• Introduction.
    Alcatraz is een eiland in de Baai van San Francisco, Verenigsde Staten. Het is geen groot eiland en daarom wordt het complete eiland gebruikt voor een gevangenis. Vandaar dat de naam van de gevangenis Alcatraz is.
    Het is een van de beruchtste gevangenissen van Amerika. Niet alleen volwassenen worden er vastgehouden, ook jongeren moeten eraan geloven.
    Er is geen gezondheidszorg, het eten is er slecht en er breken vaak ruzie's uit wegens discriminatie van rassen. De cipiers zijn eveneens vreselijk. De meeste zijn alles behalve vriendelijk en delen straffen uit voor het minste of geringste.
    De jongeren houden zich in leven met de brieven van familie en vrienden die ze eenmaal per week krijgen, als hun familie überhaupt nog contact wilt houden. Voor sommige wordt het allemaal te veel, ze proberen uit te breken, maar komen niet verder dan de bossen van het eiland. Anderen leggen zich er bij neer en overleven, maar is dat wel de goede keus?
    Alleen de sterkste overleven Alcatraz.

    Environment.
    Op het eiland staan twee gebouwen. Het cellencomplex en het gebouw voor de cipiers.
    Het cellencomplex bestaat uit honderden cellen. Iedere cel is precies hetzelfde. De ruimte is een paar vierkante meter en de deur is van tientallen lagen ijzer, daar komt niemand doorheen. Op ooghoogte is er een luikje, waardoor de bewakers de gevangenen in de gaten houden. De gevangenen zitten met twee personen per cel. Ze hebben twee losse kamers, zonder ramen. In de ene staat een bank, tafel met stoel en en twee simpele bedden. De andere kamer is voorzien van een douche, wc en wasbak. Af en toe - Er zijn geen vaste tijden - mogen de gevangenen naar buiten. Er is geen streng toezicht, dus er ontstaan vaak conflicten.
    De cipiers leven in uiterste luxe. Ieder heeft zijn eigen kamer met televisie en computer. Voor die mensen worden lekkere maaltijden gekookt door topkoks. Ondanks de luxe kunnen sommige het werk niet aan en verlaten het eiland per boot of helikopter. Dat is tevens ook de enige manier om het eiland te verlaten. Roeien heeft geen zin, het vaste land is te ver weg. Wanneer een gevangene ziek of ernstig gewond raakt, wordt deze aan zijn lot over gelaten of soms, in het uiterste geval naar een ziekenhuis op het vaste land gebracht.
    De verdere omgeving van is voor het grootste gedeelte bos of grasvlakte.

    Rules.
    • 16+ is toegestaan.
    • Speel realistisch. Wanneer dit niet gebeurt, wijs ik je erop.
    • Minimaal 3 tot 5 regels.
    • Alleen ik open nieuwe topic's of ik geef toestemming om het te doen.
    • Naam veranderingen doorgeven.
    • Als je afwezig bent voor een langere tijd, moet je het melden anders wordt je personage verwijderd.

    Persons.
    Jailers: (Totaal 10)
    Andrew Rayan Powell (Drew Foster) - Corallo
    Quinto Thomas Reynolds - Corallo
    Rhett Zane Colt - Cocon
    Dana Charlotta McGuire - Corallo
    Nathalie Leyla Alix - Assassin
    Nog 2 mannelijke en 3 vrouwelijke cipiers.

    Prisoners: (Totaal 12)
    Maya Juliëtte Adams - Aragog
    Nicole Joy Eastwood - Khione
    Ruby Maeve Valentina - Cocon
    Ruya Aichi - Assassin
    Blythe Durance - Khione
    Alicia Joan Beaton - Porcelaneous
    Luca Jones - Assassin
    Davy Ruben Carter - Corallo
    Tye Shade Steele - Cocon
    Cameron Blake Welling - Khione
    Nog 2 mannelijke gevangenen en 0 vrouwelijke gevangenen.

    Cell Division.
    Cell 1: Maya Juliëtte Adams en Nicole Joy Eastwood.
    Cell 2: Ruby Maeve Valentina en Ruya Aichi.
    Cell 3: Blythe Durance en Alicia Joan Beaton.
    Cell 4: Luca Jones en Tye Shade Steele.
    Cell 5: Davy Ruben Carter en Cameron Blake Welling.

