[RPG] St. William's - Speeltopics

St. William's is een internaat voor jeugd met aanleg voor speciale krachten. Op St. William's leren ze deze krachten te beheersen en te verbeteren, maar dat gebeurt onder streng toezicht van het schoolhoofd.
Dat betekend dat er strenge regels zijn, en hoge straffen. Verder heeft iedereen vrijwel dezelfde lessen, al heb je niet of nauwelijks aanleg voor de kracht waar die les over gaat.

(School)Regels

Zoals iedere school heeft ook St. William's regels. Hierop wordt streng toegezien door het schoolhoofd (wanneer je je geroepen voelt schoolhoofd en/of docent te spelen, geef het aan!). Zoals al genoemd zijn er hoge straffen (maar vrees niet, het zal niet te ver gaan (: ).

- Het gebruiken van krachten binnen de school is niet toegestaan, enkel tijdens de lessen onder toezicht van een docent.
- Jongens en meiden slapen gescheiden.
- Het op elkaar uitproberen van krachten is niet toegestaan.
- Het schoolterrein kan niet verlaten worden zonder toestemming.

Regels zijn er om overtreden te worden, dit mag dan ook gewoon. Maar let wel op dat je andere spelers in hun waarde laat en zorg wel dat je ook (wel eens) gestraft wordt.

Wanneer je graag mee wilt spelen kun je je aanmelden in het rollentopic;
http://www.quizlet.nl/forum/topic.php?tid=143237&page=1

De volgende personages spelen mee;
Anthony (chasinghoran)
Kate (mismi)
Roselyn (Thatlastkiss)
Daniel (Montmarte)
Jesper (BlueHope)
Livia (jaimyhoi)
Lauren (alice24)
Paige (Rider)
Allison (DreamWishes)
Aria (Coockies)
Jacob (Coockies)
Zoey (RememberYoux)
Cahlista Aloys Docente (Rider)
Arjan (chasinghoran)

[ bericht aangepast op 17 okt 2012 - 15:20 ]

You oughta know

[ik had eroverheen gelezen haha]

Kate Miller
Ik ben lekker aan het eten van het eten voor me als er iemand word geslagen en ik kijk om. Had dat meisje zichzelf nou geslagen?? Dat kan toch niet, dat doe je toch niet? Het andere meisje bij haar de tafel ziet er vrij boos uit. Ik kauw en slik het eten wat ik in mijn mond had door. Het meisje, waarvan ik dacht die zichzelf had geslagen, lijkt zich te concentreren en dan wordt het meisje tegenover haar wat rustiger.

(Hoi mensen! Heb ik, of Jesper, nog iets gemist?)

We've lived in the shadows for far too long.

[Ik ben online ja maar ik ben bezig in vijf RPG dus reageer niet zo snel

en hoi Savster ja. Nieuwe mensjes ]

I'm Ellie's & Mitshy's little secret. Rawr.

(Ik zag het^^ Nou wanneer beginnen de lessen? En hoelaat is het nu?)

We've lived in the shadows for far too long.

Aria Rosalie Angels

Ik ren naar buiten, naar de frisse lucht. Ik laat me trillend in het gras vallen. Ik merk dat Wolfie naast me gaat liggen. Ik leg mijn hoofd weer tegen zijn warme vacht en sluit mijn ogen. Ik concentreer me op de geluiden van de vogels en probeer te ontspannen. Wat aardig lukt. Ik bijt op mijn lip. 'Ik haat het,' fluister ik. Ik zeg het tegen Wolfie, maar voor andere lijkt het alsof ik in mezelf praat. Al is het niet zo. Wolfie huilt wat. 'Was ik maar normaal,' mompel ik en kijk naar de lucht. Ik zucht diep en leg mijn handen op mijn buik. Ik adem diep in en uit. 'Maar ik ben het niet.' Ik bijt op mijn lip. Misschien werd alles hier minder erg? Misschien kon ik mijn gave eindelijk accepteren.

Embrace your weirdness - Cara Delevingne

[Geen idee, ik zou zeggen morgen omdat nu iedereen nog maar net is aangekomen en moet uitpakken en zo?]
____
Roselyn
Ik kijk verbaasd om als ik een klap hoor. Het meisje heeft een rode plek op haar wang. Waarschijnlijk waar ze geslagen is. Ondertussen neem ik de laatste hap van mijn broodje. Wie kan haar nu geslagen hebben? Het meisje dat bij haar aan de tafel zit, zit daar alsof ze niets heeft bewogen. 'Wat zou daar gebeurd zijn?' vraag ik me hardop af.

