• St. William's is een internaat voor jeugd met aanleg voor speciale krachten. Op St. William's leren ze deze krachten te beheersen en te verbeteren, maar dat gebeurt onder streng toezicht van het schoolhoofd.
    Dat betekend dat er strenge regels zijn, en hoge straffen. Verder heeft iedereen vrijwel dezelfde lessen, al heb je niet of nauwelijks aanleg voor de kracht waar die les over gaat.

    (School)Regels

    Zoals iedere school heeft ook St. William's regels. Hierop wordt streng toegezien door het schoolhoofd (wanneer je je geroepen voelt schoolhoofd en/of docent te spelen, geef het aan!). Zoals al genoemd zijn er hoge straffen (maar vrees niet, het zal niet te ver gaan (: ).

    - Het gebruiken van krachten binnen de school is niet toegestaan, enkel tijdens de lessen onder toezicht van een docent.
    - Jongens en meiden slapen gescheiden.
    - Het op elkaar uitproberen van krachten is niet toegestaan.
    - Het schoolterrein kan niet verlaten worden zonder toestemming.

    Regels zijn er om overtreden te worden, dit mag dan ook gewoon. Maar let wel op dat je andere spelers in hun waarde laat en zorg wel dat je ook (wel eens) gestraft wordt.

    Wanneer je graag mee wilt spelen kun je je aanmelden in het rollentopic;
    http://www.quizlet.nl/forum/topic.php?tid=143237&page=1

    De volgende personages spelen mee;
    Anthony (chasinghoran)
    Kate (mismi)
    Roselyn (Thatlastkiss)
    Daniel (Montmarte)
    Jesper (BlueHope)
    Livia (jaimyhoi)
    Lauren (alice24)
    Paige (Rider)
    Allison (DreamWishes)
    Aria (Coockies)
    Jacob (Coockies)
    Zoey (RememberYoux)
    Cahlista Aloys Docente (Rider)
    Arjan (chasinghoran)

    [ bericht aangepast op 17 okt 2012 - 15:20 ]


    You oughta know

    Kate Miller
    De jongen zegt dat ik erbij kan zitten en stelt zichzelf voor als Jesper. "Ik ben Kate" zeg ik en ik ondertussen ga ik zitten. "Stel dat ik nee zou zeggen, zou je er dan alsnog bij komen zitten?" vraagt het meisje me serieus en ik doe een wenkbrauw omhoog en er verschijnt een lachje op haar lippen. "Nee, flauw, kom erbij zitten. Ik ben zelf ook gewoon bij Jesper en Rosalyn gaan zitten. Ik ben Livia" zegt ze en vervolgens zegt ze nog iets tegen Jesper. "En ja ik zou er dan ook bij komen zitten, aangezien ik toch al zat" zeg ik met een glimlach. "Jouw fret?" vraag ik dan aan Jasper en knik even met mijn hoofd in de richting van de fret. Bijna gelijk met mij is er nog een ander meisje bij de tafel gekomen en vraagt ietwat verlegen of we ook nieuw zijn. Ik knik. "Ik ben nieuw" zeg ik met een glimlach. "Kom er gezellig bij zitten" zeg ik dan en kijk dan even naar mijn eten en neem een paar happen.

    [ bericht aangepast op 16 okt 2012 - 0:24 ]

    [weltrusten allebij =)]

    x

    [ bericht aangepast op 16 okt 2012 - 0:23 ]

    [Dat herken ik Savster, en eigenlijk lukt dat me ook wel. Maar ja, nieuw RPG wil je wel even goed beginnen :3]

    Livia O'Dair
    Er komt een meisje aan de tafel staan die zenuwachtig haar keel schraapt. Je hoort het zenuwachtige eraan. Dat, en het feit dat ze eerst nog haar kleren recht trok. Ze wilt een goede indruk maken denk ik. Ze vraagt of ze erbij mag komen zitten en het andere meisje wat er nieuw is bij komen zitten stemt in. 'Mij best,' zeg ik. 'En we zijn allemaal nieuw. Wat is jouw gave?' Ken de mensen om je heen. Altijd handig. Dan richt ik me weer op Jesper die zei dat het beest niet tegen vuur kan. Oja. Percy. Ik kijk even naar Percy en nies dan. 'Je gave klinkt wel cool, Jesper.' De lijntjes zijn op het blad verschenen en ik geloof dat het een straat vormt. Als hij klaar is, is dat ook te zien. Ik eet mijn broodje dan op en kijk de kantine weer rond. Ik zie hier en daar nog wat mensen maar niet zo heel veel.


    I'm Ellie's & Mitshy's little secret. Rawr.

    Lauren

    'Ehm, ik kan mezelf teleporteren, maar nog niet zo heel ver hoor. En ik kan dingen 'scheppen' die ik wil. Bvb als ik honger heb dan schep ik een appel. Maar het enige wat me volledig gelukt is om te maken, was een pen. De rest is allemaal half.' zeg ik glimlachend. Het valt nu al op dat ik veel kleiner ben dan de rest. Ik hou me verder maar stil.

    [ bericht aangepast op 16 okt 2012 - 7:46 ]

    Kate Miller
    "Klinkt wel cool" zeg ik dan als reactie op de gave van Lauren. "Dan kan je straks alle dingen die je nodig hebt tevoorschijn halen, zonder dat je ervoor hoeft te betalen" zeg ik. "Ik vang soms gedachtes op van mensen, maar niet altijd" zeg ik dan en haal mijn schouders even op. "Misschien maar goed ook dat ik maar af en toe wat opvang, anders wordt het ook zo druk in m'n hoofd" vervolg ik.

