• De eerste keer dat de zon haar stralen op de aardse dieren wierp, werden 7 vorsten geboren. Deze staan beter bekend als Faunielen. Toen zij de leeftijd van 16 bereikten, veranderden hun levens voorgoed. Eeuwige jeugd werd hun vloek en elk had de gave om in één dier te veranderen wanneer ze dat wouden. Ze werden beschermd door hun wachter, iemand uit hun naaste omgeving.
    Om de 467 jaar wordt een nieuwe vorst geboren en eens deze 16 geworden is, zal de oudste heerser sterven en zo eindelijk rust vinden.
    Indien er geen 7 vorsten zijn, zullen wereldwijd diersoorten uit beginnen sterven. De Floraten, hun tegenpolen doen er alles aan om dit in de hand te werken en de wereld voor zichzelf te veroveren.
    Een maand voordat de nieuwe vorst zijn/ haar troon kan opeisen, wordt deze op brutale wijze door de tegenpolen ontvoerd. Zullen de Faunielen op tijd zijn om hun nieuwe medevorst te redden of zullen de dierensoorten met hem/haar verdwijnen?



    Faunielen (Koningen/Koninginnen)
    - Gancanagh| Koningin Camargue | Paard (1)
    - Dysis| Koningin Eleanor Acquilina | Arend
    - Ancora | Koning Rey Venado | Hert (2)
    - Ancora Fedea Ambessa |Leeuw (nieuwe vorstin)(8)
    -
    -

    Wachters
    - Gancanagh| Atreyu Guarin | Wachter van Fedea Ambessa
    - Realist| Liam Oliver Sanz | Wachter van Camargue
    - Realist| Matthew Douglas Booth | Wachter van Eleanor
    - Aria| Faye Melodié Sanchez | Wachter van Rey Venado*
    -
    -

    Floraten onbeperkt
    Aria| Faye Melodié Sanchez*

    Mensen onbeperkt
    Gancanagh| William Irial Smelting
    Realist| Madeline Lucy Walls

    [ bericht aangepast op 19 okt 2012 - 20:46 ]

    [ bericht aangepast door een moderator op 5 nov 2012 - 20:43 ]


    I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

    Atreyu

    "Tja, ik eet voor twee nu. Delen wij een pizza?"
    Ik knik zachtjes en druk een kusje op Fedea's wang. Eerlijk gezegd krijg ik een pizza met gemak op, maar het is natuurlijk niet de bedoeling dat ik straks met een pens van hier tot Tokyo rondloop.
    "Ik deel toch alles met jou?" zeg ik met een kleine grijns.
    Ik kijk even om me heen en wenk dan een ober om te bestellen. Gezien Faye en Rey even door elkaar geabsorbeerd zijn, ben ik zo vrij om voor hen ook een pizza te bestellen.
    Als hun geflirt over gaat in zoenen, wend ik een beetje gegeneerd mijn blik af. Ik moet me inhouden om te lachen. Het wordt nog moeilijker als Faye plots recht springt.
    "Wij gaan even een wandelingetje maken, is het niet? We zien jullie zo wel weer."
    Voor ik een opmerking kan maken, sleurt ze Rey al achter zich aan. Nogal verstomd kijk ik de twee na. Vervolgens kijk ik Matthew, Eleanor en Fedea om de beurt verbaasd aan.
    "Weet je wat ik me afvraag? Valt dat nou bij ons ook altijd zo op?" vraag ik oprecht nieuwsgierig. Hoewel ik mijn blik op Fedea heb, wil ik van Eleanor en Matthew het antwoord ook wel horen.

    Camargue

    "Geen idee lieverd, maar we zullen het allemaal gaan bekijken. Ben je ook zo nieuwsgierig?"
    Ik trek een wenkbrauw op en kijk Liam geamuseerd aan.
    "Ken jij mij eigenlijk wel?" grinnik ik. "Wanneer ben ik nou niet nieuwsgierig?"
    Het juiste antwoord zou nooit zijn. Ik ben nooit niet nieuwsgierig. Ik kan het niet helpen, ik hou gewoon niet van geheimen en dingen die onbereikbaar lijken. Ik wil alles weten, alles ontdekken. Dat was al zo toen ik klein was.