    Daily Schedule.
    8.30 - 9.30 - Ontbijt.
    12.00 - 13.00 - Middageten.
    14.00 - 16.00 - Buiten.
    18.00 - 19.00 Avondeten.


    Have fun!

    [ bericht aangepast op 12 okt 2012 - 19:22 ]

    Khione schreef:
    [Davy is nog steeds bij Blythe en Nicole wacht nog op Drew a.]


    (Oké, dan zal ik eerst die posten eens schrijven. Waar moet Davy op reageren?

    @Maia; Zal ik Quinto naar Luca sturen? Dat wordt nog een leuke confrontatie. ^^)

    (Dat kun je doen, maar Nikki heeft dit weekend volgens mij geen internet, dus heb je daar niet veel aan. Quinto heeft dan alleen Tye tegen wie hij kan bitchen.)


    Quiet the mind, and the soul will speak.

    Khione schreef:
    Blythe Durance
    'Dus? Gay-seks in een gevangenis omdat je niet beter kunt krijgen? Kom op, zo zwak zullen ze niet zinken,' mompelt Davy. 'Als je iemand verkracht ben je sowieso al laag gezonken,' zeg ik. 'Maakt niet uit of je een jongen of een meisje verkracht, als je dat doet verdien je niets meer dan de hel'.
    Davy begint met zijn vork te spelen waardoor er een klodder eten op mijn wang terecht komt. Ik trek een vies gezicht en met een dodelijk blik op Davy, die zachtjes lacht, gericht veeg ik het er af waarna ik mijn handen weer afveeg aan de tafel. Gatver. 'Aangezien je het zo leuk vindt om met je eten te spelen,' begin ik terwijl ik zijn bord met één hand beet pak. 'Vind je dat vast ook niet zo erg,' vervolg ik om vervolgens een beetje over de tafel heen te leunen en het bord in zijn gezicht te duwen. Er komt een tevreden glimlach op mijn gezicht als ik zie dat zijn gezicht er onder zit. 'Perfect, je ziet er nu al helemaal uit als een klein jongetje,' zeg ik met een brede glimlach. Ik kijk even rond of ik één van de cipiers zie, als ik niemand zie haal ik een aansteker uit mijn broekzak en knip ik het vlammetje aan. 'En als je nog een keer eten mijn kant op gooi dan steek ik je haar in de fik'. Aan de toon in mijn stem kan je horen dat ik het echt meen.


    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    Isuzu schreef:
    (Dat kun je doen, maar Nikki heeft dit weekend volgens mij geen internet, dus heb je daar niet veel aan. Quinto heeft dan alleen Tye tegen wie hij kan bitchen.)


    (Uhm.. Laat ik eerst maar eens reageren met Drew en Davy. xd)

    Davy Ruben Carter.

    "Als je iemand verkracht ben je sowieso al laag gezonken," zegt ze. Nou, als dit haar standpunt is, moet ze niet in aanraking komen met Tye of Luca. Aan de andere kant, dat zou nog eens een leuke vechtpartij kunnen opleveren..
    "Maakt niet uit of je een jongen of een meisje verkracht, als je dat doet verdien je niets meer dan de hel,"
    Nadat ik het eten op haar gemorst had, trekt ze een dodelijke blik; foute boel.
    "Aangezien je het zo leuk vindt om met je eten te spelen, begint ze, terwijl ze haar bord vastpakt. "Vind je dit vast ook niet zo erg," vervolgt ze. Ze leunt over tafel en drukt het bord vol eten in mijn gezicht. Het koude, plakkerige voedsel blijft op mijn gezicht hangen. Zelfs nadat ze het bord weer heeft laten zakken.
    Ik veeg de ranzige troep van mijn gezicht en kijk haar chagrijnig aan. "Perfecct, je ziet er nu al helemaal uit al een klein jongetje," zegt ze met een brede glimlach.
    De volgende veeg die ik van mijn gezicht haar, beland voor haar op tafel.
    "En als je nog een keer eten mijn kant op gooi dan steek ik je haar in de fik," waarschuwt ze me.
    "Oké, oké," mompel ik. "Jij je zin, mevrouw," zucht ik. Het water dat naast mijn hand staat, ligt binnen de kortste keren in haar gezicht. "Je hebt niks gezegd over water.."

