{RPG} Nightmare of dance ~36~ - Speeltopics

Voel je de muziek door je aderen stromen? Voel je de beat, die je botten laat trillen? Zie je hoe bezwete en gebroken lichamen samenwerken om toch nog een prachtig geheel te leveren?
De groep DanceRule lijkt op het eerste zicht een gewone dansschow. Je kan er kijken naar ballet, modern, streetdance, hiphop en ballroom, allemaal uitgevoerd op topniveau, maar wat niemand weet...
De leden zijn een voor een van straat geplukt. Ze zijn wees, weggelopen of gewoon ontvoerd en zo in Zwitserland terecht gekomen. In het trainingskamp van DanceRule.
Deze RPG begint als er een nieuwe lading nieuwelingen aankomt. Ze weten niet wat ze daar doen, maar hebben 1 ding gemeen. Ze hebben wonderlijk veel danstalent.
In DanceRule kan je jezelf laten uitgroeien tot een betere danser, tot een ster! wordt aan buitenstaanders verteld, maar eigenlijk worden de dansers daar verplicht.
Ze hebben te veel en te lange lichamelijke trainingen en krijgen maar net genoeg slaap en eten. Al snel wordt hun leven een aaneenschakeling van dansen, eten en slapen, maar tussendoor krijgen ze af en toe de kans om met hun medeslachtoffers te spreken.
Zullen er relaties ontstaan? Weten ze te ontsnappen? Of blijven ze in deze hel? Waar het enige waar ze van hielden, plots veranderde in een kwelling?

Outfits!!
Jongens
Meisjes

[ bericht aangepast op 4 okt 2012 - 20:23 ]

“To live will be an awfully big adventure.”

[Josh, Les ligt weer op haar eigen bed voor als je je lonely voelt xd]

I'm Ellie's & Mitshy's little secret. Rawr.

Jamy Black
"Hmm, je bent een schatje." Ik gaf een zacht kusje op zijn lippen. "En ik weet dat het moeilijk is, maar als je eenmaal mensen inlaat, dat gevoel is dan zo geweldig." Terwijl ik tegen 'm praatte kneep ik zachtjes in zijn bovenarm.

Don't let your life be lived by somebody else.

Ian Silvas

Ik kijk haar aan. 'Weet niet. Niet heel lang,' glimlach ik en druk een kus op haar lippen. ik glimlach en kijk haar aan. 'Wil je naar binnen?' Ik bijt op mijn lip en strek mijn benen. Die waren zowat bevroren. Alleen merk ik dat nu pas. Ik sta op en help Naomi ook overeind. Het was inmiddels harder gaan sneeuwen. 'Pas op waar je loopt,' zeg ik. Ik sla een arm om haar middel en loop voorzichtig naar de deur. We moeten even door de sneeuw lopen. Ik voel Naomi wegglijden op een hoop sneeuw. Vlug pak ik haar steviger vast en open de deur. Ik sluit hem achter ons en glimlach. 'Er zit allemaal sneeuw in je haren,' grinnik ik en veeg de meeste uit haar haren die als water achterblijven op mijn vingertoppen. Ik geef Naomi een kusje en kijk haar aan.

Embrace your weirdness - Cara Delevingne

Grey Pritchett
Het meisje keek me een beetje koel aan, en opeens werd ik geïrriteerd. Ik wilde alleen maar even kletsen.
"Hé, we zitten allemaal in hetzelfde schuitje. We komen allemaal van straat, en iedereen vind het hier gek, maar we moeten er maar het beste van maken," Ik keek haar strak aan, en vervolgde: "welke dansstijl doe jij eigenlijk?"

Don't let your life be lived by somebody else.

[Nvm, reageer zo:)]

[ bericht aangepast op 3 okt 2012 - 19:14 ]

Embrace your weirdness - Cara Delevingne

Jack Collins
Ik knikte licht blozend.
"Ik hou van je." fluisterde ik zacht. Ik proefde de woorden, smaakte de waarheid en genoot van het gevoel dat ze me gaven.
"Ik hou van je." zei ik nog eens, maar overtuigd nu.

“To live will be an awfully big adventure.”

Jamy Black
"Ik hou van je." Galmde het na in mijn hoofd, ik hou van je. Ik hou van je. Ik hou van je, ik hou van je, ik hou van je. Hij houdt van me. Ik opende mijn mond om te antwoorden maar er kwam geen geluid uit. Ik vormde de woorden in mijn hoofd en probeerde ze uit te spreken.
"Ik... ik hou.." Ik bleef steken en de tranen sprongen in mijn ogen. Klootzak, waarom zeg je het nou niet! Maar ik kon het niet. Ik had het nog nooit gezegd. Nog nooit, tegen niemand. Ik kneep mijn ogen dicht en fluisterde: "ik heb dit nog nooit gezegd tegen iemand." Een traan gleed uit mijn oog, en bang voor zijn woede kromp ik een beetje in een.

Don't let your life be lived by somebody else.