    I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

    Rey

    "Dan verhelpen we dat toch even?"
    Grijnzend leg ik mijn armen om haar middel en streel teder met mijn vingers over haar rug. Zacht kreun ik haar naam en druk mijn lippen weer op de hare.
    "Hoe liep dit spelletje ook alweer af?" vraag ik plagerig.
    Ik pruts de rest van mijn blouse open en leg hem op het hoopje stof dat haar shirt is. Mijn vingers glijden door haar zachte haren, en ik herhaal de bewegingen automatish.
    Mijn lippen glijden over haar huid, langs haar hals naar haar sleutelbeen, waar ik kleine zuigplekjes maak.
    "Mijn mooie Faye," zucht ik.


    Fedea

    "Wij gaan even een wandelingetje maken, is het niet? We zien jullie zo wel weer."
    Verward kijk ik hen na, wanneer Faye Rey zonder aarzelen achter zich aan sleurt.
    "Weet je wat ik me afvraag? Valt dat nou bij ons ook altijd zo op?"
    Ik grinnik en buig me naar hem toe.
    "Nee, bij ons viel dat niet zo op, aangezien wij gewoon niet meer buitenkwamen gedurende enkele dagen," fluister ik in zijn oor.
    Licht blozend zoekt mijn blik de zijne en ik kan het niet laten hem enkele seconden uitdagend aan te kijken.
    Mijn gezond verstand komt weer te boven, ik glimlach even alsof ik net niets gezegd heb, en speel wat met de verlovingsring aan mijn vinger. Ik zucht even verliefd en laat mijn hoofd op Trey's schouder rusten.


    But I still have this faith in the truth of my dreams.

    Atreyu

    "Nee, bij ons viel dat niet zo op, aangezien wij gewoon niet meer buitenkwamen gedurende enkele dagen," fluistert Fedea me toe. Ik grinnik zachtjes en laat mijn ogen over haar blozende wangen glijden. Oké, blijkbaar zijn Faye en Rey niet de enigen die nood hebben aan een "wandeling".
    Met een glimlachje begint Fedea aan haar verlovingsring te prutsen. Wanneer ze haar hoofd op mijn schouder laat rusten, druk ik een kusje op haar zachte haren.
    "Juist, volkomen onopvallend," zeg ik met een grijns op mijn gezicht.
    Ondertussen bedenk ik me dat ze beter gewacht hadden tot op het vliegtuig, Faye en Rey, dan konden ze nog bij de Miles High Club. Ik schud mijn hoofd even, hier ga ik echt niet verder bij stil staan. Die twee mogen doen wat ze willen, waar ze willen, maar liever ben ik me er niet van bewust. Alsof je van je kleine zusje weet wat ze in haar slaapkamer doet met haar vriendje.


    I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

    Fedea

    "Juist, volkomen onopvallend."
    Ik grinnik even.
    "Je gaat me toch niet vertellen dat je ook wil gaan 'wandelen'?"
    Ik schud mijn hoofd even en kijk op wanneer de ober komt met het drinken. Ik neem even een slok van mijn water en nestel me weer tegen Trey aan.
    "Hoelang nog voor de vlucht?" zucht ik.
    Ik zal blij zijn als we er zijn. Ik krijg nu al kriebels als ik denk aan het instappen.


    But I still have this faith in the truth of my dreams.