    Andrew Rayan Powell (Drew Foster).

    Ik slenter door de eetzaal heen, wanneer ik zie dat Nicole alleen zit. Er vormt zich een grijns op mijn gezicht, voordat ik naar haar toe loop en bij haar aan tafel schuif, door op een stoeltje te gaan zitten.
    "Hey," groet ik haar. Het grijnzende gevoel van binnen, laat ik helemaal weg op mijn gezicht. "Alles goed?" Expres vraag ik dit, aangezien ik haar gisterochtend nog verkracht had.

    (Sorry voor deze slechte post..)

    Blythe Durance
    'Oké, oké,' mompelt Davy. 'Jij je zin, mevrouw,' zucht hij. Dan gooit hij ineens zijn water in mijn gezicht. 'Je hebt niks gezegd over water..' Ik werp hem een dodelijke blik toe. Hij heeft gelijk, dat heb ik niet gezegd, en dat irriteert me nog het meest. Ik stop de aansteker terug in mijn broekzak en onder de tafel bal ik mijn vuisten. Het kost me veel moeite me in te houden en na een paar seconden hou ik het niet meer vol. Ik vlieg over de tafel heen en druk Davy tegen de grond. Mijn handen houden zijn polsen in stevige greep. Er vallen wat water druppels van mijn haar op zijn gezicht. 'Zeg sorry,' beveel ik hem op een kille toon.

    Nicole Joy Eastwood
    'Hey,' hoor ik een bekende stem zeggen. Een stem die er voor zorgt dat er een rilling over mijn rug loopt. 'Alles goed?' Het is Drew, daar is geen twijfel over mogelijk. Ik knik zonder hem aan te kijken. 'Het gaat helemaal perfect,' mompel ik. Dan kijk ik met een wat angstige blik op naar hem. 'Wat wil je?' zucht ik.

    Geen zin in lange post (cat)


    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    Ruby had allang zijn haar echt in de fik gezet, mocht hij ook maar íets flikken wat haar niet beviel.


    Quiet the mind, and the soul will speak.

    Davy Ruben Carter.

    Opnieuw werpt ze me een dodelijke blik toe. Terwijl ik me op het ergste voorbereid, gebeurt er helemaal niks. Ze blijft gewoon stilletjes zitten, maar plotseling - na een paar seconden - vliegt ze over tafel heen, tegen me aan, waardoor we met z'n tweeën op de grond belanden. Ik lig op mijn rug met mijn handen naast mijn hoofd, terwijl zij over me heen gebogen hangt. Mijn handen worden tegen de grond gedrukt.
    "Zeg sorry," beveelt ze me kil.
    "Nooit van mijn leven," grom ik naar haar. Eerlijk gezegd vind ik dit best opwindend. Een vrouw die over me heen hangt. Rawr..

    Andrew Rayan Powell (Drew Foster).

    "Het gaat helemaal perfect," mompelt ze, nadat ze kort geknikt had. Wanneer ze dan toch even opkijkt, zie ik de angst in haar ogen. "Wat wil je?" vervolgt ze op een stoerdere toon.
    Ik besluit om direct met de deur in huis te vallen. "Ik hoorde wat geruchten de ronde gaan over mij, jouw en Luca. Heb je iets tegen iemand over ons gezellige afspraakje gezegd?" Mijn stem klinkt dreigend, maar is wel fluisterend. Aangezien ik zelf geen roddels over mezelf wil verspreiden.

    Blythe Durance
    'Nooit van mijn leven,' gromt hij.
    Mijn greep op zijn polsen wordt steviger terwijl ik hem met een woedende blik in mijn ogen blijf kijken. Dan pak ik zijn beide polsen met één hand vast en leg ik mijn andere hand hand om zijn keel waar ik lichtjes in knijp. 'Ik zei: Zeg sorry,' zeg ik weer. Ik werp een korte blik op de plek waar de cipiers staan maar daar is nu niemand te bekennen. Mooi. Ik richt mijn aandacht weer op Davy en kijk hem afwachtend aan.

