• Introduction.
    Alcatraz is een eiland in de Baai van San Francisco, Verenigsde Staten. Het is geen groot eiland en daarom wordt het complete eiland gebruikt voor een gevangenis. Vandaar dat de naam van de gevangenis Alcatraz is.
    Het is een van de beruchtste gevangenissen van Amerika. Niet alleen volwassenen worden er vastgehouden, ook jongeren moeten eraan geloven.
    Er is geen gezondheidszorg, het eten is er slecht en er breken vaak ruzie's uit wegens discriminatie van rassen. De cipiers zijn eveneens vreselijk. De meeste zijn alles behalve vriendelijk en delen straffen uit voor het minste of geringste.
    De jongeren houden zich in leven met de brieven van familie en vrienden die ze eenmaal per week krijgen, als hun familie überhaupt nog contact wilt houden. Voor sommige wordt het allemaal te veel, ze proberen uit te breken, maar komen niet verder dan de bossen van het eiland. Anderen leggen zich er bij neer en overleven, maar is dat wel de goede keus?
    Alleen de sterkste overleven Alcatraz.

    Environment.
    Op het eiland staan twee gebouwen. Het cellencomplex en het gebouw voor de cipiers.
    Het cellencomplex bestaat uit honderden cellen. Iedere cel is precies hetzelfde. De ruimte is een paar vierkante meter en de deur is van tientallen lagen ijzer, daar komt niemand doorheen. Op ooghoogte is er een luikje, waardoor de bewakers de gevangenen in de gaten houden. De gevangenen zitten met twee personen per cel. Ze hebben twee losse kamers, zonder ramen. In de ene staat een bank, tafel met stoel en en twee simpele bedden. De andere kamer is voorzien van een douche, wc en wasbak. Af en toe - Er zijn geen vaste tijden - mogen de gevangenen naar buiten. Er is geen streng toezicht, dus er ontstaan vaak conflicten.
    De cipiers leven in uiterste luxe. Ieder heeft zijn eigen kamer met televisie en computer. Voor die mensen worden lekkere maaltijden gekookt door topkoks. Ondanks de luxe kunnen sommige het werk niet aan en verlaten het eiland per boot of helikopter. Dat is tevens ook de enige manier om het eiland te verlaten. Roeien heeft geen zin, het vaste land is te ver weg. Wanneer een gevangene ziek of ernstig gewond raakt, wordt deze aan zijn lot over gelaten of soms, in het uiterste geval naar een ziekenhuis op het vaste land gebracht.
    De verdere omgeving van is voor het grootste gedeelte bos of grasvlakte.

    Rules.
    • 16+ is toegestaan.
    • Speel realistisch. Wanneer dit niet gebeurt, wijs ik je erop.
    • Minimaal 3 tot 5 regels.
    • Alleen ik open nieuwe topic's of ik geef toestemming om het te doen.
    • Naam veranderingen doorgeven.
    • Als je afwezig bent voor een langere tijd, moet je het melden anders wordt je personage verwijderd.

    Persons.
    Jailers: (Totaal 10)
    • Andrew Rayan Powell (Drew Foster) - Corallo
    • Quinto Thomas Reynolds - Corallo
    • Rhett Zane Colt - Cocon
    • Dana Charlotta McGuire - Corallo
    • Nathalie Leyla Alix - Assassin
    Nog 2 mannelijke en 3 vrouwelijke cipiers.

    Prisoners: (Totaal 12)
    • Maya Juliëtte Adams - Aragog
    • Nicole Joy Eastwood - Khione
    • Ruby Maeve Valentina - Cocon
    • Ruya Aichi - Assassin
    • Blythe Durance - Khione
    • Alicia Joan Beaton - Porcelaneous
    • Luca Jones - Assassin
    • Davy Ruben Carter - Corallo
    • Tye Shade Steele - Cocon
    • Cameron Blake Welling - Khione
    Nog 2 mannelijke gevangenen en 0 vrouwelijke gevangenen.

    Cell Division.
    Cell 1: Maya Juliëtte Adams en Nicole Joy Eastwood.
    Cell 2: Ruby Maeve Valentina en Ruya Aichi.
    Cell 3: Blythe Durance en Alicia Joan Beaton.
    Cell 4: Luca Jones en Tye Shade Steele.
    Cell 5: Davy Ruben Carter en Cameron Blake Welling.

    Daily Schedule.
    8.30 - 9.30 - Ontbijt.
    12.00 - 13.00 - Middageten.
    14.00 - 16.00 - Buiten.
    18.00 - 19.00 Avondeten.


    Have fun!

    [ bericht aangepast op 12 okt 2012 - 19:22 ]

    Corallo schreef:
    (...)

