langs haar lichaam naar beneden kronkelen en ieder bekend plekje onderzoeken.

---

•

|| Hooo dubbele post. ||

[ bericht aangepast op 18 nov 2012 - 10:45 ]

---

•

[BROOKE IS NU OFFICIEEL 17! Party o-o]

---

"We will teach you how to make boys next door, out of assholes."

Ameleigh Bluebell Winter
Levy dirigeert me babbelend door de gangen richting de kantine: tussenuur, neem ik aan. De tafels zijn op enkele leerlingen na leeg - waardoor de grote klok aan één van de grijze wanden nóg harder lijkt te tikken. ‘Ik hoop niet dat hij je lastig viel, Ame.’ Prevelt de schoolaanvoerder vervolgens een stuk serieuzer.
‘Raphaël? Hoe bedoel je?’ Mijn nieuwsgierigheid wint het opnieuw, en spoort de jongen daarom aan om meer over de aantrekkelijke jongen te vertellen.
‘Het is gewoon zo raar dat hij hier al zijn hele leven woont en wij hem nog geen enkele keer hebben gezien.’ Peinst Levy ietwat grimmig, ergens misschien wat jaloers.
‘Misschien is hij een paar keer verhuisd.’ Verdedig ik hem schouderophalend: ik kan gewoon niet zo goed tegen al dat geroddel.
‘Misschien.’ Levy besluit het onderwerp Raphaël te laten varen en neemt vervolgens enkele happen van zijn lunchpakket.
Mijn gedachten glijden af naar de jongen met de ijzig groene ogen. Hij had gewoon zo'n uitstraling waarvan je automatisch terug deinsde.

Jezebel Odys Fray
Er rolt een onbewuste grinnik over mijn lippen wanneer Embry me haast hongerig aanstaart - het is waarschijnlijk dezelfde blik die ik krijg bij bloed bedenk ik me hoofdschuddend. Mijn vingers glippen door zijn lokken, over de zachte huid van zijn rug naar zijn borst. Mijn lippen glijden zacht over de zijne, naar zijn kaak en vervolgens naar zijn keel waar vlak onder het oppervlak een razend hart bonkt. Hoewel er decembersneeuw in de lucht hangt - voelt het alles behalve koud. Boven ons trekken enkele, late vogels weg naar warmere oorden en voel ik hoe het gras plagerig tegen mijn zenuwuiteinden prikt.
Mijn benen glippen zacht om zijn heupen waarna mijn lippen de bekende weg naar zijn mond vinden.

[ bericht aangepast op 18 nov 2012 - 12:46 ]

---

Feel the fire, but do not succumb to it.

| Gefeliciteert! :] |

---

Feel the fire, but do not succumb to it.

[Dankje (: ]

---

"We will teach you how to make boys next door, out of assholes."

Raphaël Embriël Fray Call

Met een lege, holle blik in mijn ogen loop ik het literatuurlokaal uit, terwijl ik word achtervolgend door een hangerige Charley die haar armen rond mijn linkerarm hebben gekruld en haar mond geen seconde dicht kan houden. De les was interessant geweest, ik had er zelfs nieuwe dingen kunnen leren als Charley me de kans had gegeven en me niet de gehele les fluisterend de oren van mijn hoofd had gevraagd. Haar vragen had ik beantwoord met korte, bijna onopmerkbare, ja en nee knikjes, terwijl mijn blik strak op het bord was gericht.
Terwijl ze me onopvallend mee neemt richting de kantine probeer ik mijn arm zo rustig mogelijk los te krijgen, waardoor haar greep automatisch wordt versterkt en ik voor mezelf geen uitweg meer kan bedenken. Eenmaal in de kantine troont ze me door de tafels heen alsof we een pas getrouwd stel zijn, met alle gevolgen vandien; de blikken en ogen in de kantine worden direct op ons gericht, om ongegeneerd te staren. Mijn wenkbrauwen kruipen naar elkaar toe als ik zie dat Charley stopt bij een tafeltje waar twee personen aanzitten; de jonge, sportieve gast en Ameleigh.
Met een overdreven giechel port Charley in mijn zij en laat zichzelf op een stoel zakken, waardoor ik genoodzaakt ben naast haar te gaan zitten omdat mijn arm nog steeds in een houdgreep wordt gehouden. 'Haaai Levy,' zegt ze vrolijk, terwijl ze hem geen blik waardig gunt en haar ogen gericht houdt op mijn gezicht, dat verward naar het tafelblad staart. Levy schijnt niet te reageren en even krijg ik het gevoel dat er iets is tussen die twee, of dat er in ieder geval iets was tussen die twee, dat nu uitgevochten moest worden door direct de nieuwelingen aan de haak te slaan.
Met een vastberaden, kille blik hef ik mijn hoofd op en boor mijn blik in de muur achter Ameleigh en Levy.