    Nicole Joy Eastwood
    'Ik hoorde wat geruchten de ronde gaan over mij, jouw en Luca. Heb je iets tegen iemand over ons gezellige afspraakje gezegd?' fluistert hij dreigend. 'Nee,' antwoord ik gelijk. Theoretisch gezien is dat de waarheid. Ik heb het niemand verteld, tenminste...Quinto heeft het meer geraden dan ik het hem heb verteld en hetzelfde met Ruby. Alleen straks heeft Quinto het tegen de andere cipiers gezegd...Laat ik maar hopen van niet. 'Ik heb het aan niemand verteld,' mompel ik.


    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    Cameron Blake Welling
    'Gelukkig wel, jou mogen ze niet zomaar weer los laten,' grinnikt ze kil. 'Maar het zegt toch al een hoop over je. Het is een hoop meer dan dat jij van mij weet. Daarbij is jou dossier behoorlijk dik, met kopieën van tijdens de hoorzitting. Niet dat ik de moeite neem om alles door te lezen, maar ik zou het best kunnen doen,' grijnst ze triomfantelijk. Haar sigaret heeft ze inmiddels weggegooid.
    Ik zucht even, neem een laatste trekje van de sigaret en trap die daarna uit op de grond. Dan haal ik mijn schouders op. 'Het zal ook wel. Het maakt mij toch niet uit wat je van mij vindt. Als ik vrijgelaten word zal ik je daarna toch nooit meer zien, en voor nu maakt het me ook niet uit. Dit is waarschijnlijk toch een eenmalig gesprek,' zeg ik.


    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    Davy Ruben Carter.

    De greep om mijn polsen verstrakt en ook haar nagels voel ik in mijn vel prikken. De blik in haar ogen is nog dodelijker geworden.
    Vervolgens pakt ze mijn polsen in één hand en legt haar vrije hand om mijn keel. Ze knijpt lichtjes. "Ik zei; zeg sorry," herhaalt ze. Haar blik glijd even door de zaal, maar daarna kijkt ze weer naar mij.
    "Denk je dat ik manieren heb geleerd van mijn pappie en mammie?" vraag ik aan haar, maar voordat ze antwoord kan geven, ratel ik verder; "Nee, ik niet," zeg ik tegen haar. "Daarentegen zou ik evengoed sorry kunnen zeg, maar dat verdien je niet," grom ik naar haar. "En laat me los voordat ik je gezicht verbouw,"

    [Wie wil Batty aka Alicia lastig vallen?]


    Don't walk. Run, you sheep, run.

    Porcelaneous schreef:
    [Wie wil Batty aka Alicia lastig vallen?]


    (Ik het Quinto voor je. ;d)

    Andrew Rayan Powell (Drew Foster).

    "Nee," antwoord ze direct. Het komt er té snel uit. En dat maakt het verdacht..
    Ik wrijf even langs de stoppeltjes op mijn kin en kijk haar vanuit mijn ooghoeken aan.
    "Ik heb het aan niemand verteld," herhaalt ze.
    Ik brom wat. "Ik geloof je niet, Eastwood. Als je eerlijk was geweest, had je niet in de gevangenis gezeten," mompel ik. Maar ach, als alles van mij uit komt, zit ik hier binnen de kortste keren ook vast.. "Maar voor nu, zal ik het maar laten gaan. Maar als ik een nieuw gerucht opvang, ben jij de eerste bij wie ik aanklop," dreig ik tegen haar. Helaas, ik kick er gewoon op om tegen mensen te dreigen en mensen bang te maken.
    Plotseling schiet me iets te binnen. Luca en ik hebben haar verkracht, zonder gebruik van enige voorbehoedsmiddelen.
    "Slik jij de pil?" vraag ik nonchalant. Een aantal gevangen hier mogen de pil slikken, waarom je dat ik godsnaam hier zou doen, weet ik niet, maar vrouwen zijn niet te begrijpen, hé? Maar ik weet dus niet welke de pil slikken en ook niet of Nicole daar bij zit.