    (Ik het Quinto voor je. ;d)

    [Ohgosh. Dat is een cipier. :} Nou, stuur 'm der maar op af.]


    Don't walk. Run, you sheep, run.

    Porcelaneous schreef:
    (...)
    [Ohgosh. Dat is een cipier. :} Nou, stuur 'm der maar op af.]


    (Waar is Alica? ;d)

    Corallo schreef:
    (...)

    (Waar is Alica? ;d)

    Hehe, Rhett heeft d'r net in d'r cel gedumpt.


    Don't walk. Run, you sheep, run.

    Porcelaneous schreef:
    (...)
    Hehe, Rhett heeft d'r net in d'r
    cel gedumpt.


    (Okay. Dan laat ik Quinto daar wel langslopen ofzoiets. Ik verzin wel wat. (: )

    Nicole Joy Eastwood
    'Ik geloof je niet, Eastwood. Als je eerlijk was geweest, had je niet in de gevangenis gezeten,' mompelt hij. 'Maar voor nu, zal ik het maar laten gaan. Maar als ik een nieuw gerucht opvang, ben jij de eerste bij wie ik aanklop,' vervolgt hij dreigend. Hoe kan ik er ooit voor zorgen dat er niks bij hem terecht komt?!
    'Slik jij de pil?"' vraagt hij dan ineens nonchalant. Ik kijk hem niet begrijpend aan. 'Nee, hoe-' Ik stop gelijk met praten als ik het al snap. Mijn onderlip begint te trillen en mijn ogen vullen zich met tranen. Ik kan gewoon niet zwanger zijn van een van hun. Dat kan gewoon niet. Ik meen het als ik zeg dat ik nog liever dood ga. Ik wend mijn blik af van Drew en richt die op het tafelblad terwijl ik steeds meer moeite krijg met het binnenhouden van mijn tranen.


    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    Blythe Durance
    'Denk je dat ik manieren heb geleerd van mijn pappie en mammie?' vraagt hij. Voordat ik kan antwoorden geeft hij er al zelf al antwoord op. 'Nee, ik niet. Daarentegen zou ik evengoed sorry kunnen zeg, maar dat verdien je niet,' gromt hij. 'En laat me los voordat ik je gezicht verbouw'.
    Ik trek geamuseerd een wenkbrauw op en laat een zacht, spottend lachje horen. 'Volgens mij ben jij op dit moment niet in de positie om zoiets te zeggen dus ik zou me mond maar houden als ik jou was, kleuter,' meld ik hem. Ik verstevig mijn greep rond zijn keel iets en klem mijn benen meer rond zijn heupen/bovenbenen zodat hij niet weg kan komen. 'Ik wacht nog steeds'.


    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    (Gosh! Nu weet ik niet of ik Drew als een lief iemand moet afbeelden, iemand die wegloopt voor de situatie of iemand die er geen raad mee weet en kwaad wordt..)

    [Dat laatste past denk ik het beste bij hem]


    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    Davy Ruben Carter.

    Ze lacht spottend na mijn opmerking. "Volgens mij ben jij op dit moment niet in de positie om zoiets te zeggen dus ik zou me mond maar houden als ik jou was, kleuter," meldt ze me.
    Ik grom geïrriteerd. "Maar wel als ik hier ooit uitkom," mompel ik.
    Ik voel hoe ze haar greep rond mijn keel versterkt en ook haar benen dichter tegen mijn bovenbenen aanklemt.
    "Ik wacht nog steeds," zegt ze ongeduldig.
    "Dan kan je lang wachten, want ik ben niet van plan om ook maar íets te gaan zeggen," zeg ik tegen haar. "Trouwens, ik vind dit wel een heerlijke positie eerlijk gezegd. Ik mag vrouwen die graag bovenop willen zitten wel," zeg ik met een grijns.

    Khione schreef:
    [Dat laatste past denk ik het beste bij hem]


    (Inderdaad. ;d)

    Andrew Rayan Powell (Drew Foster).

    Ze fronst haar wenkbrauwen en kijkt me vragend aan. "Nee, hoe.." Na die twee kleine woordjes stopt ze met praten. Waarschijnlijk heeft ze het door - Tsja, blonde meisjes zijn nou eenmaal niet zo slim, he? - en ik zie hoe haar onderlip begint te trillen. Haar ogen worden langzaam waterig en haar blik wendt ze af.
    Ik kijk haar verveeld aan. "Moet je hier om janken? Kom op zeg, dan had je de pil maar moeten slikken," brom ik tegen haar. Vervolgens sta ik op. "Succes ermee," meldt ik haar. Medelijden? Nee, dat komt niet voor in mijn woordenboek.