You see things and you ask 'Why?' But I dream things that never were and I say 'Why not?'

Kate Miller
"Geen idee" antwoord ik op Roselyn. "Het lijkt alsof ze zichzelf heeft geslagen ofzo, maar zoiets doe je niet, toch?" vraag ik dan en ik draai me weer recht op mijn stoel en ga maar weer verder met het eten dat ik voor me heb staan. "Wat is jou gave?" vraag ik dan aan Roselyn.

Roselyn
'Ik beheers elektriciteit en bliksem.' antwoord ik glimlachend. De bliksem vind ik het coolste maar dat is ook meteen het gevaarlijkste. Het is al een paar keer uit de hand gelopen toen ik het probeerde te overheersen, daarom is het handig dat ik naar deze school ga vanaf nu. 'En die van jou?' vraag ik nieuwsgierig. Ik vind het geweldig om over de gaven van anderen te horen.

You see things and you ask 'Why?' But I dream things that never were and I say 'Why not?'

Guillermo Jesper Wakefield
Ik kijk even omn de richting waar het meisje net stond. Moest ik naar buiten lopen? Ik had er eigenlijk niet zoveel zin in. "Ik zou het ook niet weten." Zeg ik met een schuin hoofd en draai weer terug. Ik neem een broodje en scheur een stukje af voor Percy. ''Here buddy.' Zeg ik vrolijk en let weer op het gesprek. Kate leek geïnterreseerd te zijn in Rose haar gave. en andersom. Ik moest toegeven er zaten interressante gaves tussen, maar over het algemeen.

(Nu eten.... Tot vanavond^^ )

[ bericht aangepast op 16 okt 2012 - 18:01 ]

We've lived in the shadows for far too long.

Daniel
Ik sta op en bied mijn hand aan Lauren aan.
'Goed idee, ik wil mijn gave ook best laten zien, maar dan moet ik eerst boos worden,' zeg ik met een lachje.
'Je mag trouwens ook wel bij mij slapen als je je kamer niet meer terug kan vinden.' Ik schenk haar een knipoog.

Life is like a novel, you're the author and everyday is a new page

Livia O'Dair
Ik kan me niet echt meer concentreren op de gesprekken. Ik zit met mijn gedachten in het verleden. Ik schud een keer mijn hoofd, laat het gewoon achter je Livia. Laat het gewoon achter je. Ik zie dat Jesper her beest wat te eten geeft. Ik zucht en nies dan weer. Rot allergie voor die rot haren van dieren. Ik sta dan op zonder wat te zeggen en loop weg de kantine uit. Ik ga richting mijn kamer en laat me dan op mijn bed vallen. Ik wil gewoon een jaar terug in de tijd. Ik had alles. Een lief vriendje, een goed schooljaar. Geen problemen. Maar toen kwamen de gave's.

[eten]

I'm Ellie's & Mitshy's little secret. Rawr.

Lauren

Ik pak gretig Daniel's hand vast en we lopen samen naar buiten. Ik snuif de frisse lucht op. 'Het is hier best mooi!' zeg ik grinnikend. 'Ik wil best bij jou op de kamer, maar volgens mij had ik op het bord gelezen dan meisjes en jongens apart sliepen. Niet dat ik me daar iets van aantrek, maar het zou wel een beetje opvallen denk ik. We zien wel' zeg ik. We komen bij een bankje aan en ik ga erop zitten. Daniel komt naast me zitten. 'Dus, wil je mijn gave zien?' zeg ik enthousiast. Daniel's ogen fonkelen en hij knikt. Ik sta op en concentreer me hard op de vorm van een appel. Ik sluit mijn ogen. Ik voel de materie om me heen samentrekken en mijn vingers tintelen. Ik voel een gewicht in mijn hand en open mijn ogen. In mijn hand heb ik een volmaakte appel. 'Wow, awesome' zegt daniel als ik hem trots de appel laat zien. 'Hier, proef maar' zeg ik en ik geef de appel aan hem. Hij neemt een grote hap. 'Heerlijk' zegt hij glimlachend.

Kate Miller
"cool" zeg ik met een glimlach. "Ik denk dat ik iets met gedachtes kan, tot nu toe vang af en toe iets op." zeg ik.
"Dat kan iets zijn waar ze over denken of wat in het verleden is gebeurd" zeg ik dan. "Wat ik nog meer kan weet ik niet, maar daar kom ik waarschijnlijk vanzelf wel achter" en ik glimlach even.

{Ik ga eten, tot zo ^^}

Life is like a novel, you're the author and everyday is a new page

(Doeg eetsmakelijk ^^)