    Lauren

    'Ok, klink cool' zeg ik. Ik sta op en wil kennis maken met de jongens die een stukje verderop zitten te lachen. Ik loop naar ze toe. 'Hey, zijn jullie ook nieuw hier?' vraag ik. De jongens hebben zo te zien dikke lol. 'Mag ik erbij zitten?' zeg ik verlegen.
    (Bij Anthony en Daniel)

    [ bericht aangepast op 16 okt 2012 - 12:32 ]

    [Nee, nikki, dat mag niet xD]

    Anthony

    Met een opnemende blik kijk ik het meisje aan. Ze is niet bepaald groot.
    Even kijk ik Daniel aan, maar die haalt bijna onzichtbaar zijn schouders op.
    'Ja, tuurlijk.' zeg ik en pak nog een broodje uit de mand die op tafel staat.
    Een beetje verlegen gaat ze zitten en ik blijf naar haar kijken terwijl ik langzaam van het broodje eet.
    'Wat is je naam eigenlijk?' vraag ik dan maar, zo nonchalant mogelijk.


    You oughta know

    Lauren

    'Ehm, ik heet Lauren'. Hij kijkt me doordringend aan en ik bloos een beetje. Dan bedenk ik me ineens dat Muis nog in mijn tas zit, en sprint snel naar de kapstok. Ik pak hem uit mijn tas en zet hem op mijn schouder. 'Sorry' fluister ik als ik hem zachtjes aai. Dan loop ik terug naar de zaal en ga weer zitten. 'Sorry ik was even mijn Muisje vergeten' zeg ik en glimlach verlegen. Ik pak een broodje en trek er een stukje af en geef dit aan Muis. De jongens kijken me me grote ogen aan. 'Is dat een echte muis?' vraag de jongen die al eerder tegen me praatte. 'Ja' glimlach ik.

    Anthony

    Het meisje stelt zich voor als Lauren, en is dan ineens verdwenen, om even later weer te verschijnen met een muis op haar schouder.
    'Is dat een echte muis?' vraag ik haar, nogal ongelovig dat iemand een muis als huisdier heeft. 'Ja' antwoordt ze.
    'Aha.' Ik zucht een keer en denk even terug aan de kraai die me af en toe thuis opzocht, totdat mijn vader hem doodreed. Weer mijn vader.
    Ik schraap mijn keel. 'Ik ben Anthony. Of Tony, kijk maar wat je makkelijker vindt. En dat is Daniel.' terwijl ik naar Daniel wijs.


    You oughta know

    Daniel
    Ik knik even naar het vreemde meisje dat zich voor had gesteld als Lauren. Het was niet echt mijn type, te schattig naar mijn mening, en te springerig. Dan bedenk ik me dat Anthony's gave wel heel handig is. Onzichtbaarheid, dan kan je gewoon allerlei dingen doen zonder dat iemand het ooit in de gaten heeft. Bij mij hadden ze het meestal wel in de gaten, nog eerder dan dat ik het merkte. Ik besluit met in het gesprek te mengen, ergens was ik toch wel benieuwd naar het meisje tegenover me.
    'Daniel dus,' zeg ik tegen haar terwijl ik mijn hand uitsteek, 'Beetje zin in het schooljaar?' De meest vreselijke openingszin die iemand kan bedenken, maar aangezien ik zo snel niets anders wist moet ze het maar niet erg vinden.


    Life is like a novel, you're the author and everyday is a new page

    (mijn topics)


    Happy Birthday my Potter!

    [Mijn topics]


    Embrace your weirdness - Cara Delevingne

    Coockies schreef:
    [Mijn topics]


    "I don't pretend to be captain weird. I just do what I do." - Johnny Depp

    Paigelyn ‘Paige’ Channary Butterfly

    Nadat ik mijn spullen naar mijn kamer had gebracht, slofte ik met tegenzin de eetzaal in. Ugh, zoveel mensen tegelijk in één ruimte. Dat kon nooit goed gaan. Een zucht ontsnapte mijn lippen en ik zette snel mijn koptelefoon op met harde muziek aan. Het hielp een beetje, althans, ik kon mij concentreren op de muziek in plaats van de gevoelens van andere mensen. Het behoede mij voor een plotselinge woede-uitbarsting of iets dergelijks. De hoofdpijn bleef. Misschien was het daarom wel goed dat ik naar deze school ging. Er werd gezegd dat je hier om leerde gaan met je 'krachten'. Ik verwachtte er alleen niet teveel van. Het zou voor het eerst zijn, dat er eens iets echt helemaal goed zou gaan. Ik bedoel, die visoenen kon ik hebben. Die waren binnen een paar tellen voorbij. Maar al die emoties, gevoelens en andere shit van iedereen om mij heen, dat was gewoon niet te doen.
    Ik pakte wat te eten en ging aan een tafel zo ver mogelijk verwijderd van alle andere mensen -en tot mijn ergernis ook dieren- zitten. Bij iedere hap probeerde ik mij te concentreren op de muziek en niet op de onzekerheden van alle nieuwe mensen en dergelijke. Zucht, dit ging nog een lange dag worden.


    Happy Birthday my Potter!