    Faye
    "Hoe liep dit spelletje ook alweer af?" Ik sta niet eens werkelijk stil bij zijn vraag, maar geniet van het moment en kijk hem met twinkelende ogen aan.
    "Nog lang en gelukkig," beantwoord ik de vraag deels, meer over onszelf, niet over wat er nu gaande is.
    Het duurt niet lang voordat ik Rey ontdaan heb van zijn blouse en deze naast mijn shirt op de grond beland. Mijn ogen glijden heel even over zijn ontblote borstkas heen, mijn handen belanden bij zijn lies waar ik ze even laat rusten.
    Een kreun verlaat mijn lippen wanneer hij op verschillende plekjes op mijn huid begint te zuigen, mompel zachtjes zijn naam. Mijn ogen sluit ik even, leun met mijn hoofd tegen de deur aan.
    "Mijn mooie Faye," De woorden doen me enkel nog meer blozen.
    "Allerliefste Rey," zeg ik zachtjes, zijn ogen ontmoeten de mijne voor eventjes. "Ik moet wel aantoonbaar zijn op het strand, alsjeblieft." grinnik ik uiteindelijk en plaats mijn lippen daarna op de zijne. Mijn nagels laat ik speels over zijn onderbuik glijden.

    [ bericht aangepast op 8 okt 2012 - 17:19 ]


    Her heart was a secret garden and the walls were very high.

    Ik ga eten (:


    But I still have this faith in the truth of my dreams.

    Atreyu

    "Je gaat me toch niet vertellen dat je ook wil gaan 'wandelen'?"
    Ik frons mijn wenkbrauwen even en wil net antwoorden als de ober met het drinken komt. Als Fedea wat drinkt, doe ik snel hetzelfde. Wanneer ze zich weer tegen me aan vleit, sla ik een arm om haar schouder.
    "Hoelang nog voor de vlucht?"
    Ik kijk even op mijn horloge.
    "Nou, laten we zeggen dat Faye en Rey nog een kleine drie kwartier flink mogen doorwandelen en dan is het tijd om naar de gate te gaan," grinnik ik. Ik streel zachtjes met mijn vingertoppen over haar arm. "En om nog te antwoorden, nee, ik ben niet van plan een poging te doen tot wandelen in de luchthaven terwijl je zwanger bent. Als we wandelen, dan zorg ik er liever voor dat we een zacht bed hebben." Ik zeg het zo stil mogelijk, zodat Eleanor en Matthew dat laatste niet hoeven op te vangen.
    Ik weet niet hoe het komt, maar ik krijg plots een moordend verlangen naar een sigaret.


    I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

    (Naar m'n werk. Rond half 9 wel terug (: x)


    Her heart was a secret garden and the walls were very high.

    Rey

    "Nog lang en gelukkig."
    Glimlachend kijk ik haar aan.
    "Heel lang. En als het aan mij ligt, enorm gelukkig."
    Ik druk een kusje op haar neus.
    "Allerliefste Rey. Ik moet wel aantoonbaar zijn op het strand, alsjeblieft."
    Grinnikend kijk ik haar aan.
    "Je bent altijd toonbaar, liefste. Voor mij toch, en is dat niet het belangrijkste?"
    Geamuseerd kijk ik haar aan.
    Ik laat mijn lippen over haar huid dwalen, en druk kusjes over haar hele gezicht.


    Fedea

    "Nou, laten we zeggen dat Faye en Rey nog een kleine drie kwartier flink mogen doorwandelen en dan is het tijd om naar de gate te gaan. En om nog te antwoorden, nee, ik ben niet van plan een poging te doen tot wandelen in de luchthaven terwijl je zwanger bent. Als we wandelen, dan zorg ik er liever voor dat we een zacht bed hebben."
    Het gevoel van zijn vingertoppen op mijn arm bezorgt me kippenvel en genietend sluit ik mijn ogen. Een glimlach speelt op mijn lippen. Ik kijk hem geamuseerd aan.
    "Laten we dan hopen dat daar in Jamaica een zacht bed is?" stel ik fluisterend voor.
    Ik druk een klein kusje op zijn mondhoek en kijk hem aan.


    But I still have this faith in the truth of my dreams.

