{RPG} Nightmare of dance ~36~ - Speeltopics

Voel je de muziek door je aderen stromen? Voel je de beat, die je botten laat trillen? Zie je hoe bezwete en gebroken lichamen samenwerken om toch nog een prachtig geheel te leveren?
De groep DanceRule lijkt op het eerste zicht een gewone dansschow. Je kan er kijken naar ballet, modern, streetdance, hiphop en ballroom, allemaal uitgevoerd op topniveau, maar wat niemand weet...
De leden zijn een voor een van straat geplukt. Ze zijn wees, weggelopen of gewoon ontvoerd en zo in Zwitserland terecht gekomen. In het trainingskamp van DanceRule.
Deze RPG begint als er een nieuwe lading nieuwelingen aankomt. Ze weten niet wat ze daar doen, maar hebben 1 ding gemeen. Ze hebben wonderlijk veel danstalent.
In DanceRule kan je jezelf laten uitgroeien tot een betere danser, tot een ster! wordt aan buitenstaanders verteld, maar eigenlijk worden de dansers daar verplicht.
Ze hebben te veel en te lange lichamelijke trainingen en krijgen maar net genoeg slaap en eten. Al snel wordt hun leven een aaneenschakeling van dansen, eten en slapen, maar tussendoor krijgen ze af en toe de kans om met hun medeslachtoffers te spreken.
Zullen er relaties ontstaan? Weten ze te ontsnappen? Of blijven ze in deze hel? Waar het enige waar ze van hielden, plots veranderde in een kwelling?

Outfits!!
Jongens
Meisjes

[ bericht aangepast op 4 okt 2012 - 20:23 ]

“To live will be an awfully big adventure.”

JokerBaby schreef:
Jack Collins
Ik drukte nu mijn lippen op de zijne en kon het niet laten te grijnzen, tijdens het zoenen.
"En ik die dacht dat jij mij alles zou moeten leren." glimlachte ik toen.
Nog voor ik de volgende woorden zei, voelde ik hoe mijn hoofd rood werd. Ik beet op mijn lip en richtte mijn blik op zijn schouder.
"Mag ik bij je blijven, deze nacht?" vroeg ik bloedrood. Ik bedoelde hier niks mee, maar het klonk gewoon zo... zo... ik weet niet. Het was gewoon gênant.

“To live will be an awfully big adventure.”

Amy Michels

Ik draai me naar hem om. 'Oké, oké. Kijk niet zo.' Ik glimlach en trek hem de badkamer in. ik zucht en loop ook naar de kraan. Ik ga eronder hangen zodat het water mijn mond in kan stromen. Ik slik het door en glimlach. Het voelt goed. Ik val hier af en ik drink hier veel te weinig. Ik zucht en kijk naar Luke. Ik ga tegen de muur zitten en kijk naar hem.

Embrace your weirdness - Cara Delevingne

Grey Pritchett
Het meisje kijkt me via de spiegel aan en ik voel me betrapt. Een beetje schamend zet ik een stap de zaal in en loop naar haar toe. Haar ogen zijn een beetje rood, en ik weet zeker dat ze gehuild heeft. Ik kan me niet meer inhouden en zak naast haar neer. De tranen rollen nu over mijn wangen, ik ben zo moe. Zo verdomde moe. Alles in mijn lichaam shaket en ik voel me kapot. Ik wil dat ze me vastpakt, gewoon even wat liefde, wat warmte, een beetje alsof ik een thuis heb. Eindelijk een thuis heb, aangezien ik dat nooit écht heb gehad. Ja, tuurlijk ik had een vader en een moeder, maar het enige wat zij 'vader en moeder' maakte is dat ze met elkaar in bed waren gedoken. Mijn moeder was alleen maar bezig met zichzelf, en ze ging elke avond uit en deed dingen met allemaal verschillende mannen. Mijn vader was een drugsdealer die zelf ook gebruikte. Hij probeerde me aan de coke en de xtc te krijgen, maar naar één keer heb ik het niet meer gedaan. Ik vond het vreselijk, vooral omdat ik zag hoe je ervan kon worden, zoals mijn vader.
Mijn schouders begonnen te schokken en een machteloos gevoel overspoelde me.

[ bericht aangepast op 3 okt 2012 - 20:19 ]

Don't let your life be lived by somebody else.

Jamy Black
Ik streelde zijn sterke armen en glimlachte geheimzinnig. "Natuurlijk, kom je dan ook in mn bed liggen?" Ik drukte mijn lippen in zijn nek en liet een spoor van kusjes achter tot ik bij de kraag van zijn shirt kwam. Ik kwam een stukje omhoog en ik voelde me veilig omdat hij zo sterk en groot was. Hij torende een stukje boven me uit en hij leek een stuk ouder dan ik. Zijn gezicht was zó mooi, hij leek wel een model.

Don't let your life be lived by somebody else.

Jack Collins
Ik beet op mijn lip en verwonderde me over de sterke gevoelens die zijn lippen in mijn nek opwelden.
Ik kreunde zacht en sloeg daarna geschrokken mijn hand voor mijn mond. Ik kleurde weer rood en keek hem aan. Ik haalde mijnhand weg van mijn mond.
"Als jij dat wilt." fluisterde ik als antwoord op zijn vraag.

[ bericht aangepast op 3 okt 2012 - 20:30 ]

“To live will be an awfully big adventure.”