    Blythe Durance
    Davy gromt geïrriteerd. 'Maar wel als ik hier ooit uitkom,' mompelt hij.
    'Áls ja, maar ik denk niet dat jij genoeg spieren in je magere lichaampje bezit om mij van je af te krijgen, dus je zal moeten wachten tot ik er genoeg van heb, of totdat jij sorry zegt,' meld ik hem.
    'Dan kan je lang wachten, want ik ben niet van plan om ook maar íets te gaan zeggen,' zegt hij. 'Trouwens, ik vind dit wel een heerlijke positie eerlijk gezegd. Ik mag vrouwen die graag bovenop willen zitten wel,' vervolgt hij met een grijns.
    Ik knijp even hard in zijn keel zodat hij een paar seconden geen zuurstof binnen krijgt, haal dan mijn hand van zijn keel af om zijn polsen weer met beide handen vast te pakken en daar pijnlijk ik te knijpen. Mijn gezicht breng ik naar die van hem. 'Dat neem je terug,' sis ik in zijn oor.



    Nicole Joy Eastwood
    'Moet je hier om janken? Kom op zeg, dan had je de pil maar moeten slikken,' bromt Drew. Ik kijk op en zie dat hij opstaat. 'Succes ermee'. Ik kijk hem verschrikt aan, spring overeind en pak zijn arm vast. 'Alsjeblieft,' smeek ik zacht. 'Als ik echt zwanger blijkt te zijn kan je er niet mee laten zitten. Het jouw schuld, en die van Luca'. Ik laat zijn arm weer los en veeg een traan van mijn wang. Dan kom ik op een idee. 'Of anders laat ik een DNA-test uitvoeren op de baby'.


    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    Davy Ruben Carter.

    Ze knijpt hard in mijn keel, waardoor ik geen adem meer kan halen. Het wordt zwart voor mijn ogen en ik begin akelig naar adem te happen. Het volgende moment lijkt het alsof ik het licht weer aangaat. Ik zie Blythe weer boven me hangen en ook de banken en stoelen van de eetzaal zie ik weer.
    Gelukkig haalt ze nu haar hand van mijn keel en pakt mijn polsen weer vast. Helaas begint ze daar nu hard in te knijpen.
    Ze buigt zich over me heen en sist in mijn oor; "Dat neem je terug."
    Ik kijk haar aan. "Dacht het niet," snauw ik naar haar. "Laat me nu godverdomme gewoon los, teef!" schreeuw ik vervolgens, zó hard dat een aantal mensen in de zaal opkijken. Alleen komt er nog geen cipier naar ons toegelopen..

    Andrew Rayan Powell (Drew Foster).

    Wanneer ze mijn arm vast pakt, draai ik me abrupt om. "Wat?!" snauw ik naar haar.
    "Alsjeblieft," smeekt ze zachtjes. "Als ik echt zwanger blijk te zijn, kan je me er niet mee laten zitten. Het is jouw schuld en die van Luca." Ze laat mijn arm los en veegt een traan van haar wang.
    Ik wil opnieuw weglopen, totdat Nicole iets zegt; "Of ik laat een DNA-test uitvoeren op de baby."
    "Dat nooit," zeg ik direct. Ik pak haar bovenarmen vast en sleur haar over de tafel heen. Vervolgens draai ik haar armen achter haar rug en duw haar de eetzaal uit, de hal in, richting mijn kantoortje. Wanneer we daar binnen zijn en de deur veilig op slot is, laat ik haar los.
    Ik begin in een aantal lades te rommelen, op zoek naar zo'n zwangerschapstest. Die moeten we hier hebben toch? Opeens zie ik er eentje liggen. Ik gris deze uit de la en hou hem richting Nicole. "Ga je gang," beveel ik haar. Met mijn andere hand wijs ik naar een deur. "Daar zit een toilet," voeg ik er aan toe.

    Quinto Thomas Reynolds.

    De eetzaal lijkt me rustig, dus loop ik richting de cellen om daar eens een kijkje te gaan nemen. Veel gevangenen gaan vaak eerder terug naar hun cel dan dat eigenlijk moet. Vaak ontstaan dan daar gevechten of zelfs verkrachtingen.
    Ik loop langs de cellen als ik plotseling één deur dicht zie staan. Ik open deze en blijf in de deuropening staan. Direct valt mijn oog op het meisje(Alica) dat in de cel zit. "Moet jij niet eten? Of heb je dat al gedaan?" vraag ik haar. Soms kan het wel eens zijn dat het mechanisme niet werk en dat er één celdeur dicht blijft, maar dat is uitzonderlijk.

    (Moet Rhett tussen Blythe en Davy komen? ^^)


    Quiet the mind, and the soul will speak.