Embry Call

Het gevoel van Jezebels benen die plagerig maar doelbewust om mijn heupen krullen is onvoorspelbaar groot, de warmte binnen in me lijkt te exploderen op het moment dat ik mezelf dieper in de zoen betrek. Mijn handen glijden langs haar rug naar beneden, krullen zich perfect rond haar billen, trekken haar zachtjes omhoog tegen mijn heupen aan, waar mijn opwinding hard en kloppend aanwezig is.
Op het moment dat ze haar lippen zacht strelend langs mijn kaaklijn laat glijden en vervolgens mijn keel kust komt er een dierlijke grom uit mijn keel omhoog. Met mijn rechterhand begin ik als een gek aan mijn broek te sjorren, die er juist op dat moment voor besluit om niet volledig mee te werken aan mijn plannen.

---

•

Ameleigh Bluebell Winter
Mijn ogen worden een moment lang groot als Raphaël samen met een nepblonde diva de kantine binnenwalst. Levy's handen verstijven op het tafelblad wanneer het tweetal zich voor ons drapeert. Terwijl ik stukjes mandarijn naar binnenwerk voel ik de ogen van de blondine die me als een havik in zich opnemen. Ietwat ongemakkelijk verschuif ik mijn blik naar Raphaël. Ik zou zweren dat hij een uitweg zoekt, net als ik. Levy is een aardige knul maar ik haat de aandacht.
‘Wat is dat toch met die meisjes van tegwenwoordig? Nooit geen hapje chocola, altijd maar konijnenvoer. Ik sport gewoon extra, Raph.’ Giechelt het meisje slijmerig. Raph? Mijn wenkbrauwen trekken een kort moment gepikeerd samen, voor ik mezelf van de tafel afduw en Levy een verontschuldigende blik toewerp.
‘Ik moet nog even naar mijn kluisje.’ Prevel ik zachtjes terwijl ik me door de stromende menigte naar de gangen laat duwen.
Engels en frans moeten ook nog wel lukken vandaag. Levy heeft nu lacrosse training, gelukkig. Hij is aardig, maar zo aanwezig dat ik me nog bij geen enkele les heb kunnen concentreren.
Mijn vingers glijden kort door mijn lokken wanneer ik mijn telefoon opmerk.
‘Oh, hoi mam.’ Prevel ik zacht in de hoorn. ‘Ja, de school is geweldig. De leerlingen zijn zo hartelijk.’ Hoewel mijn stem met jarenlange oefening al niet meer begint te trillen, voel ik hem wel een zekere hoogte in gaan.
‘Dus ik eet alleen?’ Vraag ik haar zacht, wanneer ze vertelt over haar diner met Will. Port Angeles is toch zo geweldig.
‘Nee, nee. Het geeft niet. Ik zie je vanavond.’ Ik hang haar op en voel hoe ik automatisch op mijn onderlip begin te bijten: een oude, kwetsbare gewoonte.

Jezebel Odys Fray
‘Dear god.’ Grinnik ik hoofdschuddend als Embry een gevecht tegen zijn broek begint. Als altijd laat ik mijn vingers tussen de zijne glippen en open zo met geoefende hand de sluiting. De broek rolt als een slap stukje stof naar beneden en ik kan het niet laten om Embry met een plagerige, scheve glimlach aan te kijken en vervolgens mijn tong uit te steken. ‘Geduld is een schone zaak, meneer Call.’ Prevel ik tegen zijn lippen voor ik deze opnieuw in een wellustige zoen trek. Na al die tijd met Embry weet ik precies hoe ik hem moet plagen en sarren, en dat terwijl ik nooit meer van iemand anders zou kunnen houden, naast Raphaël. Mijn armen glijden losjes om zijn nek waarmee ik hem dichter naar me toe dwing en vervolgens mijn benen iets strakker om zijn heupen krul.
Natuurseks, wel je moet alles ooit eens hebben gedaan en gezien dit nieuw is kan dat straks ook mooi van mijn lijstje af. Een beetje tijd nu Raphaël opgroeit is misschien ook net op tijd, als ik het aan Embry zou moeten voorleggen. Er verschijnt een onwillekeurige grijns rond mijn lippen bij die gedachten.

---

Feel the fire, but do not succumb to it.

[Kleine samenvatting ? En wie kan Finn of Claire meeten ?]

---

'I don't want to leave her just because she makes me a better person.'

[Jij kent Brynn niet. Njah, moet je maar teruglezen vanaf het eerste topic]

---

"We will teach you how to make boys next door, out of assholes."

[Teruglezen vanaf het eerste topic? O,0]

---

'I don't want to leave her just because she makes me a better person.'

[Dan weet je wie ze is ;p]

---

"We will teach you how to make boys next door, out of assholes."

[LOL, het spijt me voor je XDD

Ohja, en ik kan altijd online komen. Hond begon oud bloed over te geven en is overleden]

---

"We will teach you how to make boys next door, out of assholes."