Jamy Black
Ik grinnikte omdat hij zo rood werd.
"Schat, ik flirt de hele tijd, dat weet je hé." Ik gaf hem een kusje op zijn wang en liet mijn armen van hem afglijden. Hij zag er heel schattig uit zo.
"Je bent cute."

Don't let your life be lived by somebody else.

Lauren Aria Campbell

Ik volg hem met mijn ogen. Hij zakt naast me neer, ik wil protesteren, maar dan begint hij te huilen. Zomaar, naast me. Ik bijt op mijn lip en kijk even naar hem. Wat moest ik doen? Ik heb nog nooit echt iemand in mijn leven zien huilen. Alleen mezelf in de spiegel. ik bijt op mijn lip en raak een beetje in paniek. Ik kijk om me heen, maar niemand kan het van mij overnemen. Ik bijt op mijn lip en sla onwennig mijn armen om hem heen. Zoals mijn moeder bij mij doet. Ik draai mezelf een beetje en trek hem zonder iets te zeggen tegen me aan. Ik leg mijn hoofd op zijn schouder en wrijf over zijn rug. Hopend dat dit goed genoeg is, want verder weet ik echt niet wat te doen. Ik zou natuurlijk ook kunnen weglopen, maar dat kan ik niet. Ik wilde altijd iemand die mij trooste en nooit had ik iemand gehad en nu... Nu kon ik hem troosten, want hij heeft iemand nodig.

Embrace your weirdness - Cara Delevingne

Jack Collins
Ik werd nog roder en legde mijn hand op mijn wang. Mijn huid gloeide en brandde, omdat mijn wang zo rood zag.
"Jij bent cuter." mompelde ik zacht. "En ergens vind ik het fijn dat je zo flirt... denk ik. Buiten het feit dat ik dan zo rood word als wat, toch ben ik best blij met de aandacht." mompelde ik.
Toen nam ik zijn hand en trok hem op zijn bed, waarna ik naast hem ging liggen.

“To live will be an awfully big adventure.”

[ik reageer straks, heel even the devil wears prada kijken hahaha.]

Don't let your life be lived by somebody else.

Jamy Black
Ik ging liggen met mijn gezicht naar Jack toe en kriebelde met mijn vinger in het holletje in zijn nek, net onder zijn haren. Als ik hem zo zag had ik zin om hem helemaal op te eten.
"Weet je waar ik zin in heb? In chocola en koek en snoepjes en cola en gummibeertjes en appelstroop en pindakaas en pannenkoeken." Ik noemde allemaal dingen op die ik heel lang niet had gehad, en wat ik nooit echt zo had 'gerespecteerd' maar waar ik nu zo'n ongelooflijke zin in had.
"Maar als ik hier uit kom, dan is het eerste wat ik neem een McFlurry Mars, het lekkerste op de wereld. Ik heb het maar één keer op, omdat het te duur is, maar het is zó lekker!"

Don't let your life be lived by somebody else.

Grey Pritchett
Mijn adem stokte even in mijn keel toen ik haar armen om me heen voelde. Het was een beetje ongemakkelijk, maar dat maakte niet uit. Ik voelde me eventjes helemaal veilig. Uit een reflex sloeg ik mijn armen ook om haar heen. Ze was dun maar zacht, en warm. Ik slikte moeilijk en keek haar aan.
"Dankjewel... en... sorry."

Don't let your life be lived by somebody else.

Lauren Aria Campbell

Ik kijk hem aan en haal mijn schouders op. Ik glimlach kleintjes en kijk hem even aan. Niet wetende wat te moeten zeggen. Ik had zolang geen mensen meer om me heen gehad van zo dichtbij. Ik sprak meestal tegen mezelf in de spiegel of gewoon zogenaamd tegen mijn ouders, hopend dat ze luisterde. Ik slik moeizaam. 'Maakt niet uit,' fluister ik en kijk weg. Ik kijk hem langzaam aan en leg mijn hoofd op zijn schouder zonder iets te zeggen.

Embrace your weirdness - Cara Delevingne

Leslie Day
Het maakt niets uit wat ik doe, ze tillen me gewoon mee. En waarom nou weer naar mijn eigen bed. Die staat zo ver bij Josh vandaan. Ze vertrekken ook gelijk weer nadat Bob me nog een keer aangekeken had. De reden waarom ik zijn naam niet vraag... die is simpel voor mij. In mijn ogen is die simpel. Want als ik zijn echte naam weet.. dan staat hij dichter bij me. Ik wil hem niet persoonlijk kennen. Ik wil hem kunnen blijven haten. Het maakt niet uit hoe mild hij tegen me doet. Ik weet niet waarom, maar ik wil het. Het geeft me de drang om te overleven en tegen hem in te gaan. Ik zucht zachtjes en val dan op mijn eigen bed in slaap. Te vermoeid van de dag.

I'm Ellie's & Mitshy's little secret. Rawr.

[Ben er weer. ]

"I don't pretend to be captain weird. I just do what I do." - Johnny Depp

Jack Collins
Ik moest lachen om zijn random opsomming.
"Hmm, die heb ik nooit geproefd. Maar ik mis chocomouse, warme chocomelk, nutella, paaseieren, chocoladepudding,... Gewoon alles met chocolade." zei ik.
Ik legde mijn hoofd op het kussen en keek in zijn ogen. Ik beet op mijn lip, hij was echt mooi...

“To live will be an awfully big adventure.”