    Eleanor

    Met een licht verwarde blik kijk ik Faye en Rey na als deze besluiten te gaan wandelen. ’Weet je wat ik me afvraag?’ Valt dat bij ons nou ook altijd zo op?’ vraagt Atreyu dan waarop ik licht met mijn hoofd schud en vervolgens losjes met een pluk van mijn haren begin te spelen. Stilletjes laat ik mijn blik rond glijden en luister niet mee naar wat Fedea en Atreyu bespreken. Wandelingetjes op het vliegveld, je hoefde mij niet wijs te maken dat het een gewoon simpel en luchtig wandelingetje werd. Mijn blik blijft vervolgens even hangen op Matthew, waarna ik hem een zachte duw geef. ‘Wat ben je stil?’ vraag ik hem, al had ik zelf ook nog niet zo bijzonder veel uitgebracht sinds we zo goed als compleet op het vliegveld waren aangekomen.

    [ bericht aangepast op 8 okt 2012 - 18:49 ]


    'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

    [Er is nog geen pizza :')]


    But I still have this faith in the truth of my dreams.

    [Euhw, ik pas het aan :'D Heb maar vluchtig bijgelezen.]


    'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

    Atreyu

    "Laten we dan hopen dat daar in Jamaica een zacht bed is?" fluistert ze.
    Wanneer ze een kusje op mijn mondhoek drukt, lijkt het alsof mijn hele lijf in brand schiet vanbinnen. Liefst van al zou ik haar gezicht nu in mijn handen nemen en haar vol op de mond kussen zoals je wel eens in de films ziet, maar gezien ik me net zelf zo ongemakkelijk voelde bij Rey en Faye besluit ik het Eleanor maar niet aan te doen.
    "Al moet ik een bed maken," grinnik ik.
    Met een grijns op mijn gezicht neem ik een slokje water. Naar Fedea kijken doe ik even niet, want ik weet zeker dat mijn gedachten op mijn gezicht af te lezen staan. Oké, nu wil ik wel wandelen.
    Ik ben enorm dankbaar als de ober onze pizza's komt brengen. Dan moeten Rey en Faye maar koude pizza eten als ze terug zijn.
    "Smakelijk," zeg ik opgewekt tegen zowel Fedea, Eleanor als Matthew. Geduldig laat ik Fedea eerst een stukje nemen.


    I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

    Fedea

    "Al moet ik een bed maken."
    Ik giechel even en neem onschuldig nog een slokje water.
    "Smakelijk," zegt Trey wanneer de pizza's er zijn.
    "Smakelijk," herhaal ik glimlachend.
    Ik neem een pizzapunt en kijk even naar Trey.
    "Omnomnom," zeg ik blij.
    Inmiddeld heb ik echt honger gekregen, dus ik neem dankbaar een hapje van de pizza.
    "Wawm," zucht ik. Ik wapper met mijn handen naar mijn open mond, en de tranen springen me in de ogen.


    But I still have this faith in the truth of my dreams.

    Faye
    "Heel lang. En als het aan mij ligt, enorm gelukkig." En dat is letterlijk genomen. Geen normaal mensenleven voor ons, nog honderden jaren samen en als het verloopt zoals nu, kan ik er alleen maar van genieten.
    Na mijn opmerking kijkt hij me lachend aan, verstomd staar ik in zijn ogen. Normaal gezien zou ik er niet zo'n probleem van maken, maar ik wilde wel bruin worden op het strand.
    "Je bent altijd toonbaar, liefste. Voor mij toch, en is dat niet het belangrijkste?" Ik geef hem een klein tikje met mijn blote hand tegen zijn wang en druk mijn lippen daarna vurig op de zijne.
    "Slijmbal," grinnik ik, maar kijk hem dan weer serieus aan.
    "Waar waren we net ook al weer mee bezig?" vraag ik, doe alsof ik nadenk.
    Antwoord krijg ik niet eens, omdat Rey zijn lippen alweer op de mijne drukt. Zachtjes bijt ik op zijn onderlip en laat mijn handen langs zijn bovenrug glijden.


    Her heart was a secret garden and the walls were very high.