Aireal
Ik bleef hem aankijken, terwijl zijn hoofd langzaam dichterbij kwam. Zijn ogen bleven me aandachtig aankijken, alsof hij wachtte tot ik zou schreeuwen of iets van angst zou tonen.
Toen zijn gezicht vlak bij het mijne was, trok ik me even terug. Hij wou al gaan glimlachen, als of hij gewonnen had, maar toen schoot mijn hoofd weer naar voren en knalde hard tegen het zijne aan.
Na mijn kopstoot leek hij even niet meer te weten wat te doen. Daardoor had ik genoeg tijd om me onder hem vandaan te wringen, maar opnieuw deed ik niet wat hij verwachtte.

“To live will be an awfully big adventure.”

[okee, ik maak de laatste dingen van mn huiswerk af en daarna kom ik weer.]

Don't let your life be lived by somebody else.

Lauren Aria Campbell

Ik kijk hem aan. Zijn humeur was helemaal omgeslagen. Ik bijt op mijn lip en schud mijn hoofd. Misschien hadden we allemaal hetzelfde meegemaakt, misschien niet. ja, we zaten allemaal hier, maar dat zei niks. 'Je komt zelf wel achter welke dansstijl ik doe.' Ik sla de dekens van me af, doe mijn haren in een hoge staart en stap mijn bed uit. Ik maak het bed niet eens op. Tranen wellen op. Ik bijt op mijn lip en loop met grote passen richting de uitgang van de slaapzaal. Ik duw deze ruw open en bijt hard op mijn lip. Waarom eigenlijk welke dansstijl? Wat bedoelt hij daarmee? Ik wil helemaal niet dansen voor andere! Ik dans voor mezelf! Ik voel een traan over me wang stromen. Ik dans voor mezelf, voor mijn moeder, voor mijn vader en voor mijn zusje. Als ik dans zijn ze bij me. Dan heb ik het gevoel dat ze naast me staan. Trots toe te kijken. Alsof ik de eerste balletles herbeleef. Ik slik moeizaam en loop de gang door. De tranen kan ik niet meer tegen houden. 'Mam ik ben bang,' fluister ik zachtjes. Het idee dat ze er altijd is, doet me goed, al is het misschien niet zo. Ik snik en kijk op. Opeens zijn er verschillende deuren. Ik bijt op mijn lip. Er staat groot ballet op. Ik duw de deur open en zie een lege zaal met muziek installatie. Ik glimlach kleintjes en loop naar de installatie. Ik zet de muziek aan en begin gelijk te dansen. Al mijn gevoelens leg ik erin. Tranen blijven over mijn wange stromen. Ik heb mijn ogen gesloten. Dansen gaat automatisch. Ik zie het weer voor me. Het zonnetje dat door de hoge ramen naar binnen scheen, mijn moeder die ik via de spiegel zag lachen, veilig in mijn vaders armen en mijn broer die daar als acht jarig jongetje de strenge ballet docente irriteerde. Het was geweldig geweest. En nu was daar niks meer van over. Geen zon, geen irritante broer, geen moeder, geen vader. Alleen dans. Het is niet helemaal waar. De zon is er nog, maar ik laat die niet meer toe in mijn leven, mijn vader is er nog, in mijn hart, mijn moeder is er nog in mijn hart en mijn broer is er ook nog in mijn hart. Ze zullen altijd bij me zijn. Ik bijt op mijn lip en open langzaam mijn ogen. De kille ruimte laat me huiveren.

Embrace your weirdness - Cara Delevingne

Jack Collins
Ik kuste zijn traan weg.
"Ik begrijp het... denk ik. Ik heb het ook nog nooit tegen iemand gezegd... op die manier. Mijn zussen zijn wat anders."
Ik deed heel beschermend over die tweeling.
"Maar jij hebt wel al relaties gehad toch en als je het nog nooit gezegd hebt, tegen niemand, dan ligt het niet aan mij, toch?" vroeg ik hem onzeker.

“To live will be an awfully big adventure.”

[Ik ben nu dansen,reageer zo, weer! Tot straks! ]

"I don't pretend to be captain weird. I just do what I do." - Johnny Depp

{Ok, maken we Mario en Charly wakker?
Oh haha, straks dan

tot zoo!!}

[ bericht aangepast op 3 okt 2012 - 19:25 ]

“To live will be an awfully big adventure.”

[waar staan de laatste reacties?]

Sidera nostra contrahent solem lunamque

Coockies schreef:
(...)

Amy Michels

Met een glimlach kijk ik hem aan. 'Ja, een voordeel.' Ik grinnik en geef hem een kus op zijn wang. Dan nestel ik me tegen hem aan en kijk naar het plafond. 'Maar ik had je liever ontmoet terwijl je stond te wachten bij the London Eye of voor de Big Ben,' glimlach ik en zucht even. Ik kijk Luke aan en leg mijn hoofd op zijn borstkas. 'Maar we zitten hier.' Ik sluit mijn ogen en bijt op mijn lip.

Embrace your weirdness - Cara Delevingne